💔

✨ انتشار برای اولین بار✨ 

#رمان_آنلاین #حسین_پسر_غلامحسین 
#قسمت_هشتاد_و_دو
تلفن صحرایی
راوی: سردار قاسم سلیمانی



محمدحسین قرار شد لب رودخانه بماند تا بچه ها وارد آب شوند. سپس خودش را به سنگر ما که فاصله ی چندانی با رود نداشت برساند.

بین سنگر ما و نقطه ی حرکت بچه ها تلفن صحرایی تعبیه شده بود تا به وسیله ی آن ارتباط برقرار کنیم. هنوز بچه ها وارد آب نشده بودند که محمدحسین با من تماس گرفت : «حاجی! وضع خراب است.»
گفتم :«خدا نکند، مگر چی شده؟!»


گفت :«آب به شدت موج دارد، بعید می دانم کسی بتواند خودش را به آن طرف برساند.»
گفتم :«چاره ای نیست! به هر حال باید بچه ها را بفرستیم. تو حسن یزدانی را توجیه کن و بگو به امید خدا و بدون تردید به طرف دشمن حرکت کنند.»
محمدحسین گفت :«چشم حاجی» و قطع کرد.


بعد از اینکه نیروها وارد آب شدند و به طرف عراقی ها راه افتادند، محمدحسین خودش را به من رساند. وقتی آمد دیدم اصلا آرام و قرار ندارد. خیلی نگران بود.


من اشک چشم محمدحسین را خیلی کم می دیدم! تا آن وقت اتفاق نیفتاده بود که حتی در شرایط سخت این چنین بی قراری کند و مضطرب باشد. گفتم :«چطوری محمدحسین؟» 


بغض گلویش را گرفته بود، با حالت گریه گفت :«بعید می دانم کسی سالم به ساحل برسد، مگر اینکه حضرت زهرا واقعا کمکشان کند.»


در همین موقع سجادی، یکی از بچه هایی که وارد آب شده بود، پیش من آمد و با ناراحتی گفت :«همه ی گروه ما را آب برگرداند.» محمدحسین تا این حرف را شنید با عجله بلند شد و گفت :«من رفتم لب آب تا ببینم صدای بچه هایی که داخل رودخانه پراکنده شدند، می شنوم یا نه.»


 آب آن قدر متلاطم بود که سر و صدای بچه ها را در خودش محو می کرد، البته شاید این از معجزات الهی بود که صدای بچه ها، نه به ما رسید و نه به ساحل عراقی ها.

 در واقع کمک بزرگی بود که نیروها بتوانند در نهایت اختفا خودشان را به خط دشمن برسانند. هنوز چهل دقیقه از رفتن بچه ها نگذشته بود که حاج احمد رسید به همان نقطه ای که ما باورمان نمی شد.

وقتی حاج احمد تماس گرفت و موقعیت خودش و بچه ها را اعلام کرد، گل از گل محمدحسین شکفت. او بلافاصله با من تماس گرفت :«حاجی! وضع خوب است.» 
آن شب هیچ چیز دیگری مثل این خبر، نمی توانست محمدحسین را آرام کند.
 بی تابی و بی قراری او فقط با موفقیت بچه رفع می شد و چنین شد. حضرت زهرا واقعا کمکمان کرد.



#ادامه_دارد... 
#آھ_اے_شھادت...
#نسئل_الله_منازل_الشھداء


💞 @aah3noghte💞


#فقط‌فرواردکنید 
#کپےپیگردالهےدارد

💔

✨ انتشار برای اولین بار✨ 

#رمان_آنلاین #حسین_پسر_غلامحسین 
#قسمت_هشتاد_و_سه
انصاف دهید، منتظرم هستند!
(حمید شفیعی)

وقتی برای عملیات والفجر هشت خودم را رساندم، خیلی مشتاق بودم حتما محمدحسین را ببینم. آن روز بعد از ظهر من و مهدی پرنده غیبی با هم بودیم محمدحسین سوار بر موتور از راه رسید و همچنان به طرف ما می آمد. 


وقتی دیدمش، بی اختیار اشکم جاری شد.
از موتور که پیاده شد در آغوشش گرفتم و می بوسیدمش و گریه می کردم، چون برایم واضح بود که به زودی رفتنی است. آخر پانزده روز قبل، موقعی در هور العظیم بودیم، خواب دیدم محمدحسین شهید می شود. تمام این پانزده روز هر زمان یادم می آمد، گریه می کردم.


آن روز قبل از عملیات، حال خاصی داشتم؛ محمدحسین رو به مهدی کرد :«شما با ما کاری ندارید، من هم دارم می روم.»

 من و مهدی فهمیدیم که منظورش از #رفتن چیست، و کاملا از لحنش مشخص بود.
مهدی هم نتوانست خودش را نگه دارد و بی اختیار زد زیر گریه. هر دو فقط محمدحسین را نگاه می کردیم و اشک می ریختیم.


مهدی جوّ را عوض کرد و گفت :«محمدحسین! تو اهل این حرف ها نبودی. از تو بعید است این طور صحت کنی. تو که رفیق با معرفتی بودی!»


محمدحسین به آرامی گفت :«به خدا قسم دو سال است به خاطر رفاقت با شما مانده ام. بعد از شهادت اکبر شجره این دو سال را فقط به هوای شما #صبر کردم. دیگر بیش از این ظلم است بمانم، انصاف بدهید! آن طرف هم کسانی هستند که منتظرم هستند.»


مهدی سرش را پایین انداخت و همچنان گریه می کرد:
گفت :«باشه. محمدحسین ، حرف، حرف خودت» و هق هق گریه امانش نداد.


احساس کردم زمین و زمان برایم تار شده. هیچ کاری از دستم بر نمی آمد، عزم رفتن کرده بود، همان طور که می خندید خداحافظی کرد و سوار موتورش شد و رفت. 



#ادامه_دارد... 
#آھ_اے_شھادت...
#نسئل_الله_منازل_الشھداء


💞 @aah3noghte💞


#فقط‌فرواردکنید 
#کپےپیگردالهےدارد