امام #صادق عليه السلام فرمودند :
خداوند عزّوجلّ هيچ درى از روزى را بر مؤمن نمى بندد، جز اين كه بهتر از آن را براى او مى گشايد .
ما سَدَّ اللّهُ عزّوجلّ عَلى مُؤمِنٍ بابَ رِزقٍ، إلّا فَتَحَ اللّهُ لَهُ ما هُوَ خَيرٌ مِنهُ .
📚بحارالأنوار جلد ۷۲ صفحه ۵۲
✍️امام #صادق عليهالسلام میفرمایند:
برادران خود را با دو صفت امتحان كنيد،
كه اگر آن دو صفت را داشتند به دوستى و رفاقت خود با آنها ادامه دهيد وگرنه از آنان دورى كنيد،
🕋1ـ مراقبت بر نماز اول وقت.
🕋2 ـ نيكى به برادران چه در سختى و تنگدستى، چه در هنگام آسايش و گشايش .
📚وسائل الشيعه ج8، ص503
✨﷽✨
🔸 بداخلاقی با خانواده و فشار قبر🔸
✍امام #صادق علیه السلام میفرماید: هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه وآله بر بدن سعد بن معاذ نماز میت میخواند، نود هزار فرشته به نمازش حاضر شدند که حضرت جبرئیل هم میان آنها بود.
بعد از نماز پیغمبر صلی الله علیهوآله از جبرئیل سوال کرد، به چه علت شما بر نماز سعد حاضر شدید و بر بدن او نماز خواندید؟ جبرئیل عرض کرد: بخاطر آنکه سعد در همه حالات چه در راه رفتن و نشستن و خوابیدن و ایستادن، و چه در حالت سواره یا پیاده، دائما سوره قل هو الله احد را تلاوت میکرد، بخاطر همین کار او، خدای متعال به ما فرمود در تشییع او شرکت کرده و بر بدنش نماز بخوانیم. سپس مادر سعد بن معاذ بلند صدا زد: ای سعد! بهشت گوارای تو باد.
پیامبر اکرم (ص) فرمود: چطور این حرف را میزنی درحالیکه هم اکنون سعد بن معاذ فشار قبر دارد.مادر سعد گفت :چرا؟ پیامبر اکرم (ص) فرمودند:چون سعد در خانه با خانواده اش بداخلاق بود.
📚ارشادالقلوب ج١ص١٩٤
🌹امام #صادق(ع) فرمودند:
♦️ایمان خود را قبل از ظهور تکمیل کنید، چون در لحظات ظهور، ایمان ها به سختی مورد امتحان و ابتلا قرارمیگیرند.
📚اصول کافی،ج ۶ص۳۶۰
📌 برای #عیادت_مریض چی ببریم؟
یکی از بستگان امام #صادق(ع) بیمار بود. جماعتی از #شيعيان به عیادت او رفتند. در راه به امام برخورد کردند.
امام صادق(ع) فرمود:
کجا می روید؟ آنان گفتند:
به ملاقات فلانی می رویم.
امام فرمود:
برای مریض #هدیه ای مانند
#سیب،🍏🍎
#گلابی،🍐🍐
#ترنج🍊🍊
و #عطر به همراه خود آورده اید؟ آنان گفتند، خیر.
امام فرمود:
مگر نمی دانید، #بیماری که در بستر است از تحفه ای که برایش می آوردید، دلخوش می گردد.
📚کلینی، كافى، ج۳، ص۱۱۸.
📌 سبک زندگی در ماه رمضان
🌻امام #صادق(ع) فرمود:
⚠️ #روزه، تنها دست كشيدن از طعام نيست و شرایطی دارد كه تنها با رعايت آنها، روزه کامل می گردد.
هنگامى كه روزه گرفتید:
👅 #زبان خود را از دروغ نگه داريد
👀 ديدگانتان را از ناروا بپوشانید،
⚔ با يكديگر نزاع مكنيد،
😠 بر هم #حسد مبريد،
🗣 #غيبت يكديگر را نكنيد،
👥 با هم بحث و جدل نکنید،
✂️ با یکدیگر به اختلاف نپردازید،
😡 نسبت به هم خشمگين نشويد،
😏 دشنام و ناسزا مگویيد،
⚖ بر يكديگر ستم نورزيد،
⛔️ بی خردى مكنيد.
📍 از ياد خدا و #نماز غفلت مكنيد،
⚡️ چنان باشيد كه انگار روز #قيامت را میبینید،
❌ براى روزی که خداوند را دیدار میکنید، توشه برگيريد.
⚠️ باید در روزه ات،
#ولایت خداوند را داشته باشی و به وسیله خاموشیِ برخاسته از تفکر درونی، از هر آنچه که خداوند، نهی نموده است در آشکار و نهان پرهیز کنی.
‼️پس اگر اين اعمال را به طور کامل انجام دهی، حقيقت روزه را به جا آوردهای.
‼️اما اگر به اين اعمال كه برايت بيان داشتم بیتفاوت باشی، به همان مقدار از فضل و ثواب روزهات كاسته خواهد شد.
📚حرعاملی، وسائل الشيعة، ج۱۰ ، ص۱۶۶.
هدایت شده از غدیر شناسنامه شیعه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📌 #غدیر، یوم الله اکبر است.
امام #صادق(ع) فرمود:
#شیطان دشمن خدا، چهار بار ناله کرد: روزى که مورد لعن خدا واقع شد، روزى که به زمین هبوط کرد، روزى که پیامبر اکرم(ص) مبعوث شد و روز عید #غدیر.
امام #صادق(ع):
اِنَّ اِبْلیسَ عَدُوُّاللّه ِ رَنَّ اَرْبَعَ رَنّاتٍ:
یَوْمَ لُعِنَ، وَ یَوْمَ اُهْبِطَ اِلَى الاَْرْضِ، وَ یَوْمَ بُعِثَ النَّبِىُّ صلی الله علیه و آله وَ یَوْمَ الْغَدیرِ.
📚حمیری، قرب الاسناد، ص۱۰.
📌 برای #عیادت_مریض چی ببریم؟
یکی از بستگان امام #صادق(ع) بیمار بود. جماعتی از #شيعيان به عیادت او رفتند. در راه به امام برخورد کردند.
امام صادق(ع) فرمود:
کجا می روید؟ آنان گفتند:
به #ملاقات فلانی می رویم.
امام فرمود:
برای مریض #هدیه ای مانند:
#سیب،🍏🍎
#گلابی،🍐🍐
#ترنج🍊🍊
و #عطر به همراه خود آورده اید؟ آنان گفتند، خیر.
امام فرمود:
مگر نمی دانید، #بیماری که در بستر است از تحفه ای که برایش می آوردید، دلخوش می گردد.
📚کلینی، كافى، ج۳، ص۱۱۸.
📌 #کودکان با چه کسانی رفیق شوند؟
امام #صادق(ع) به یکی از فرزندان خود فرمود:
«فرزندم، هرگاه میخواهی با دیگران دیدار کنی، با #خوبان دیدار کن و بَدان را ملاقات نکن؛ زیرا، انسان های #بَد، مانند:
⬅️صخره ای هستند که #آب از آن نمی جوشد
⬅️و چون #درختی هستند که برگ سبز نمی دهد
⬅️و مانند زمینی هستند که #سبزه در آن نمی روید.»
📚اربلّی، کشف الغمه في معرفة الأئمه، ج۲، ص۱۸۵.
📌حل و فصل #مشکلات مردم در اولویت باشد.
امام #صادق(ع) به مُفَضل بن عمر فرمود:
ایجاد #الفت بین دو نفر که به وسیله من انجام گیرد، نزد من محبوبتر از این است که دو دینار در راه خدا #صدقه دهم.
ای مفضل! هنگامی که دیدی بین دونفر از #شیعیان ما #اختلاف مالی وجود دارند، از اموال من #نزاع آنان را برطرف کن.
امام صادق(ع) چهارصد درهم به مفضّل بن عمر دادند تا به وسيله آن، #مشاجره مالى يكى از شيعيان یعنی ابوحنيفه سائق الحاج و دامادش در باب #ميراث را حلّ و فصل نمايد.
📚کلینی، الکافی، ج2، ص209، ح3، ح4؛
📚ابن شهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ج4، ص215.
📌عمه و خاله را فراموش نکنیم
روزى امام #صادق(ع) به میسربن عبدالعزیز فرمود:
«فكر ميكنم تو نسبت به خويشانت #مهربانى ميكنى؟» وی گفت: آرى فدايت شوم؛ من كودك بودم و در #بازار شاگردى مي كردم و روزى دو درهم مزد ميگرفتم؛ يك درهم آن را به عمهام و یک درهم ديگر را به خالهام ميدادم.
امام فرمود:
«بدان كه بخدا سوگند تا كنون دوبار يا بيشتر اجلت فرا رسيده و هر بار خداوند سبحان به جهت آن که #صله_رحم ميکردی، آن را تأخير انداخته است.»
📚شیخ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج2، ص513.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📌 منزلت #صدقه....
امام #صادق(ع) در هنگام شب کیسه ای بسیار سنگینِ پر از #نان را بر دوش می کشید و برای گروهی از #فقیران بی خانمان #مدینه که زیر سایبان محله بنی ساعده خوابیده بودند می برد.
ایشان قرص های نان را در لباس آن فقرا قرار می داد تا صبح فردا که از خواب بر می خیزند گرسنه نمانند.
یکی از #شیعیان به امام(ع) عرض کرد: آیا این فقیران به امر امامت و ولایتِ{ اهل بیت(ع)} شناخت و اعتراف دارند؟
امام فرمود: خیر. اگر شناخت داشتند که بر ما واجب بود حتی #آرد و #نمک خود را نیز با آنان شریک شویم.
سپس امام صادق(ع) به آن شخص فرمودند:
پدرم امام #باقر(ع) وقتی چیزی را به عنوان صدقه به #نیازمند می داد {برای چند لحظه} از او پس می گرفت و آن را #می_بوسید و می بویید و سپس دوباره به او بر می گرداند؛
زیرا #صدقه پیش از آنکه به دست نیازمند برسد، نزد #خدا قرار می گیرد.
از این رو دوست دارم آن را {صدقه یا دست سائل را} ببوسم زیرا هم خداوند و هم پدرم به آن عنایت داشته اند.
📚عیاشی، تفسير، ج۲، ص۱۰۸_۱۰۷