eitaa logo
سبک زندگی دینی
124 دنبال‌کننده
5.5هزار عکس
1.4هزار ویدیو
22 فایل
آیدی ادمین: @mohammaddostmr
مشاهده در ایتا
دانلود
⁉️جواز چند همسری ✍در باور بسیاری از مردم، اسلام در مورد تعدد زوجات، به داده و مرد مطابق آیه قرآن و فتوای فقها مجاز است بیش از یک همسر داشته باشد. ✍در حالی که   برای شرایطی قائل شده که مهمترین آن ها رعایت است و از آنجایی که رعایت عدالت بین همسران کاری بشدت مشکل می باشد1 به بسیاری از مردان توصیه می کند که به یک همسر کرده و در پی خود نروند. ❇️شهید مطهری: شما افراد بسیاری را می‌بینید که می‌پرسند: "می‌ترسم آب برایم زیان داشته باشد، بگیرم یا نگیرم" "می‌ترسم برایم ضرر داشته باشد، روزه بگیرم یا نگیرم" البته این پرسش ها پرسش های درستی است. چنین اشخاصی نباید وضو بسازند و نباید روزه بگیرند. ✍ولی نصّ قرآن کریم است که «اگر دارید که نتوانید میان زنان خود به رفتار کنید، یک زن بیشتر نگیرید»2 ✍ با این حال آیا شما در عمر از یک نفر شنیده‌اید که بگوید: "می‌خواهم زن دوم بگیرم اما بیم دارم که رعایت عدالت و مساوات میان آنها نکنم، بگیرم یا نگیرم؟" من که نشنیده‌ام، حتماً شما هم نشنیده‌اید. 👌مردم ما عمدتا با و تصمیم بر اینکه به عدالت رفتار نمی کنند، زنان متعدد می‌گیرند و این کار را به نام و زیر سرپوش اسلامی انجام می‌دهند، این ها هستند که با عمل ناهنجار خود، اسلام را بدنام می‌کنند.3 🔹 نساء آیه 129 🔸همان آیه 3 🔹 استاد مطهری، نظام حقوق زن در اسلام، ص352
✅وظایف بانوان از دیدگاه برترین زن هستی ✍پیامبر اکرم (ص) از یاران خود پرسید در کدام لحظه زن به نزدیکتر است؟ 💠جمعیّت پاسخ مناسبی ندادند تا اینکه حضرت زهرا (س) پرسش پدر را متوجه شد و چنین پاسخ داد «ادنی ما تکون من ربّها ان تلزم قعر بیتها؛ ✨ نزدیکترین حالت به پروردگارش این است که زن در خانه خود بماند ( و به امور و فرزندان خویش بپردازد)» 💠 از این پاسخ فاطمه(س) پیامبر اکرم (ص) خوشحال شد و به عنوان تأیید سخنان او فرمود: ✨«انّ فاطمة بضعة منّی ؛براستی فاطمه پاره تن من است (و از سرچشمه من علم فرا گرفته است که چنان پاسخ سنجیده و ژرف می دهد) ✍واقعیت مطلب این است که با کشاندن زن در و وسیله درآمد قرار دادن آن نه تنها جامعه را به فساد کشاند و شغلی برای ایجاد نکرد که مهمترین و مقدس ترین شغل و کار بانوان را نیز از آنان گرفت، ✍ شغل اصلی زنان انسان است که از تربیت نهال، و درخت، ساختن صنعت و لباس و... بالاتر است، متأسّفانه جوامع اسلامی نیز مجذوب این اشتباه غرب شده و کم کم زنان را از اساسی ترین کارها و با ارزش ترین عمل ها دور می سازند، اما فاطمه زهرا (س) با صدای رسا به بلندای ابدیت اعلام داشت که نزدیکترین حالت زن به خدای متعال و قرب الهی که بالاترین انسانی است این است که ملازم خانه خود بوده و مشغول تربیت باشد
🖊 ما همان هستیم که‌ اگر روی خودمان کار کردیم و توانستیم این ماده خام را به شکل‌های برتر تبدیل کنیم، آن کار لازم در زندگی را انجام داده‌ایم. هدفِ حیات همین است. وای به حال کسانی که روی خودشان از لحاظ و کاری نکنند و همان‌طور که وارد دنیا شدند، به اضافه پوسیدگی‌ها و ضایعات و خرابی‌ها و فسادها که در طول زندگی برای انسان پیش می‌آید، از این دنیا بروند. مؤمن باید به‌طور دائم روی خودش کار کند؛ به‌طور . نه این‌که خیال کنید «به‌طور دائم» زیادی است یا نمی‌شود؛ نه. هم می‌شود، هم زیادی نیست. اگر کسی مراقب خود باشد؛ مواظب باشد کارهای ممنوع و کارهایی را که خلاف است انجام ندهد و راه خدا را با جدیت بپیماید، موفّق می‌شود. این، همان دائمی است و برنامه اسلام، متناسب با همین خودسازیِ به‌طور دائم است. این ذکر گفتن؛ «ایاک‌نعبدوایاک‌نستعین» را تکرار کردن؛ رکوع کردن؛ به خاک افتادن و خدای متعال را تسبیح و تحمید و تهلیل کردن برای چیست؟ برای این است که انسان به‌طور دائم مشغول خودسازی باشد. منتها گرفتاری‌ها زیاد است و همه گرفتاریم. گرفتاری زندگی؛ گرفتاری معاش؛ گرفتاری امور شخصی؛ گرفتاری اهل و اولاد و انواع گرفتاری‌ها مانع می‌شود که ما به خودمان، آنچنان که شایسته است، برسیم. لذا یک را که خدای متعال قرار داده است، فرصت مغتنمی است. این ماه را از دست ندهید. مقصودم این است که اگر نمی توانیم به‌طور دائم در حال مراقبت و ساخت‌وساز خودمان باشیم، اقلاًّ ماه رمضان را مغتنم بشماریم. شرایط هم در ماه رمضان آماده است. یکی از بزرگترین شرایط، همین روزه‌ای است که شما می‌گیرید. این، یکی از بزرگترین توفیقات الهی است. یعنی چه؟ توفیق یعنی این‌که خدای متعال چیزی را برای انسان، مناسب بیاورد. با واجب کردن روزه، خدای متعال زمینه مناسبی را برای من و شما به‌وجود آورده است که قدری در این ماه به خودمان برسیم. روزه، نعمت بزرگی است. شکم خالی است و ، تا حدودی در اثنای روز، از جهات مختلف وجود دارد: هرچه را دوست دارید، نمی‌خورید و نمی‌آشامید و بسیاری از مشتهیات نفسانی را برای خودتان به مدت چند ساعت ممنوع می‌کنید. این، یک مبارزه با نفس است؛ مبارزه با هواست و مبارزه با هوی، در رأس تمام کارهای نیک و خودسازی‌ها قرار دارد. سخنرانی در روز اوّل ماه مبارک رمضان‌؛ ۱۳۷۱/۱۲/۰۴
🖊 فرصت سحر ماه رمضان سحر ماه رمضان همه پا میشوند؛ نباید این سحر را از دست داد؛ سحر فرصت خیلی خوبی است. اگر ماها از سحر استفاده نکنیم، در این دنیای شلوغ، وقت دیگری نداریم برای خلوت با خودمان، با دلمان، با خدای خودمان؛ واقعاً وقتی باقی نمیماند. ما گرفتاریم؛ بالاخره امروز وسایلی هست و زندگی، یک زندگی ماشینی است. امروز پدیده‌هایی وجود دارد که این پدیده‌ها در گذشته وجود نداشته؛ [لذا] گرفتاری زیاد است. ۱۳۹۸/۰۲/۱۰ ما همان هستیم که‌ اگر روی خودمان کار کردیم و توانستیم این ماده خام را به شکل‌های برتر تبدیل کنیم، آن کار لازم در زندگی را انجام داده‌ایم. هدفِ حیات همین است. وای به حال کسانی که روی خودشان از لحاظ و کاری نکنند و همان‌طور که وارد دنیا شدند، به اضافه پوسیدگی‌ها و ضایعات و خرابی‌ها و فسادها که در طول زندگی برای انسان پیش می‌آید، از این دنیا بروند. مؤمن باید به‌طور دائم روی خودش کار کند؛ به‌طور . نه این‌که خیال کنید «به‌طور دائم» زیادی است یا نمی‌شود؛ نه. هم می‌شود، هم زیادی نیست. اگر کسی مراقب خود باشد؛ مواظب باشد کارهای ممنوع و کارهایی را که خلاف است انجام ندهد و راه خدا را با جدیت بپیماید، موفّق می‌شود. این، همان دائمی است و برنامه اسلام، متناسب با همین خودسازیِ به‌طور دائم است. این ذکر گفتن؛ «ایاک‌نعبدوایاک‌نستعین» را تکرار کردن؛ رکوع کردن؛ به خاک افتادن و خدای متعال را تسبیح و تحمید و تهلیل کردن برای چیست؟ برای این است که انسان به‌طور دائم مشغول خودسازی باشد. منتها گرفتاری‌ها زیاد است و همه گرفتاریم. گرفتاری زندگی؛ گرفتاری معاش؛ گرفتاری امور شخصی؛ گرفتاری اهل و اولاد و انواع گرفتاری‌ها مانع می‌شود که ما به خودمان، آنچنان که شایسته است، برسیم. لذا یک را که خدای متعال قرار داده است، فرصت مغتنمی است. این ماه را از دست ندهید. مقصودم این است که اگر نمی توانیم به‌طور دائم در حال مراقبت و ساخت‌وساز خودمان باشیم، اقلاًّ ماه رمضان را مغتنم بشماریم. شرایط هم در ماه رمضان آماده است. یکی از بزرگترین شرایط، همین روزه‌ای است که شما می‌گیرید. این، یکی از بزرگترین توفیقات الهی است. یعنی چه؟ توفیق یعنی این‌که خدای متعال چیزی را برای انسان، مناسب بیاورد. با واجب کردن روزه، خدای متعال زمینه مناسبی را برای من و شما به‌وجود آورده است که قدری در این ماه به خودمان برسیم. روزه، نعمت بزرگی است. شکم خالی است و ، تا حدودی در اثنای روز، از جهات مختلف وجود دارد: هرچه را دوست دارید، نمی‌خورید و نمی‌آشامید و بسیاری از مشتهیات نفسانی را برای خودتان به مدت چند ساعت ممنوع می‌کنید. این، یک مبارزه با نفس است؛ مبارزه با هواست و مبارزه با هوی، در رأس تمام کارهای نیک و خودسازی‌ها قرار دارد. سخنرانی در روز اوّل ماه مبارک رمضان‌؛ ۱۳۷۱/۱۲/۰۴
🔺 ارزش عمر گران‌بها 🔹 نکند که مصداق «اذا مَاتُوا انتَبِهُوا» بشویم و وقتی موقع ما رسید، یک‌دفعه ملتفت شویم که جهان‌مان، جهان ظاهری بود. خوابی بود و تمام شد و کاری نکردیم!. بعضی از اهل گفته‌اند هر کسی در مسائل معارفی برایش حل نشود، در موقع مردن خطرناک می‌شود. چون می‌بیند آن‌چه را که می‌پنداشته، دارد از دستش می‌رود. آن‌چه را هم که دیدنی نبوده یعنی عالم ، آن را نکرده است. پس این شخصیت اتلاف کرده و دست خالی است. ۸۸٫۲٫۵ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ✅چرا از مرگ می‌ترسیم؟ ✍گاهی اوقات سبب ترس از مرگ، جهل است و گاهی نیز تعلقات شدید به دنیا است. اگر شما روی کف دست خود چسبی بزنید که مویی ندارد، می‌توانید به‌راحتی و بدون درد آن را بکنید. اما اگر آن را در جای پرمویی، مثلاً روی پا یا پشت دست خود بزنید که با صدها مو گره خورده، وقتی آن را می‌کنید، درد دارد. چه بسا انسان نسبت به امورات مختلف دنیا تعلقات شدید پیدا کرده و مانند هزاران زنجیر به جان او وابسته شده است. طبیعتاً [برای او] دل کندن از آن‌ها و به سمت مرگ رفتن یعنی دوری کردن از محبوب!
✳️ خاصیت عملی تسبیح 🔻 یعنی تنزیه پروردگار از همه‌ی ؛ هیچ‌یک از آن چیزهایی که دارای شائبه‌ی نقص و قصور است در خدای متعال نیست. تسبیح یعنی منزه کردن و پاک دانستن خدای متعال از همه‌ی آن خصوصیات و صفاتی که در آن‌ها نشانه‌ای از ، از ، از ، از وجود دارد؛ این معنای تسبیح است. 🔸 وقتی که انسان خدا را از همه‌ی نشانه‌های ضعف و قصور تنزیه می‌کند و تقدیس می‌کند و مبرا می‌داند از این صفات، معنی این تسبیح و تنزیه این خواهد بود که خدای متعال در نهایتِ و و است، در نهایت و و است؛ و انسانی که خود را بنده‌ی آن خدای مظهر کمال و عظمت می‌داند، احساس پشت‌گرمی و دلگرمی می‌کند و می‌فهمد که متکی به یک نقطه‌ای است که این نقطه هرگز دچار ضعف و تزلزل نمی‌شود؛ لذا در حرکت خود به سوی نقطه‌ی کمال و به سوی آرمان‌های عالی و شریف انسانی و اسلامی، بازوان او نیرومند، زانوان او قدرتمند، و دل او پرامید می‌شود؛ تسبیح خاصیتش این است؛ یعنی خاصیت عملی تسبیح این است. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۲۰
✳️ مثل کودک صدساله از دنیا نرویم! 🔻 اگر کسی خود، هیچ نکرده باشد، یک بیست ساله است، بعد سی ساله می‌شود، بعد هفتاد ساله می‌شود، بعد هشتاد ساله می‌‌شود، حداکثر بعد هم اگر عمر کرد، یک کودک صد ساله است و می‌میرد. سفرها کرده، خیلی از جاها را دیده ولی در درون خود هیچ سیری نکرده است. گاهی نیز انسان در درون خود سیر کرده و متحول شده و یک شبه ره صد ساله را پیموده است. 🔸 راه خدا که رهبران الهی مردم را به آن دعوت می‌کنند، راه زمین و آسمان و هوا و دریا نیست. بلکه راه خدا و و و است و این‌ها در درون آدمی است. پس در سیر الی الله، رونده و راه یکی است. 👤 📚 برگرفته از کتاب «توصیه‌ها، پرسش‌ها و پاسخ‌ها» 📖 ص ۲۹
🔺 ارزش عمر گران‌بها 🔹 نکند که مصداق «اذا مَاتُوا انتَبِهُوا» بشویم و وقتی موقع ما رسید، یک‌دفعه ملتفت شویم که جهان‌مان، جهان ظاهری بود. خوابی بود و تمام شد و کاری نکردیم!. بعضی از اهل گفته‌اند هر کسی در مسائل معارفی برایش حل نشود، در موقع مردن خطرناک می‌شود. چون می‌بیند آن‌چه را که می‌پنداشته، دارد از دستش می‌رود. آن‌چه را هم که دیدنی نبوده یعنی عالم ، آن را نکرده است. پس این شخصیت اتلاف کرده و دست خالی است. ۸۸٫۲٫۵ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی