📝 #خاطرات_شهدا | کی رفته ای ز دل...💔 ✍️ در دوران بدون ردیف و قافیه ما و در روزگاری كه نبض احساس مان دقیق نمی‌زند، شاید درك شاعرانگی شهدا بتواند قدری كارساز و مثمرثمر باشد؛ شاعرانگی که برای شهدا با آن همه دغدغه کم رنگ نبود؛ آنقدر که در خاطرات شهید علم الهدی می خوانیم: چند روز قبل از حماسه هویزه سید حسین با تعدادی از دانشجوهای همرزمش راهی اهواز می شود؛ مدتی که از سفر می گذرد، حسین به آنها می گوید:«هر کدامتان باید شعری از مولوی بخواند. هرکس هم بلد نباشد یک پارچ آب روی سرش می ریزیم!» به مناسبت «روز شعر و ادب پارسی» خاطراتی از علاقه برخی شهدای هویزه به شعر و شاعری را مرور کرده ایم تا یادمان بیاید شهدا آدم هایی تک بُعدی نبودند: 1️⃣ دانشجوی شهید #سید_محمد_حسین_علم_الهدی: کی رفته ای ز دل که تمنا کنم تو را؟ کِی بوده ای نهفته که پیدا کنم تو را؟ غیبت نکرده ای که شوم طالب حضور پنهان نگشته ای که هویدا کنم تو را (فروغی بسطامی) یکی از آن شعرها که زیاد در نامه ها و دست نوشته هایش می نوشت. چندین دیوان شعر در کتابخانه اش داشت. شاگردانش را هم به خواندن شعر تشویق می کرد، به خصوص شعرهای حافظ و مولوی. 2️⃣ دانشجوی شهید #فرخ_سلحشور: توی دانشگاه رازی کرمانشاه شیمی می خواند. استاد ادبیات، دکتر میرجلال الدین کزازی بود که حالا خیلی معروف است. عشق به شعر و ادب فارسی را او در جانش نشاند؛ آن قدر که هر جا شعر و بیت نابی می خواند، توی دفتر خاطراتش می نوشت. این بیت های عاشقانه را همانجا خواندم. بیت هایی به انتخاب یک شهید: -دل چو خالی شود از عشق به دورش انداز شیشه بی باده چو گردید، شکستن دارد (غافل مازندرانی) - آتش عشق، پس از مرگ نگردد خاموش این چراغی است کز این خانه به آن خانه بَرند (حافظ شیرازی) 3️⃣ دانشجوی شهید #سید_محمد_علی_حکیم: تنها دانشجوی پزشکی در جمع حماسه آفرینان هویزه بود؛ اما روحیه لطیفی داشت؛ حتی وصیتنامه اش را هم با دو بیت شعر آغاز کرد: در مسلخ عشق جز نکو را نکشند روبه صفتان زشت خو را نکشند گر عاشق صادقی ز کشتن مگریز مردار بود هر آنکه او را نکشند (خاقانی) 4️⃣ سربازوظیفه شهید #حسنجان_امینی: دست به قلم بود و کتابخوان. در آخرین نامه ای که دو روز قبل شهادتش برایمان فرستاد هم از قول دکتر شریعتی نوشته بود:«اگر می خواهید به دست هیچ دیکتاتوری اسیر نشوید باید بخوانید و بخوانید و بخوانید.» گاهی هم چیزهایی می نوشت شبیه شعر. این را با خط خودش برایم نوشته بود: «اتاق، تاریک است. بار دیگر برای تو گل ها را پرپر کردم دیگر نمی توانم بنشینم و گریه یک یک یاران را بشنوم نه؛ دیگر زندگی دشوار است و تو، مرا با کوله بار غم ای زندگی! تنها مگذار من تنها نیستم اول،خدایم و بعد، سلاحم با من است بدان که راهت را می روم هر شب و هر بار پلک هایم را نمی بندم و در انتظار رفتن به امید روزی که طلوع صبح طلوع آزادی فریادمان زند و امت در آن طلوع بیآغازد ماندن را...» 📕 منبع: کتاب #آیه_های_سرخ_هویزه #شهدای_هویزه #روز_شعر_و_ادب_پارسی #سبک_زندگی_شهدا * کانال شهدای هویزه؛ موثق ترین منبع روایت و اطلاعات حماسه هویزه @shohaday_hoveizeh

📆 #مناسبت_روز | 🔺 شعر استاد شهریار برای شهدای مظلوم کربلای هویزه 🔸 استاد سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به «شهریار» و سراینده غزل مانای «علی ای همای رحمت»؛ شاعر بزرگ و ماندگار روزگار ماست که 27 شهریور؛ سالروز عروج آسمانی اش به نام «بزرگداشت شعر و ادب فارسی» در تقویم کشورمان خوش نشسته است. 🔸 استاد در طول سال های دفاع مقدس همواره در کنار رزمندگان حضوری پررنگ و دلگرم کننده داشت. معروف است که ایشان در دیدار با خانواده ها‌ی شهدا از اول تا آخر ملاقات، گریه می‌کرد؛ تو گویی فرزند خودش به شهادت رسیده است. در آیین های اعزام رزمندگان، لباس بسیجی می‌پوشید، پیشانی‌بند «یاحسین» می‌بست و برای مدافعان وطن شعر می‌خواند. اشعار متعددی از شهریار شعر پارسی درباره شهدا، دفاع مقدس و رزمندگان به جا مانده است که در یکی از ماندگارترین آنها با مطلع: «سلام ای جنگجویان دلاور نهنگان به خاک و خون شناور سلام ای صخره های صف کشیده به پیش تانک های کوه پیکر» استاد اشاره ای هم به #کربلای_هویزه و شهیدان حماسه آفرینش می نمایند و می سرایند: «سلام ای کربلای خون، #هویزه حسین ات بود با یاران دیگر به خون آغشتگان بی سرو دست ردیف قاسم و عباس و اکبر»... 💐 شادی روح شان دسته گلی از #صلوات تقدیم نمایید #شهدای_هویزه #شهریار #روز_شعر_و_ادب_پارسی * کانال شهدای هویزه؛ موثق ترین منبع روایت و اطلاعات حماسه هویزه @shohaday_hoveizeh