💡 ابوبکر فدک را از حضرت زهرا سلام الله علیها گرفت تا آلوده به دنیا نشود ▪️عطار نیشابوری (م۶۱۸ق)، شاعر صوفی سنّی قرن هفتم در کتاب مصیبت‌نامه‌اش، توجیهات سخیفی دربارۀ غصب فدک توسط ابوبکر تراشیده تا فردای قیامت در صف ظالمان به اهل‌بیت محشور شود و از شکایت صدیقه کبری سلام‌الله‌علیها بی‌نصیب نماند! ▪️عطار، ظلم عظیم غصب فدک توسط غاصبین خلافت را با ماجرای آموختن تسبیح مشهور به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها توسط رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله بجای بخشش خدمتکار به ایشان، مقایسه و توجیه می‌کند و در قالب شعری توهین‌آمیز به این مضمون می‌گوید: ✖️ «اینکه ابوبکر، فدک را از حضرت فاطمه علیهاالسلام منع کرد که عملی صحیح و بجا بود، مانند آن است که پیغمبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله برای خدمتکاری حضرت به ایشان کنیزی نبخشید و به جایش تسبیحات معروفه را آموخت!!» ❓❓با این چنین اندیشه ای که عطار در مورد غصب فدک دارد؛ آیا می توان در جامعه شیعی، این چنین شخصی را به عنوان الگوی عرفان اسلامی مطرح کرد و برای او بزرگداشت گرفت؟؟ 📚 مصیبت نامه (عطارنیشابوری)، بخش۱۹ #حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها #انحرافات_اعتقادی #غصب_فدک #عطار 🔵صوفی پژوهی @sufi110

◾️آقای موسوی مطلق در ص ۲۸۲ کتاب قبول اهل دل ضمن نقل داستان شهادت عطار می نویسد: این مرد بزرگ یک موحد کامل بوده و در توحید افعالی ، اخلاصی تام داشته ، هنگام شهادتش یکی از ترک های ترکستان شمشیر به دست وارد اتاق عطار شد. عطار گفت: کلاه تاتار بر سر می گذاری ، شمشیر هندی به دست می گیری و به قصد ریختن خونم می آیی! فکر می کنی که من تو را نمی شناسم! فدای خودت و شمشیرت! ❌در این داستان ، عطار ، قاتل را خود خداوند می بیند و آن فرد ترکستانی را تنها آلت و صرف ربط می داند. ❌و اینگونه نویسنده به بیان مبانی باطل و صد در صد انحرافی صوفیان در توحید افعالی می پردازد. #حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها #انحرافات_اعتقادی #موسوی_مطلق #غصب_فدک #عطار 🔵صوفی پژوهی @sufi110

⭕️ ابلیس از منظر صوفیه با تأکید بر آثار عطار نیشابوری – محمدرضا احمدی ▪️ چکیده داستان استکبارورزی و امتناع ابلیس از سجده بر حضرت آدم(علیه السلام)، در منابع اسلامی و همچنین در آثار اهل تصوف بازتاب بسیار داشته و تلقی و تفسیرهای گونا‌گون از آن ارائه شده است. در این میان، بسیاری از اهل تصوف، طغیان و تکبر ابلیس را برنتافته و با برخی توجیه و تأویل‌ها درصدد تنزیه و اثبات بی‌گناهی ابلیس برآمده‌اند؛ تاجایی‌که حتی به تقدیس ابلیس اغواگر پرداخته و او را «سید الموحدین» و اسوه و الگوی اهل توحید خوانده‌اند. شیخ فریدالدین عطار نیشابوری (شاعر شهیر و صوفی‌مشرب ایرانی) نیز با توسل به برخی تمثیل‌ها در مقام دفاع از ابلیس و توجیه اثم و عصیان او برآمده و در این زمینه، پیرو صوفیان سلفی چون حلاج و عین‌القضات است که پیش از او در مسیر تطهیر و تقدیس ابلیس گام برداشته‌اند. عطار در آثار و اشعارش می‌کوشد تا ابلیس را مقهور بی‌چون و چرای قضا و قدر الهی و عاشقی راستین و موحدی محب حضرت حق معرفی کند که جفای رانده‌شدن از رحمت الهی را به‌جان خرید و تحمل کرد و از زخم رجم و لعنت نرنجید. به باور او، ابلیس از سر عشق و غیرت، سجده بر غیر خداوند را برنتابید و قهر و لعنت را بر لطف الهی ترجیح داد و بدین‌واسطه، نماد قهر الهی گشت و چون در آن قهر بسیار خوشی دید، از خداوند امان و مهلت خواست. پوشیده نیست که انگارۀ بی‌گناهی ابلیس در تقابل با مضمون آیات کریمه‌ای است که به گردنکشی و استکبارورزی ابلیس به‌صراحت دلالت دارند و بر عصیان و طغیان او انگشت تأیید می‌نهند. در این مقاله، افزون بر نیم‌نگاهی به پیشینه دفاع از ابلیس و تنزیه او، با استناد و استشهاد به آثار عطار نیشابوری و در آینه اشعارش، نگاه او به ابلیس و تلاش و تأویل‌های او در راستای تنزیه و تقدیس ابلیس، روایت و تحلیل شده است. ▪️ سخن پایانی ابلیس از دیدگاه آیات و روایات، دشمن قسم‌خورده انسان است و در همه‌جا برای آدمی دام می‌گسترد تا او را از راه راست منحرف سازد. ابلیس در نظر برخی صوفیه این‌گونه نیست و آنان با تأویلات خود به‌گونه دیگری به او می‌نگرند. از آن جمله عطار نیشابوری است که به ابلیس از دیدگاه یک صوفی عاشق می‌نگرد و از بعد عاشقانه به این مسأله می‌پردازد. در این رابطه می‌توان گفت که تصوف عطار، تصوفی است عاشقانه تا عابدانه. وی نیز مانند حلاج و عین‌القضات و عده‌ای از صوفیه حتی به دفاع از ابلیس و توجیه عصیان او پرداخته و در این راه از تمثیلات نیز بهره برده است. سیمای ابلیس از منظر وی سیمایی مثبت است؛ چراکه به هر اندازه که لطف خداوندی لازم است، ابلیس نیز نماد قهر خداوندی می‌باشد. در آثار عطار پاره‌ای از مسائل مربوط به ابلیس، با شطح و طامات آمیختگی دارد. از دیدگاه صوفیه، شطحیات رازهای نهان اهل وجد است که گاه به‌دور از عرف و دین و خلاف ادب شرعی بوده و غلیان و شور، و وجد و سکر در عارف به‌جایی می‌رسد که مانند حلاج دم از «انا الحق» می‌زند. به‌نظر می‌رسد دفاع از ابلیس در ابتدا منبعث از مکاتب و جریان‌هایی است که در ادامه راه با توجیه مقوله شر در عالم هستی و نیز مصداقی از تجلی اسمای الهی، به انحراف می‌گرایند و بعدها نیز توسط فقیهان به‌ویژه عالمان تشیع مورد نکوهش و سرزنش واقع می‌گردند. البته این جریان در قرن‌های نخستین اسلامی به‌منصه ظهور می‌رسد و نوعی ادب شطحیانه یا دفاع از ابلیس به‌وجود می‌آید و در همان قرون نخستین نیز رفته‌رفته رو به افول می‌نهد؛ تاجایی‌که در شعر و ادب ایران اسلامی جز اشاره‌ای از جهت ادبی، آثاری از این نوع جریان به‌چشم نمی‌خورد. 📌 مطالعه متن کامل مقاله در سایت: ابلیس از منظر صوفیه با تأکید بر آثار عطار نیشابوری – محمدرضا احمدی #عطار #تقدس_ابلیس 🔵صوفی پژوهی @sufi110

🌙 بمناسبت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، ماه رحمت و عبادت و بندگی 🚫 روزه خواری #بایزید_بسطامی در روز روشن 🔸#عطار نیشابوری می‌نویسد: «بایزید مدتی در سفر بود و‌ سپس با جماعتی روی به بسطام نهاد. خبر در شهر اوفتاد. اهل بسطام به دور جایی به استقبال شدند. بایزید را مراعات ایشان مشغول خواست کرد و از حق باز می‌ماند. چون نزدیک او رسیدند، شیخ قرصی از آستین بگرفت و آن هنگام ماه رمضان بود، بخوردن ایستاد. جمله آن بدیدند، از وی برگشتند. شیخ اصحاب را گفت: ندیدند. مساله‌ای از شریعت بکار بستم همه خلق مرا رد کردند.» 📔تذکرة الاولیاء، باب احوالات بایزید بسطامی ✅ پیشتر هم بیان شد که #ملامتیان عامدانه افعال خلاف شرع و عرف مرتکب می‌شوند تا مورد مذمت خلق واقع گردند و بخیال خود با مذمت خلق، رضایت خالق را جلب کنند❗️حال جالب است که بایزید بخاطر مخالفت با هوای نفس، مرتکب یک حرام شرعی شده آن هم روزه‌خواری در ملأعام !!!! با انجام فعل حرام خواسته به مقامات معنوی دست یابد! انصافا آیا چنین شخصی سلامت عقل و دین داشته‌ است؟! #ماه_رمضان #روزه 🔵صوفی پژوهی @sufi110