#_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام #شهادت #غزل ارث از نَبی برده پيمبر بودنش را مانند زهرا مثل حيدر بودنش را از يوسف مصری زندانی بپرسيد از ماه رويان٬ علت سَر بودنش را دارد فقط از نام فرزندان اين مرد ايران تمام فخر كشور بودنش را با اِبْنِ موسی ها فقط تثبيت كرده شيراز با مشهد برادر بودنش را آقا نبودی تا ببينی به برادر معصومه ثابت كرده خواهر بودنش را با اين همه زنجير خواهد برد در گور مرگ،آرزوی بين بستر بودنش را آن لِنگه ی در كه تن او را به تن كرد تاييد كرده مثل مادر بودنش را هم درد مادر بودنش توجيه كرده يك عُمر در زندان پسِ در بودنش را از بازتاب نور در اين شيشه ی سبز فهميده ام عمق مُشَجَّر بودنش را می شد بفهمی در سكوت سرد زندان از خِش خِش شلاق٬ لاغر بودنش را موسی بن عمران هم نمی آورد طاقت يك لحظه از موسی بن جعفر بودنش را #مهدی_رحیمی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام #شهادت #چاپاره در گوشه‌ای شکسته زِ آوارِ بی کَسی تنها اسیر و خسته و بی آشنا منم یلدا ترین شب است شبِ این سیاه چال پیر و نحیف و بی‌کَس و بی هَم‌صدا منم با خشت‌هایِ سنگی و با میله‌های خویش زندان به حالِ  روز و شبم گریه می‌کند خون می‌چکد زِ حلقه و می‌سوزم از تَبَم زنجیر هم به سوزِ تَبَم گریه می‌کند پوسیده پیکرم که در این چهارده بهار در تنگنایِ سرد و نموری فتاده‌ام از بارِ حلقه‌های ستم خُرد گشته‌ام دور از شعاعِ کوچک نوری فتاده‌ام چشمم هنوز خیره به در باز مانده است خونابه بر لبم پِیِ هر آه آمده گویی فرشته است که در باز می‌کند اما نه باز قاتلم از راه آمده اینبار هم به ناله‌یِ من خنده میزند دستی به زخم تازه‌ای زنجیر می‌كشد با هر نفَس به کُنجِ لبم خون نشسته است با هر تپش تمامِ تنم تیر می‌کشد چشمم به میله‌های قفس خو گرفته است کِی می‌شود که خنده به رویِ رضا زنم کو دخترم که باز بخندد برابرم کِی می‌شود که شانه به مویِ رضا زنم ای بی‌حیا ترین که مرا زجر میدهی در زیرِ تازیانه چنین ناروا مگو خواهی بزن دوباره مرا یا بکش مرا اما بیا به مادرِ من ناسزا مگو #حسن_لطفی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام #شهادت #غزل ارث از نَبی برده پيمبر بودنش را مانند زهرا مثل حيدر بودنش را از يوسف مصری زندانی بپرسيد از ماه رويان٬ علت سَر بودنش را دارد فقط از نام فرزندان اين مرد ايران تمام فخر كشور بودنش را با اِبْنِ موسی ها فقط تثبيت كرده شيراز با مشهد برادر بودنش را آقا نبودی تا ببينی به برادر معصومه ثابت كرده خواهر بودنش را با اين همه زنجير خواهد برد در گور مرگ،آرزوی بين بستر بودنش را آن لِنگه ی در كه تن او را به تن كرد تاييد كرده مثل مادر بودنش را هم درد مادر بودنش توجيه كرده يك عُمر در زندان پسِ در بودنش را از بازتاب نور در اين شيشه ی سبز فهميده ام عمق مُشَجَّر بودنش را می شد بفهمی در سكوت سرد زندان از خِش خِش شلاق٬ لاغر بودنش را موسی بن عمران هم نمی آورد طاقت يك لحظه از موسی بن جعفر بودنش را #مهدی_رحیمی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام #شهادت #چاپاره در گوشه‌ای شکسته زِ آوارِ بی کَسی تنها اسیر و خسته و بی آشنا منم یلدا ترین شب است شبِ این سیاه چال پیر و نحیف و بی‌کَس و بی هَم‌صدا منم با خشت‌هایِ سنگی و با میله‌های خویش زندان به حالِ  روز و شبم گریه می‌کند خون می‌چکد زِ حلقه و می‌سوزم از تَبَم زنجیر هم به سوزِ تَبَم گریه می‌کند پوسیده پیکرم که در این چهارده بهار در تنگنایِ سرد و نموری فتاده‌ام از بارِ حلقه‌های ستم خُرد گشته‌ام دور از شعاعِ کوچک نوری فتاده‌ام چشمم هنوز خیره به در باز مانده است خونابه بر لبم پِیِ هر آه آمده گویی فرشته است که در باز می‌کند اما نه باز قاتلم از راه آمده اینبار هم به ناله‌یِ من خنده میزند دستی به زخم تازه‌ای زنجیر می‌كشد با هر نفَس به کُنجِ لبم خون نشسته است با هر تپش تمامِ تنم تیر می‌کشد چشمم به میله‌های قفس خو گرفته است کِی می‌شود که خنده به رویِ رضا زنم کو دخترم که باز بخندد برابرم کِی می‌شود که شانه به مویِ رضا زنم ای بی‌حیا ترین که مرا زجر میدهی در زیرِ تازیانه چنین ناروا مگو خواهی بزن دوباره مرا یا بکش مرا اما بیا به مادرِ من ناسزا مگو #حسن_لطفی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem