💠 کلیدی برای کوتاه کردن راه رشد 🎙 حضرت استاد حاج شیخ جعفر ناصری (حفظه الله): 🍃 کلمات از حروف ترکیب می‌شوند، بعد نوبت می‌رسد به جملات، نوبت می‌رسد به سُور، مفاهیم بلند، آن قدر علم در لابه لای این کلمۀ کلمۀ قرآن و این تناسب کلمات و چیدمان کلمات و جملات هست ولی همین طوری [بدون تلاش] نمی‌دهند، بدون تعارف، باید پای آن بدویم، پا بزنیم _به قول اصفهانی‌ها، دوچرخه سواری را می‌گویند باید پا بزنید_ من باید حالا حالاها پا بزنم. 🌸 کلیدی سراغ داری که راه را کوتاه کند؟ کلید زیاد هست، باید بتوانی بگیری. این نماز یکشنبۀ ذی القعد در یک زاویه، برای طهارت بیشتر خیلی خوب است؛ ولی ورودی در اسماءالله، [اگر] یک کسی می‌خواهد زیاد و زیاد و زیاد بگوید؛ ذکر یاحیّ و یا قیوم است. ‌ ‌ #نماز_یکشنبه #توبه #تربیت_معنوی @solalehakhlaghi

فرصتِ وصل در میان این همه هیاهوی شهر، ناگهان صدای طبلِ ربنا از دور، نه تنها گوش‌هایمان را نوازش می‌دهد؛ بلکه همه‌ی وجودمان را محوِ نوای دل‌انگیزش می‌کند. با آمدن ماه فرصت‌ساز، همه چیز به تکاپو می‌افتد، حتی شیطان نیز قوایش را جمع می‌کند و با صدای بلند، فریاد می‌کشد؛ ای لشگریان آیه‌ای نازل شده که خداوند می‌فرماید: لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ بگو: «اى بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه‌ی گناهان را مى‌آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است. این آیه مایه‌ی نجات بشر است. چه کسی می­‌تواند با آن مقابله کند؟ یکی از شیاطین بزرگ گفت: من می­‌توانم، نقشه­‌ام چنین است و چنان، شیطان طرح او را نپسندید. دیگری برخاست طرح دیگری داد که آن هم مقبول نیفتاد. در اینجا «وسواس خنّاس» برخاست و گفت: من از عهده‌ی آن برمی­‌آیم. شیطان گفت: از چه راه؟ گفت: آنها را با وعده­‌ها و آرزوها سرگرم می­‌کنم تا آلوده‌ی گناه شوند و هنگامی که گناه کردند، توبه را از یادشان می­‌برم و دچار غفلت‌شان می‌‌‌کنم. شیطان خندیدو طرح را پذیرفت. یکی از مهم‌ترین کارهای شیطان، تسویف است. تسویف به معنای به تأخیر انداختن کار‌های مهم است. در حقیقت یکی از حیله‌های شیطان تسویفِ در توبه است. تسویف، بیماری خطرناکی‌ست که شیطان آرزوی توبه را در سر انسان پرورش می‌دهد اما با وسوسه‌های خویش اجازه‌ی عملی کردن توبه را به انسان نمی‌‌دهد. خطرناکتر از این حالت زمانی‌‌ست که انسان گناه خودش را توجیه کند و به جای ملامت کردن و توبه کردن به توجیه گناهانش می‌پردازد. ریشه‌ی تسویف از آرزوهای طولانی است. زمانی که به آمال و آروزها‌ی طولانی عادت می‌کنیم، دائماً آنها را در ذهن می‌پرورانیم. مانند اتومبیل ترمز بریده‌ای که با سرعت بالا به اعماق دره ‌سقوط می‌کند. کارهایی که ما با امروز و فردا کردن به آینده موکول می‌کنیم، هرگز توفیق انجام آنها را به دست نمی‌آوریم خصوصا کارهایی که سعادت اخروی برای ما دارد. زمانی که مشغولیت ما به گناهان و آرزوهای‌طولانی افزون می‌گردد، نه تنها خود را فراموش ‌می‌کنیم بلکه خدای خویش را نیز فراموش می‌کنیم و مبتلا به گناهان گوناگون ‌می‌شویم. همان طور که خداوند در سوره‌ی حشر آیه‌ی۱۹می فرماید: وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ از کسانى نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا نیز آنها را به «خود فراموشى» گرفتار کرد و آنها گناهکارانند. این سنت‌‌الهی‌‌ست که خودفراموشی، خدافراموشی به بار می‌آورد. در حقیقت کسی که خودش را فریب می‌دهد، خودش را فراموش کرده است. و کسی که خود را فراموش کند خدای خویش را فراموش کرده است. و نتیجه‌ی این فراموشی‌ها، بی‌بصیرتی و سخت شدن زندگی‌ دنیای ماست. اگر ما از این ماه فرصت‌ساز نهایت بهره‌برداری را ببریم، به طور شگفت انگیزی به مدت یکسال تأمین خواهیم شد. بهترین راهکار علمی، برای برون‌رفت از این تعلل‌ها و امروز و فردا کردن‌ها شناخت ماهیتِ دنیاست. زمانی که بدانیم دنیا مانند خانه‌‌ای‌ است که دیگر به آن باز نمی‌گردیم، قطعاً با احتیاط بیشتر با آن برخورد خواهیم کرد. دیگر آنکه خودمان را همانند مستأجری بدانیم که باید از این خانه‌ی استیجاری کوچ کنیم، و تأمل در همه‌ی اینها منجر می‌شود نگرشمان به دنیا تغییر کند، و آرزوهای طولانی ما را به خود مشغول نسازد. راهکار عملی که قرآن ما را به آن تشویق می‌کند، این است که هرگاه آژیر شیطان را شنیدید به پناهگاه خدا بروید. و از نفستان مراقبت فرمایید. برای اینکار هر شب همه کارهایی که در روز انجام داده‌ایم از نظر می‌گذارنیم و بررسی می‌کنیم که کدامیک مورد رضای حق بوده است. واینچنین نفسِ خود را مورد ارزشیابی قرار می‌دهیم. پس قبل از اینکه فرصت‌های ناب را از دست بدهیم عاشقانه از خدای خویش بخواهیم که ما را از وسوسه‌های شیطان برهاند، و از دلبستگی به آرزوهای بلندو فریبکاری‌ها‌ محافظت فرماید. الهی‌امین‌یا‌رب‌العالمین #توبه #تسویف #یادداشت‌هفتم #رمضان_1400 ✍#به‌قلم‌سلاله‌اخلاقی @solalehakhlaghi

الهی! «إن أدْخَلْتَنِی النّارَ أَعْلَمْتُ أهْلَها انّی اُحِبُّکَ»؛ ای خدای بزرگ! اگر مرا وارد آتش جهنم کنی به اهل آنجا هم می‌گویم که عاشقت هستم. خدایِ جان، عشق به تو قابل انکار نیست... #روز_نوشت #خدای_مهربان_من #توبه https://eitaa.com/roznevesht

حتما شنیده اید: 📞 ❌ کسی که گناه کرده و سپس توبه کند، هر چند گناهش بخشیده می شود ولی آثار وضعی گناه باقی می ماند. مانند کسی که روز کاغذ چیزی بنویسد و بعد پاک کند قطعا اثرات نوشته در کاغذ باقی است. فکر می کنم آنقدر شهرت داره ✅ اما طبق انچه که از آیات و روایت فهم می شود: کسی که از گناه توبه کند البته توبه ی حقیقی و به تعبیر کریمه ی : توبة نصوحا هیچ اثری که از گناه باقی نمی ماند که هیچ تازه : خداوند با لطفش گناه و سیئه ی او را به حسنه تبدیل می کند» با استناد به قرآن کریم↪️ ☑️ «إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيما» ۷۰/فرقان ☑️ «وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ ذلِكَ ذِكْرى‏ لِلذَّاكِرينَ» ۱۱۴/هود ✅شرایط توبه ی حقیقی: امیر المومنین علیه السلام 6 شرط برای توبه ی حقیقی بیان می فرمایند: «وَ قَالَ ع لِقَائِلٍ قَالَ بِحَضْرَتِهِ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ ثَكِلَتْكَ أُمُّكَ أَ تَدْرِي مَا الِاسْتِغْفَارُ[إِنَّ لِلِاسْتِغْفَارِ دَرَجَةَ الْعِلِّيِّينَ‏]الِاسْتِغْفَارُ دَرَجَةُ الْعِلِّيِّينَ وَ هُوَ اسْمٌ وَاقِعٌ عَلَى سِتَّةِ مَعَانٍ أَوَّلُهَا النَّدَمُ عَلَى مَا مَضَى وَ الثَّانِي الْعَزْمُ عَلَى تَرْكِ الْعَوْدِ إِلَيْهِ أَبَداً وَ الثَّالِثُ أَنْ تُؤَدِّيَ إِلَى الْمَخْلُوقِينَ حُقُوقَهُمْ حَتَّى تَلْقَى اللَّهَ [عَزَّ وَ جَلَ‏] أَمْلَسَ لَيْسَ عَلَيْكَ تَبِعَةٌ وَ الرَّابِعُ أَنْ تَعْمِدَ إِلَى كُلِّ فَرِيضَةٍ عَلَيْكَ ضَيَّعْتَهَا فَتُؤَدِّيَ حَقَّهَا وَ الْخَامِسُ أَنْ تَعْمِدَ إِلَى اللَّحْمِ‏ الَّذِي نَبَتَ عَلَى السُّحْتِ فَتُذِيبَهُ بِالْأَحْزَانِ حَتَّى تُلْصِقَ الْجِلْدَ بِالْعَظْمِ وَ يَنْشَأَ بَيْنَهُمَا لَحْمٌ جَدِيدٌ وَ السَّادِسُ أَنْ تُذِيقَ الْجِسْمَ أَلَمَ الطَّاعَةِ كَمَاأَذَقْتَهُ حَلَاوَةَ الْمَعْصِيَةِ فَعِنْدَذَلِكَ تَقُولُ أَسْتَغْفِرُ اللَّه‏»حكمت ۴۱۷ مروی است که: «شخصی در خدمت حضرت امیر المؤمنین - علیه السلام - گفت: «استغفر الله» . آن حضرت فرمود: مادرت بر تو بگرید آیا می دانی حقیقت استغفارچیست؟ ! به درستی که استغفار درجه «علیین» است. و بر مجموع شش معنی واقع می شود: 1⃣ پشیمانی بر گذشته. 2⃣ عزم بر ترک گناه در مدة العمر. 3⃣ ادا کردن حقوق مردم. 4⃣ قضا کردن هر واجبی که فوت شده. 5⃣ گداختن هر گوشتی که از حرام روییده به حزن و الم، تا پوست به استخوان چسبد و گوشت تازه بروید. 6⃣ اَلَم و زحمت طاعت و عبادت به بدن چشانیدن به ازای آنچه از شیرینی معصیت چشیده. ✅تذکر 1⃣ در دلِ توبه ی حقیقی، ادای حق مردم نیز موجود است. 2⃣ در توبه و استغفار، هم عفو است و هم مغفرت که نتیجه ی آن ها محو اثر گناه است 3⃣ برخی تصور کرده اند آیه فمن یعمل مثقال ذره....با توبه واقعی که محو گناهان هست، تناقض دارد در صورتی که تناقض بَدوی دارد : یعنی در ابتدای امر انسان احساس تناقض می کن ولی وقتی در کنار هم قرار دهیم : نتیجه این می شود که : من یعمل مثقال ذره شرا یره الا وقتی که توبه کند برعکس هم هست: من یعمل مثقال ذره خیرا یره الا وقتی که دچار حبط عمل شود 4⃣ در روایات پشیمانی از گناه را توبه نامیده شده است. «كَفى‏ بِالنَّدَمِ تَوْبَةً». «مَا مِنْ عَبْدٍ أَذْنَبَ ذَنْباً، فَنَدِمَ عَلَيْهِ، إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ قَبْلَ أَنْ يَسْتَغْفِرَ؛ پس ابتدا توبه و اظهار پشیمانی و بعد باقی شرائط که در کلام نورانی حضرت وجود دارد که همگی با هم می شود استغفار 5⃣ خداوند با لطف خود به فردی که توبه کرده باشد همانند فردی که اصلا گناه نکرده می نگرد. البته فرد بی گناه برکاتی را داراست که فرد توبه کار قبل از توبه فاقد آن هاست ♻️نتیجه اینکه مشهور این است که می گویند : اثر گناه باقی می ماند اما ما با استناد به روایات ثابت کردیم با توبه ی حقیقی هیچ اثری از آثار گناه نخواهد ماند زیرا توبه آثار را از بین خواهد برد. #توبه ⇲@javadheidari110 ⇲@ramezan_ghasem110