بی هرکه و هرچیز آری! بی تو امّا نه! که این مطرود دل از بهشتِ خُلد می‌گیرد، دل از حوّا نمی‌گیرد... @shokoohsher✨ #حسین_منزوی🪴

#فما_احلی_اسمائکم… در نامت حلاوتی است و در تکرار نامت حلاوتی دیگر... حسین حسین حسین #حتی_بیشتر @telkalayyam

وقتی که شهر با تو بهاری است ماه من! دیگر چه فرق می‌کند اردیبهشت و دی؟ #سعید_مبشر 🍃 @shokoohsher✨

بانوی خوب! عطر شبانگاه مُشک و مِی! ای مرجع تمام خطابات عالم! ای! دستت اجابتی است که بعد از پیمبران کار فرشته‌های خدا را گرفته پی _ بی‌واژه، با صدای غریبان آشنا _ در من بِدم که از تو بخوانم شبیه نی بوسیده‌ام تو را بگو اما کی و کجا؟ رقصیده‌ای برای من اما کجا و کی؟ از شوق می‌پرد به هوا، های و هوکنان با شیطنت به گوش درختی بگو که: «هی!» وقتی که شهر با تو بهاری است ماه من! دیگر چه فرق می‌کند اردیبهشت و دی؟ این جاده‌ها؛ لبت، دهنت، گونه‌ات، چه روز با بوسه‌های ممتد من می‌شوند طی؟ @shokoohsher✨ #سعید_مبشر🍃

‏لَوْ كُنتُ مَيْتاً ونادَتْني بِنَغْمَتِهَا لَكُنْتُ لِلشَّوْقِ مِنْ لَحْدِي أُلبِّيهَا وقتی با صدای زیبایش مرا صدا بزند حتی اگر مرده باشم، از شدت اشتیاق از گور برمی‌خیزم و ندای او را پاسخ می‌دهم... #لاأدري #عربیات🍃 @shokoohsher✨

#ذکر_شب حدیث چشم مگو با جماعت کوران••• #مولانا🌱 @shokoohsher✨

زمانی فکر می‌کردم یکی از فیلسوفانم چه کار خنده‌داری، می‌نشستم فکر می‌کردم! #اعظم_سعادتمند☘️ @shokoohsher✨ 🗿مجسمه #اندیشه_گر در پاریس اثر #آگوست_رودن

به دنبال کسی در این خیابان‌ها نمی گردم فقط این قدر می‌دانم که دراین شهر ولگردم دلم راضی نشد از خواب خوش بیدارشان سازم اگر هرگز به دنیا کودکانم را نیاوردم زمانی فکر می کردم یکی از فیلسوفانم چه کار خنده داری می‌نشستم فکر می‌کردم چه باید کرد با یک روح سرماخورده در باران چقدر از زندگی،از عشق حتی شعر دلسردم برایم نسخه ای با سادگی از دود می پیچی که بهتر می شود با آتش سیگار سردردم! که گفتی!می توانی پا به پایم دربه در باشی! ولی من با کسی غیر از خودم دیگر نمی‌گردم #اعظم_سعادتمند☘️ @shokoohsher✨

ای دل من! سر مزن بر سینه این‌سان ناشکیبا لحظه ای دیوانه جان! آرام بنشین خواهد آمد... @shokoohsher✨ #حسین_منزوی🍃

بگو به باران ببارد امشب بشوید از رخ غبارِ این کوچه باغ‌ها را که در زلالش سَحَر بجوید ز بی‌کران‌ها حضورِ ما را به جست‌وجوی کرانه‌هایی که راهِ برگشت از آن ندانیم من و تو بیدار و محوِ دیدار سبک‌تر از ماهتاب و از خواب روانه در شطّ‌ِ نور و نرما ترانه‌ای بر لبان بادیم به تن همه شرم‌و‌شوخِ ماندن به جانِ جویان، روانِ پویانِ بامدادیم. ندانم از دور و دور‌دستان نسیمِ لرزانِ بالِ مرغی‌ست و یا پیام از ستاره‌ای دور که می‌کشاند بدان دیاران تمام بود و نبودِ ما را. درین خموشی و پرده‌پوشی به گوشِ آفاق می‌رساند، طنینِ شوق و سرودِ ما را. چه شعرهایی که واژه‌های برهنه امشب نوشته بر خاک و خار و خارا چه زادِ راهی بِه از رهایی شبی چنان سرخوش و گوارا! درین شب پای مانده در قیر ستاره سنگین و پا‌به‌زنجیر کرانه لرزان در ابرِ خونین تو دانی آری، تو دانی آری دلم ازین تنگنا گرفته. بگو به باران ببارد امشب بشوید از رخ غبارِ این کوچه باغ‌ها را که در زلالش سَحَر بجوید ز بی‌کران‌ها حضورِ ما را @shokoohsher✨ #محمدرضا_شفیعی_کدکنی☘️ تهران، ۱۳۴۹ دفتر «مثل درخت در شب باران»

📝 #محمدرضا‌_شفیعی‌کدکنی ☘️ 🎙 #آرمان_گرشاسبی🍃 🎶بگو به باران🌧️ @shokoohsher✨ ━━━━━━◉────── ↻ㅤ   ◁ㅤ ㅤ❚❚ㅤ ㅤ▷ㅤㅤ ⇆ #شعربه‌روایت‌آواز