گوش‌هایم را بگشا و در قلب من نجوا کن که نجاتم خواهی داد. آوایت را به گوش خواهم گرفت و برای در آغوش فشردنت شتاب خواهم کرد. سیمای خویش از من پنهان مدار؛ زیرا برای دیدار آن، مرگ را با خشنودی پذیرا خواهم شد؛ چه محروم ماندن از دیدار آن چهره، به‌واقع، خود مرگ است. جان من، چون خانه‌ای است که به‌سبب کوچکی، آمادهٔ ورود تو نیست. استدعا می‌کنم آن‌را وسعت بخشی. آن خانه، خرابه‌ای بیش نیست، تو از نو برسازش. چیزهایی در این خانه هست که تو از دیدنش خشنود نمی‌گردی. این‌را می‌دانم و پنهانش نمی‌کنم. اما چه کسی می‌تواند این خانه را از این چیزها بپیراید؟ #آگوستین_قدیس (آگوستین، اعترافات، ص۵۰_۵۱، دفتر پژوهش و نشر سهروردی) #نیایش @sooyesama

اگر به اعماق زمین روم تو باز آنجا حضور داری. یا بهتر بگویم که تنها و تنها در تو می‌توانستم وجود یابم؛ زیرا جملگی کائنات از تو، در تو و به‌سوی تو اند. #آگوستین_قدیس #توحید_عرفانی @sooyesama