امام على عليه السلام: ثَلاثٌ فيهِنَّ النَّجاةُ: لُزومُ الحَقِّ وَ تَجَنُّبُ الباطِلِ وَ رُكوبُ الجِدِّ؛ رستگارى در سه چيز است: پايبندى به حق، دورى از باطل و بهره‌گیری از جدّيت (تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ص۶۹) @sooyesama

یكی از دوستان نقل می‌كرد مرحوم امام قدس سره روزی فرمودند: «فلانی! من در جوانی رفیقی به نام معلّم دامغانی داشتم و ایشان الآن دامغان است. شما برو و ایشان را به تهران بیاور». دوسه نفر از پاسدارها به دامغان رفتند و ایشان را سوار كرده، به سمت تهران حرکت کردند. آن دو سه نفر در مسیر از ایشان درخواست کردند که آقا! یک نصیحتی و سفارشی به ما بكنید. ایشان گفته بود: «این را به شما عرض كنم كه برای ارتباط با چهارده نور مقدس، گرچه آن‌ها باب اللّه هستند؛ امّا اگر بخواهید یک ارتباط تنگاتنگی با آن‌ها ایجاد كنید، این افق، آن‌قدر بلند است كه معلوم نیست بتوانید با آن، ارتباط بسیار نزدیکی پیدا کنید. ارتباط دائم، طهارت زیادی میخواهد و این، یک امر طبیعی است». آقای معلّم دامغانی در ادامه فرموده بودند: «سعی كنید با کسانی که در مرتبه‌ی دومِ عالم خلقت هستند، یک ارتباط دائم داشته باشید؛ یعنی یکی از امامزادگان، یا یکی از حواریین ائمه علیهم السلام و یا یکی از علمای بزرگ صالح و راه‌رفته». #استاد_جعفر_ناصری @sooyesama

امام رضا (ع): يَا عَبْدالْعَظِيمِ أَبْلِغْ عَنِّي أَوْلِيَائِيَ السَّلَام... مُرْهُمْ بِالصِّدْقِ فِي الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ مُرْهُمْ بِالسُّكُوتِ وَ تَرْكِ الْجِدَالِ فِيمَا لَا يَعْنِيهِم. اي عبدالعظيم سلام مرا به دوستانم برسان... و دستورشان ده كه راستگو وامانت‌پرداز باشند و دستورشان ده كه خاموشي گزينند و از مجادلات بيهوده بپرهيزند. (الاختصاص، ص۲۴۷) @sooyesama

در معرکهٔ عشق، دلیرانه متازید بر صفحهٔ دریا نتوان مشق شنا کرد #صائب_تبریزی @sooyesama

امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه الشریف در عصر محمدی، انسان کاملى است که جز در نبوت تشریعى و دیگر مناصب مستأثره ختمی، حائز میراث خاتم به نحو اتم است و مشتمل بر علوم و احوال و مقامات او به‌طور اکمل است با بدن عنصرى در عالم طبیعی و سلسله زمان موجود است؛ چنان‌که لقب شریف صاحب‌الزمان بدان مشعر است هرچند احکام نفس کلیه الهیه وى، بر احکام بدن طبیعی او، قاهر و نشئه عنصرى او مقهور روح مجرد کلى اوست و از وى به قائم و حجةالله و خلیفةالله و قطب عالم امکان و واسطه فیض و به عناوین بسیار دیگر نیز تعبیر می‌شود بقای تمام عالم، به بقاى انسان کامل است؛ چون انسان، کَوْن جامع و مظهر اسم جامع است و تمام اسما در ید قدرت اوست. صورت جامعه انسانى و غایت غایت‌های تمام موجوداتى که امکان وجود دارند، اوست. بنابراین دوام مبادی غایات، دلیل استمرار بقاى علت غائیه است... اگر کسى در خصوص شخص حضرت مهدى موعود محمدبن حسن عسکری علیه السلام و جزئیات حالات و امامت و غیبت و علائم ظهور او، اندک تتبعى در جوامع روایى فریقین و کتب سیره و تاریخ بنماید، به حقیقت بر وى مسلم خواهد شد که ایمان به مهدى موعود و ایقان به غیبت و ظهور آن حضرت، از ابتداى ظهور اسلام در اذهان مسلمانان مطرح بوده است. #علامه_حسن‌زاده #مهدی_موعود @sooyesama

دو گونه قیامت داریم: ۱. قیامت زمانی که در انتهای هر دوره آفرینش، تغییراتی در نظام کیهانی روی می‌دهد و آن دوره پایان می‌یابد. ۲. قیامت حقیقی که عبارت است از دمیدن صور موت و حیات؛ با نغمه مرگ استقلال موهوم اشیاء گرفته می‌شود و با نغمه زندگی جنبه آیه بودن و اسم بودن آن‌ها آشکار می‌گردد؛ «کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام». آنگاه اشیاء چهره جدیدی می‌یابند و حقیقت نمودی آن‌ها پدیدار می‌شود؛ «یوم تبدل الارض غیر الارض و برزو لله الواحد القهار». آن‌چه حقیقت دارد و خداوند آن‌را خلق کرده است همین وجه الهی اشیاء است که در قیامت آشکار می‌شود. اساساً خداوند قیامت خلق کرده است و دنیا (اشیاء مستقل از خداوند) از نگرش نادرست ما زاییده می‌شود. چنان‌که صورت آیینه حقیقت دومی در کنار شخص اصلی نیست. بل‌که تنها نمودار و نمایش اوست. صورت آیینه از نخست این‌گونه (فانی و غیر مستقل) خلق می‌شود. اینگونه نیست که صورت آیینه ابتدا تحققی مستقل دارد و سپس شخص اصلی آن‌را نابود و فانی می‌کند. اساساً این صورت، پهن نشده تا برچیده گردد. بل‌که از ابتدا برچیده شده، پهن شده است. همین‌طور عالم که نشانه و نمایش‌گر خداوند است، از نخست فانی خلق شده است. اساساً هویت ظهور را همین فنا و نمایش تشکیل می‌دهد. البته آدم در انتهای سیر خود، این حقیقت را می‌یابد. بنابراین قیامت (فنای اشیاء و بقای وجه الهی) یک حقیقت پایدار است که آدمی در انتهای سلوک خویش آن‌را می‌یابد. #استاد_محمود_امامی (با تصرف و تلخیص) #قیامت #فنا #خلقت @sooyesama

ذکر یونسی باب مراده یارون حاجت بخواین خدا جواده یارون شکار غافل صید صیاده یارون دنیا صیاد و شیطون شیاده یارون #علامه_حسن‌زاده (ابیات طبری) @sooyesama

دیری نمی‌پاید که دریابی زندگی جاری‌تر از آن است که برای تو بایستد. نگاه نگران تو به نقطه‌ای از تاریخ، برای این رود خروشان بی‌معناست. او می‌رود و تو را نیز می‌برد و نگاه نگرانت پاره‌ای از دل پریشان توست که در خاطر تاریخ، ‌جا مانده است. روزی که آمدم خواب بودی. افسون تردید به‌سختی تسخیرت کرده بود؛ مانند سنگی بی‌رحم، که امواج اشتیاق را درهم می‌کوفت. و من آرام و پی در پی، از لجه به ساحل جاری می‌شدم تا در صخره‌های نامهربانی‌ات ذبح شوم. نمی‌دانم چرا اما این آخرین انتخاب من در آن لحظه تاریخی بود که همچون نهنگ‌های سرگردان به ساحل آیم و برای تو آرام جان دهم. اکنون قرن‌ها می‌گذرد و آن صخره‌های خون‌خوار، نرم و مهربان شده‌اند. شاید این، راز انتخاب ناخودآگاه من در آن لحظه تاریخی بود. آری، من پیام‌بر مهر تو بودم که تو صد و بیست و چهار هزار بار مرا کشتی... #ر_س @sooyesama

قبرم را ساده و هم‌سطح زمین درست کنید و با اندکی سیمان روی قبرم را بپوشانید و فقط با انگشت روی آن بنویسید: «پر کاهی تقدیم به آستان قدس الهی» #شهید_بهمن_درونی @sooyesama

پیامبر اکرم (ص): فَوقَ کُلِّ ذی بِرّ بِرٌّ حَتَّی یُقتَلَ الرَّجُلُ فی سَبیلِ اللهِ فاذا قُتِلَ فی سَبیلِ اللهِ فَلَیسَ فَوقَهُ بِرٌ برتر از هر نیکی نیک‌تری هست، تا آن‌‌که آدمی در راه خدا کشته شود، که برتر از آن نیکی نیست. (الکافی، ج۲، ص۳۴۸) @sooyesama

از جمادی مردم و نامی شدم وز نما مردم به حیوان برزدم مردم از حیوانی و آدم شدم پس چه ترسم کی ز مردن کم شدم حملهٔ دیگر بمیرم از بشر تا بر آرم از ملایک پر و سر وز ملک هم بایدم جستن ز جو کل شیء هالک الا وجهه بار دیگر از ملک قربان شوم آنچه اندر وهم ناید آن شوم پس عدم گردم عدم چون ارغنون گویدم که انا الیه راجعون #مولوی @sooyesama