eitaa logo
کانون خدمت رضوی شمس الشموس شهر بهارستان
267 دنبال‌کننده
6.1هزار عکس
3هزار ویدیو
89 فایل
کانون خدمت رضوی محله ای شمس الشموس شهر بهارستان ☎️ ارتباط با ادمین: @shshadmin ☎️ ارتباط با کانون بانوان و خانواده : @Ya0fatemehza ☎️ روابط عمومی و فضای مجازی : @mediashsh کانال نورالهدی ویژه کودکان : @noorolhodarazavi ☎️ تلفن تماس : 09136856085
مشاهده در ایتا
دانلود
روز🌷 ــ ۵۱ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَٰٓؤُلَآءِ أَهْدَىٰ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا آیا دربارهء كسانی كه بهره‌ای اندك از [دانش‌] كتابِ [تورات و انجیل‌] به آنان داده شده تأمّل و اندیشه نكردی كه به هر معبودی غیر خدا، و هر طغیان گری ایمان می‌آورند؟! و درباره كسانی كه كافر شده‌اند، می‌گویند: آنان از كسانی كه ایمان [به قرآن و پیامبر] آورده‌اند راه یافته‌ترند. 🍂(آيه ٥١) : بعد از حادثۀ «» يكى از بزرگان يهود به نام «كعب بن اشرف» به اهل مكّه پيشنهاد كرد كه سى نفر از شما و سى نفر از ما به كنار خانۀ كعبه برويم و شكمهاى خود را بر ديوار خانۀ كعبه بگذاريم و با پروردگار كعبه عهد كنيم كه در نبرد با محمّد كوتاهى نكنيم. 🍂 اين برنامه انجام شد، و پس از پايان آن، ابوسفيان رو به «كعب» كرده، گفت: تو مرد دانشمندى هستى و ما بيسواد و درس نخوانده! به عقيدۀ تو، «ما» و «محمّد» كدام به حقّ نزديكتريم، كعب گفت: آيين خود را براى من كاملاً تشريح كن. 🍂 ابوسفيان گفت: ما براى حاجيان، شتران بزرگ قربانى مى‌كنيم، و به آنها آب مى‌دهيم، ميهمان را گرامى مى‌داريم، و اسيران را آزاد كرده، و صلۀ رحم به‌جا مى‌آوريم، خانۀ پروردگار خود را آباد نگه مى‌داريم، و بر گرد آن طواف مى‌كنيم، و ما اهل حرم خدا سرزمين مكّه‌ايم! 🍂ولى محمّد قطع پيوند خويشاوندى كرده، و از حرم خدا و آيين كهن ما بيرون رفته و آيين محمّد آيينى است تازه و نوپا. 🍂كعب گفت: به خدا سوگند آيين شما از آيين محمّد بهتر است! در اين هنگام آيه نازل شد و به آنها پاسخ گفت. : سازشكاران: 🍂اين آيه يكى ديگر از صفات ناپسند يهود را منعكس مى‌كند كه آنها براى پيشبرد اهدافشان آن چنان سازشكارى با هر جمعيّتى نشان مى‌دادند كه حتّى براى جلب نظر بت‌پرستان در برابر بتهاى آنها سجده مى‌كردند و آنچه را كه دربارۀ عظمت اسلام و صفات پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» ديده يا خوانده بودند زير پا مى‌گذاشتند، و حتّى براى خوشايند بت‌پرستان آيين خرافى و مملوّ از ننگ آنها را بر اسلام ترجيح مى‌دادند، با اين كه اهل كتاب بودند و قدر مشتركشان با اسلام به مراتب بيش از بت‌پرستان بود، لذا آيه به عنوان تعجّب مى‌گويد: «آيا نديدى كسانى را كه سهمى از كتاب خدا داشتند، امّا در برابر بت سجده كردند و به طغيانگران اظهار ايمان نمودند» (أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطّاغُوتِ) . 🍂 به اين هم قناعت نكردند؛ «و دربارۀ مشركان مى‌گويند: آنان از كسانى كه ايمان آورده‌اند هدايت‌يافته‌ترند» ! (وَ يَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدى مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلاً) . https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز🌷 ــ ۵۸ ۞ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰٓ أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ۚ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِٓ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا خدا قاطعانه به شما فرمان می‌دهد كه امانت‌ها را به صاحبانش بازگردانید و هنگامی كه میان مردم داوری می‌كنید، به عدالت داوری كنید. یقیناً [فرمان بازگرداندن امانت به مردم و عدالت در داوری‌] نیكو چیزی است كه خدا شما را به آن موعظه می‌كند؛ بی‌تردید خدا همواره شنوا و بیناست. 🌀(آيه ٥٨) : 🌀اين آيه زمانى نازل گرديد كه پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» با پيروزى كامل وارد شهر مكّه گرديد، «عثمان بن طلحه» را كه كليددار خانۀ كعبه بود احضار كرد و كليد را از او گرفت، تا درون خانۀ كعبه را از وجود بتها پاك سازد، عبّاس عموى پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» پس از انجام اين مقصود تقاضا كرد كه پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» با تحويل كليد خانۀ خدا به او، مقام كليددارى بيت اللّه را كه در ميان عرب يك مقام برجسته و شامخ بود، به او بسپارد. ولى پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» بر خلاف اين تقاضا پس از تطهير خانۀ كعبه از لوث بتها در خانه را بست و كليد را به «عثمان بن طلحه» تحويل داد، در حالى كه آيۀ مورد بحث را تلاوت مى‌نمود. (۵۸): امانت و عدالت در اسلام: 🌀اين آيه كه يك حكم عمومى و همگانى از آن استفاده مى‌شود، صريحاً مى‌گويد: «خداوند به شما فرمان مى‌دهد كه امانتها را به صاحبانش بدهيد» (إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى أَهْلِها) . 🌀 در قسمت دوّم آيه، اشاره به دستور مهمّ ديگرى شده و آن مسألۀ «عدالت در حكومت» است. آيه مى‌گويد، خداوند نيز به شما فرمان داده كه: «به هنگامى كه ميان مردم داورى مى‌كنيد، از روى عدالت حكم كنيد» (وَ إِذا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ) . 🌀 سپس براى تأكيد اين دو فرمان مهمّ مى‌گويد: «خداوند پند و اندرزهاى خوبى به شما مى‌دهد» (إِنَّ اللّهَ نِعِمّا يَعِظُكُمْ بِهِ) . باز تأكيد مى‌كند و مى‌گويد: «در هر حال خدا (مراقب اعمال شماست) هم سخنان شما را مى‌شنود و هم كارهاى شما را مى‌بيند» (إِنَّ اللّهَ كانَ سَمِيعاً بَصِيراً) . 🌀 روشن است «امانت» معنى وسيعى دارد و هر گونه سرمايۀ مادّى و معنوى را شامل مى‌شود و هر مسلمانى طبق صريح اين آيه وظيفه دارد كه در هيچ امانتى نسبت به هيچ كس خيانت نكند، خواه صاحب امانت، مسلمان باشد يا غير مسلمان، و اين در واقع يكى از مواد «اعلاميۀ حقوق بشر در اسلام» است. 🌀حتّى دانشمندان در جامعه، امانت‌دارانى هستند كه موظّفند حقايق را كتمان نكنند، فرزندان انسان نيز امانتهاى الهى هستند كه نبايد در تعليم و تربيت آنان كوتاهى شود، و از آن بالاتر وجود و هستى خود انسان و تمام نيروهايى كه خدا به او داده امانت پروردگارند كه انسان موظّف است در حفظ آنها بكوشد. 🌀 در روايتى از امام صادق «عليه السّلام» در بارۀ اهميّت «امانت» مى‌خوانيم كه به يكى از دوستان خود فرمود: «اگر قاتل على «عليه السّلام» امانتى پيش من مى‌گذاشت و يا از من نصيحتى مى‌خواست و يا با من مشورتى مى‌كرد و من آمادگى خود را براى اين امور اعلام مى‌داشتم، قطعاً حقّ امانت را اداء مى‌نمود» https://eitaa.com/shshbaharestan
روز🌷 ــ ۶۰ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَآ أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَآ أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوٓا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوٓا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلَالًا بَعِيدًا آیا درباره كسانی كه گمان می‌كنند به آنچه بر تو و پیش از تو نازل شده ایمان آورده‌اند، تأمّل و اندیشه نكردی، كه می‌خواهند [در موارد نزاع و اختلافشان‌] داوری و محاكمه نزد طاغوت برند؟ [همان حاكمان ستمكار و قاضیان رشوه‌خواری كه جز به باطل حكم نمی‌رانند،] در حالی كه فرمان یافته‌اند به طاغوت كفر ورزند، و شیطان [با سوق دادنشان به محاكم طاغوت‌] می‌خواهد آنان را به گمراهی دوری [كه هرگز به رحمت خدا دست نیابند] دچار كند. 💢(آيه ٦٠) : 💢يكى از يهوديان مدينه با يكى از مسلمانان منافق اختلافى داشت، بنا گذاشتند يك نفر را به عنوان داور در ميان خود انتخاب كنند، مرد يهودى چون به عدالت و بى‌نظرى پيامبر اسلام «صلّى اللّه عليه و آله» اطمينان داشت گفت: من به داورى پيامبر شما راضيم. ولى مرد منافق يكى از بزرگان يهود به نام «كعب بن اشرف» را انتخاب كرد و به اين ترتيب با داورى پيامبر اسلام «صلّى اللّه عليه و آله» مخالفت كرد. آيۀ شريفه نازل شد و چنين افرادى را شديداً سرزنش كرد. : حكومت طاغوت: 💢اين آيه در واقع مكمّل آيۀ قبل است، زيرا در آنجا، مؤمنان را به اطاعت فرمان خدا و پيامبر و اولو الأمر و به داورى طلبيدن كتاب و سنّت دعوت نمود و اين آيه از اطاعت و پيروى و داورى طاغوت، نهى مى‌نمايد. 💢 قرآن مسلمانانى را كه براى داورى به نزد حكّام جور مى‌رفتند ملامت مى‌كند، مى‌گويد: «آيا نديدى كسانى را كه گمان مى‌كنند به آنچه (از كتب آسمانى) بر تو و بر پيشينيان نازل شده ايمان آورده‌اند ولى مى‌خواهند طاغوت و حكّام باطل را به داورى بطلبند با اين كه به آنها دستور داده شده به طاغوت كافر شوند» (أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحاكَمُوا إِلَى الطّاغُوتِ وَ قَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ) . 💢سپس اضافه مى‌كند: «مراجعه به طاغوت يك دام شيطانى است و شيطان مى‌خواهد آنان را گمراه كند و به بيراهه‌هاى دوردستى بيفكند» (وَ يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلالاً بَعِيداً) . https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز🌷 ــ ۶۵ فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِيٓ أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا به پروردگارت سوگند كه آنان مؤمن حقیقی نخواهند بود، مگر آنكه تو را در آنچه میان خود نزاع واختلاف دارند به داوری بپذیرند؛ سپس از حكمی كه كرده‌ای دروجودشان هیچ دل تنگی و ناخشنودی احساس نكنند، وبه طور كامل تسلیم شوند. 🌀(آيه ٦٥) : 🌀«زبير بن عوام» كه از مهاجران بود با يكى از انصار (مسلمانان مدينه) بر سر آبيارى نخلستانهاى خود كه در كنار هم قرار داشتند، اختلافى پيدا كرده بودند، هر دو براى حلّ اختلاف خدمت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» رسيدند، پيامبر نيز در ميان آنها داورى كرد. امّا اين مرد انصارى به ظاهر مسلمان، از داورى عادلانۀ پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» ناراحت شد و گفت: آيا اين قضاوت به خاطر آن بود كه زبير، عمّه زادۀ توست؟ ! پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» از اين سخن بسيار ناراحت شد به حدّى كه رنگ رخسار او دگرگون گرديد، در اين موقع آيه نازل شد و به مسلمانان هشدار داد. : تسليم در برابر حقّ: 🌀اين آيه مكمّل بحث آيات قبل است و در آن خداوند سوگند ياد كرده كه: «به پروردگارت سوگند كه آنها مؤمن نخواهند بود مگر اين كه تو را در اختلافات خود به داورى بطلبند» و به بيگانگان مراجعه ننمايند (فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتّى يُحَكِّمُوكَ فِيما شَجَرَ بَيْنَهُمْ) . 🌀 سپس مى‌فرمايد: نه فقط داورى را به نزد تو آورند بلكه هنگامى كه تو در ميان آنها حكمى كردى، خواه به سود آنها باشد يا به زيان آنها، علاوه بر اين كه اعتراض نكنند «در دل خود از داورى تو احساس ناراحتى ننمايند و كاملاً تسليم باشند» (ثُمَّ لا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْلِيماً) . 🌀 از آيۀ فوق در ضمن دو مطلب مهم استفاده مى‌شود: ♦️ ١-پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» معصوم است، زيرا در آن دستور به تسليم مطلق از نظر گفتار و كردار در برابر همۀ فرمانهاى پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» داده شده. ♦️ ٢-هر گونه اجتهاد در مقابل نصّ پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» و اظهار عقيده در مواردى كه حكم صريح از طرف خدا و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» دربارۀ آن رسيده باشد ممنوع است https://eitaa.com/shshbaharestan
ایه روز🌹 ــ ۷۷ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوٓا أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللَّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً ۚ وَقَالُوا رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتَالَ لَوْلَآ أَخَّرْتَنَآ إِلَىٰٓ أَجَلٍ قَرِيبٍ ۗ قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقَىٰ وَلَا تُظْلَمُونَ فَتِيلًا آیا تأمّل و اندیشه نكردی درباره كسانی كه [پیش از اعلام حكم جهاد] به آنان گفته شد: [چون زمینه جنگ فراهم نیست‌] دست از جنگ بازدارید و [در این شرایط] نماز را بر پا دارید، و زكات بپردازید. ولی هنگامی كه جنگ بر آنان مقرّر شد، ناگاه گروهی از ایشان مانند ترس از [عقوبت‌] خدا یا ترسی سخت‌تر از آن از مردمِ [مُشرك‌] ترسیدند و گفتند: ای‌ پروردگار ما چرا جنگ را بر ما مقرّر كردی؟ و چرا ما را تا زمانی نزدیك [كه زمان مرگ طبیعی است‌] مهلت ندادی؟ بگو: متاع دنیا اندك، و آخرت برای آنان كه تقوا ورزیده‌اند بهتر است؛ و به اندازه رشته میان هسته خرما مورد ستم قرار نمی‌گیرند. 🍁(آيه ٧٧) : 🍁از ابن عباس نقل شده كه: جمعى از مسلمانان هنگامى كه در مكّه بودند، و تحت فشار و آزار شديد مشركان قرار داشتند، خدمت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» رسيدند و گفتند: ما قبل از اسلام عزيز و محترم بوديم، امّا آن عزّت و احترام را از دست داديم، و همواره مورد آزار دشمنان قرار داريم، اگر اجازه دهيد با دشمن مى‌جنگيم تا عزّت خود را باز يابيم. آن روز پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» فرمود: من فعلاً مأمور به مبارزه نيستم. ولى هنگامى كه دستور نازل گرديد بعضى از آن افراد داغ و آتشين براى شركت در ميدان جهاد مسامحه مى‌كردند، آيه نازل شد و به عنوان تشجيع مسلمانان و ملامت از افراد مسامحه كار حقايقى را بيان نمود. ( ۷۷) : آنها كه مرد سخنند: 🍁قرآن در اينجا مى‌گويد: «راستى شگفت انگيز است حال جمعيّتى كه در يك موقعيّت نامناسب با حرارت و شور عجيبى تقاضا مى‌كردند كه به آنها اجازه جهاد داده شود، و به آنها دستور داده شد كه فعلاً خوددارى كنيد و به خودسازى و انجام نماز و تقويت نفرات خود و اداى زكات بپردازيد، امّا هنگامى كه زمينه از هر جهت آماده شد و دستور جهاد نازل گرديد، ترس و وحشت يكباره وجود آنها را فرا گرفت، و زبان به اعتراض در برابر اين دستور گشودند» (أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ فَلَمّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتالُ إِذا فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَخْشَوْنَ النّاسَ كَخَشْيَةِ اللّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً) . 🍁آنها در اعتراض خود صريحاً «مى‌گفتند: خدايا چرا به اين زودى دستور جهاد را نازل كردى؟ چه خوب بود اين دستور مدّتّى به تأخير مى‌افتاد!» و يا اين كه اين رسالت به عهدۀ نسلهاى آينده واگذار مى‌شد! (وَ قالُوا رَبَّنا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتالَ لَوْ لا أَخَّرْتَنا إِلى أَجَلٍ قَرِيبٍ) . 🍁 قرآن به اين گونه افراد دو جواب مى‌دهد: نخست جوابى است كه لابلاى عبارت: «يخشون النّاس كخشية اللّه او اشدّ خشية» گذشت. يعنى آنها به جاى اين كه از خداى قادر قاهر بترسند از بشر ضعيف و ناتوان وحشت دارند، بلكه وحشتشان از چنين بشرى بيش از خداست! 🍁 ديگر اين كه به چنين افراد بايد گفته شود به فرض اين كه با ترك جهاد چند روزى آرام زندگى كنيد، بالاخره «اين زندگى فانى و بى‌ارزش است، ولى جهان ابدى براى پرهيزكاران با ارزشتر است، به خصوص اين كه پاداش خود را بطور كامل خواهند يافت و كمترين ستمى به آنها نمى‌شود» (قُلْ مَتاعُ الدُّنْيا قَلِيلٌ وَ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقى وَ لا تُظْلَمُونَ فَتِيلاً) https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز ثواب تلاوت ایه روز تقدیم به شهدای صدراسلام ــ ۸۴ فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ ۚ وَحَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ ۖ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ وَاللَّهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَأَشَدُّ تَنْكِيلًا پس در راه خدا به جنگ برخیز. تو فقط به [وظایف و اعمال‌] خودت مكلّف می‌باشی، و مؤمنان را [هم به جنگ با دشمن برانگیز و] تشویق كن؛ امید است خدا آسیب و گزند كافران را [از تو و مؤمنان‌] بازدارد؛ و خداست كه صولت وقدرتش شدیدتر، وعذاب وكیفرش سخت‌تر است. ♦️(آيه ٨٤) : ♦️هنگامى كه ابوسفيان و لشكر قريش پيروزمندانه از ميدان احد بازگشتند ابو سفيان با پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» قرار گذاشت كه در موسم بدر صغرى (يعنى بازارى كه در ماه القعده در سرزمين بدر تشكيل مى‌شد) بار ديگر رو برو شوند، هنگامى كه موعد مقرّر فرا رسيد، پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» مسلمانان را دعوت به حركت به محلّ مزبور كرد، ولى جمعى از مسلمانان كه خاطرۀ تلخ شكست احد را فراموش نكرده بودند شديداً از حركت خوددارى مى‌نمودند. اين آيه نازل شد و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» مسلمانان را مجدّداً دعوت به حركت كرد، در اين موقع تنها هفتاد نفر در ركاب پيغمبر «صلّى اللّه عليه و آله» در محل مزبور حاضر شدند، ولى ابوسفيان (بر اثر وحشتى كه از رو برو شدن با سپاه اسلام داشت) از حضور در آنجا خوددارى كرد و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» با همراهان سالم به مدينه بازگشتند. : هر كس مسؤول وظيفۀ خويش است: ♦️به دنبال آيات مربوط به ، دستور فوق‌العاده‌اى در اين آيه به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» داده شده است، مى‌فرمايد: «در راه خدا پيكار كن، تنها مسؤول وظيفۀ خود هستى، و مؤمنان را (بر اين كار) تشويق نما» (فَقاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ لا تُكَلَّفُ إِلاّ نَفْسَكَ وَ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ) . ♦️ در حقيقت آيه، يك دستور مهمّ اجتماعى را مخصوصاً دربارهء رهبران در بر دارد، و آن اين كه آنها بايد آنقدر در كار خود مصمّم و ثابت قدم و قاطع باشند كه حتّى اگر هيچ كس دعوت آنها را «لبيك» نگويد، دست از تعقيب هدف مقدّس خويش برندارند؛ و هيچ رهبرى تا چنين آمادگى نداشته باشد قادر به انجام رهبرى و پيشبرد اهداف خود نيست. مخصوصاً رهبران الهى كه تكيّه گاه اصلى آنها خداست؛ خدايى كه سرچشمۀ تمام نيروها و قدرتهاست. ♦️ و لذا به دنبال اين دستور مى‌فرمايد: «اميد است خداوند با كوششها و تلاشهاى تو حتّى اگر تنها بوده باشى، قدرت و نيروى دشمنان را در هم بشكند، زيرا قدرت او مافوق قدرتها و مجازات او مافوق مجازاتهاست» (عَسَى اللّهُ أَنْ يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ اللّهُ أَشَدُّ بَأْساً وَ أَشَدُّ تَنْكِيلاً) . https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز🌷 ــ ۸۸ ۞ فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَاللَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِمَا كَسَبُوٓا ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا شما را چه شده كه درباره منافقین دو گروه شده‌اید؟ [گروهی شفیع و طرفدار، و گروهی مخالف و دشمن آنان‌] در صورتی كه خدا آنان را به كیفر اعمال ناپسندی كه مرتكب شده‌اند [در چاه كفر و گمراهی‌] نگونسار كرده است. آیا می‌خواهید كسانی را كه خدا [به خاطر اعمال ناپسندشان‌] گمراه كرده هدایت كنید؟ [ای پیامبر!] در حالی كه خدا هر كه را گمراه كند هرگز برای او راهی [به سوی هدایت‌] نخواهی یافت. 🍂(آيه ٨٨) : 🍂مطابق نقل جمعى از مفسّران از ابن عباس، عدّه‌اى از مردم مكّه ظاهراً مسلمان شده بودند، ولى در واقع در صف منافقان قرار داشتند، به همين دليل حاضر به مهاجرت به مدينه نشدند، امّا سرانجام مجبور شدند از مكّه خارج شوند (و شايد هم به خاطر موقعيّت ويژه‌اى كه داشتند براى هدف جاسوسى اين عمل را انجام دادند) . مسلمانان از جريان آگاه شدند، ولى به زودى دربارۀ چگونگى برخورد با اين جمع در ميان مسلمين اختلاف افتاد، عدّه‌اى معتقد بودند كه بايد اين عدّه را طرد كرد، زيرا در واقع پشتيبان دشمنان اسلامند، ولى بعضى از افراد ظاهربين و ساده دل با اين طرح مخالفت كردند و گفتند: عجبا! ما چگونه با كسانى كه گواهى به توحيد و نبوّت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» داده‌اند بجنگيم؟ آيه نازل شد و دستۀ دوّم را در برابر اين اشتباه ملامت و سپس راهنمايى كرد. : 🍂با توجّه به شأن نزول بالا پيوند اين آيه و آيات بعد از آن با آياتى كه قبلاً در بارۀ منافقان بود كاملاً روشن است. در آغاز آيه مى‌فرمايد: «چرا در مورد منافقان دو دسته شده‌ايد و هر كدام طورى قضاوت مى‌كنيد» (فَما لَكُمْ فِي الْمُنافِقِينَ فِئَتَيْنِ) . 🍂 سپس مى‌فرمايد: «اين عدّه از منافقان به خاطر اعمال زشت و ننگينى كه انجام داده‌اند خداوند توفيق و حمايت خويش را از آنها برداشته و افكارشان را به كلّى واژگونه كرده، همانند كسى كه به جاى ايستادن به روى پا، با سر بايستد» (وَ اللّهُ أَرْكَسَهُمْ بِما كَسَبُوا) . 🍂 و در پايان آيه خطاب به افراد ساده‌دلى كه حمايت از اين دسته منافقان مى‌نمودند كرده، مى‌فرمايد: «آيا شما مى‌خواهيد كسانى را كه خدا بر اثر اعمال زشتشان از هدايت محروم ساخته هدايت كنيد در حالى كه هر كس را خداوند گمراه كند راهى براى او نخواهى يافت» (أَ تُرِيدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللّهُ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلاً) . زيرا، اين يك سنّت فناناپذير الهى است كه اثر اعمال هيچ كس از او جدا نمى‌شود؛ چگونه مى‌توانيد انتظار داشته باشيد افرادى كه فكرشان آلوده و قلبشان مملوّ از نفاق و عملشان حمايت از دشمنان خداست مشمول هدايت شوند؟ اين يك انتظار بى‌دليل و نابجاست! https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز🌺 ــ ۹۰🌺 إِلَّا الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىٰ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ أَوْ جَآءُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ ۚ وَلَوْ شَآءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ ۚ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلًا مگر آنان كه به گروهی كه میان شما و ایشان پیمانی [چون پیمان متاركه جنگ یا پیمان‌های دیگر] است بپیوندند، یا در حالی كه سینه‌هایشان از جنگیدن با شما یا قوم خودشان به تنگ آمده باشد به نزد شما آیند. و اگر خدا می‌خواست قطعاً آنان را بر شما مسلّط می‌كرد، در آن صورت به طور یقین با شما می‌جنگیدند. پس اگر از شما كناره گرفتند، و با شما به جنگ برنخاستند، و پیشنهاد صلح و آشتی دادند، [به آنان تعدّی نكنید كه‌] خدا در این صورت برای تجاوز به آنان راهی برای شما قرار نداده است. 🍂(آيه ٩٠) : 🍂از روايات مختلفى كه در شأن نزول آيه وارد شده چنين استفاده مى‌شود كه: دو قبيله در ميان قبايل عرب به نام «بنى ضمره» و «اشجع» وجود داشتند كه قبيلۀ اوّل با مسلمانان پيمان ترك تعرّض بسته بودند و طايفۀ اشجع نيز با بنى ضمره هم پيمان بودند. بعضى از مسلمانان از قدرت طايفۀ بنى ضمره و پيمان شكنى آنها بيمناك بودند، لذا به پيغمبر اكرم «صلّى اللّه عليه و آله» پيشنهاد كردند كه پيش از آن كه آنها حمله را آغاز كنند مسلمانان به آنها حمله‌ور شوند. پيغمبر «صلّى اللّه عليه و آله» فرمود: «نه، هرگز چنين كارى نكنيد، زيرا آنها در ميان تمام طوايف عرب نسبت به پدر و مادر خود نيكوكارترند، و از همه نسبت به اقوام و بستگان مهربانتر، و به عهد و پيمان خود از همه پايبندترند» ! 🍂 پس از مدّتى مسلمانان باخبر شدند كه طايفۀ اشجع به سركردگى «مسعود بن رجيله» كه هفتصد نفر بودند به نزديكى مدينه آمده‌اند، پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» نمايندگانى نزد آنها فرستاد تا از هدف مسافرتشان مطلّع گردد، آنها اظهار داشتند: ما از يك طرف توانايى مبارزه با دشمنان شما را نداريم، چون عدد ما كم است، و نه قدرت و تمايل به مبارزه با شما داريم، زيرا محل ما به شما نزديك است؛ لذا آمده‌ايم با شما پيمان ترك تعرّض ببنديم. در اين هنگام آيه نازل شد و دستورهاى لازم را در اين زمينه به مسلمانان داد : استقبال از پيشنهاد صلح: 🍂به دنبال دستور به شدّت عمل در برابر منافقانى كه با دشمنان اسلام همكارى نزديك داشتند، در اين آيه دستور مى‌دهد كه دو دسته از اين قانون مستثنا هستند: ✔️ ١- «آنها كه با يكى از هم پيمانان شما ارتباط دارند و پيمان بسته‌اند» (إِلاَّ الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ مِيثاقٌ) . ✔️٢- «كسانى كه از نظر موقعيّت خاصّ خود در شرايطى قرار دارند كه نه قدرت مبارزه با شما را در خود مى‌بينند، و نه توانايى همكارى با شما و مبارزه با قبيلۀ خود دارند» (أَوْ جاؤُكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقاتِلُوكُمْ أَوْ يُقاتِلُوا قَوْمَهُمْ) . 🍂 سپس براى اين كه مسلمانان در برابر اين پيروزيهاى چشمگير مغرور نشوند و آن را مرهون قدرت نظامى و ابتكار خود ندانند و نيز براى اين كه احساسات انسانى آنها در برابر اين دسته از بيطرفان تحريك شود مى‌فرمايد: «اگر خداوند بخواهد مى‌تواند آن (جمعيّت ضعيف) را بر شما مسلّط گرداند تا با شما پيكار كنند» (وَ لَوْ شاءَ اللّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقاتَلُوكُمْ) . 🍂 بنابراين، همواره در پيروزيها به ياد خدا باشيد و هيچ گاه به نيروى خود مغرور نشويد و نيز گذشت از ضعيفان را براى خود خسارتى نشمريد. 🍂در پايان آيه بار ديگر نسبت به دستۀ اخير تأكيد كرده و با توضيح بيشترى چنين مى‌فرمايد: «اگر آنها از پيكار با شما كناره‌گيرى كنند و پيشنهاد صلح نمايند، خداوند به شما اجازۀ تعرّض نسبت به آنها را نمى‌دهد» و موظّفيد دستى را كه به منظور صلح به سوى شما دراز شده بفشاريد (فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقاتِلُوكُمْ وَ أَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَما جَعَلَ اللّهُ لَكُمْ https://eitaa.com/shshbaharestan
_روز🌺 ــ ۹۱ سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَيَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوٓا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيهَا ۚ فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُوٓا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوٓا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ۚ وَأُولَٰٓئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا مُبِينًا به زودی گروهی دیگر را مییابید كه می‌خواهند [با پیمان متاركه جنگ‌] از ناحیه شما و قوم [مُشركِ‌] خود ایمن و آسوده باشند، [ولی اینان به خاطر خباثت باطنشان نسبت به پیمان‌هایشان مورد اطمینان نیستند، به همین سبب‌] هر بار به فتنه [و جنگ با مسلمانان‌] دعوت شوند، با سر در آن فرو می‌افتند. پس اگر [از جنگ با شما] كناره نگرفتند، و پیشنهاد صلح و آشتی نكردند، و بر ضدّ شما دست [از فتنه و آشوب‌] برنداشتند، آنان را هر جا یافتید بگیرید و بكشید؛ آنانند كه ما برای شما نسبت به [گرفتن و كشتن‌] آنان دلیلی روشن قرار دادیم. آيه ٩١- : 🌀نقل شده: جمعى از مردم مكّه به خدمت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» مى‌آمدند و از روى خُدعه و نيرنگ اظهار اسلام مى‌كردند، امّا همين كه در برابر قريش و بتهاى آنها قرار مى‌گرفتند و به نيايش و عبادت بتها مى‌پرداختند، و به اين ترتيب مى‌خواستند از ناحيۀ اسلام و قريش هر دو آسوده خاطر باشند، از هر دو طرف سود ببرند و از هيچ يك زيان نبينند، و به اصطلاح در ميان اين دو دسته دو دوزه‌بازى كنند؛ آيه نازل شد و دستور داد مسلمانان در برابر اين دسته شدّت عمل به خرج دهند. : سزاى آنها كه دو دوزه بازى مى‌كنند! 🌀 در اينجا با دستۀ ديگرى رو برو مى‌شويم كه درست در مقابل دسته‌اى قرار دارند كه در آيۀ پيش دستور صلح نسبت به آنها داده شده بود، آنها كسانى هستند كه مى‌خواهند براى حفظ منافع خود در ميان مسلمانان و مشركان آزادى عمل داشته باشند و براى تأمين اين نظر، راه و پيش گرفته، با هر دو دسته اظهار همكارى و همفكرى مى‌كنند، مى‌فرمايد: «به زودى جمعيّت ديگرى را مى‌يابيد كه مى‌خواهند هم از ناحيۀ شما و هم از ناحيۀ قوم خودشان در امان باشند» (سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَ يَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ) . و به همين دليل «هنگامى كه ميدان فتنه‌جويى و بت‌پرستى پيش آيد همۀ برنامه‌ها آنها وارونه مى‌شود و با سر در آن فرو مى‌روند» ! (كُلَّما رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيها) . اينها درست بر ضدّ دستۀ سابقند. 🌀 سپس در جملۀ بعد سه تفاوت براى آنها مى‌شمرد، مى‌فرمايد: «اگر آنها از درگيرى با شما كنار نرفتند و پيشنهاد صلح نكردند و دست از شما برنداشتند» (فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَ يُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَ يَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ) . «هر كجا آنان را يافتيد اسير كنيد و در صورت مقاومت به قتل برسانيد» (فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ) . 🌀همين تفاوتها موجب گرديده كه حكم اينها از دستۀ سابق به كلّى جدا شود. و از آنجا كه به اندازۀ كافى نسبت به آنها اتمام حجّت شده در پايان آيه مى‌فرمايد: «آنان كسانى هستند كه ما تسلّط آشكارى براى شما نسبت به آنها قرار داديم» (وَ أُولئِكُمْ جَعَلْنا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطاناً مُبِيناً) . اين تسلّط مى‌تواند از نظر منطقى بوده باشد چه اين كه منطق مسلمانان بر مشركان كاملاً پيروز بود و يا از نظر ظاهرى و خارجى، زيرا در زمانى اين آيات نازل شد كه مسلمين به قدر كافى نيرومند شده بودند https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز🌺 ــ ۹۲ وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَنْ يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلَّا خَطَأً ۚ وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلَىٰٓ أَهْلِهِٓ إِلَّآ أَنْ يَصَّدَّقُوا ۚ فَإِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَكُمْ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ ۖ وَإِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلَىٰٓ أَهْلِهِ وَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ ۖ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِنَ اللَّهِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا هیچ مؤمنی را نسزد كه مؤمنی را به قتل برساند، مگر آنكه این عمل از روی خطا و اشتباه اتّفاق افتد. و كسی كه مؤمنی را از روی خطا و اشتباه به قتل برساند، باید یك برده مؤمن آزاد كند، و خون‌بهایی به وارثان مقتول پرداخت نماید؛ مگر آنكه آنان خون‌بها را ببخشند. و اگر مقتول از گروهی باشد كه دشمن شمایند و خود او مؤمن است، فقط آزاد كردن یك برده مؤمن بر عهدهء قاتل است. و اگر مقتول مؤمن، از گروهی باشد كه میان شما و آنان پیمانی برقرار است، باید قاتل خون‌بهایش را به وارثان او پرداخت كند، و نیز یك برده مؤمن آزاد نماید. و كسی كه برده نیافت، باید دو ماه پیاپی روزه بگیرد. [این حكم‌] به سبب [پذیرش‌] توبه [قاتل‌] از سوی خداست؛ و خدا همواره دانا و حكیم است. 🌀(آيه ٩٢) : 🌀يكى از بت‌پرستان مكّه به نام «حارث بن يزيد» با دستيارى «ابو جهل» مسلمانى را به نام «عيّاش بن ابى ربيعه» به جرم گرايش به اسلام مدّتها شكنجه مى‌داد، پس از هجرت مسلمانان به مدينه، «عيّاش» نيز به مدينه هجرت كرد. اتّفاقاً روزى در يكى از محلّه‌هاى اطراف مدينه با شكنجه دهندۀ خود حارث بن يزيد رو برو شد، و از فرصت استفاده كرده، او را به قتل رسانيد، به گمان اين كه دشمنى را از پاى درآورده است، در حالى كه توجّه نداشت كه «حارث» توبه كرده و مسلمان شده به سوى پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» مى‌رود؛ جريان را به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» عرض كردند؛ آيه نازل شد و حكم قتلى را كه از روى اشتباه و خطا واقع شده بيان كرد. : احكام قتل خطا: 🌀چون در آيات گذشته به مسلمانان آزادى عمل براى در هم كوبيدن منافقان و دشمنان خطرناك داخلى داده شده، براى اين كه مبادا كسانى از اين قانون سوء استفاده كنند و با افرادى كه دشمنى دارند به نام منافق بودن خصوصى نمايند در اين آيه و آيۀ بعد احكام و بيان شده است. 🌀 نخست در اين آيه مى‌فرمايد: «براى هيچ مؤمنى مجاز نيست كه فرد با ايمانى را جز از روى خطا به قتل برساند» (وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ أَنْ يَقْتُلَ مُؤْمِناً إِلاّ خَطَأً) . سپس و خطا را در سه مرحله بيان مى‌كند: ✔️صورت نخست اين كه فرد بيگناهى كه از روى اشتباه كشته شده متعلّق به خانوادۀ مسلمانى باشد كه در اين صورت، قاتل بايد دو كار كند، يكى اين كه مسلمانى را آزاد نمايد و ديگر اين كه را به صاحبان خون بپردازد، آيۀ شريفه مى‌فرمايد: «كسى كه مؤمنى را از روى خطا به قتل رساند، بايد يك بردۀ مؤمن را آزاد كند و خونبهايى به كسان او بپردازد» (وَ مَنْ قَتَلَ مُؤْمِناً خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَ دِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلى أَهْلِهِ) . «مگر اين كه خاندان مقتول با رضايت خاطر از ديه بگذرند» (إِلاّ أَنْ يَصَّدَّقُوا) . ✔️ صورت دوّم اين كه «مقتول مؤمن وابسته به خاندانى باشد كه با مسلمانان و دارند، در اين صورت كفّارۀ قتل خطا تنها آزاد نمودن بردۀ مسلمان است» (فَإِنْ كانَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَكُمْ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ) . 🌀 پرداخت ديه به جمعيّتى كه تقويت بنيۀ مالى آنان خطرى براى مسلمانان محسوب خواهد شد ضرورت ندارد، به علاوه اسلام ارتباط اين فرد را با خانوادۀ خود كه همگى از دشمنان اسلامند بريده است و بنابراين، جايى براى جبران خسارت نيست. ✔️صورت سوّم اين كه: «خاندان مقتول از كفّارى باشند كه با مسلمانان هم‌پيمانند، در اين صورت براى احترام به پيمان بايد علاوه بر آزاد كردن يك برده مسلمان خونبهاى او را به بازماندگانش بپردازند» (وَ إِنْ كانَ مِنْ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ مِيثاقٌ فَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلى أَهْلِهِ وَ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ). ظاهراً منظور از مقتول در اينجا «مقتول مؤمن» است. 🌀 و در پايان آيه در مورد كسانى كه دسترسى به آزاد كردن برده‌اى ندارند؛ يعنى قدرت مالى ندارند و يا برده‌اى براى آزاد كردن نمى‌يابند مى‌فرمايد: «و آن كس كه دسترسى (به آزاد كردن برده) ندارد، دو ماه پى در پى مى‌گيرد» (فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيامُ شَهْرَيْنِ مُتَتابِعَيْنِ) .
آیه روز🌷 ــ ۹۷ إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَآئِكَةُ ظَالِمِيٓ أَنْفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنْتُمْ ۖ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ ۚ قَالُوٓا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا ۚ فَأُولَٰٓئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَسَآءَتْ مَصِيرًا قطعاً كسانی كه [با ترك هجرت از دیار كفر، و ماندن زیر سلطهٔ كافران و مشركان‌] بر خویش ستم كردند [هنگامی كه‌] فرشتگانْ آنان را قبض روح می‌كنند، به آنان می‌گویند: [از نظر دین‌داری و زندگی‌] در چه‌ حالی بودید؟ می‌گویند: ما در زمین، مستضعف بودیم. فرشتگان می‌گویند: آیا زمین خدا پهناور نبود تا در آن [از محیط شرك به دیار ایمان‌] مهاجرت كنید؟! پس جایگاهشان دوزخ است و دوزخ عاقبت بدی است. (آيه ٩٧) : ☘قبل از آغاز سران اخطار كردند كه همۀ افراد ساكن كه آمادگى براى شركت در ميدان جنگ دارند، بايد براى نبرد با مسلمانان حركت كنند و هر كس مخالفت كند خانۀ او ويران و اموالش مى‌شود، به دنبال اين تهديد، عدّه‌اى از افرادى كه ظاهراً اسلام آورده بودند ولى به خاطر علاقۀ شديد به خانه و زندگى و اموال خود حاضر به نشده بودند، نيز با بت‌پرستان به سوى ميدان جنگ حركت كردند، و در ميدان در صفوف مشركان ايستادند و از كمى نفرات مسلمانان به شكّ و ترديد افتادند و سرانجام در اين ميدان كشته شدند، آيه نازل گرديد و سرنوشت شوم آنها را شرح داد. : ☘در تعقيب بحثهاى مربوط به جهاد، در اين آيه اشاره به سرنوشت شوم كسانى مى‌شود كه دم از اسلام مى‌زدند ولى برنامۀ مهمّ اسلامى يعنى «هجرت» را عملى نساختند، قرآن مى‌گويد: «كسانى كه فرشتگان قبض روح، روح آنها را گرفتند در حالى كه به خود ستم كرده بودند، و از آنها پرسيدند (شما اگر مسلمان بوديد) پس چرا در صفوف كفار قرار داشتيد و با مسلمانان جنگيديد» ؟ (إِنَّ الَّذِينَ تَوَفّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظالِمِي أَنْفُسِهِمْ قالُوا فِيمَ كُنْتُمْ) . ☘از جملۀ فوق استفاده مى‌شود كه گرفتن به دست يك نيست و اگر مى‌بينيم كه در بعضى آيات اين موضوع به (فرشتۀ مرگ) نسبت داده شده از اين نظر است كه او بزرگ فرشتگان مأمور قبض ارواح است. ☘ آنها در پاسخ به عنوان عذرخواهى مى‌گويند: «ما در محيط خود تحت فشار بوديم و به همين جهت توانايى بر اجراى فرمان خدا نداشتيم» (قالُوا كُنّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ) . امّا اين اعتذار( عذر و بهانه آوردن ) از آنان پذيرفته نمى‌شود و به زودى «از فرشتگان خدا پاسخ مى‌شنوند كه: مگر سرزمين پروردگار وسيع و پهناور نبود كه مهاجرت كنيد و خود را از آن محيط آلوده و خفقان بار برهانيد» ! (قالُوا أَ لَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللّهِ واسِعَةً فَتُهاجِرُوا فِيها) . ☘ و در پايان به سرنوشت آنان اشاره كرده، مى‌فرمايد: (اين گونه اشخاص) كه با عذرهاى واهى و مصلحت انديشى‌هاى شخصى شانه از زير بار هجرت خالى كردند و زندگى در محيط آلوده و خفقان‌بار را بر آن ترجيح دادند) جايگاهشان و بد سرانجامى دارند» (فَأُولئِكَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ ساءَتْ مَصِيراً) https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز🌹 هدیه آیه روزبه ساحت مقدس امام حسن عسکری علیه السلام🌹 ــ ۱۰۲ وَإِذَا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَاةَ فَلْتَقُمْ طَآئِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوٓا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرَآئِكُمْ وَلْتَأْتِ طَآئِفَةٌ أُخْرَىٰ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ ۗ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً وَاحِدَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كَانَ بِكُمْ أَذًى مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضَىٰٓ أَنْ تَضَعُوٓا أَسْلِحَتَكُمْ ۖ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا و هنگامی كه در [عرصهٔ نبرد و خطر] میان آنان باشی، و برای آنان [به جماعت‌] اقامه نماز كنی، پس باید گروهی از رزمندگان در حالی كه لازم است سلاحشان را برگیرند، همراهت به نماز ایستند، و چون سجده كردند [و ركعت دوّم را بدون اتّصال به جماعت به پایان بردند] باید [برای حفاظت از شما] پشت‌سرتان قرار گیرند. و آن گروه دیگر كه [به خاطر مشغول بودن به حفاظت‌] نماز نخوانده‌اند بیایند و با تو نماز گزارند. و آنان باید [در حال نماز] از هوشیاری و احتیاط [نسبت به دشمن‌] غافل نباشند، و سلاحشان را با خود برگیرند؛ چون كافران دوست دارند شما از سلاح‌ها و ساز و برگ جنگی خود غفلت ورزید، تا یك‌باره به شما هجوم كنند. و اگر از باران در زحمت و مشقّت‌ هستید، یا بیمارید، بر شما گناهی نیست كه سلاحتان را بر زمین گذارید، ولی باید هوشیاری و احتیاط خود را حفظ كنید؛ یقیناً خدا برای كافران عذاب خواركننده‌ای آماده كرده است. 🌷(آيه ١٠٢): : 🌷هنگامى كه پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» با عدّه‌اى از مسلمانان به عزم «مكّه» وارد سرزمين «حُدَيبيّه» شدند و جريان به گوش قريش رسيد، «خالدبن وليد» به سرپرستى يك گروه دويست نفرى براى جلوگيرى از پيشروى مسلمانان به سوى مكّه، در كوههاى نزديك مكّه مستقر شد، هنگام ظهر «بلال» اذان گفت و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» با مسلمانان نماز ظهر را به جماعت ادا كردند، خالد از مشاهدۀ اين صحنه در فكر فرو رفت و به نفرات خود گفت در موقع نماز عصر بايد از فرصت استفاده كرد و در حال نماز كار مسلمانان را يكسره ساخت؛ در اين هنگام آيه نازل شد و دستور نماز خوف را به مسلمانان داد، و اين خود يكى از نكات اعجاز قرآن است كه قبل از اقدام دشمن، نقشه‌هاى آنها را نقش بر آب كرد. (آیه ۱۰۲): 🌷در تعقيب آيات مربوط به جهاد، اين آيه كيفيّت نماز خوف را كه به هنگام جنگ بايد خوانده شود به مسلمانان تعليم مى‌دهد، آيه خطاب به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» كرده، مى‌فرمايد: «هنگامى كه در ميان آنها هستى و براى آنها نماز جماعت بر پا مى‌دارى بايد مسلمانان به دو گروه تقسيم شوند، نخست عدّه‌اى با حمل اسلحه با تو به نماز بايستند» (وَ إِذا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ) . ا https://eitaa.com/shshbaharestan