#رفیق_شفیق نه هر که دم ز صداقت زند ، بوَد صادق نه هر که دم زند از عاشقی ، بوَد عاشق نه هرکه با تو نشیند شود برایت دوست که گه حکایت این دوستی چو سنگ و سبوست نیازموده مده دست خود به هر دستی وگرنه در همه ـ عمرت ، دچار بن‌بستی اگر که طالب فیضی ، ره سعادت پوی کن اجتناب ، ز یاران جاهل و بدخوی که "همنشین تو باید که از تو بهْ باشد" وگرنه منزلت و عزتت ز هم پاشد بجو "رفیق شفیق و درست پیمان باش" ز یکدلی شود او پیکر و تواش جان باش که آدمی به جهان ، باید آبرو یابد رفیق یکدل و یکرنگ و نکته‌گو یابد کسی که صحبت او عزت و وقار آرد برای دوست ، در این عالم اعتبار آرد که گر به کوی امیران رَوَد شهش خوانند میان ظلمت شب ، پرتو ِ مَهش دانند ولی کسی که شود با سیه‌ دلان همراه به‌دست خویش کند گوهر وجود، تباه نه عزتی به جهان بیند و نه عافیتی نه ابتدایی دارد ، نه نیز عاقبتی شود مَلول ، ز عمر گران ، ز ناکامی به شعله پخته نگردد سرشت ، از خامی زمانه زرگر ایام و... آدمی زر ِ ناب! به شرط آنکه بپوید همیشه راه صواب به‌گوشِ جان شنو از (ساقی) این سخن ای دوست! که حُسن عاقبت آدمی ، به خوی نکوست. سید محمدرضا شمس (ساقی) 1402/04/21 @shamssaghi