چون افراد در ظرفیت ها، استعدادها و علایق متفاوتند، هر کسی باید دنبال آن ظرفیت و استعداد رشدی که خدا در او قرار داده و امکاناتی که در اختیارش قرار می گیرد، برود. منتهی عموماً گاهی راجع به علوم قرآنی و علوم حوزوی از من سئوال می پرسیدند – به خاطر فضاهای حوزوی که الحمدلله از اقبال خانم های محترم باز الان تامین است – گاهی خانم ها را به علوم قرآنی سوق می دادم و نظرم بر این بود که این خانم وقتی علوم قرآنی را کار می کند یا حفظ قرآنی را کار می کند، تمام این کلماتش عبادت است. باردار باشد، تکرار این کلمات و مرور حفظ قرآن به این جنین تزریق می شود. این بچه هم قرآنی بار می آید. بعدها که دارد شیر می دهد باز قرآنی، قرآنی، قرآنی. فضاهای قرآنی و علوم قرآنی، حفظ قرآن و ترجمه قرآن، مفاهیم قرآن، تفسیر قرآن، آفت شخصیت نمی آورد. بعضی از امور را که انسان دنبال می کند یک شخصیت کاذب به او دست می دهد. گاهی نمی تواند با شوهرش راحت باشد. احساس می کند خودش هم یک شخصیتی شده و در نتیجه آن تعامل خانوادگی از بین می رود. لذا گاهی ترجیح می داده ام به اقبال به قرآن... حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری #قرآن #رشد #زن #حفظ_قرآن

سبک زندگی ما ها اينطور است كه خانم هايمان، در منزل وقت و نيرو زياد دارند؛ خيلي جا داشته و دارد كه با قرآن مأنوس بشوند. اصلا چرا هر زني در خانه يک دانشمند نباشد؟! حالا ما به كار کردن و اشتغال خيلي ترغيبشان نمي‏ كنيم ولي چرا هر كدامشان يک دانشمند ديني براي پرورش نسل‏ های بعد نباشند؟! می ‏دانيد اگر يک زن دانا بود و تدينش كامل بود چه تأثير مثبتي روي نسل بعد دارد و بچه‏ هايی عجيب و غريب ارائه خواهد داد؟! حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری #زن #تربیت #قرآن

سبک زندگی ما ها اينطور است كه خانم هايمان، در منزل وقت و نيرو زياد دارند؛ خيلي جا داشته و دارد كه با قرآن مأنوس بشوند. اصلا چرا هر زني در خانه يک دانشمند نباشد؟! حالا ما به كار کردن و اشتغال خيلي ترغيبشان نمي‏ كنيم ولي چرا هر كدامشان يک دانشمند ديني براي پرورش نسل‏ های بعد نباشند؟! می ‏دانيد اگر يک زن دانا بود و تدينش كامل بود چه تأثير مثبتي روي نسل بعد دارد و بچه‏ هايی عجيب و غريب ارائه خواهد داد؟! حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری #زن #تربیت #قرآن

‌‌ سخنی که در #قرآن وجود دارد، غیر از آن سخنی است که ما به‌ عنوان مثال، در یک متنِ پژوهشی از فلان روانشناس به‌دست می‌آوریم. #قرآن لحن و آهنگی خاصّ برای خود دارد و با روحیه‌ و هدفی خاص بیان شده است تا ما را از آن خطری که در معرض آن هستیم به بیرون پرتاب کند و در مسیری قرار دهد تا با آن روحیه، در عالَم دیگر وارد شویم. #زبان_قرآن برایِ خود عالَمی متفاوت دارد و یک زبانِ سرد و بی‌روح نیست؛ باید مواظب باشیم #قرآن را در حدّ یک متنِ پژوهشی تقلیل ندهیم!

‌ ‌‌ شما ببینید حتّی خودِ #قرآن، داستان موسی علیه السّلام را می‌گوید، از پیغمبر صلوات الله علیه و آله می‌گوید، از حضرت عیسی علیه السّلام می‌گوید، خب چرا همه را با هم نمی‌گوید؟ چرا همه را در یک جا جمع نمی‌کند بگوید: خب فصل اوّل داستان حضرت موسی، فصل دوم داستان حضرت عیسی، چرا این‌گونه نمی‌گوید؟ در دل این چینش کلمات و فراز و فرودی که آورده است، دارد با ما چه‌کار می‌کند؟ نمی‌خواهد یک مفهوم به ما منتقل کند، می‌خواهد یک نوع نگاه خاصّ به ما بدهد یا به تعبیری #قرآن می‌خواهد روحیه‌ای به ما بدهد تا با آن روحیه، با جهانِ بیرون روبرو شویم.‌

‌ ‌ اگر ما به #قرآن، به‌ مثابه‌ی یک متن پژوهشی نگاه کنیم، برایِ فهم آن می‌گوییم: خدا مثلاً می‌خواسته این را بگوید یا می‌خواسته آن را بگوید... بعد برداشت‌های خود را کنار هم قرار می‌دهیم، امّا هنگام عمل به آیات، می‌بینیم که انگار عزمی برایِ عمل به آن آیات را نداریم! اگر بپرسیم که چرا عزمی برای عمل به قرآن را نداریم، در جواب می‌توان گفت: چون خداوند #قرآن را با روحیه‌‌ای آهنگین برای بشر فرستاده، امّا ما آیاتِ قرآن را چیزی جز همین کلمات و همین مفهومی که از آن درک می‌کنیم نمی‌دانیم!‌ ما با عملکرد خود، آیات را در گوشه‌ای می‌گذاریم و به‌ تعبیری حرارت آن را می‌گیریم! آن را سرد می‌کنیم، خاموش می‌کنیم، آن‌وقت تنها در حدّ یک توصیه‌ی اخلاقی می‌شود! بعد که توصیه اخلاقی شد، می‌گوییم: فلان روانشناس هم این حرف را گفته است و آن را در حدّ توصیه های مثلاً روانشناسانه پایین می‌آوریم، نه! این‌ها دو حرف را می‌زنند! سخنِ #قرآن، غیر از این سخنی است که ما به‌ عنوان یک متن پژوهشی از فلان روانشناس به‌دست می‌آوریم، #قرآن خود یک لحنی دارد، برایِ خود یک آهنگی دارد و با یک روحیه‌ای خاص بیان شده است. ‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌@tafakkor_qurani

‌ ‌ اگر ما در اُنس با قرآن پیش برویم، آرام‌آرام #زبانِ_قرآن برایمان آشکار می‌شود. قرآن کریم از سُنن عالم سخن می‌گوید. سنّت‌هایی که ظاهری دارند و باطنی و به کمک آن زبان است که می‌توان نحوه‌ی زندگی‌کردنِ اصیل یعنی زندگی‌کردن در سنّت‌های الهی را بدست آورد. باز وقتی ما از سنّت‌های الهی صحبت می‌کنیم، فکر می‌کنیم این سنّت‌ها مثل قوانین فیزیک و ریاضی است! مثلاً قانون یک این است که مثلاً اگر این کار را انجام بدهی، این اتّفاق می‌افتد. ما فکر می‌کنیم سُنن الهی هم همین‌طور است! نه سُنن الهی سنن الهی است؛ یعنی خداست که آن سنّت را جاری می‌کند.‌ نمونه‌اش را در قصهٔ حضرت یونس علیه السّلام می‌بینیم. حضرت یونس می‌بینند که میخواهد عذاب بیاید و این یعنی: حتماً عذاب می‌آید! حضرت تا این را می‌بینند می‌گویند: ما رفتیم! می‌گویند کجا رفتی؟! مگر عذاب آمده بود؟ می‌گوید نه! انگار که آمده بود! می‌گوید خب قصّه این است که انگار عذاب آمده است. گویا که آمده، شاید که آمده، کجاست عذاب؟ [خدا] که می‌گوید آمده پس حتماً آمده است. خدا می‌گوید نه! من خدا هستم، تو که خدا نیستی!‌ برای مثال در قرآن می‌فرماید: کُتِبَ عَلَیکُمُ الصِّیام روزه بر شما نوشته شده و واجب است است، بعد آخر آیه می‌فرماید: لَعَلَّکُم تتّقون، شاید که تقوا به‌دست بیاورید. ما می‌گوییم یکی از قواعد این است که روزه بگیریم که تقوا به‌دست بیاوریم. می‌گوید نه! مگر سوئیچ است که تا روزه گرفتی به شما تقوا بدهند!؟ روزه که می‌گیری شاید به شما تقوا بدهند! می‌گوید: در انتظار باش که به شما تقوا بدهند، ولی در این وجه که ما تلقّی می‌کنیم، ما همیشه طلبکار خدا می‌شویم! یعنی می‌گوییم: خدایا ما روزه گرفتیم پس باید تقوا بدهد! به یک توهّمی هم دچار می‌شویم که می‌گوییم: چون روزه می‌گیریم پس تقوا داریم! ولی این درحالی‌که #قرآن می‌فرماید: باید روزه بگیری شاید متّقی شوی! ولی نماز و روزه برای ما به یک سری مناسک تبدیل شده اند! می‌گوییم هرکس روزه گرفت باتقواست، ما روزه گرفتیم، پس باتقواییم! پس ماها که روزه می‌گیریم اهل تقواییم و سایرین که روزه نمی‌گیرند اهل تقوا نیستند!‌ امّا #زبان_قرآن وقتی می‌خواهد از این سنّت حرف بزند می‌گوید: تو در این راه و این انتظار قرار بگیر، به امید اینکه خدا به تو لطف کند و از فضلش به تو تقوا بدهد.‌ ‌‌ ‌ ‌‌@tafakkor_qurani

‌ #زبانِ_قرآن زبانی است که همه باید با آن مأنوس شوند و همه می‌توانند با آن یک ارتباط و درکی از آن داشته باشند. ارتباط با قرآن تنها موکول به این نیست که عدّه‌ای بیایند و آن را تفسیر کنند و اینکه تنها راهِ ارتباطِ ما با قرآن، تفسیر باشد!‌ همه باید در اُنس با زبان #قرآن قرار بگیریم. در اُنس با زبانِ قرآن است که ما جهانِ پیرامون خود را می‌شناسیم. تفسیر‌نوشتن کار مفسّر و کار علماست، ولی اُنس با زبانِ قرآن، برای ما یک نوع نگاه به جهان پیش می‌آورد و این چیزی است که همه باید با آن روبرو شویم.‌ ما تصوّرمان این است که باید حقیقت را از قرآن استخراج کنیم، گزاره‌های آن را بنویسیم، به همدیگر یاد بدهیم، بگوییم این حاصل قرآن است، نه! زبان قرآن زبانی است که اصلاً قرار نیست در آن این‌گونه تصریح شده باشد!‌ ما در اُنس با #قرآن، رموزی از عالَم را کشف می‌کنیم و رمز هم رمز است. یک رمزی برای شماست، رمزی برای من است. رمز و راز چیزی نیست که من و شما بخواهیم به همدیگر بگوییم، یعنی: اکنون من نمی‌توانم یک رازی را به شما بگویم؛ راز امری نگفتنی است و اگر راز گفتنی باشد که دیگر راز نیست!‌ همه در ارتباط با #قرآن، راه و رازِ خودشان در زندگی را برای خودشان آشکار می‌کنند و این درحالی‌ است که نمی‌توانند این را به فرد دیگری بگویند و قابل گفتن برای شخصی دیگری نیست! این نوع تلقّی ما که می‌خواهیم حقیقت را کسی خیلی صریح برای ما بگوید، باعث می‌شود که #قرآن یک گوشه‌ای باشد و ما هیچ‌وقت با آن کاری نداشته باشیم! ما هم دنبال کتابی هستیم که همه‌ی چیزها را برای ما گفته باشد.‌ ما باید آرام‌آرام متوجّه بشویم که؛ اکنون ما نمی‌فهمیم #قرآن چیست و درکی از آن نداریم، ولی باید مدام با آن اُنس بگیریم تا راهی برایمان باز شود.‌ در این اُنس‌گرفتن، در این خواندن، گویا آرام‌آرام یک نگاهی به دست می‌آوریم، آرام‌آرام می‌بینیم که عجب! این آیه چقدر به امروزِ من ربط داشت و چقدر مسأله‌ی امروز من را زیبا بیان کرد.‌ ‌ ‌‌@tafakkor_qurani

#توجه #تشتت #نفی_خواطر #قرآن ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 👉🏻 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

* #قرآن #توجه 🔻یکی می‌گوید که من روزی نصف صفحۀ قرآن را می‌خوانم و فکر می‌کنم. شما خواندنِ قرآن را اضافه کن، فکر هم بکن، منافاتی ندارد؛ ولی فکر را خود قرآن باید بدهد. 🔸توجه، حس و حالی است ماورای توهمی که می‌کنیم. گاهی تعریف کردنش سخت است؛ توجه را خود خدای متعال باید عنایت کند. همین که تفرقۀ حواس و پراکندگی ذهن و تشتّت خیال نداشته باشیم، راه زیادی رفته‌ایم. بعد از آن، توجه نصیب انسان می‌شود و اوراد و اذکار او، وِرد واحد و ذکر واحد می‌شود. نباید در اجرا کم گذاشت؛ یعنی در کیفیت اشتغال و حتی کمّیت اشتغال به عبادات، آن‌هم قرآن و تلاوت قرآن. ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: @nasery_ir ‌ ‌ #رمضان

* #قرآن #توجه 💠 راهگشایی قرائت قرآن 🔻دوستان حوزوی ما که غالباً الحمدلله با ترجمه ومفاهیم قران آشنا هستند؛ گاهی سوال می شود افراد غیر حوزوی که در ارتباط با قران ودرک مفاهیم وترجمه ان دچار مشکل هستند و آن انس و توجه لازم برای او اتفاق نمی افتد، آنها چه کنند؟ برای همین‌ها هم باز قرائت قرآن بهتر است [و راهگشاست]. 🔸و اصلاً توجه، معنایش تحریک خیال نیست. یک نفر بگوید من همزمانی که می‌گویم بسم الله الرحمن الرحیم، باید بدانم یا فکر کنم یا تخیل کنم که به نام خداوند بخشندۀ مهربان، مثلاً، یا مشابهش ، خیر. توجه یک حس و حالی است که با تلاوت می‌آید و هر کسی که پیدا کرد متوجه می‌شود که یک حسی است ماوراء این صحبت‌ها. ‌ ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: @nasery_ir ‌ ‌ #رمضان