eitaa logo
شهید و شهدا
253 دنبال‌کننده
18.3هزار عکس
9.2هزار ویدیو
172 فایل
شهید مدافع حرم جاوید الاثر اقا مهدی قاسمی ( کانال شهید::تجمیع بهترین مطالب کانال های جبهه مقاومت و پایداری...)
مشاهده در ایتا
دانلود
جایگاه امام حسین (علیه‌السلام) در اشعار مولوی ◼️ یکی از شاعران مشهور و زبانزد در میان مردم، مولوی است، که با وجود سرودن اشعار فراوان درباره اسلام و اهلبیت (علیهم‌السلام)، عقیده درستی نسبت به اسلام و اهلبیت (علیهم‌السلام) نداشت و در این راستا اشعاری توهین‌آمیز و سخیف در شأن اهلبیت (علیهم‌السلام) سروده است. مولوی که در نزد صوفیه از سران و بزرگان این فرقه به حساب می‌آید در یکی از سروده‌های خود، سوگواری و عزاداری برای شهادت امام حسین (علیه‌السلام) را بی‌تأثیر دانسته و گفته که باید بر خودتان گریه کنید. وی در این‌باره گفته: روز عاشورا همه اهل حلب باب انطاكيه اندر تا به شب گرد آيد مرد و زن جمعى عظيم ماتم آن خاندان دارد مقيم ناله و نوحه كند اندر بكا شيعه عاشورا براى كربلا پس عزا بر خود کنید ای خفتگان زانک بد مرگیست این خواب گران روح سلطانی ز زندانی بجست جامه چه دْرانیم و چون خاییم دست چون که ایشان خسرو دین بوده اند وقت شادی شد چو بشکستند بند[مثنوی معنوی، ص846] مولوی در این ابیات به حادثه عاشورا و عدم تأثیر گریه شیعیان بر این مصیبت پرداخته است که این گریه و عزا هیچ فایده‌ای برای شهدای کربلا نداشته و بر خودتان که تا به حال، خواب بوده‌اید عزا بگیرید که این خواب گران، بد مرگى است. مولوی حتی روز عاشورا را روز شادی و سرور قلمداد می‌کند که آن خسرو دین، امام حسین(علیه‌السلام)، از زندانِ تن‌‌‌ رها شد و براى شهداى کربلا این رهایى عین شادى و شادمانى است. علامه جعفری در شرح مثنوی به شدت بر مولوی اعتراض کرده و می‌نویسد: «اگر گذشتن وانقراض حادثه‌ی کربلا بتواند دلیلی به عدم لزوم یادبود آن داستان باشد، حتی جلال الدین هم نمی‌تواند بگوید تنها به حال خود گریه کنید، زیرا چنان‌که داستان خونین کربلا گذشته و به سلسله‌ی ابدیت پیوسته است، همچنین تبهکاری‌ها وگنه‌کاری‌های ما نیز گذشته و دیگر جایی برای گریه نمی‌ماند. اگر بگویید: گریه توأم با توبه و بازگشت، کثافت‌ها و لجن‌های روح را شستشو می‌دهد، می‌گوییم: گریه بر داستان نینوا نیز کثافت‌ها ولجن‌هایی را که به روی انسان وانسانیت با دست تبهکاران کشیده می‌شود، شستشو می‌کند ومی‌گوید: روی انسان را پاک نگه بدارید.»[تفسیر مثنوی، ج۱۳، ص ۳۱۴] در ردّ کلام مولوی، روایتی از امام صادق(علیه‌السلام) درباره‌ی گریه بر امام حسین(علیه‌السلام) وارد شده که فرمودند: «هر جزع و گریه‌ای ناپسند است مگر جزع و گریه بر حسین (علیه‌السلام)»[وسائل الشیعه، ج3، ص282، ح9] مولوی در جای دیگر درباره‌ی حرکت و رفتن امام حسین(علیه‌السلام) به سمت کربلا نیز گفته است: کورکورانه مرو در کربلا تا نیفتی چون حسین اندر بلا[مثنوی معنوی،334] به تعبیر مولوی، امام حسین(علیه‌السلام) ناآگاهانه و بدون هرگونه دوراندیشی به سمت کربلا خارج شدند و این حرکت ایشان، کورکورانه انجام گرفته؛ لذا ما نباید مانند او عمل کنیم. این سخن وی کاملا مخالفت کردن با علم امامت و ولایت‌ است که این حرکت حضرت را ناآگاهانه و غیر صحیح دانسته، که ناشی از عدم ولایت‌پذیری وی در این‌باره است. بنابراین مولوی با این اشعار، هم نسبت به جایگاه والای حضرت اباعبدالله (علیه‌السلام) جسارت کرده و هم فضیلت گریه و عزاداری در رثای سالار شهیدان را مورد خدشه قرار داده که ناشی از عدم محبت و ولایت‌ناپذیری وی، در حق اهلبيت (عليهم‌السلام) است. حال این سؤال مطرح می‌شود که اگر عالمی یا شاعری درباره‌ی اسلام و اهلبیت (علیهم‌السلام)، مطلب یا شعری در حقانیت آنان گفته باشد آیا می‌توان حقانیت صاحب آن را اثبات کرد و بگوییم این شخص از شیعیان و محبین واقعی معصومین (علیهم‌السلام) است یا اینکه باید عقاید و راه و روش او را دانست و بعد قضاوت کرد؟ به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❌ عزاداری مسیحیان برای عیسی مسیح (ع) در واتیکان✝️👆 مراسمی که از تمام ملل مخفی نگهداشته شده تا اصل خشونت مراسم مسیحیت کتمان شود. #تحریف_مسیحیت #خودآزاری_دینی #خرافات #جاهلیت #بدعت_دردین_مسیح #تحریف_تورات_انجیل #مدعیان_دروغین #پرستش_انسان #پرستش_جن_شیطان #مراسم_های_عجیب به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
علل پیدایش فرقه‌هاى مختلف بعد رحلت پیامبر(ص) در بین مسلمانان 🔴 قسمت (اول) 1️⃣ 🔷 تا زمانى که پیامبر اکرم (ص) در میان مسلمانان حضور داشتند، مسلمانان و لو در ظاهر، وحدت خویش را حفظ کرده و بر محور ایشان مى‏چرخیدند. 🔸 پیامبر (ص) همان گونه که در یوم الدار، حدیث انذار را فرموده و پس از دعوت خویشان امام على (ع) 13 ساله را وصّى و خلیفه خویش تعیین و معرفى نموده بود، در هر موقعیت و فرصت مناسب دیگرى نیز بر این امر تأکید و دیگران را به تبعیت از ایشان (ع)دعوت مى‏نمود. تا این که در پایان حجة الوداع در 18 ذى الحجه سال 10 ه.ق در غدیر خم رسماً على (ع) را امام و سرپرست و ولى مردم معرفى نمود و براى ایشان از مردم بیعت گرفته شد و ولایت او به عنوان متمم و مکمل دین و نعمت الاهى معرفى گردید.[1] 🔹 هنوز پیکر رسول (ص) بر زمین بود که مسلمانان بر سر جانشینی آن حضرت دچار اختلاف شدند. 🔸 پس مردم دو دسته شدند گروهى که این عده را مخالف سفارشات پیامبر (ص) دانسته و آنها را به عنوان جانشین حقیقى پیامبر (ص) به رسمیت نشناخته و این کار ایشان را مذمت کردند، به "شیعیان" على بن ابی طالب (ع)شهرت یافتند . 🔹 گروهى دیگر (بنا به عصبیت قومى و قبیله‏اى) ظاهر را نگریسته و گفتند داماد پیامبر (ص) یا پدر زن او، براى ما فرقى ندارند! اکنون که اینان به حکومت رسیده‏اند، رسمیت دارند و اطاعت از آنان لازم و عصیان و طغیان بر آنها حرام است. 🔸 تا آن جا که گفتند: چون حسین (ع) بر خلیفه وقت! (یزید ملعون)! شورش کرد، خونش هدر شد! و یزید اشتباه کرد و از اجتهاد اشتباه خودش توبه نمود. از این جا بود که به دو گروه شیعه و سنى تقسیم شدند. 🔹 پس از درگیرى معاویه و على (ع)، فرقه خوارج رخ نمودند و پس از حکومت بنى امیه و بنى مروان و درگیرى آنها با بنى عباس و بالاخره منقرض شدن آنها و باز شدن باب گفت و گو و تعلیم و تعلّم و ترجمه کتب یونانى و عبرى به عربى و ورود یهود و نصارى و نفوذ آنها در دربار خلفا و جا افتادن آنها به عنوان عالم و محدث اسلامى! در میان مردم، آرای مختلف به میدان عرضه و تقاضا وارد شد. 🔸 در حالى که فشار حکام جائر، فرصت تبلیغ و نشر صحیح دین را از فرزندان رسول (ص) سلب کرده و آنها را به انزوا کشانیده و جعل کنندگان احادیث را میدان دار کرده بود. 🔹 از این رو مردم دور افتاده از عصر رسالت و سیراب شده از جرعه‏هاى امویان، رو به تعالیم علماى دربار عباسى آوردند و آنها هم براى دوام حکومت خود، میدان مذاهب و فرقه سازى را باز گذاشتند. 🔸 اما باز میدان دار تبلیغ و تعلیم و وعظ، شاگردانى از ائمه‏ (ع) بودند که خود را به دربار خلفا فروخته و به دنبال متاع دنیا، حظّ اخروى را پشت سر افکنده بودند، از این رو سال‏هاى فراوانى اصلاً مذهب شیعه جعفرى (ع) حتى به عنوان یکى از مذاهب اسلامى هم در کنار سایر مذاهب شناخته نمى‏شد! 🔹 پیدایش اختلاف و تحزّب و تفرّق به 72 فرقه، حاصل عمل گروهى است که در سقیفه جمع شده و از سپاه اسامه تخلف کرده و آن همه وصایاى پیامبر (ص) در مورد على (ع) و جریان غدیر خم و بیعت خود با على (ع) را فراموش کرده و امت اسلام را از تعالیم ناب اسلامى تا حدود زیادى محروم کردند. 🔸 عده‏اى خود را پیرو سنت رسول (ص) دانسته، اما در آغاز خلافت خویش، حدود اسلامى را تعطیل کرده و در برابر نصوص اجتهاد نمودند. 🔻برخى اعلام کردند که "دو متعه در زمان رسول (ص) حلال بود من آن دو را حرام مى‏کنم: متعه نساء (ازدواج موقت) و متعه حج (حلّ بین عمره تمتع و حج تمتع)"[2]. 🔻و زمانى نگذشت که "حى على خیر العمل" را از اذان حذف کرده تا مردم به جاى نماز به جهاد با روم و ایران بروند! 🔻نماز مستحبى را به جماعت نهادند و بالاخره وضوى نبوى را تغییر دادند تا او هم از این تغییر سنت بى بهره نماند! 🔻عده‏اى هم به جاى سنت رسول (ص) به سنت خلفا گردن نهادند و براى تشخیص علویان و شیعیان، بر وضوى عثمانى اصرار کردند تا نسل على (ع) و زهرا (ع) و شیعیان آنها را منقرض نمایند. 🔹 پی نوشت : [1] مائده، 3 و 67. [2] ارشاد، شیخ مفید، ترجمه، رسولى محلاتى ج ‏1 164 فصل 50 ، جریان حجة الوداع و آمدن على (ع) از یمن به مکه معظمه و داستان غدیر خم ..... ص : 158؛ روضه کافى، ترجمه، کمره‏اى ج ‏1، 97 ،خطبه از امیر المؤمنین(ع) ..... ص 94. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2 ادامه دارد....
تاثیر پذیری فرقه اهل حق از یهودیت و مسیحیت ❗️🔻 ♦️ روزگاری گروهی اهل‌حق را که به علی‌اللهی مشهور بودند، شاخه ای از یهود می‌دانستند که ایلیایی نامیده می‌شوند.[1] 🔷 دلیل ایشان نیز وجود برخی از مراسم و آداب آیین قربانی از جمله خروس و وجود روزه که تنها چند روز در سال گرفته می‌شود. 🔶 روزه‌ای که اهل‌حق در پی مصایب سلطان اسحاق و سه درویش (بنیامین، داود، موسی) در مرنو برای مدت سه روز می‌گیرد و بعد از آن جشنی برپا می‌شود، بی شباهت با اعیاد یهود که برای یادآوری مصایب ایلیا تلخی که بر یهود گذشته و اعمالی انجام می‌دهند – نیست. 🔷 در برخی عقاید غالیان شیعه حضرت امیر(علیه السلام) در زمانهای گذشته با پیامبران مختلف و یا در قالب ایشان تجسم می‌یافته، از جمله آنها ایلیا است. ♦️ نورعلی الهی نیز گرده رزباری را اقتباسی از فطیر بنی اسرائیل می‌داند.[3] 🔷 ظاهرا نام اسحاق، داوود و بنیامین که برخی در اصل نام دیگری داشته‌اند (سید عبدالسید و موسیاوه نام طلطان اسحاق و داوود بوده است) شکل یهودی دارد، احتمال می‌رود شهرت نام ایشان به اسحاق و داوود نشان از تاثیر فرهنگ یهودی باشد. 🔻 البته سلطان اسحاق در بین اهل‌حق به سلطان صحاک مشهور است. ایوانف نام صحاک را شکل دینی اسحاق می‌داند.[3] 🔷 در افسانه‌های اهل‌حق برخی داستان‌های وابسته به عهد عتیق درباره داوود و دیگر پیامبران منعکس شده است. برخی وجود عقایدی مانند دون به دون (تناسخ) و حلول(دون) را به عقاید فرق یهودی نسبت می‌دهند . 🔻 ارتباط اهل‌حق با مسیحیت 🔷 آنچه اهل‌حق و مسیحیت را با هم پیوند می‌دهد بیش از هر چیز تصوری است درباره خداوند دارند. 🔶 در این دو خداوند در افراد بشر حلول می‌کند و یا به تعبیر درست‌تر خداوند در زمین نزول می‌کند، گویی خود وظیفه ارشاد خلایق را مستقیما بر عهده دارند. 🔷 بسیاری از افسانه‌های اهل‌حق درباره شخصیت‌های دینی برگرفته از عقاید و افسانه‌های مسیحی درباره عیسی و مریم، شاه خوشین، بابا نااوس، سلطان اسحاق، بابا یادگاراست. 🔶 چون مسیح بدون پدر بوجود آمده‌اند و مادرهای اینان علاوه بر فاطمه بنت اسد مادر حضرت امیر(علیه السلام) نیز مادرانی فوق طبیعی (همانند تصور مسیحیان ارتدکس از مریم[4]) تصویر شده‌اند. 🔷 البته این تاثیرات می‌تواند به واسطه اسلام صورت گرفته باشد اما اینکه درباره برخی شخصیت‌ها معتقدند که بعد از مرگ زنده شده‌اند با عقیده مسیحیان درباره مسیح بعد از مرگ برابری می‌کند. ♦️ اهل‌حق در متون خود از منجی آخرالزمان به نام مسیح نیز اشاره کرده‌اند. 🔷 به عقیده ایوانف اینکه زربار را (خاتون قیامت) خوانده‌اند و یا اینکه در اساطیر بیرون آوردن گرده نان از دریا را به او نسبت می‌دهند، شاید به اندیشه‌های مسیحی مربوط باشد. 🔶 او همچنین وجود نامهای بابا نااوس و بنیامین را در کنار نام اسحاق(صحاک) دارای شکل ارمنی می‌داند. ♦️ایوانف احتمال می‌دهد جوز شکستن در مراسم سرسپردن، جانشینی برای غسل تعمید مسیحیت باشد. 🔻 پی نوشت : [1]سیدزاده هاشمی، سید طاهر، مصاحبه با سید طاهر هاشمی، کیهان فرهنگی، سال 1365 شمسی، شماره 2 [2]برای مطالعه بیشتر در این زمینه ر.ک به کتاب حق المتقین معدیث یا سلمان جندب ... [3]الهی، نورعلی، آثار الحق، ج 1، انتشارات جیحون، تهران، 1370 شمسی [4] داوود(یادآورنده درخت جوز – بویا – از هندوستان به ایران) در قرن هشتم و از پیشوایان بزرگ اهل‌حق است که او جدایی از داوود پیغمبر یهود می‌باشد و اما اشاره به زبور شاید بی ارتباط با تقدس سرودهای داود پیغمبر نباشد. آتشی از سوز در دل داود بود تا به فلک می‌رود بانگ مزامیر او براي مطالعه بيشتر رجوع شود به کتاب مقدمه‌اي بر دين و روان با تاکيد بر اهل‌حق اثر صحبت فرخ منش به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2