هـــــم خودشان خاڪے بودند و هم لباس هـــــایشان ڪافے بـــــود بـــــاران ببارد تا عطـــــرشان در ســـــنگرها بپیچد سلام ✋ #صبحتان_شهدایی🌸 🌷〰〰〰🇮🇷〰〰🌷 @shahidanemasjedehazratezeynab 🌷〰〰〰〰🇮🇷〰〰🌷

🌷〰🌷〰🇮🇷〰🌷〰🌷 " بسم رب الشهداء والصدیقین " #سلام_بر_شهدا #سلام_بر_مردان_بی_ادعا خوشا آنانڪ جان را می‌شناسند طریق عشق و ایمان را می‌شناسند بسے گفتند و گفتیم از #شهیدان #شهیدان را #شهیدان مے شناسند ✍️ امروز #بیست_و_چهارم_ اسفندماه سالروز عروج ✨🕊 🌷 #شهدای والامقام 🌷 #محله زینبیه، مسجد حضرت زینب "علیها السلام" است، 🌷 ڪہ در چنین روز ی 🌷 #آسمانی شدند #شهید داود یزدانیان #شهید محمدجعفر ربانی نژاد #شهید نجم الدین آزادی #شهیدبهرام نارنج جعفری 🌷 سالروز 🌷 آسمانی شدنتان 🌷 مبارڪ باد ... همچنین یادی می کنیم از #شهیدابوالفضل یزدانیان و #شهیدمحمدحسین ربانی نژاد #روحشان_شاد #یادشان_گرامی با ذکر #صلوات 🌷〰〰〰🇮🇷〰〰🌷 @shahidanemasjedehazratezeynab 🌷〰〰〰〰🇮🇷〰〰🌷

🌷〰🌷〰🇮🇷〰🌷〰🌷 #بیست و چهارم_اسفندماه #سالروز_شهادت #شهید_محمد_جعفر_ربانی_نژاد بدینوسیله از #خواهر_بزرگوار شهیدان #محمدحسین و #محمدجعفر ربانی نژاد بابت ارسال #کلیپ سپاسگزاریم . یاد شهداء ذکر#صلوات 🔹#باز_نشر_کلیپ-با-لینک-کانال#بلامانع می باشد. 🌷〰〰〰🇮🇷〰〰🌷 @shahidanemasjedehazratezeynab 🌷〰〰〰〰🇮🇷〰〰🌷

از سمت چپ ۱- شهید محمد جعفر ربانی نژاد ۲-شهید محمد حسین ربانی نژاد #روحشان شاد #یادشان گرامی با ذکر #صلوات 🌷〰〰〰🇮🇷〰〰🌷 @shahidanemasjedehazratezeynab 🌷〰〰〰〰🇮🇷〰〰🌷

#تلنگر ⚠️ طوری #تَلاش کنید کِه اگر روزی #امام زمان عج فرمودند: " یه سرباز #متخصص میخام☝️ بفرمایند ؛ فلانی بیاید " سربازی کِه هیچ‌ #کارایـی نداشته باشه بدردِ اقا نمیخوره.. برید #آمادگیِ جسمانیِ خودتون رو ببرید بالا✅ مومن باشید.. همراه با آمادگیِ جسمانی...♥️✨ #شهیدحسین‌معزغلامے #روحش شاد #یادش گرامی با ذکر#صلوات 🌷〰〰〰🇮🇷〰〰🌷 @shahidanemasjedehazratezeynab 🌷〰〰〰〰🇮🇷〰〰🌷

#به یاد همه شهداء .....🕊🌷🕊 ⬅️ از خانواده های معزز شهدای محل درخواست داریم با ارسال کلیپ، خاطره ، زندگی نامه ،عکس های با کیفیت و..ـ جهت آشنایی بیشتر محله با شهیدشان ، خادمان خود را همراهی نمایند . ضمن اینکه گروه رسانه مسجد آمادگی دارد تا با خانواده های معظم شهدای محل بصورت حضوری مصاحبه داشته باشد، لطفا با اعلام آمادگی خود، گروه رسانه را همراهی نمائید. 🆔 @ya110s "اجرتان با سرور و سالار شهیدان" 🌷〰〰〰🇮🇷〰〰🌷 @shahidanemasjedehazratezeynab 🌷〰〰〰🇮🇷〰〰🌷

#کتاب #رؤیای_بیداری #خاطرات_همسر_شهید_مدافع_حرم #مصطفی_عارفی #فصل_چهارم #قسمت ۲۸ با خوشحالی گفتم: «عمه‌جون شمایین؟ از کجا فهمیدین؟ کی بهتون خبر داد؟» عمه‌ام باشتاب خودش را به من رساند. بغلم کرد و گفت: «خوبی عمه‌جون؟ الهی عمه به قربونت بشه. آقامصطفی زنگ زد گفت بچه به دنیا اومده و شما بیمارستانی، آدرس بیمارستان رو پرسیدم و سریع خودم رو رسوندم پیشت.» با دیدن عمه‌ام بغضم ترکید و در بغلش های‌های گریه کردم. گفتم:« عمه غریبی سخته! توی زابل اگه کسی سر و کارش به بیمارستان بیفته، خیلی‌ها برای تبریک یا ابراز هم‌دردی میان ملاقات. مخصوصاً وقتی بخواد بچه‌ای به دنیا بیاد. اگه الان زابل بودم خواهرام و خانم‌داداشام به نوبت بالای سرم بودن.» عمه‌ام گفت: «غصه نخور عمه، مبادا شیر جوش بدی به بچه‌ات، من رو هم با هزار التماس و درخواست راه دادن، بیمارستانِ خصوصی که نیست.» عمه‌ام یک جعبه شیرینی آورده بود. باز کرد و به هم‌تختی‌ها و پرستارها تعارف کرد، بعد بچه را بغل کرد و گفت: «ماشاءالله ماشاءالله خدا ببخشه برات. اسمش رو چی گذاشتی؟» گفتم: «چندتا اسم انتخاب کردیم. هنوز قطعی نشده.» گفت: «بدت نیاد ها، بچه‌ات کپی باباشه!» گفتم: «اتفاقا یکی از خوش‌شانسی‌های مرد اینه که بچه‌اش شبیه خودش بشه.» ساعت نزدیک یازده بود که مادر آقامصطفی آمد. پرسیدم: «آقامصطفی کجاست؟» گفت: «داره کارهای ترخیصت رو انجام میده.» لباس‌هایم را پوشیدم. بچه‌ام را بغل کردم. سری به علامت خداحافظی تکان دادم و از زایشگاه بیرون آمدم. آقامصطفی پایین پله‌ها ایستاده بود. با دیدن من به‌سرعت بالا آمد، دستانش را باز کرد و بچه را در آغوش کشید. در پایین آمدن از پله‌ها کمکم کرد و از بیمارستان آمدیم بیرون. سوز سردی می‌وزید. مادرش بچه را گرفت و چادرش را کشید روی صورت بچه. نشستیم داخل ماشین و رسیدیم خانه. پدرشوهر و خواهرشوهرهایم به نوبت بچه را بغل می‌کردند و دربارۀ اینکه شبیه کیست نظر می‌دادند و قربان‌صدقه‌اش می‌رفتند. سارا گفت: «چشای خُمارش به داداشم رفته!» سعیده گفت: «ابرو‌های مشکیِ پرپشتش به عمه‌اش رفته!» مادر آقامصطفی گفت: «صورت کشیده و بینی بلندش به پدربزرگش رفته!» آقامصطفی گفت: «از قدیم گفتن حلال‌زاده به دایی‌اش میره.» همه خندیدند. بعد با دقت به نوزاد نگاه کرد و ادامه داد: «اشتباه نکنم وقار و خان‌منشی‌اش به جد مادری‌اش رفته.» آقامصطفی بچه را به‌آرامی در بغلم گذاشت و پرسید: «خانم! اسم آقازاده رو چی گذاشتی؟» من سکوت کردم. در عوض افراد خانواده هر کدام اسمی انتخاب کرده بودند. قرار شد اسم‌ها را بگذارند لای قرآن. پدر آقامصطفی قرآن را آورد و اسم‌ها را گذاشت لابه‌لای صفحات آن و آقامصطفی باز کرد. «طاها» درآمد. انتخاب سعیده بود، خواهرشوهر کوچکم. آقامصطفی زنگ زده بود به مادرم. شب نشده مادرم با کلی بار و بندیل از راه رسید. گفته بودم جا نداریم. غیر از تخت و کمد همه چیز خریده بود. کالسکه، نی‌نی‌لای‌لای، لباس، کفش، شیشه و پستانک. فقط ناراحت بود که چرا زودتر خبرش نکرده بودیم. مدام می‌پرسید: «همراه داشتی؟ کسی بود بالای سرت؟ بلد بودی بچه رو شیر بدی؟» گفتم: «مادرجان تنها نبودم نگران نباش.» آقامصطفی که متوجه شد دلخورم، گفت: «زن‌عمو دیشب که بهتون زنگ زدم زینب‌خانم رو تازه برده بودم بیمارستان. گفتند تا زایمانش خیلی مونده. می‌دونید که بیمارستان‌های دولتی فقط دو ساعت در روز ملاقات دارن. اونجا جایی برای من نبود. توی بخش همه خانم بودند. شب هم بود. برای همین رفتم حرم و برای زینب دعا کردم. ساعت سه برگشتم از اطلاعات سؤال کردم، اما گفتند که هنوز وقتش نرسیده. باز رفتم حرم. ساعت شش دوباره اومدم بیمارستان. این بار مژدگانی خواستند. پرسیدم میشه ببینم‌شون؟ پرستار رفت و برگشت و گفت که خانم‌تون خوابه. بیدارش کنم؟ گفتم نه دوباره برمی‌گردم. اومدم خونه. خسته بودم. خوابم برد.» مادرم گفت: «آقامصطفی درست میگه بیمارستان‌های دولتی جایی برای همراه ندارن، به‌خصوص همراه مرد. اگه من بودم یک ملحفه می‌انداختم پای تختت تا صبح همون‌جا می‌نشستم. به قول پرستارها همراه اگه می‌خواست بخوابه خونه‌اش می‌خوابید. وقتی میاد بیمارستان باید بیدار باشه. حالا عیب نداره. انشاءالله برای بچه بعدی‌ات خودم میام.» بااینکه از توضیحات آقامصطفی قانع شده بودم ولی احساس می‌کردم در قلبم خلأیی ایجاد شده است. آن‌قدر ضعیف و بی‌حوصله شده بودم که از دیدن مادرم و هدایایی که آورده بود، شاد نشدم. ⬅️ ادامه دارد ..... 🌷〰〰〰🇮🇷〰〰🌷 @shahidanemasjedehazratezeynab 🌷〰〰〰〰🇮🇷〰〰🌷