چون جناب مرحوم استاد الهی قمشه‌ای حکمت منظومه را شروع به تدریس کرد، به این و آن اطلاع دادیم که هر کس بخواهد از این خرمن خوشه بردارد و از این مخزن توشه بگیرد، مقتضی موجود است و مانع مفقود. به مدت قلیلی جمع کثیری در حدود پنجاه تا شصت نفر شرکت کردند، یک هفته دو تا نشد که حسن‌زاده یکه و تنها شد. نماز مغرب و عشا را به مرحوم الهی اقتدا کردم، بعد از ادای فریضه رو به من کرد و گفت: آقا! منظومه را نیاوردی؟ عرض کردم: چرا ولی کسی نیامد، فرمود: همیشه همین طور بود، محصل کو؟ مگر حوزه درس ما در محضر استاد آقا بزرگ غیر از این نحوه بود؟ منظومه را بده . باز کرد و شروع به تدریس فرمود. تا پس از مدت مدیدی بعضی از یاران باوفا رفیق راه شدند. و به همین روش بود، درسهایی که با استاد شعرانی و با دیگر اساتید داشتیم و اکنون که خودمان سمت تدریس را حائزیم، که «هر کسی پنج روزه نوبت اوست» به همین منوال است، در ابتدای شروع "یدخلون فی دین الله افواجا" و پس از چند روزی"لولّیت منهم فرارا". آری، مگر هر کس موفق است که از ابتدای طلوع فلق تا انتهای غروب شفق، بلکه تا ماورای غسق، دفتر دانش را ورق زند، ذلک فضل الله یؤتیه من یشاء. #علامه_حسن‌زاده (جمع پراکنده) #تحصیل #استقامت @sooyesama

از آه دردناکی، سازم خبر دلت را وقتی که کوه صبرم بر باد رفته باشد... #حزین_لاهیجی @sooyesama

يكی از علل جاری شدن انسان، بلا و مصيبت است. خداوند گاهی به انسان نعمت می‌دهد و گاهی نقمت؛ گاهی بر دهان انسان لقمه‌های شيرين می‌گذارد و گاهی لقمه‌های تلخ؛ گاهی نعمت دنيا را به انسان می‌دهد و گاهی در را به رويش می‌بندد و انسان را در فقر می‌سوزاند! چون نظام عالم، نظام تربيت است. خداوند ميزبان است، هم در بلا و هم در رخاء، از اين مهمانی غرض دارد و می‌خواهد انسان را امتحان نمايد. نعمت می‌دهد برای امتحان، پس طغيان نكن! كسی كه در اثر نعمت طغيان می كند نمی‌داند كه دستگاه آفرينش دستگاه تربيت است، می‌خواهد به وجود انسان جريان دهد. عالم طبيعت دچار ركود است و خداوند می خواهد او را از اين عالم خارج كند. اگر انسان در اثر بلا، جزع و فزع كند سقوط خواهد كرد بنابراين بايد خود را مهمان خدا ببيند. خداوند تبارك و تعالی در قرآن می‌فرمايد: «إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصاد» (فجر،14). خدا در كمين توست، او صياد است! خدا می‌خواهد در شكارگاه توحيد، تو را شكار كند، مراقب باش از حدود الهی خارج نشوی! #استاد_علی_فروغی #تربیت_الهی #بلا @sooyesama

امام سجاد ع به زینب کبری س، فرمود: «يا عمة أنت بحمد الله عالمة غير مُعَلَّمة، و فَهِمة غير مُفَهَّمة؛ عمه جان، شما به لطف خدا بی‌تعلیم دانایید، و بی‌تفهیم فهیم هستید!» پیامبران و امامان ع، سخن لغو، تملق و... ندارد. آنها تنها متن واقعیت را بیان می‌دارند. «و ما ینطق عن الهوی». بنابراین زینب س دارای علم لدنی الهی است، که نوعی عصمت علمی به دست می‌دهد. و نزد اهل معرفت روشن است که عصمت علمی، پس از عصمت عملی، و متفرع بر اوست: «ان تتقوا الله یجعل لکم فرقانا» انفال/۲۹ باید توجه داشت که عصمت علمی و عملی، درجاتی دارد که نهایت آن، در پیامبر خاتم ص و حضرات ائمه ع متبلور است. #ر_س @sooyesama

در فلسفه دو مساله و دو رکن است که اصل تمام مباحث بوده و تمام مسائل گرد اين دو قطب مى‌چرخند و دور مى‌زنند. و محور همه مسائل در فلسفه الهيه اين دو اصل است: يکى توحید است و ديگرى معرفت نفس و دومی راه رسیدن به اولى است. #علامه_حسن‌زاده (دروس شرح اشارات، نمط سوم، ص۴۳) #توحید #معرفت_نفس @sooyesama

امام زين العابدين (عليه السّلام) فرمود: «ان الله عز و جل، عَلِمَ انّه يكون في آخرالزمان اقوام متعمقون فانزل الله تعالي قل هو الله احد، و الآيات من سورة الحديد الي قوله: و هو عليم بذات الصدور، فمن رام وراء ذلك فقد هلك». يعني: خداوند مي‌دانست که در آخرالزمان، افراد ژرف انديش مي‌آيند، سوره توحيد و آيات اول سوره حديد را نازل فرمود. تا هر اندازه توان فكري و علمي داشته باشند، بتوانند از آن آيات معارف توحيدي را دريابند. از اين حديث نوراني معلوم مي‌شود كه هر فيلسوف ژرف‌نگر و عارف بلندپرواز، تا هر اندازه توان داشته باشد، مي‌تواند معارف توحيدي را از اين آيات به دست آورد. لذا مي‌گويند: كه حكيم بزرگ صدرالمتألهين شيرازي گفته است: من پيوسته در اين آيات تفكر مي‌كردم، تا اين كه حديث ياد شده را ديدم و از شوق گریستم. #علامه_حسن‌زاده (قرآن و عرفان و برهان از هم جدايي ندارد، ص۱۱۱) #توحید #تعمق @sooyesama

ذوقیات حاجی سبزواری، بهتر از ملاصدراست. جذابیتی که در منظومه و دیوان حاجی است، در دیوان ملاصدرا و اسفار نیست. البته در نظریات اسفار مقدم است. #آیت‌الله_بهجت (زمزم عرفان، ص ۱۳۴) @sooyesama

یکی از مهمترین شاخصه‌ها در شناسایی عارف حقیقی از عارف نماها، پاینبدی به شریعت است. در حالی‌که با بررسی فرقه‌ها و نحله‌های گوناگون عرفان‌های نوظهور شاخصه‌های اصلی تمام آنها در تمام نقاط جهان، شریعت ستیزی و فقه گریزی است. عارف حقیقی اولین چیزی را که برای سالک الی الله واجب و لازم می‌داند پای‌بندی به شریعت است و آن سفارش قرآن است که «أنَّ هذا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ». (انعام/153). #استاد_صمدی_آملی (عرفان صدیقین، ص۳۹) @sooyesama

حکیمی می‌گوید: «بزرگترین خوشبختی این است که ما را بخاطر خودمان و برای آنچه واقعا هستیم، دوست بدارند». و من، هرچه اندیشیدم، جز خداوند، کسی اینچنین نیست. @sooyesama

از «حس»ّ گذشتی و از «علم» هم جدا شدی وانگه مُعین مردم بی دست و پا شدی گفتی به دست و پای، کَمَکی صبر، ای رفیق با جنگ، صلح کردی و سوی سَما شدی #ر_س @sooyesama

گفت شاعر که: "بی‌قرار از عشق به «نجف»، لا یمکن الفرار از عشق" به لبم این ترانه آهسته تا رسیدم به آستانه آهسته سرم آمد به سجده، گونه به خاک تا دهد بار، خواجه افلاک گوشهٔ صحنِ خلوتی به سکوت بنشستم برابر ملکوت گنبد آنگاه دلربایی کرد گُلدَسِه، دیده را هوایی کرد سر روی زانو و رها گشتم فارغ از کل ماجرا گشتم... ای بزرگْ آستان، پدر! پسرم دست لطفی بکش به روی سرم بی‌پناه آمدم، پناهم باش لحظه‌ای هم‌نشین آهم باش چه بگویم از این زمان دو رو نارفیقانِ این جهان دو رو دلم از درد، پیچ در پیچ است کار دنیا به یکسره هیچ است بگذریم ای پدر، تو والایی نه سزاوار شِکوهٔ مایی آستانت چقدر پابرجاست عرش گویی که در برابر ماست... به حرم رفتم آه، غوغایی است این حرم نیست، بلکه دریایی است موج در موج و ملتهب دریا بی‌کران است و منشعب دریا... گفت: حاجتت؟ فروماندم به تحیر ز گفتگو ماندم... دل گشودم که خود چه خواهد داد کاش این لحظه قلب را بگشاد... اندکی گذشت تا که درون اینچنین فکند سوی برون: تو سُروری به کام اهل قبور تو غنایی برای کل فقیر تو لباس غریبِ عریانی تو برای مریض، درمانی سوء حالم، تو حسن حال، نما فارغ از خیلِ قیل و قال، نما دل «تنها» تو را فقط خواهد نود آید، همینکه آید صد #ر_س @sooyesama

امام صادق علیه السلام فرمودند: «مَا بَینَ قَبرِ الحُسَین علیه السلام إلی السَّماءِ السَّابعةِ مُخْتَلَفُ المَلائِکَةِ؛ ما بین قبر حسین علیه السلام و آسمان هفتم محل آمد و شد ملائکه است». (ثواب الاعمال، ص96). #امام_حسین #ملائکه @sooyesama