(أَلسّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ الشّهیدِ بِکربلاء)
#قبلهگاه_عشق
آندم که راز خلقتِ ما را نوشته اند
بر آدم و به دامن حوّا ، نوشته اند
دیباچهی رسالت حق را به کِلک عشق
سربسته کاتبان، به تولّا نوشته اند
ختم البیان لوح رسل را به خطّ نور
کُتّاب حق، بر احمدِ والا نوشته اند
شرحی ز درس عشق نوشتند بر علی
شرح دگر، به دامن زهرا نوشته اند
کِلکِ قضا به شرح علی بود از ازَل
راز جهان به جوهر اعلا نوشته اند
هر فصلِ این کتاب، حدیثی نوشته شد
فصلی به کوه طور، ز موسا نوشته اند
فصل دگر، به دامن مریم نوشته شد
کآن را به نام پاکِ مسیحا نوشته اند
بعد از على به فصل ولایت رقم ز مهر
بر دامن عفیفهی حَورا نوشته اند
اوّل حسن رقم زده شد بعد ازآن حسین
نام دو گل ز گلشن مولا... نوشته اند
نام حسین آمد و، در دشت نینوا
داغی به برگِ لالهی حَمرا نوشته اند
اینجا قلم به خون بِنِشست و حدیثِ عشق
بر دشتِ خون، به خطّ مُعلّا نوشته اند
اینجا قلم شکست چه گویم که بعد از آن
احوالِ عرشیان، به چه انشا نوشته اند؟
نور خدا که بر همه جا پرتو افکن است
در این مکان، به کوری اعدا نوشته اند
اینجا حریم سبطِ رسول خدا بُوَد
کهافلاکیان به زیوَر غبرا نوشته اند
این خاک را به بال ملایک از آسمان
چون نسخهای، برای مداوا نوشته اند
گردی ازین تراب که چون توتیاست را
داروی درد دیدهی اعما نوشته اند
خوش آن دلی که درک کند قدر این مقام
کاو را ز خبث و کینه، مبرّا نوشته اند
آن را که نیست معرفت درک این مکان
وی را ز جمع شیعه، مُجزا نوشته اند
این بارگاه عشق بُوَد در زمین ولی ـ
عشقی که بر صحیفهی دلها نوشته اند
راز بقای عشق، در این بارگاه را
روز ازل، به شهپر عنقا نوشته اند
این عشق را ز سوی خداوند ذوالجلال
در لابلای سینهی شیدا نوشته اند
این خاکِ پُربها که بُوَد قبلهگاه عشق...
بر عاشقان، به حکم مصلّا نوشته اند
یوسف درین مکان بخدا سجده میکند
گر عاشقی... به نام زلیخا نوشته اند
زیرا مقام و منزلت این تراب را
حتّیٰ برای اهل کِلیسا نوشته اند
(ساقی) به شرح عشق چه گویی که از اَزل
سرمشق عشق را ، ز همین جا نوشته اند.
سید محمدرضا شمس (ساقی)
1386
eitaa.com/shamssaghi