گفت: سال‌هاست عاشقم و وصل تو را آرزومندم. اکنون التماس می‌کنم لحظه‌ای در دلم فرود آی. شنید: سال‌هاست عاشقم و وصل تو را آرزومندم. اکنون التماس می‌کنم لحظه‌ای در دلم فرود آی. در خود شکست، گریست و باز هم گریست... @sooyesama

ای دل عزیزم تو را نیز نبوتی است که گاه از صخر‌ه‌های جبل النور بالا ‌می‌رود و در تنهایی حراء به انتظار وحی می‌نشیند. #ر_س @sooyesama

همه عالم خدا را نشان می‌دهد اما ما نمی‌فهمیم، معنی تسبیح هم همین است. خداوند تبارک و تعالی ما را برای تسبیح خلق کرد؛ برای آن تسبیح کلّی که در این روز مبعث حاصل می‌شود، لذا درخت عالم روز مبعث به ثمر می نشیند. خداوند این عالم را که خلق کرد مانند یک درخت است؛ یک درخت بی‌نهایت که میوه آن مبعث است، یعنی بعثت پیغمبر. همین هم که خداوند فرمود: «لَوْلاکَ لَما خَلَقْتُ الْأَفْلاکَ»... لذا این مبعث نه تنها بهترین میوه عالم، بلکه اصلا غایت خلقت خداوند تبارک و تعالی در روز مبعث است. بنابراین حضرت خاتم وقتی مبعوث شد به رسالت، می‌بینی که این درخت عالم به ثمر نشست و میوه داد. #استاد_محمود_امامی #مبعث #تسبیح @sooyesama @malakedaei

در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آن‌جا ز پس صبر تو را او به سر صدر نشاند و اگر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرها ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند #مولوی @sooyesama

ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻪ ﺣﺞ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ‌تﯼ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﺷﺸﺼﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺣﺎﺟﯽ ﮐﺴﯽ ﺣﺎﺟﯽ ﻧﯿﺴﺖ، ﻣﮕﺮ ﻋﻠﯽ ﺑﻦ ﻣﻮﻓﻖ، ﮐﻔﺸ‌ﮕﺮﯼ ﺩﺭ ﺩﻣﺸﻖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺞ ﻧﯿﺎﻣﺪ! ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻪ ﺩﻣﺸﻖ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻋﻠﯽ ﺑﻦ ﻣﻮﻓﻖ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﺭﻩ‌ﺩﻭﺯﯼ (ﭘﯿﻨﻪ‌ﺩﻭﺯﯼ) می‌کند. ﭘﺮﺳﯿﺪ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﺎ ﺍﯾﻨ‌ﮑﻪ ﺍﻣﺴﺎﻝ ﺑﻪ ﺣﺞ ﻧﺮﻓﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺣﺠﺎﺝ ﻓﻘﻂ ﺣﺞ ﺗﻮ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ؟ ﮔﻔﺖ ﺳﯽ ﺳﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﻣﺮﺍ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺣﺞ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺎﺭﻩ ﺩﻭﺯﯼ ﺳﯿﺼﺪ ﺩﺭﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺍﻣﺴﺎﻝ ﻋﺰﻡ ﺣﺞ ﮐﺮﺩﻡ. عیالم ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺑﻮﺩ، ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﻮﯼ ﻃﻌﺎﻡ ﻣﯽ‌ﺁﻣﺪ، ﻣﺮﺍ ﮔﻔﺖ: ﺑﺮﻭ ﻭ ﭘﺎﺭﻩ‌ﺍﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻃﻌﺎﻡ ﺑﺴﺘﺎﻥ، ﻣﻦ ﺭﻓﺘﻢ. ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﮔﻔﺖ: ﻫﻔﺖ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺧﺮﯼ ﻣﺮﺩﻩ ﺩﯾﺪﻡ. ﭘﺎﺭﻩ‌اﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻃﻌﺎﻡ ﺳﺎﺧﺘﻢ. ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﻼﻝ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﭼﻮﻥ ﺍﯾﻦ ﺑﺸﻨﯿﺪﻡ ﺁﺗﺸﯽ ﺩﺭ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩ. ﺁﻥ ﺳﯿﺼﺪ ﺩﺭهم ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺑﺪﻭ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻔﻘﻪ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺣﺞ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ. #عطار_نيشابوری ( ﺗﺬﮐﺮﻩ ﺍﻻﻭﻟﯿﺎ) @sooyesama

ملک داعی به حقیقت می‌خواند. حقیقتی که عرش الهی را فرا گرفته و چونان سیلی از ساقه‌های عرش به اقیانوس عالم سرازیر می‌گردد؛ «کان عرشه علی الماء»؛ «ینحدر منی السیل و لا یرقی الی الطیر». او به «الرحمن» دعوت می‌کند که مستولی بر عرش است؛ «الرحمن علی العرش استوی». او داعی به یک چنین حقیقت فراگیر و گسترده‌ای است؛ «ان رحمتی وسعت کل شیء». ملک داعی در واقع همان جذبه الرحمن است که نغمه خوش‌آهنگ او عالم را به سوی حقیقت مستولی بر عرش فرا می‌خواند؛ «جذبة من جذبات الرحمن خیر من عبادة ثقلین» و آدم تنها مخلوقی است که نغمه داعی را می‌شنود و از قبرهای عوالم، یکی پس از دیگری مبعوث می‌گردد. تا اینکه با فنای در الرحمن، بر عرش مستولی می‌شود. شاید به همین جهت مبعث پیامبر خاتم (ص) در انتهای ماه رجب واقع شده است. گویی مبعث ختمی مرتبت، انعکاس نغمه داعی در بنیه آدمی است. #استاد_محمود_امامی (باتصرف و تلخیص) #ملک_داعی #جذبه_الرحمن #بعثت_خاتم @sooyesama

مهم‌ترین مراقبات ماه شعبان: ۱. مناجات شعبانیه (ترجیحا سحر) ۲. صلوات شعبانیه (وقت زوال ظهر) ۳. ذکر «لا اله الا الله، و لا نعبد الا ایاه، مخلصین له الدین، و لو کره المشرکون»؛ هزار مرتبه در کل ماه؛ روزی ۳۳ مرتبه ۴. ۷۰ مرتبه: «استغفر الله و اسئله التوبه» ۵. ۷۰ مرتبه: «استغفر الله الذی لا اله الا هو الرحمن الرحیم الحی القیوم و اتوب الیه» ۶.روزه در حد توان (دست‌کم روز اول، سیزده، چهارده، پانزده و آخر ماه). ۷. صد مرتبه: «سبحان الاله الجلیل، سبحان من لا ینبغی التسبیح الا له، سبحان الاعز الاکرم، سبحان من لبس العز و هو له الاهل». بجای روزه روزهای دیگر، به‌نیت رجا. منبع: مفاتیح الجنان @sooyesama

امام باقر (ع) فرمود: حسین بن علی از کربلا به محمدبن حنفیه چنین نوشت: «بسم الله الرحمن الرحیم. من الحسین بن علی الی محمد بن علی و من قِبَله من بنی‌هاشم: اما بعد فکأن الدنیا لم تکن و کأن الآخرة لم تزل، و السلام». از حسين بن علي به محمد بن علي [حنفیه] و ديگر بني‌هاشم؛ اما بعد گویا که دنيا هرگز تحقق نیافته و آخرت هميشگي بوده است، بدرود. (كامل الزيارات، ص۷۵) @sooyesama

«بیت» جایی است که تعلق اصلی انسان به آنجاست. انسان برای انجام امور مختلف از خانه بیرون می‌رود اما در نهایت به خانه باز می‌گردد. خانه مانند قلب است که خون از او به سراسر بدن پمپاژ می‌شود و پس از انجام فعالیت‌های گوناگون به قلب باز می‌گردد تا تصفیه شود. چهاردیواری‌های مرسوم خانه بدن آدمی است. اما خانه حقیقت آدمی جایی است که اندیشه او بدان تعلق دارد. اندیشه آدم در هرچه مستقر باشد خانه حقیقی آدم همانجاست؛ خواه دنیا، خواه آخرت و خواه خداوند. اکنون می‌توان دریافت که «اهل بیت النبوه» به چه معناست. اهالی خانه نبوت کسانی‌اند که اندیشه و حقیقت آن‌ها در نبوت استقرار یافته است و پرداختن آن‌ها به امور گوناگون از بیت نبوت صادر می‌شود و به بیت نبوت باز می‌گردد. نبوت عبارت از یافتن حقیقت است. درنتیجه اهالی بیت نبوت کسانی‌اند که در ادراک خدا مستقرند و همواره از این جایگاه به امور گوناگون سرازیر می‌شوند و باز به همان یافت توحیدی باز می‌گردند. اکنون می‌توان تصور دقیق‌تری از این جمله داشت: «السلام علیکم یا اهل بیت النبوة». #استاد_محمود_امامی (باتصرف و تلخیص) #بیت_نبوت @sooyesama

امام سجاد (ع): أنَّ لِلعَبّاسِ عِندَاللَّهِ مَنزِلَةٌ يَغبِطُهُ بِها جَميعُ الشُّهداءِ يَومَ القيامَةِ عبّاس را نزد خداوند منزلتي است كه در روز قيامت همه شهيدان بر آن رشك مي‌برند. (بحار الأنوار ، ج۲۲، ص۲۷۴) @sooyesama

مرحوم قاضی پس از سیر مدارج و معارج و التزام به سلوک و مجاهدۀ نفس و واردات قلبیّه و کشف بعضی از حجاب‌های نورانی، چندین سال گذشته بود و هنوز وحدتِ حضرت حق تعالی تجلّی ننموده بود و مرحوم قاضی به هر عملی که متوسّل می‌شد، این حجاب گشوده نمی‌شد. تا هنگامی‌که ایشان از نجف به کربلا برای زیارت تشرّف پیدا کرده و پس از عبور از خیابان عبّاسیّه و عبور از درِ صحن، در آن دالانی که میانِ در صحن و خود صحن است، شخص دیوانه ای به ایشان می گوید: ابوالفضل کعبۀ اولیاء است. مرحوم قاضی همین‌که وارد رواق مطهّر می شود، حال توحید به او دست می دهد و تا 10 دقیقه باقی می ماند؛ سپس که به حرم سیّدالشهداء علیه السلام مشرّف می‌گردد، در حالتی که دست‌های خود را به ضریح مقدّس گذاشته بود، آن حال قدری قوی‌تر دست می‌دهد و مدّت یک ساعت باقی می‌ماند. دیگر از آن به بعد مرتّباً و متاوباً و سپس متوالیاً حالت توحید برای ایشان بوده است. #علامه_طهرانی «جنگ خطّی»، شماره ۱۸، ص ۲۶۹ و ۲۷۰ (با تلخیص) #جایگاه_حضرت_عباس @sooyesama

از امام جعفر صادق عليه السلام مروى است: ️در هر كربى (مشکلی) توسل به صاحب لواى سيد‌الشهدا عليه السلام به عدد نام شريف آن جناب (عباس= ۱۳۳): «يا كاشف الكرب عن وجه الحسين إكشف كربى بحق أخيك الحسين» #علامه_حسن‌زاده_آملی (هزار و یک کلمه، كلمه۸۷۳) @sooyesama