eitaa logo
اشعار ناب آیینی
28هزار دنبال‌کننده
4.2هزار عکس
989 ویدیو
52 فایل
✨#بِسْــــــمِ‌اللَّهِ‌الرَّحْمَـنِ‌الرَّحِيــمِ✨ ـ مدیریت: @Alihidari . تبلیغات پربازده مجموعه غدیر👇 https://eitaa.com/joinchat/1975058490C0233b308cd . . . 📳 مجموعه تبلیغاتی گسترده ایتا😍👇 https://eitaa.com/joinchat/4076535811Cc50237fe56 ـ
مشاهده در ایتا
دانلود
از برکت نامت غزل پرشور می گردد هر بیت شعرم باتو بیت النور می گردد صحرا به یمن مقدمت شد وادی اَیمَن جایی که نور آمد سیاهی دور می گردد قرآن که می خوانی نسیم از دشت می آید آوای شن ها نغمه ماهور می گردد در صفحه محراب قد قامت که می بندی مصباح رویت جلوه گاه طور می گردد گریه مکن بانو ! زمین از غصه می خشکد آب اراضی قطره قطره شور می گردد وقتی نباشی می رمد آهو از این صحرا بعد از تو نطق قمریان هم کور می گردد اول به پابوس قدم های تو می آیم وقتی دلم راهی نیشابور می گردد http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
شبیه فاطمه هستی ، وقار داری تو چقدر پیش خدا ، اعتبار داری تو کنار حوض “حیاط قدیم” فهمیدم چقدر ، ملتمس بی شمار داری تو فرشته ای و تمام جهان ، به زیر پرت ملیکه ای و دو صد ، جان نثار داری تو کویر قم ، که بدون وجود تو هیچ است برای فصل خزان هم ، بهار داری تو گواه میدهد این صحن مملو از مردم همیشه “زائر دل بی قرار” داری تو قبور این فقها حاکی است ای بانو تمام دور حریمت ، حصار داری تو همیشه و همه جا سربلند و مغرورم برای همچو منی افتخار داری تو نشد که روضه بگویم ، نشد که بنویسم چقدر از دل من انتظار داری تو…؟ همیشه در حرمت جمله ای به لب دارم: شبیه فاطمه… اما مزار داری تو http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
به روی بام حرم آفتاب زائر شد غزل تجلی باران و ابر، شاعر شد کسی که لب به ضریحش زده مفسر شد و شیعه از حرم قم به خلق، صادر شد نیاز نیست به باده نیاز نیست به خم شراب شور اگر خواستی بیا تا قم سلام حضرت باران سلام مادر نور سلام خواهر ایمان سلام دختر نور رسیده زائرتان با شما به آخر نور که نور مشتق و تنها تویی تو مصدر نور زبان گشود قلم از فراز بیت النور رسیده شعر به لب های خسته ام با شور نگفته حاجت من بارها روا شده است چهار رکن جهان خادم شما شده است ستاره در وسط حوضتان رها شده است و نور گنبدتان سُرَّ مَن رَأیٰ شده است دخیل بسته ام امشب به گوشه های ضریح تمام شهر فدای تو و فدای ضریح به جز کنار تو بودن دگر نمیخواهم ز کودکی سگتان بوده ام و حالا هم فقط نه ما سر این سفره بلکه دریا هم که مشهد است بهشتم چنان که اینجا هم ((زِ گریه مردمِ چشمم نشسته در خون است)) هر آنکه دیده مرا گفته است مجنون است http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
عُمری غُبارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما تا در جوارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما هرچند بارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما در سایه‌سارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما اهلِ دیارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما ای آرزویِ پنجره فولاد آمدیم ای قبله‌گاهِ طاقِ گوهرشاد آمدیم بر خاک بوسه داده و بر باد آمدیم بابُ‌الجَواد حاجتِ ما داد آمدیم حالا کنارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما تا نور میدَمی به تمامِ چراغها رَد میشویم مثل نسیم از رواقها معراج میرویم به دوش بُراقها فریاد میشویم از این اشتیاقها دل بی قرارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما ما را که عُمرِ نوح دَمی نیست پیشِ تو ما گَشته‌ایم هیچ غَمی نیست پیشِ تو شاه و گدا زیر و بَمی نیست پیشِ تو یادِ بهشت جُرمِ کَمی نیست پیشِ تو مَحوِ بهارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما روحُ الاَمین که حاجِبِ دولتسَرایِ توست از خادمانِ کعبه‌یِ دارالشفایِ توست تو کیستی که صحنِ رضا در هوایِ توست ایوان طلا هواییِ گنبد طلایِ توست شُکرَش دُچارِ حضرت معصومه‌ایم ما با لطفِ مادرانه‌ات اِحیا شدیم شُکر بِرکه نَه ، رود نَه ، دریا شدیم شُکر مولا نگاه کرده و آقا شدیم شُکر ذُریه‌های حضرت زهرا شُدیم شُکر ایل و تبارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما بانو ! اگر چه پیش تو خِشتِ مُحَقَریم از خِشتهایِ خانه‌یِ موسی بنِ جعفَریم عُمریست از کنارِ شما لُقمه می‌بریم از صحنِ جامع آمده‌ایم و کبوتریم سُجده گذارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما ما را نشان گرفت اگرچه مَلالِ غَم هر‌چند پُر شده همه‌جا قیل و قالِ غَم ما را گِره زدند به پَرهایِ بالِ غَم ما را گِره زدند ولی بی خیالِ غَم تا خاکسارِ حضرتِ معصومه ایم ما تا سر سپرده‌ی عَلَم زینبیه‌ایم سر میدهیم و مَردِ غَمِ زینبیه‌ایم ما از غبارِ محترمِ زینبیه‌ایم ما کُشته مُرده‌یِ حرمِ زینبیه‌ایم چون ذوالفقارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
جایی که کوه خضر به زحمت بایستد شاعر چگونه پیش تو راحت بایستد نزدیک می‌شوم به تو، چیزی نمانده است قلبم از اشتیاق زیارت بایستد بانو سلام! کاش زمان با همین سلام در آستانهٔ در ساعت بایستد و گردش نگاه تو در بین زائران روی من ـ این فتاده به لکنت ـ بایستد تا فارغ از تمام جهان روح خسته‌ام در محضر شما دو سه رکعت بایستد بانو اجازه هست که بار گناه من در کنج صحن این شب خلوت بایستد؟ در این حرم هزار هزار آیهٔ عذاب هم وزن با یک آیهٔ رحمت بایستد باید قنوت حاجت بی‌انتهای ما زیر رواق‌های کرامت بایستد شیعه به شوق مرقد زهرا به قم رسید طاقت نداشت تا به قیامت بایستد آنکس که جای فاطمه در قم نشسته است در روز حشر هم به شفاعت بایستد تو خواهر امام غریبی و این غزل با بیت‌هاش در صف بیعت بایستد من واژه واژه عطر تو را پخش می‌کنم حتی اگر نسیم ز حرکت بایستد... http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
همسایه، سایه‌ات به سرم مستدام باد لطفت همیشه زخم مرا التیام داد وقتی انیس لحظۀ تنهایی‌ام تویی تنها دلیل اینکه من اینجایی‌ام، تویی هر شب دلم قدم به قدم می‌کشد مرا بی‌اختیار سمت حرم می‌کشد مرا با شور شهر فاصله دارم کنار تو احساس وصل می‌کند آدم کنار تو حالی نگفتنی به دلم دست می‌دهد در هر نماز مسجد اعظم کنار تو تا آسمان خویش مرا با خودت ببر از آفتاب رد شده شبنم کنار تو با زمزم نگاه، دمادم هزار شمع روشن کنند هاجر و مریم کنار تو در این حریم، سینه زدن چیز دیگریست خونین‌تر است ماه محرم کنار تو ما با تو در پناه تو آرام می‌شویم وقتی که با ملائکه همگام می‌شویم ما در کنار صحن شما تربیت شدیم داریم افتخار که همشهری‌ات شدیم زیباترین خاطره‌هامان نگفتنی‌ست تصویر صحن خلوت و باران نگفتنی‌ست باران میان مرمر آیینه دیدنی‌ست این صحنه در برابر آیینه دیدنی‌ست مرغ خیال سمت حریمت پریده است یعنی به اوج عشق همین جا رسیده است خوشبخت قوم و طایفه، ما مردم قمیم جاروکشان خواهر خورشید هشتمیم اعجاز این ضریح که همواره بی‌‌حد است چیزی شبیه پنجره فولاد مشهد است من روی حرف‌های خود اصرار می‌کنم در مثنوی و در غزل اقرار می‌کنم ما در کنار دختر موسی نشسته‌ایم آیینه‌ایم و محو تماشا نشسته‌ایم اینجا کویر داغ و نمک زار شور نیست ما رو به روی پهنۀ دریا نشسته‌ایم قم سال‌هاست با نفسش زنده مانده است باور کنید پیش مسیحا نشسته‌ایم بوی مدینه می‌وزد از شهر ما، بیا ما در جوار حضرت زهرا نشسته‌ایم از ما به جز بدی که ندیدی ببخشمان از دست ما چه‌ها که کشیدی ببخشمان من هم دلیل حسرت افلاک می‌شوم روزی که زیر پای شما خاک می‌شوم... http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
کرم از دست تو ای دست عطا میچسبد در شبستان تو قرآن و دعا میچسبد بارها تجربه کردم به خدا در حرمت بیشتر از همه جا ذکر «رضا»میچسبد 🌺 @sheareaeini
هر که رو انداخت، خاطرجمع، زائر می‌شود قبل زائر کوله‌بار راه، حاضر می‌شود... خوش به حال خانۀ خشتی نزدیک حرم آخرش یک تکه از صحن مجاور می‌شود دل سپردن ساده اما دل بریدن مشکل است هر کسی یک‌بار آمد قم، مهاجر می‌شود شیخ می‌یابد مفاتیح الجنان را پشت در شاطر عباس قمی در صحن شاعر می‌شود از زبان شعر بالاتر در عالم هست؟ نیست در حرم حتی زبان شعر، قاصر می‌شود... رو به قم هر بار در مشهد سلامی می‌دهم خادم باب الرضا با من مسافر می‌شود دست را بر سینه‌ات بگذار و چشمت را ببند رو به رویت گنبد و گلدسته ظاهر می‌شود http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
زائر امام رضا علیه السلام باز هم یاد تو همراه من است با خبر از ناله و آه من است باز هم ای دوست می خوانم تو را بهترین محبوب می دانم تو را باز هم مهمان کویت می شوم سر خوش از جام سبویت می شوم باز هم آئینه ی جان گشته ام زائر مولای خوبان گشته ام روز و شب ذکر و دعا دارم به لب یا علی موسی الرضا دارم به لب در حریم او گدایی می کنم درگهش را سُرمه سایی می کنم ای حریم قدس تو دارالشفا ای به دردِ عاشقانِ خود دوا می شوم تا مست صهبای ولا در تو می بینم صفای کربلا در هوایت من کبوتر می شوم خاک بوس کوی دلبر می شوم در رواق و صحن و سقاخانه ات هر که پا بنهاد شد دیوانه ات گر چه می دانم گنه کار و بدم بهر بخشش تا حریمت آمدم ای ضریحت روشنی بخش دلم نام زیبای تو حل مشکلم دل اسیر طلعت چشمان توست دست ما و دامنِ احسان توست بی پناه و زار و خسته آمدم دل به امید تو بسته آمدم ای صفا بخش دل تنهای من گر مرا از خود برانی ، وایِ من ریزه خوار خوان احسان توام گر بدم گر خوب مهمان توام گر چه ای مولا ز کم هم کمترم هر چه هستم من گدای این درم یاد تو آرامش جان و دل است دل که بی مهر تو باشد چون گِل است عاشق کوی تو یعنی اهل دل ! ای دل ما از گُلِ رویت خجل! ای گواه اشک و سوز و آه من پر تو نورت چراغ راه من چون به مهر حضرتت دل بسته ام از غم و رنج دو عالم رَسته ام عاشقم مولا فدایت می شوم من فدای خاک پایت می شوم زائر کویت خطابم کن ، رضا از محبانت حسابم کن رضا http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
اینقدر میگم آقا تا دردم و دوا کنی اینقدر میگم رضا تا دلم و رضا کنی شنیدم به بدترین زوارا آبرو میدی نکنه زوار شرمندت و رو سیا کنی شیعه علیم و گدای درگاه توام چی میشه تو زوارات نوکرتو صدا کنی مست پا افتادتم حیرون جام و بادتم چی میشه نگاه به این عاشق بی نوا کنی در خونت می شینم تا جون دارم زار می زنم تا دمی نظر کنی زخم دل و دوا کنی توئی معشوق و منم عاشق تو آقا جونم راه دوری نمیره به عاشقت نگا کنی مثل اون کبوترای حرمت به عشق تو می شینم به کنجی تا خودت من و رها کنی http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
از کریمان سنگ میخواهیم ما، زر میرسد در حرم از آنچه میخواهیم بهتر میرسد لطف و احسان کریمان را شمردن مشکل است وقت احسان پشت آن احسان دیگر میرسد اى که دستت میرسد کارى کنى، کارى بکن عمر دارد میرود، دارد اجل سرمیرسد در طلب خوب است حاجات مکرر داشتن وقتی از این ناحیه دارد مکرر میرسد شب به شب در میزنم، چون در زدن مال من است دست سائل ها فقط تا حلقۀ در میرسد گر به ما کم میرسد از خصلت کم بینى است ورنه دارد ده برابر ده برابر میرسد من فقط یک نوکرم، کار خودم را میکنم او خودش هر وقت لازم شد به نوکر میرسد خادمان آنقدر بى اصل و نسب هم نیستند نسبت ما یا به فضه یا به قنبر میرسد فقر آمد میرود ایمان، ولى پیش شما میشود ایمان من فقرى که از در میرسد رزق در بین الطلوعین است،بین طوس و قم رزق از دو سفرۀ موسى بن جعفر میرسد هم به زیر دین قم، هم زیر دین مشهدم گاه به داد من برادر، گاه خواهر میرسد فاطمه را خواستم معصومه را زائر شدم فیض قبر مادرى از قبر دختر میرسد نیستند ایندو براى من، فقط پیش منند سر به سرور میرسد، دل هم به دلبر میرسد پیش تو محتاج ها در حال رفت و آمدند تا که آهو میرود پشتش کبوتر میرسد آب پاى میوه اى که ریختم بهتر رسید میوۀ ما هم فقط با گریه بهتر میرسد پابرهنه میدوید و میدوید و میدوید زودتر از شمر آیا به برادر……..؟ http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
از زمانی كه به درگاه تو راهم دادند آبرو مند شدم عزت وجاهم دادند به مقامی كه نبردند سلاطين راهی من مسكين بخدا رفتم و راهم دادند تاشدم معتكف كوی تو ای شمس شموس مژده روشنی شام سياهم دادند گرمی وشور طلب كردم ازاين جا چون شمع چشمه اشك غم و آتش آهم دادند خواستم با تو بگويم كه خجالت زده ام عرق شرم به عنوان گواهم دادند درحريم تو خدا را به تو دادم سوگند نامه عفو گنه بهر گناهم دادند چه غم از تابش خورشيد قيامت دارم تا كه درسايه مهر تو پناهم دادند سوخت درآتش غم جان«وفایی» وسرود درغم آل علی حال تباهم دادند http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
این جـاست کـه هردلبـرودلـداده بیاید هـم شخص گرفتــار هـم آزاده بیـاید دراین حـرم قدس که باغی زبهشت است هــرکس بـه تـولای تودل داده بیـاید پرنـورشــودآینـــه ی بــود ونبــودش آن کس که چـوآئینـه دلان ساده بیاید این جــا می تـوحیــد به زوار ببخشند هـردل که بـودتشنـه ی ایـن بـاده بیاید پـرواز زخـودتا بـه خــدا ازحــرم توست ازبهـرسفـرهـرکـه شـد آمــاده بیاید این گنبد وگلدسته نشانی است که گوید هرکس که بهشتی است ازاین جاده بیاید بـرســردرایـن کعبــه ی امیّــد نـوشتنــد هـرکس که به کـارش گره افتاده بیاید ازحـق طلب جلب رضـای تو نمـاید هرگاه «وفایی» سرسجـاده بیـاید http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
زیبا وفریبا شده باغ ارمت عطرنفس بهشت دارد حرمت ایام کرامتت همه جمع شدند در سایه ی بارشی زابر کرمت http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
در حرم لب بر لب پیمانه باشد بهتر است شمع دورش چند تا پروانه باشد بهتر است بهتر آنکه از در هر خانه نومیدم کنند دل اگر با غیر تو بیگانه باشد بهتر است گر بنا باشد دلم را جز تو آبادش کند این دل ویران همان ویرانه باشد بهتر است جان من آقا مرا سرگرم کاشی‌ها مکن میهمان مشغول صاحب‌خانه باشد بهتر است صحنتان را می‌زنم برهم، جوابم را بده این گدا گاهی اگر دیوانه باشد بهتر است مدّعی در این حرم از سیر بالاها مگو این کبوتر فکر آب و دانه باشد بهتر است گنبدت مال همه؛ باب الجوادت مال من جای ما پشت در میخانه باشد بهتر است من که هربار آمدم اینجا گنهکار آمدم توبه هم قولش اگر مردانه باشد بهتر است تا شب قبرم که می آیی برای دیدنم این دل ما پیش تو بیعانه باشد بهتر است صبح محشر هم خودت دنبال کار ما بیفت پشت ما توصیه‌ی شاهانه باشد بهتر است گریه کردم شانه‌ی گرم ضریحت بغض کرد وقت گریه سر روی یک شانه باشد بهتر است کربلا از تو گرفتن واقعاً شیرین تر است روزی ماهم از این کاشانه باشد بهتر است اشک میخواهم ز تو دریای «فَابکِ للحسین» رزق ما از جام سقاخانه باشد بهتر است http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
تمام صحن تو از اشک زائران تر شد دلم ز فیض همین قطره ها مطهر شد چه زود ثانیه های وصال می گذرد زیارت تو نخوانده فراز آخر شد ازل که دست خدا می نوشت تقدیرم غلامی تو مرا تا ابد مقرر شد نیامدم که ز دست تو حاجتی طلبم گرفته بود دلم پر زد و کبوتر شد به شوق پای تو هر کس که چون غبار آمد به یک نگاه تو خورشید ذره پرور شد یکی ز معجزه های نگاه تو این است خرابه های دلم بارگاه دلبر شد http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
سلامی می فرستم با نسیمی تا خراسانت دلم را می فرستم تا نشیند بر سر خوانت یقین دارم خدا از روز اول مقصدش این بود تو را از بهر سلطانی فرستاده به ایرانت عجب صحنی! عجب حالی! عجب فواره ای داری! بهشتی را که می گویند، گم گشته در ایوانت شنیدم خسته ها را بیشتر تحویل می گیری ز من هم خسته تر داری چنین باشد پریشانت؟! دل بشکسته ای دارم تو از من می خری آقا؟ دلم را می سپارم دست پیرمرد دربانت نه در دنیا، نه در عقبا، ندارد هیچ جا جایی کسی که می کشد دست گدایی را ز دامانت یقینا دست خالی از در تو برنمی گردد گر از باب الجواد تو بیاید صحن، مهمانت شفا، نقاره، ایوان، صحن، گنبد، پنجره فولاد بدون شک همین ها شد نشانی خراسانت http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
زیر ایوان طلایت بخت با من یار شد شور و حالم قیل و قال کوچه و بازار شد هرکسی عمّان نخواهد شد مگر در خانه‌ ات در حرم بودم، دلم گنجینه ی اسرار شد از گداها شهر ما یکباره خالی‌ تر شد و در حرم کم کم گدا‌های شما بسیار شد چون دلش می‌ خواست راه گفتگویش وا شود زائرت از عمد پای پنجره بیمار شد پیش تو فرقی ندارد حال دارا با ندار هرکسی بار دعا آورد، بارش بار شد یک ضمانت کردی و صیاد آهو را رهاند چاقوی صیاد از آن تاریخ، ضامن دار شد http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
- دلم دوباره هواى تو را به سر دارد هواى گنبدتان را دمِ سحر دارد دلم دوباره كنارِ تو گريه میخواهد كه گريه بر در باب الجواد اثر دارد كنار پنجره فولادِ تو كسى میگفت كه قبل گفتن حاجت ، خودش خبر دارد مگر چه میشود آقا كه زائرت باشم؟ كه طعم آب حرم مزه‌ى دگر دارد... - بيا و دست مرا از كرامتت پُر كن... بيا و اين بدِ رو سياه را حُر كن - مرا نگاه شما باز انتخابم كرد گناه بودم و خاکِ حرم ثوابم كرد نسيم صحن گوهرشاد بر رُخم خورد و جنون عشق تو آقا مرا جوابم كرد همينكه نام تو را گفتم اين دلم لرزيد پياله بودم و نامِ شما شرابم كرد به زير پاى تو بوده سرم خدا را شُكر ببين كه گامِ تو آقا مرا گلابم كرد - كنار تو به خدا میتوان خدا را ديد زِ سايه‌ى حرمت ، مروه و صفا را ديد - به احترام تو نازم كه محترم هستى امام مردم ايران ، يلِ كَرَم هستى هميشه و همه جا فوقِ انتظارى تو هميشه و همه جا سايه‌ى سرم هستى اگر كه صحن و سرايت نبود ، می‌مرديم براى مردم اين خاك ، مغتنم هستى دوباره روضه بخوان تا كه جان بگيرم من تو سينه سوخته‌ى صاحب عَلم هستى - قسم به كعبه كه عيناً خود مطافى تو غريب آل على ، عين و شين و قافى تو - تمام حاجت من اينكه سائلت باشم خدا كند بشود تا كه دعبلت باشم "كبوترم نشدم تا كبوترت گردم" كبوتر حرم و جلد منزلت باشم كرامتت كه به دريا شده شبيه آقا چه میشود كه كمى خاک ساحلت باشم؟ نشسته چشم ترم در مسير نيشابور به اين اميد كه گردى به محملت باشم - دلم ميان همه زائران تو گم شد مريد حضرت سلطان..امام هشتم شد - نسيم ماه محرم وزيده آقاجان دوباره موقع گريه رسيده آقاجان براى غصه‌ى جدت چه كار بايد كرد؟ بگو بمير برايش...به ديده آقا جان خدا كند بشود نوكرىِ اين نوكر قبول مادر قامت خميده آقاجان شما براى فرج لااقل دعايى كن كه ياس حضرت زهرا تكيده آقا جان - ميان شعر شما حرف كربلا شد باز نوشتن از تن ارباب و بوريا شد باز - زدن به سينه ز غم با من و نوا با تو دوباره شور عزا با من و دعا با تو نوشتن از حرم و داغ خيمه‌ها با من گريز روضه‌ى كوچه به كربلا با تو نوشتن از سر و دستى كه شد قلم با من زدن به سينه و خواندن ز خيمه‌ها با تو زبان گرفتن و هق هق زِ عمق دل با من نفس نفس زدن و گريه بى صدا با تو - خراب زير گلو و لب امامى تو شكسته بال و پر آتش خيامى تو - تمام غصه‌ى تو غصه‌هاى عاشوراست دليل گريه‌ى تو ماجراى عاشوراست به خاک حجره اگر سر گذاشتى آقا فقط براى حسين و براى عاشوراست بگو براى چه آخر به آب لب نزدى؟ يقين كه علت آن تشنه‌هاى عاشوراست مدافعان حرم را خودت دعا گو باش كه اين صدا به خدا هم نواى عاشوراست - مرا به سمت حرم پَر بده...صدايم كن اسيرِ خانه‌ى خود كن..مرا رهايم كن - http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
#امام_رضا ای کاش کبوتری به گنبد باشم راهیّ ضریح یا که مرقد باشم از لطف، عنایت وَ نگاه سلطان ای کاش که ذیعقده به مشهد باشم http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
خـــستہ از روزهــای تــڪـراری درد هــای هــمــیشہ بـــے پـایان دست بر سینہ رو بہ سمت حـرم الـســلام عـلــــــــیــڪ آقا جـان هے بـدڪ نیـستم خدا را شڪر بـا غــــم روزگــار مـيـــجــنـگم تــو ڪہ از حال مـن خـبر داری من هــمانم همان ڪہ دلـتــنگـم من هــمانــم همان گــدایے ڪـہ بہ تـو از ڪودکے ارادت داشـت هــر ڪجا حرف مشهدت میشد لال میشد بہ بغض عادت داشت تو هـــمانے هـــمان عـزیزی ڪہ ذڪــر زیــــر لـــب پـــدر بـودی ڪار چشمش بہ غیر اشڪ نبود بــــر لــب مــــادرم اگـــر بــودی راســـتش دلخـــورم ڪمے مـولا مـــــدتـــے از تــو دور افـــتـادم تو معـــین ضـــعیف ها هـــستے پـــس بــیا و برس بــہ فــریادم چـــند سالـــیــست آرزوی حـرم در مـــــیـــان دل گــــدا مــانـده تـــو ڪہ حــــج فقیر ها بــودی ظاهـرا این فقـــــــیر جـا مانـده چہ شـــده ساڪــتے امام غـریب تو هــم از نوڪرت گـــلہ داری؟ گـــلـہ داری ولـــے نــمــیــگـویے چــقدر صـــبر و حــوصلہ داری... http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
سلام علی امام الرئوف... دل ، خرابت می شود با یک نگاه جان به زیر سایه ات دارد پناه بندی و زنجیری لبخند توست این دل بیچاره ی غرق گناه من غلام چشم حق جوی توام تو امیر این دلی و پادشاه کی شود این بنده را رامش کنی بهر پابوسی بیاید بارگاه بارگاهت را بنازم شاه طوس یا رضا یا حضرت شمس الشموس تو دلیل افتخار آدمی پاره ی جسم رسول اکرمی ای تمام آسمان ها دست تو چشمه ی خورشید و ماه عالمی کاش مولا در برت راهم دهی ساعت و لحظه ای ،آنی ، دمی آمدم با کوله بار درد ها تا دهی بر من دوایی مرهمی مفلس بیچاره ی جامانده ام یا رضا من بنده ی درمانده ام مستم امشب مست مست از یاد تو نعره ی مستی من فریاد تو بسته ام بند دل خود را دخیل بر ضریح پنجره فولاد تو کاش می شد بار دیگر قسمتم پا نهم در صحن گوهرشاد تو دل سپردن بر تو گشته کار من کار من باشد دمادم یاد تو ای مرا دارو و درمان و طبیب یا رضا ای مظهر امن یجیب کاش مثل یک کبوتر می شدم در حریم تو مجاور می شدم ای تمام آیه ی تطهیر من کاش با تو پاک و طاهر می شدم غیر وصف تو سرودن غفلت است کاش با مدح تو شاعر می شدم کاش با اذن تو ای شاه رئوف خاک پای هر چه زائر می شدم زائرم کن زائر صحن عتیق ای به آهوی بیابان هم شفیق درد آوردم که درمانش کنی غصه آوردم که پایانش کنی دیده ی خشکیده را آورده ام تا به لطفت غرق بارانش کنی آمدم تا هوی زهرایی کشی این گدا را غرق احسانش کنی می شود آیا که این افتاده را زائر آن صحن و ایوانش کنی ای امیر سرزمین ارتضا پادشاه من علی موسی الرضا در فراقت غرق شور التهاب می شوم ای بضعه ی ختمی مآب در شرار عشق خاکستر شدم تا مرا کردی به عشقت انتخاب تا تو را دارم نیاید در دلم از حساب روز محشر اضطراب بر دلم یا حضرت شمس الشموس با ولای مادرت نوری بتاب ای دوای دردهایم جلوه کن ای نوای نغمه هایم جلوه کن http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
بند اول به ضریح تو دلم پیوسته به امید کرمَت بِنشسته دست خالی به حریمت آیم هستی ام چیست دلی بشکسته زائر پنجره فولاد توام به سر زلف تو دل را بسته تا شفا گیرم و بیمار شوم ز طبیبان جهان دلخسته آه ای درد تو درمان همه ز غم غیر تو دل ها رَستِه نظری کن به من ای دلدارم که شوم از دو جهان وارسته جای دیگر نروم تا به ابد به ضریح تو دلم پیوسته ساکن دائمی ام در حرمت سائل سفره ی جود و کرمت بند دوم از ازل بر تو ارادت دارم تا ابد بر تو محبت دارم نقش نام تو به لوح سینه بر جبین مُهر ولایت دارم خاطرات حرمت عشق من است روز و شب شوق زیارت دارم بر ندارم ز تولای تو دست مِهرت از قبل ولادت دارم نه فقط نام تو را تا دم مرگ نغمه تاصبح قیامت دارم دوستان تو همه دوست من با عدوی تو عداوت دارم روز محشر که همه تنهایند از تو امید شفاعت دارم ای مسیحای دلم کاری کن دل بی روح مرا یاری کن بند سوم دل همیشه پیِ سودای تو بود طالب بزم تماشای تو بود بهترین خاطره ی کودکی ام دیدن گنبد زیبای تو بود چه خوش آن روز که در عهد الست امتحان ها ز تولای تو بود دوش در حلقه ی مستان ازل صحبت از قامت و بالای تو بود آن چه جویند همه آب حیات جرعه ی جام طهورای تو بود هر چه جاری شده از کوثر ناب باده ی ساغر و مینای تو بود هر چه تعریف شد از باغ بهشت شرحی از کوی دل آرای تو بود زائر کوی و حریم تو منم به خدا از حرمت دل نکنم بند چهارم هر رواق حرمت باغ جنان سایبانی به سرِ سرمستان در بهشتِ ابدی جای گرفت هر که در کوی تو گردد مهمان سر خوش از جرعه ی سقاخانه زمزم آید به طوافت گریان کعبه پابوسی تو می خواهد چون تویی کعبه ی عشق دل و جان به چه ایوان طلایت زیباست قوس طاقش بُوَد از عرش نشان جود و احسان تو باران بهار ریزه خوارت همه ی اهل جهان من کی ام مدح و ثنای تو کنم جان چه باشد که فدای تو کنم بند پنجم قدسیان نزد تو حاضر هستند به تماشای تو ناظر هستند همچو حاتم دو هزاران سائل بر سر خوان تو حاضر هستند دم به دم فوج ملک بهر طواف به ضریح تو مسافر هستند فخر جبریل بُود خادمی ات عرشیان نزد تو ظاهر هستند زائران آمده اند از ره دور پی آرامش خاطر هستند سامرا کرببلا کعبه نجف همه در کوی تو زائر هستند سرخوشم از قِبَلِ حکم قضا خورده بر نوکری ام مُهر رضا http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
اشکی چکید و چشم همه را بهار کرد نوری رسید و دیده ی ما بی قرار کرد از روزنی دمید و دل ما را شکار کرد ما را اسیر پنجره های نگار کرد یک پنجره گشا و دلم پر بهانه کن سیبی روانه کن دل من را نشانه کن هر کس دمیده هر نفسی که مسیح نیست غیر از کلام حق به مدیحت فصیح نیست عشقی شبیه عشق تو آقا صریح نیست هر پنجره که پنجره های ضریح نیست باید دخیل حضرت خورشید ها شویم باید که سائل در امیدها شویم این مرغ جان ز سینه چو آزاد می شود دل رهسپار پنجره فولاد می شود تا که کسی دلش پی امداد می شود راهی به سوی صحن گوهرشاد می شود سوگند می خورم به خدا جبرئیل بود آن سائلی که بر حرم تو دخیل بود فخری نداری این که ملک زائرت شود فخر ملک بود که دمی ناظرت شود حکم خداست آن چه که در خاطرت شود وقت حساب اهل جهان حاضرت شود این گفته ی خداست علینا حسابهم این گفته ای دگر که الینا ایابهم آن کس که هست حق به رضایش رضا تویی آن کس که هست ضامن حکم قضا تویی آن کس که هست نور دل مرتضی تویی آن کس که هست عشق دل ما رضا تویی بی تو بهانه ای به وجود همه نبود بی تو به عاشقان همه دم زمزمه نبود هر کس زیارت تو کند تا خدا رود یعنی که عاشقت حرم کبریا رود هر کس دخیل پنجره ات شد کجا رود از گنبد طلای تو تا کربلا رود نه نه کسی که زائر تو شد به عالمین باشد همان زمان به خدا زائر حسین شان زیارت تو فراتر ز کربلاست یعنی حریم عشق تو بهتر ز کربلاست یعنی بهشت قبر تو برتر ز کربلاست اما به بوی سیب معطر ز کربلاست هر کس به مشهد تو رود کربلایی است هر دل به عشق تو شود عاشق خدایی است آقا قسم به عشق ، که دل بر تو بسته ایم در سایه سار نام بلندت نشسته ایم از غیر مهر تو به دو عالم ، گسسته ایم پیمان اگر که بود به جز تو شکسته ایم ما را خدا به حب ولایت سرشته است ما را برای عشق رضا حق نوشته است بر سائلان درگه خود یک نگاه کن نیمه نگاه خود به من روسیاه کن ما را گدای خود کن و عبد الاه کن آقا عنایتی به من بی پناه کن تنها پناه جمع غریبان تویی رضا مهمان جان نه صاحب این جان تویی رضا http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
(ع) باز در عرش خدا ولوله بر پا شده است دری از عرش به سمت دل ما وا شده است ازدحام است درِ بیت امام هفتم جن و انس و ملك آنجاست چه غوغا شده است همگی با دلتان راهی آنجا بشوید همه تبریك بگویید كه بابا شده است آنكه عالم همگی محو جمالش هستند به رخ گل پسرش محو تماشا شده است آمده آنكه نوشتند شبیه زهرا پارۀ جان و تن حضرت طاها شده است پسر حضرت موسی به جهان آمده و پا ركابش همه جا حضرت عیسی شده است السلام ای همه جا حضرت خورشید شده روز میلاد تو در هر دو جهان عید شده با تو هر روز خراسان به خودش می بالد نه خراسان همه ایران به خودش می بالد نه خراسان و نه ایران به خداوند قسم همۀ عالم امكان به خودش می بالد چونكه روی لب تو لحظه به لحظه جاریست ثانیه ثانیه قرآن به خودش می بالد منتصب بر تو شده گنبد و ایوان طلا این شده گنبد تابان به خودش می بالد من قسم می خورم این واژه برازندۀ توست با شما واژۀ سلطان به خودش می بالد چونكه در گوشۀ ایوان تو جا خوش كرده  بر سر خوان تو مهمان به خودش می بالد یوسفان در دو سرا محو رخ ماه توأند پادشاهان جهان بندۀ درگاه توأند سجده در گوشۀ ایوان طلایی عشق است نوكری بر سر كوی تو خدایی عشق است هر كسی عاشق پابوسی لیلای خود است در دم مرگ كنارم تو بیایی عشق است ضامن آهوی صحرا شدنت جای خودش اینكه در روز جزا ضامن مایی عشق است تا ابد قبله نمای دل من سمت شماست اینكه در كشور ما قبله نمایی عشق است همۀ عرش و زمین را به گدایی بدهند! باز می گوید از این خانه گدایی عشق است كعبه و كرببلا هر یكشان عرش خداست اینكه هم كعبه و هم كرببلایی عشق است ای كه در كشور ما عرش معلا داری آنچه خوبان همه  دارند تو یك جا داری ای كه در چهرۀ خود شمس منور داری در شجرنامۀ خود نام پیمبر داری نوۀ صادقی و ذریۀ شیر خدا خوش به حال تو كه چون فاطمه مادر داری فرصت جنگ نشد تا كه بفهمند همه تو به بازوی خودت قدرت حیدر داری همه در صحن تو مشغول به کاری هستند چقدر دور و برت خادم و نوكر داری چه بزرگان كه میان حرمت خاك شدند تو خودت ماهی و دور و برت اختر داری با جوادت برو در سوریه زینب تنهاست تو حسین ابن علی هستی و اكبر داری تیغ بردار و پناه حرم زینب شو ما سپاهیم و تو صاحب علم زینب شو تو خودت بر سر دوشت علمش را داری در دلت روضۀ آن قد خمش را داری گرچه در کشور ما از حرم او دوری از همین دور هوای حرمش را داری بارها سوریه رفتی به طواف حرمش حتم دارم که غبار قدمش را داری بار آخر که رسیدم حرمت، محزون بود به گمانم که تو در سینه غمش را داری بکش آهی که پلیدان همگی دق بکنند مطمئنم که تو در سینه دمش را داری بنویس عمۀ من خود سپر مولا بود بنویس از ته دل، تو قلمش را داری بنویس عمۀ ما مثل دری در صدف است هر که توهین بکند با خود مولا طرف است http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
(ع) به گفته های موثق روایت است اینجا نفس کشیدن مان هم عبادت است اینجا به کاسه و به کف دست اکتفا نکنید که رود و چشمه نه دریای حاجت است اینجا بیا به مجلس شمس الشموس ونیت کن که بودن تو یقینا زیارت است اینجا بیار حاجت خود را که وقت باران است که لحظه لحظه شب استجابت است اینجا بگیر دامن خورشید عشق عالم را گدایی ام بکنی اوج عزت است اینجا رسیده ام‌به حرم با دوچشم بارانی شب ولادت آقا قیامت است اینجا سلام حضرت سلطان سلام حضرت عشق هزار مرتبه عرض ادب به ساحت عشق ________________________________ کریم گرکه تو باشی گدا نمی ماند توسفره پهن کنی بی نوا نمی ماند کنار پنجره فولاد تو امام رئوف بدون شک نگرفته شفا نمی ماند شفاست پشت شفا پس دلیل آن این است نقاره خانه تو بی صدا نمی ماند اگر نگاه خودت را بگیری از عالم بجان فاطمه حاجت روا نمی ماند!!! اگر که نام تو را آشناصدا بزنیم کنار نام تو نام آشنا نمی ماند میان اینهمه زائر که درکنار تواند کسی نرفته به کرببلا نمی ماند توچشمه ای تو زلالی تو مثل بارانی امام هشتمی وپادشاه ایرانی ________________________________ تو آنکه در دل هر دل سپرده محبوب است مرا بخر که دراین سینه قلبم آشوب است نمک بریز زچشمت بکن نمک گیرم که پای سفره چشم تو رزق من خوب است خدا علی و علی هم علی  توهم که علی چقدر نام علی در حرم طلا کوب است فدای صحن و سرایت فدای ایوانت بهشت هم دم ایوان طلات مجذوب است چقدر شان تو بالاست هرکسی از دور سلام هم بدهد زائر تو محسوب است زکار شیخ بهایی دوعالم حیرانند فقط زلطف تو بوده اگر که اعجوبه ست شنیده ام که به او گفته ای که تابه ابد گناهکار نیاید حرم کجا برود ________________________________ بروی شانه ات آقا عبای سلطانی ست فدای لحن صدایت شوم که قرآنی ست به حوض آب و به فواره ی حرم سوگند که چشمهای من اینجا همیشه بارانی ست شکوه کوه و بلندای عرش و فرش و زمین زقدو قامت گلدسته ی تو بالانیست زگنبدو حرمت خوب می شود فهمید که این حرم همه اش کار دست ایرانی ست بدون شک فقط از  لطف چشم تو بوده که سایه سرمن رهبری خراسانی ست تومیرسی دم جان دادن همه آنجا گواه گفته من پیر مرد سلمانی ست چه خوب ذکر تو را وقت مرگ می گیریم همه به پای تو سر می نهیم و می میریم http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
بر گدایی که پشتِ در داری شکر حق لطفِ مستمر داری فرق داری چقدر با مردم دستِ پر برکت و اثر داری السلامُ علیک یا سلطان یک گدا باز پشتِ در داری من برایِ شما فقط دردم باز هم حالِ دردسر داری؟ بر دلم ردِ پایِ تو مانده بینِ کوچه‌ی دل گذر داری آسمانت همیشه نورانی است زهره داری و یک قمر داری در همین سبکِ شعرِ آیینی محتشم هایِ معتبر داری خوش به حالِ تمامِ آهوها خوب از حالشان خبر داری http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
امشب ولادت گل موسی ابن جعفراست دراصل روزشادی قلب پیمبر است امشب برای آمدنش انتظارماست شادی مادرش بخداچیز دیگراست درانتظار آمدنش حوریان  به صف درانتظارآمدنش چشم کوثراست هستی رعوف تر  ز رءوفان اهلبیت اینجاتمام لطف شماحاصلش زر  است هرگزنشدکه بگذرم ازطوف مرقدت اینهازلطف حضرت سلطان به نوکر است گر دورم ازتو  و زه سرمرقدت رضا اینجاغذای سفره ی توبانمک تر است درشوق یک تبسم توقلب ما تپد درسینه ام بیا که که بپای تومنبراست ازشهرخودبرای زیارت رسیده ام چشمان ساعل توهمیشه براین در است آقاهمیشه من به هوای تو می پرم گرد سرا  و بارگه تو کبوتراست زاعر به گرد صحن وسرایت نشسته است گویازغصه ها دل آنان مکسراست خواهی اگربرای توجان رافداکنم سرخواهیم اگر بخداهدیه ام سر است یادبقیع وصحن وسرایش که خاکی است اینجاتمام صحن وسرای تو مرمر است (مجنون)هوای صحن تورا کرده لیلیا عمری بود ز دیدن رویت بی خبر است.. http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
💐 قابلیت جستجو ایتا فعال شد👌 🌹 میتوانید اشعارمورد نظر را جستجو کنید. http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
من شب اول قبرم چه حسابی دارم؟! گر بپرسند چه داری چه جوابی دارم؟! منم و وحشت قبری که ز هر سو برسد کاش آن لحظه فقط "ضامن آهو" برسد http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7