همه چیز برای‌ کسی که میداند چگونه صبر کند، به موقع اتفاق می‌افتد.. خلاصه که ریلکس باش، ببین، بشنو، بگذر جدی نگیر و یادت بمونه که گاهی صبر خود تلاشه🤍 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」

الحب في جسدك قديم و أزلي كما الملح جزء من جسد البحر عشق در تنِ تو كهن و ازلی‌ست آن‌سان که نمک، جزئى از تنِ دریاست..! -نزار قبانی- 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」

ببین! همه چیز درست میشه، خوب میشه، صبح میشه، هر دری بسته‌ست باز میشه، معجزه میاد، نور میرسه، خدا نگاهت میکنه، نگاهش پر رنگُ پر رنگتر میشه، تو نمیدونی داره چه اتفاقی میفته، تو سردرگمی، گم شدی، خودتم گم کردی.. حال خوبت و زندگیت و خنده و لبخندت شاید کنارت نباشن.. اما این نبودن موقته همه روزای خوب برمیگرده عشق برمیگرده خوشحالی برمیگرده نور برمیگرده چون وسط قلبت نور جوونه زده تو لایق آرامشی رفیق میدونم که میدونی خدا چجوری نگاهت میکنه، آرامشت برمیگرده🤍✨ 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」

#رمان_پناه #قسمت_پنجاه_هفتم

‍ #رمان_پناه 🌸 #قسمت_پنجاه_هفتم می میرم از کنجکاوی تجزیه و تحلیل این نگاه تکراری!تا ته مراسم هوش و حواسم به هیچ چیز نیست جز اخم های در هم کشیده ی شهاب. عمه مریم ریز ریز بیخ گوشم از خوبی های پسر بزرگش می گوید و من حتی یک کلمه اش را هم نمی توانم بخاطرم بسپارم.حسام که به من روسری نداده بود!اصلا آن روسری خوش رنگ گره خورده به دستگیره شده بود تنها دلیل اتصال خیال های دخترانه ی من به مردی مثل شهاب که شاید در آن شرایط برای هرکس دیگری هم جز من،همین کار را می کرد! اما واقعا دوست نداشتم رویاهایم را بهم بزنم.چه ایرادی داشت که من هم غرق ذوق بشوم!؟حسی که هیچ وقت در هیچ رابطه ای نداشتم و حالا بود... انگار از حال و هوای جمع فقط من دورم.بلند می شوم و لیوان های خالی شربت کنار دستم را برمی دارم و سمت آشپزخانه می روم. هنوز دو قدم به در مانده که صدای شهاب را می شنوم. _شما خانوما کلا ماشالاتون باشه +چرا داداش؟ _از بس که بحث واسه حرف زدنای درگوشی دارین +ول کن این حرفا رو،چرا محمد گند زده به موهاش امشب؟مگه فرق کج چش بود که یه خرمن مو رو داده بالا مثل گندمزار شده آخه؟ _لا اله الا الله!دو روز دیگه میشه شوهرت خودش بهش بگو،من سر پیازم یا تهش الان؟ +وا چه اخمو شدیا!قبلنا نمیومدی آشپزخونه کمک؟ _بیا،اصلا رو هوا برای آدم حرف درمیارین.بده اومدم شب خواستگاریت کمکت که دست تنها نباشی؟ +نه خب!ولی با اینهمه اخم و نق زدن آخه؟ _من اهل غیبت کردن نیستم فرشته،ولی از سر شب تاحالا این عمه بدجور ... استغفرالله +عمه چی؟ _هیچی،بده به من اون سینی رو +دیگه همه می دونن عمه تو هر مراسمی چارچشمی دنبال دختر همه چی تموم میگرده واسه شازده پسرش.توام نمی دونستی بدون که امشبم مثل همیشه ست.منتها انگار ایندفعه تویی که فرق کردی _چه فرقی؟ +چه می دونم _مرد باش حرفتو تا ته بزن +زنم و نصفه حرف می زنم ،کجا؟خب حالا داداش جان شوخی کردم،بیا که اینهمه چایی دست برادر عروسو می بوسه _بده به من،همین که تونستی از سماور بریزیشون تو فنجون منو شاد کردی شما،دیگه زحمت بقیش گردن خودم، در ضمن فرشته خانوم شما حواست به خودت باشه نه فرق کج محمد و فرق های من! صدای خنده ی فرشته بلند می شود، همین که نزدیک شدن شهاب را حس می کنم دو قدم به عقب برمی دارم تا زودتر دور بشوم و نفهمند که فال گوش ایستاده ام.اما انگار کمی دیر اقدام کرده ام! چشم در چشم که می شویم قلبم مثل کسی که کیلومترها دویده می کوبد. شهاب با همه ی دنیا فرق می کند،هیچ وقت بیشتر از چند ثانیه به کسی خیره نمی شود! مثل او سرم را پایین می اندازم و سکوت می کنم.به یک دقیقه نمی رسد وقت خلوت کردنمان که کسی می گوید: +بیام کمک پسرعمو؟ در بدترین موقعیت ممکن فقط حضور شیدا را کم داشتم!از قبل زیباتر شده انگار،حتی چشمان روشنش هم می خندد.دست خودم نیست نمی توانم منتظر ری اکشن شهاب بمانم. بعید می دانم شهابی که حالا محترمانه پاسخ شیدا را می دهد،حواسش به من هم باشد! لیوان های لعنتی جامانده در دست های یخ زده ام را روی میز عسلی می گذارم و از خانه می زنم بیرون.بالاخره یک شب هم چنین مراسمی برای شیدا و شهاب می گیرند. کاش تا آن موقع من اینجا نباشم،توی حیاط روی تخت می نشینم و به حوض آبی خیره می شوم.هیچ تفسیری نباید سنجاق کنم به نگاه و اخم شهاب الدین.او فقط غیرتی می شد!شاید مثل خیلی از پسرهای مذهبی و هم تیپ خودش. اما کنایه های غیر مستقیمش به عمه و مچ گرفتن های سر بزنگاهش از من، درست وقتی به پسرها خیره می شدم چه؟ نفسم را فوت می کنم بیرون و از شدت کلافگی به گوشی توی جیبم پناه می برم.روشنش می کنم و متاسفانه مثل کسی که می خواهد خودش را زجر بدهد مستقیم می روم سراغ پیام های پارسا! از خواندن چرت و پرت های بی سر و تهش بدتر می شوم.چرا هیچ وقت نباید من طعم خوب زندگی را می چشیدم؟ چرا شیدا باید با اینهمه خوبی باشد و من انقدر احساس ضعف بکنم؟پارسا را کجای دلم می گذاشتم اصلا؟! توی اتاقم نشسته ام و انگار در و دیوار قصد جانم را کرده اند و دهان برای بلعیدنم گشوده اند.مهمان ها تازه رفته و من در بقیه ی مراسم حضور نداشتم. اینطوری هم خیال عمه خانوم راحت می شد و هم شیدا و حتی شهاب! از اول هم نباید می رفتم اصلا. ساعت 12 شده و کسی در واحد من را می زند! ادامه دارد... #الهام_تیموری #رمان 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」

❲بسم اللهِ النـور❳

وقتی تو برا ی هدفی همه ی خودتو میزاری، نیاز نداری کسی بهت افتخار کنه، این خودتی که باید به خودت افتخار کنی 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」

جوگیر نشویم. هرکس معیارهای صحیحی برای درستی و نادرستی نداشته باشد، مرتب تحت تاثیر محیط اطراف قرار میگیرد. در امتحان های چهار گزینه ای اگر توجه ات به پاسخ درستی باشد که در ذهن داری، تردید نمیکنی. اما اگر پاسخ های مشابه و جالب دیگر نظرت را جلب کرد، جوگیر میشوی و پاسخ غلط میدهی. کسی که جواب درست و قانون درست را میدهد اما توجه به مد روز و احوالات اطرافیان حواسش را پرت میکند، اختیار و انتخاب ( یعنی خیر گزینی و نخبه گزینی اش) را از دست میدهد و دچار انتخاب و رفتار غلط میشود. همه ی عوامل دنیا دست به دست هم داده اند تا تعادل ما را به هم بزنند و رفتارها و توجه مان را به بیراهه بکشانند. 🎀 مواظب باشیم جوگیر نشویم🎀 شناگر بر شرایط بیرون سوار میشود و تعادل خود را تا مقصد حفظ میکند، اما آنکه غرق میشود شرایط بیرون بر او غلبه کرده، چون آنچه را نباید فرو ببرد به درونش راه داده است. اگر ملاک های خود را با خدا و پیامبرش تنظیم کنیم آن وقت: مردم هرچه بگویند، تند بروند، کندی کنند، اضافه بدهند یا کم بگذارند، زیادبخندند، زیاد بخورند یا کلمات نسنجیده بر زبان بیاورند، روشهای باطل مد شود یا نجابت و حق از مد بیفتد، نوع توجه و ملاک وانتخاب ما ، رضایت خداست. اگر همه ترسیدند و پشت به مسلم بن عقیل را خالی کردند، پیرزنی هست که او را پناه دهد. کوفیانی هم هستند که زینت بچه ها را میکنند و اشک میریزند و میگویند: چه کنیم اگر ما نبریم دیگران میبرند آنقدر در قرآن ، پیروی اکثریت و راه و رسم های باطل مذمت شده که در خاطر بماند. #دخترانه_طور 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」

سوره مبارکه لقمان آیه ۲۱ و چون به آنها گفته شود از آنچه که خدا فرو فرستاده پیروی کنید، گویند: ( نه) بلکه از آنچه پدرانمان را بر آن یافته ایم پیروی میکنیم! آیا( از آنها پیروی میکنند ) هرچند که شیطان آنها را به سوی عذاب شعله ور دعوت کند؟🔍🔍🔍 #دخترانه_طور 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」

‹بِـسْـمِ‌اللّٰھ‌الـرَحمٰنِ‌الرَحیـم🌱›

مُشک را گفتند: تورا یک عیب هست، با هرکه نشینی از بوی خوشت به او دهی گفت:زیرا که ننگرم با کی ام ، به آن بنگرم که من کی ام. 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」

#رمان_پناه #قسمت_پنجاه_هشتم

‍ #رمان_پناه 🌸 #قسمت_پنجاه_هشتم در را باز می کنم و از دیدن شهاب آن هم این وقت شب تعجب می کنم!خداروشکر هنوز لباس های مهمانی را عوض نکرده و پوشش خوبی دارم. _سلام +سلام _شرمنده خیلی بدموقع اومدم،حاج خانوم فرستادم گفت اینها رو بدم خدمت شما انگار تازه چشمم می افتد به سینی توی دستش. +دستتون درد نکنه،کیک چیه؟ _تولد عمو محمود،بفرمایید +مرسی سلامت باشن _چرا نموندین تا آخر مراسم؟فرشته و عمه مریم همه رو کچل کردن! نفس عمیقی می کشم و می گویم: +جمع خیلی خودمونی بود بهتر بود از اول نیام _چرا؟چیزی شده؟ +نه...هیچی دوست دارم بگویم بله که چیزی شده!طاقت دیدن لبخند شیدا را نداشتم،کنار تو دیدنش عذابم می دهد...اما ناشیانه بحث را عوض می کنم. +خیلی بد شد که از عمتون خداحافظی نکردم.خانوم محترمی هستن _بله!حالا فرصت زیاده ان شاالله جبران می کنید از لحنش نمی فهمم که کنایه می زند یا من اشتباه حس می کنم!هیچ فرصتی بهتر از حالا نیست و تردید دارم چیزی را که دلم می خواهد بپرسم یا نه! _خب با اجازه من مرخص میشم هنوز مرددم که می گویم: +خواهش میکنم،ممنون بابت کیک و میوه زحمت کشیدین _نوش جان،یاعلی همین که قصد رفتن می کند انگار کسی به جانم می افتد و نهیب می زند که چرا نمی پرسی؟بپرس و خودت را از شر این کنجکاوی راحت کن.بی اختیار صدایش می زنم: +آقا شهاب وسط پله ها می ایستد و نگاهم می کند. دلم را به دریا می زنم و می پرسم: _میشه یه سوالی بکنم؟ +بفرمایید _راستش رو میگین دیگه نه؟ +هرچند هیچ دلیلی دروغ گفتن رو توجیه نمی کنه،اما چه دلیلی داره دروغ بگم؟ _شما هم مثل مادر و پدرتون در جریان همه چیز هستین؟نه؟ کمی مکث می کند و بعد می گوید: +چه جریانی؟ نیشخند می زنم و جواب می دهم: _این که من کی ام و چرا اومدم اینجا و ... +مگه فرقی می کنه؟ _پس می دونید! او سکوت می کند و من ادامه می دهم: +باید زودتر از اینا حدس می زدم،وگرنه با خلقیاتی که فرشته از شما گفته بود چه لزومی داشت حضور منو تو این خونه تحمل کنید!اونم با شرایطی که داشتمو از نظر شما بد بود _چطور وقتی من نظری ندادم شما ازش صحبت می کنید؟ +خیلی سخت نیست تصورش!من حالا خوب می دونم که شما و اقوامتون چقدر روی مساله ی حجاب و دین و این چیزا حساسین _برای خودمون بله +یعنی چی؟ _یه کتاب براتون آوردم زیر بشقاب کیک،اگر حوصلشو داشتین تورق بکنید شاید به بعضی از سوالای جدید ذهنتون جواب بده +مگه شما از ذهن دیگران باخبرین؟ _به قول خودتون حدس زدنش خیلیم سخت نیست +چطور؟ _پناه خانوم،زندگی صحنه ی مبارزست. آدم هایی که توی مبارزه زود کم میارن و عقب نشینی می کنن یا خیلی ضعیفن یا خودباخته،که در هر دو صورت جایی برای خوب زندگی کردن ندارن! اینکه آدمیزاد تمام عمر از هوای نفسش پیروی کنه یا یه عده غربی و غرب زده رو بی چون و چرا و استدلال و دلیل و برهان الگوی خودش بکنه دلیل بر ضعفشه!ضعیف نباشید...دیر وقته،ان شاالله اون کتاب رو بخونید بعد اگر سوالی بود من در خدمتم. اول به مسیر رفتن او خیره می شوم و بعد به گل رنگی خامه ای نصف شده ی روی کیک. چقدر زود رفت!حتی اجازه نداد تا هضم کنم جملات آخری که مغزم را در کسری از ثانیه پر کرده بود ...فقط گفت و رفت،کوبنده نبودند حرف هایش؟شاید هم می خواست تلنگر بزند؟گیج شده ام،سینی را روی زمین می گذارم و کتاب را برمی دارم. "زن آنگونه که باید باشد" هیچ وقت بجز رمان های عاشقانه چیزی نخوانده ام!اما این بار فرق می کند...کتابی که شهاب برایم آورده را باید خط به خط و کلمه به کلمه بخوانم. بی خوابی امشبم را با مطالعه جبران می کنم و از ذوق اینکه شهاب امشب به من هم فکر کرده هرچند دقیقه یکبار خنده را مهمان لبانم می کنم. صدای اذان صبح که بلند می شود تقریبا نصف کتاب را خوانده ام.روشن شدن چراغ حیاط کنجکاوم می کند.کنار پنجره می روم و هیبت مردانه اش را می بینم که در سرمای اواسط پاییز کنار حوض می نشیند و وضو می گیرد.دلم می لرزد وقتی چند لحظه دست هایش را سمت آسمان بلند می کند و چیزی مثل ذکر می گوید.و بعد از راهی که آمده بر می گردد. ادامه دارد... #الهام_تیموری 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」

•[ هادی شدی که پیرو حیدر شویم ما ]• #میلاد_امام_هادی #امام_هادی #عید_غدیر 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」

هو الشاهد☘

زندگى گاهى به قدرى ماهرانه عمل ميكنه كه تو به ندرت متوجه ميشى در حال عبور از ميان درى هستى كه روزى براى باز شدنش دعا ميكردى.. 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」

🌸「شاخ ݩݕاٺツ」

#رمان_پناه #قسمت_پنجاه_نهم

‍ #رمان_پناه 🌸 #قسمت_پنجاه_نهم به چادر و سجاده ای که زهرا خانوم روزهای اول آمدنم داده بود و هنوز بعد از مدت ها دست نخورده روی میز گوشه ی اتاق است نگاه می کنم. چندسال شده که رو به قبله نکرده ام و قامت نبسته ام؟ده سال...دوازده سال...چهارده سال...کمتر یا بیشترش را نمی دانم اما خیلی وقت گذشته.فقط نمازهایی که با چادر خودم و در کنار عزیز یا مادرم می خواندم به مذاقم خوش می آمد.هنوز به یاد دارم عزیز پای سجاده صبح می کرد شب هایی را که حال مادر وخیم بود.ورد زبانش هم توسل و توکل بود...کاری که من هیچ وقت نکردم! شیر آب را باز می کنم و دستم را می شورم.من وضو گرفتن را خوب بلدم! چون بجز من،تمام اطرافیانم همیشه مشغول عبادت و راز و نیاز بوده اند. وضو می گیرم و تازه یادم می آیم که ته مانده ی آرایشم را پاک نکرده بودم...چه اشکالی دارد؟!حالا بعد از سال ها به همین قدر هم کفایت می کنم.به قول لاله "اگه هوسه،یه بار بسه!" چادر نماز را برمی دارم و روی هوا بازش می کنم.عطر آشنای زهرا خانوم ریه ام را پر می کند وقتی پارچه اش را به صورت خیسم می چسبانم سجاده را پهن می کنم و می نشینم. تسبیح دانه درشت زرشکی رنگ را چند بار دور دستم می پیچم و باز می کنم. انگار بلد نیستم باخدا حرف بزنم! یاد ذکر گفتن های حاج رضا با تسبیحش می افتم و شروع می کنم به صلوات فرستادن. نمی فهمم که آرامش دارم یا دل آشوبه... هم حس خوبی دارم از این خلوتی که بعد از مدت ها و بی هیچ دغدغه و اجباری نصیبم شده و هم بغض کرده ام از اینهمه فاصله و دوری و تنهایی... احساس می کنم خدا هیچ علاقه ای به من گناهکار ندارد.به منی که مدت هاست هیچ کاری برای او نکرده ام. سرم را روی مهر می گذارم و اشک هایم مثل آبی که پشت سد جا مانده باشد،راه باز می کند و بدون هیچ حرفی تا می توانم فقط زار می زنم دردهای تلنبار شده ی درونیم را... ساعت هنوز ده نشده و بالاخره کتاب را تمام کرده ام.با چشم های پف کرده و بدون آرایش کتاب به دست در خانه حاج رضا را می زنم.انگار مجبورم به شهاب ثابت کنم که نظر و پیشنهادش تا چه حد برایم مهم بوده! فرشته با تاخیر در را باز می کند و بعد از خمیازه ای طولانی می گوید: _سلام،سحرخیز شدی +سلام.خواب بودی؟ _آره خسته ام هنوز +یعنی مامانت اینام تا حالا خواب بودن؟ _نه بابا فقط من خونه ام +بقیه کجان؟ _کارشون داری؟بیا تو +نه مرسی _بابا که سرکاره،مامانم مولودی دعوت بود. از شهاب نمی گوید و مجبورم خودم بپرسم: +آقا شهاب چطور؟ _اونم صبح رفت ماموریت و چند روزی نیستش +ماموریت؟! _آره خب همیشه میره،چیزی شده؟ متعجب نگاهم می کند و من مجبورم صحنه سازی کنم!شانه بالا می اندازم و می گویم: +نه،آخه بهم این کتابو داده بود خواستم پس بدم _ببینم،عه اینو چند وقته داده بود بهم تا برسونم دستت من هی یادم رفت!آخرش خودش داد پس +خیلی کتاب خوبی بود _تا دلت بخواد شهاب تو کار فرهنگی و معرفی کتاب و این چیزاست.ببخشید تو رو خدا پناه،دیشب جون نداشتم یه قدم بردارم بعد از اینکه عمو اینا رفتن مجبور شدم شهابو بفرستم که برات کیک بیاره +دستت درد نکنه،واجب نبود که.لطف کردی _آخه مامان میگه اگه چیزی رو به نام کسی کنار بذاری و نرسه دستش دهنش تاول می زنه!خرافاتی نیستم جان تو ها...ولی خب دیگه.بعدم بهت اینجوری نشون دادم که قهرم +چرا؟! _چون نموندی و رفتی +عزیزم همینقدرم که بودم زیاد بود _جز من،مامان خیلی براش مهم بود که باشی +چرا؟ خمیازه می کشد و می گوید: _نمی دونم حتما دوست داشته دیگه +از بس مهربونن اما شک دارم که زهرا خانوم بدون هیچ فکر و تاملی کاری بکند! ادامه دارد... #الهام_تیموری #رمان 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」