شرح شهادت انس بن حارث کاهلی بین اصحاب امامِ دادرَس پیرمردی بود نام او اَنَس در حَسَب آن یاور شاهِ غریب بود خویشاوند و فامیل حبیب بابِ او حارث تبارش کاهِلی ذکر جانش یا حسین بن علی او زِ اصحاب رسولُ الله بود سرِّ وصل دوست را آگاه بود آن زمان جنگاور بَدر و حُنِین این زمان رزمنده ی راه حسین آمد اَندَر محضر جانان عشق اِذن میدان خواست از سلطان عشق داد او را شاه ؛ رخصت بی درنگ اِبنِ حارِث رفت در میدان جنگ دستمالی برگرفت آن بی قرین اَبرُوانَش بست یِکسَر بر جبین تا نگردد مانعِ دیدش به رَزم پس به رزم او عَزم خود را کرد جَزم چون حسین آن وَجهِ ربِّ ذو الجلال دید او را با چنین اوصاف و حال بَحرِ غم شد سینه ی سوزانِ او شد سرازیر اشک از چشمان او گفت بر او آن شَهِ یَومُ الطُّراد شَکَّرَ الَّه سَعیَکْ،ای شِیخِ مُراد شاد رو ای لاله ی دشت وفا اَجرِ تو با حضرت خیرُ الوریٰ اِبنِ حارِث رفت بر جنگِ عَدو هیجده تن را به خاک اَفکَند،او آری آری راهِ وصلِ او یکی است کودک و پیر و جوان را فرق نیست طفل این جا بی کَران گردد دِلَش پیر هَم اینجا جوان گَردَد دِلَش آن چنان شمشیر میزَد در نَبَرد کَز هَراسَش رویِ دشمن گشت زرد ناگهان دشمن بَر او زَد ضربتی شد فدایِ دوست ، پیرِ عزَّتی ابن حارِث بَر مُرادِ دِل رسید شربتِ نابِ شهادت را چشید 🔴 این شعر در سال ۸۶ سروده شده #مثنوی #دلنوشته #اصحاب #شعر_اصحاب #انس_بن_حارث_کاهلی @sherosabk