یه مطلب نسبتا بلند میخوام بذارم واستون خواهش میکنم با دقت بخونید و روش فکر کنید🤔...
هدایت شده از ๛ وارستگی ๛
🔸 ما در فضای زندگی خودمان و حتی در زندگی‌های دینی، در بهترین حالت زندگی دینی را مثلاً در مناسبات ملکوتی و با ملائکه شکل می‌دهیم. یعنی ملائکه‌ای هستند که نسبتی قدسی بین ما و جهان برقرار می‌کنند. در این نحوهٔ زندگی دینی، انسان هنوز خودش نیست. یعنی اینجا انسان آخرش در یک عالم قدس قرار دارد که ملائکه برایش پیش آورده‌اند.
🔹 اما بیایید کمی به حضور در کربلا یا حضور در سرآغاز زندگی فکر کنیم. در حضور در سرآغاز زندگی، آن انسان یا به‌تعبیری آن خلیفة‌الله است که حتی سبب نزول ملائکه می‌شود.
🔸 [در کربلا] وقتی این صحنه‌ها داشت پیش می‌آمد این ملائکه کجا بودند؟ اینجا جایی است که ملائکه هم نمی‌توانستند بیایند. اینجا مقام خود خلیفةاللهی انسان است.
🔹 حالا کمی به خود دفاع مقدس هم نگاه کنید. در دفاع مقدس باز انگار چنین صحنه‌ای را می‌بینید؛ یعنی انگار انسان است و خدا و بعد در نسبت انسان و خداست که ملائکه هم حضوری پیدا می‌کنند، یعنی می‌خواهند که در این نسبت باشند.
🔸 حالا به نسبت انسان و ملائکه در قصهٔ حضرت آدم برگردید. آنجا هم کمی می‌شود به این فکر کرد. آنجا هم خدا می‌گوید که من می‌خواهم خلیفه‌ای بر روی زمین بگذارم. ملائکه به‌نوعی تعجب می‌کنند و می‌گویند آنجا که دار تزاحم است و جنگ و خون‌ریزی می‌شود! چون در عالم قدسی که ملائکه شکل می‌دهند این تزاحمات و جنگ نیست.
🔹 آنجایی که هیچ‌چیز نیست، انسان را می‌گذارد. بحث اینجاست که در آن مقام تنهایی و غربتی که انسان قرار می‌گیرد، انسان فقط و فقط با خدا نسبت برقرار می‌کند.
🔸 اگر بخواهید در مقام توحیدی حضرت ابراهیم علیه‌السلام یا بقیهٔ پیامبران هم نگاه بکنید چنین صحنه‌هایی را می‌بینید؛ چنین صحنه‌هایی که انگار ملائکه هم دیگر وسط نیستند. این نسبت خود انسان با حق است. اینجا چه وسعتی برای حضور انسان پیش می‌آید؟
🔹 نمی‌دانم که این مثال را اینجا بزنیم یا نه؛ وقتی که حضرت امام می‌خواهند پای خودشان را در عالم سیاست بگذارند چه اشکالی به ایشان می‌شود؟ این اشکال که: اینجا که مقدس نیست و به‌تعبیری جای ملائکه نیست، همهٔ اهل قدرت اینجایند!
🔸 امام یک‌دفعه خودش را وارد این صحنه می‌کند و بعد انگار از اینجاست که عالم ملکوت هم تازه اذن حضور پیدا می‌کند. در این صحنه دیگر این انسان است که وسط است. یعنی اینجا هیچ قدسیتی هم نیست که انسان در پناه آن مقدس بودن در اینجا حضور داشته‌باشد.
🔹 اینجا انسان از جهتی در مقام "هیچ‌چیز" قرار می‌گیرد؛ در مقامی که هیچ چیزی هم کنارش نیست که این غربت را کمی تسکین بدهد. اما همین جاست که آن مقام خلیفةاللهی هم پیش می‌آید. همین جاست که انسان احساس می‌کند در یگانگی‌ای با ارادهٔ حق هم قرار گرفته‌است.
🔺 @varastgi ๛ وارَستِگی
🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش
🗓 اول محرم‌الحرام ۱۴۴۵
سخنی که در #قرآن وجود دارد، غیر از آن سخنی است که ما به عنوان مثال، در یک متنِ پژوهشی از فلان روانشناس به‌دست می‌آوریم. #قرآن لحن و آهنگی خاصّ برای خود دارد و با روحیه و هدفی خاص بیان شده است تا ما را از آن خطری که در معرض آن هستیم به بیرون پرتاب کند و در مسیری قرار دهد تا با آن روحیه، در عالَم دیگر وارد شویم. #زبان_قرآن برایِ خود عالَمی متفاوت دارد و یک زبانِ سرد و بی‌روح نیست؛ باید مواظب باشیم #قرآن را در حدّ یک متنِ پژوهشی تقلیل ندهیم!
شما ببینید حتّی خودِ #قرآن، داستان موسی علیه السّلام را می‌گوید، از پیغمبر صلوات الله علیه و آله می‌گوید، از حضرت عیسی علیه السّلام می‌گوید، خب چرا همه را با هم نمی‌گوید؟ چرا همه را در یک جا جمع نمی‌کند بگوید: خب فصل اوّل داستان حضرت موسی، فصل دوم داستان حضرت عیسی، چرا این‌گونه نمی‌گوید؟ در دل این چینش کلمات و فراز و فرودی که آورده است، دارد با ما چه‌کار می‌کند؟ نمی‌خواهد یک مفهوم به ما منتقل کند، می‌خواهد یک نوع نگاه خاصّ به ما بدهد یا به تعبیری #قرآن می‌خواهد روحیهای به ما بدهد تا با آن روحیه، با جهانِ بیرون روبرو شویم.
هدایت شده از تفکّر قرآنی _ زبان قرآن
اگر ما به #قرآن، به مثابه‌ی یک متن پژوهشی نگاه کنیم، برایِ فهم آن می‌گوییم: خدا مثلاً می‌خواسته این را بگوید یا می‌خواسته آن را بگوید... بعد برداشت‌های خود را کنار هم قرار می‌دهیم، امّا هنگام عمل به آیات، می‌بینیم که انگار عزمی برایِ عمل به آن آیات را نداریم!
اگر بپرسیم که چرا عزمی برای عمل به قرآن را نداریم، در جواب می‌توان گفت: چون خداوند #قرآن را با روحیهای آهنگین برای بشر فرستاده، امّا ما آیاتِ قرآن را چیزی جز همین کلمات و همین مفهومی که از آن درک می‌کنیم نمی‌دانیم!
ما با عملکرد خود، آیات را در گوشه‌ای می‌گذاریم و به تعبیری حرارت آن را می‌گیریم! آن را سرد می‌کنیم، خاموش می‌کنیم، آن‌وقت تنها در حدّ یک توصیه‌ی اخلاقی می‌شود! بعد که توصیه اخلاقی شد، می‌گوییم: فلان روانشناس هم این حرف را گفته است و آن را در حدّ توصیه های مثلاً روانشناسانه پایین می‌آوریم، نه! این‌ها دو حرف را می‌زنند!
سخنِ #قرآن، غیر از این سخنی است که ما به عنوان یک متن پژوهشی از فلان روانشناس به‌دست می‌آوریم، #قرآن خود یک لحنی دارد، برایِ خود یک آهنگی دارد و با یک روحیهای خاص بیان شده است.
@tafakkor_qurani
به به فرزندانم😄
چطوریایید؟!😅😉
خوبید؟!
خوش میگذره؟!
حال و احوال؟!
امشب کمی فرصت شده اگر صحبتی بود در خدمتم🌹
یه مطلبی مهم هم در رابطه با ادامه فعالیت های کانال میخوام بگم😉
راستی میخوام فضای کانال رو از مطالب ازدواجی به مطالب معرفتی و قرآنی تغییر بدم، نظرتون چیه؟!
👇👇👇👇👇👇
https://daigo.ir/pm/95JGHd