eitaa logo
به سوی سماء
960 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
489 ویدیو
38 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
امیر مومنان (ع): الْعِلْمُ أَصْلُ كُلِّ خَيْرٍ علم، ريشه هر خوبى است. (غرر الحکم، ص ۴۸) @sooyesama
7.31M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
بازگشت به شهری که ماند و خانه‌هایی که رفت...
در جامع الاسرار عارف متاله سید حیدر آملی آمده که: «جماعتی از رهبانیین از امام امير‌المؤمنين علی (ع) از وجه خدا پرسیدند، و گفتند: آیا در کتاب پیامبر شما وجه الله آمد؟ فرمود: آری. گفتند: تفسیرش چیست؟ حضرت به آنان فرمود: من جواب شما را به گفتار نمی‌دهم بلکه به انجام کاری جواب می‌دهم. پس امر کرد به اینکه ذغال آوردند و امر کرد به شعله‌ور کردن آنکه همه‌ی آن به صورت آتش درآمد. سپس حضرت از رهبان سؤال کرد که وجه این آتش چیست؟ رهبان گفت: همه طرفش وجه آتش است. حضرت آیه "فأينما تولوا فتم وَجْهُ الله"، (بقره: ۱۱۶) و "كُلُّ شَيْءٍ هَالِكَ إِلَّا وَجْهَهُ لَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ" (قصص: ۸۹) را تلاوت کرد که همه رهبانیون مسیحی به همین روش اسلام آوردند و با دست حضرت از موحدین عارف گردیدند. (تفسیر سدره‌المنتهی، ج ۱، ص ۲۰۵) (ع) @sooyesama
آن زمان شایستگی عبودیت حقیقی برای سالک پیدا می‌شود و در آن مقام قرار می‌گیرد که تدبیر خود کند و همه چیز خود را به او سبحانه واگذار نماید، این نیز با گفتن حاصل نمی‌شود... بشر بی‌تدبیر نمی‌شود و عالم، عالم اسباب است و بدون سبب کار پیش نمی‌رود؛ اما یکی هست که به اسباب استقلال می‌دهد. با این حال انسان از آن که سبب را سبب قرار داده، غافل است و این برخلاف عبودیت است. باید خدای متعال را از راه اسباب همه کاره بدانیم... ما که می‌خواهیم به طرف حرم حضرت معصومه علیها السلام حرکت کنیم و مشرف شویم، بی تدبیر ممکن نیست؛ ولی باید به خودِ اسبابی که برای رسیدن به حرم متوسل می‌شویم و حتی خودِ تدبیر، استقلال ندهیم و بدانیم اوست که سبب را سبب قرار داده و اوست که مرا قوت تدبیر و اداره امور داده است. (ثمرات حیات، ج۲، ص۳۹) @sooyesama
آن درگهی که پایه‌اش از عرش برتر است دولت سرای حضرت موسی بن جعفر است @sooyesama
امام کاظم (ع): ما قُسِّمَ بَینَ الْعِبادِ أفْضَلُ مِنَ الْعَقْلِ، نَوْمُ الْعاقِلِ أفْضَلُ مِنْ سَهَرِ الْجاهِلِ چیزی بهتر از عقل، میان بندگان تقسیم نشده است؛ خواب عاقل بهتر از شب‌زنده‌داری جاهل‌ است. (تحف العقول، ص۲۱۳) @sooyesama
الهی تو که بی‌نیاز بی انبازی و به رایگان می‌بخشی، حسن هم که درویش گدای توست. بخششت را با درویشانت بیش بفرما. ‌ @sooyesama
اعمال شب و روز مبعث @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
همه عالم خدا را نشان می‌دهد اما ما نمی‌فهمیم، معنی تسبیح هم همین است. خداوند تبارک و تعالی ما را برای تسبیح خلق کرد؛ برای آن تسبیح کلّی که در این روز مبعث حاصل می‌شود، لذا درخت عالم روز مبعث به ثمر می نشیند. خداوند این عالم را که خلق کرد مانند یک درخت است؛ یک درخت بی‌نهایت که میوه آن مبعث است، یعنی بعثت پیغمبر. همین هم که خداوند فرمود: «لَوْلاکَ لَما خَلَقْتُ الْأَفْلاکَ»... لذا این مبعث نه تنها بهترین میوه عالم، بلکه اصلا غایت خلقت خداوند تبارک و تعالی در روز مبعث است. بنابراین حضرت خاتم وقتی مبعوث شد به رسالت، می‌بینی که این درخت عالم به ثمر نشست و میوه داد. @sooyesama @malakedaei
اگر فرض کنیم همه نوع بشر و بنی انسان بشوند افلاطون، ارسطو، فارابی، بوعلی، خواجه نصیرالدین طوسی، ملاصدرا، انیشتین. یعنی همه و همه جزء نوابغ باشند و اصلا آدم معمولی در دنیا نداشته باشیم، باز هم این آیه قرآن کریم، صادق است که فرمود: «هُوَ الَّذي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي‏ ضَلالٍ مُبينٍ (جمعه: ۲) او كسى است كه در ميان بی‌سوادان رسولى از خودشان برانگيخت كه آياتش را بر آنها می‌‏خواند و آنها را تزكيه می‌كند و به آنان كتاب و حكمت می‌آموزد هرچند پيش از آن در گمراهى آشكارى بودند». زیرا آنچه پیامبر (ص) به مردم ارائه می‌دهد از سنخ علوم دنیایی نیست. بلکه اسراری الهی است که حتی نوابغ روزگار، هیچ آگاهی‌ای از آن ندارند و دراین‌باره، بی‌سواد هستند. پیامبر (ص) توحید احدی صمدی را به ارمغان آورد. این قله‌ای است که تاکنون فتح نشده بود. (باتصرف و تلخیص) @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
مهم‌ترین مراقبات ماه شعبان: ۱. مناجات شعبانیه (ترجیحا سحر) ۲. صلوات شعبانیه (وقت زوال ظهر) ۳. ذکر «لا اله الا الله، و لا نعبد الا ایاه، مخلصین له الدین، و لو کره المشرکون»؛ هزار مرتبه در کل ماه؛ روزی ۳۳ مرتبه ۴. ۷۰ مرتبه: «استغفر الله و اسئله التوبه» ۵. ۷۰ مرتبه: «استغفر الله الذی لا اله الا هو الرحمن الرحیم الحی القیوم و اتوب الیه» ۶.روزه در حد توان (دست‌کم روز اول، سیزده، چهارده، پانزده و آخر ماه). ۷. صد مرتبه: «سبحان الاله الجلیل، سبحان من لا ینبغی التسبیح الا له، سبحان الاعز الاکرم، سبحان من لبس العز و هو له الاهل». بجای روزه روزهای دیگر، به‌نیت رجا. منبع: مفاتیح الجنان @sooyesama