#حمایت_از_تولید_داخلی @jebraily

⚡️بعضی وقت‌ها بعضی تولیدات ایرانی انصافا در کیفیت هم کم ندارند. #خودکار_کیان، یکی از این تولیدات با کیفیت است که وقتی آن را داریم، به حکم رهبر انقلاب واردات مشابه خارجی آن حرام است؛ اما متاسفانه تاکنون جلوی این حرام گرفته نشده است. بر اساس برخی برآوردها، خودکار یک بازار ۲۵۰ میلیارد تومانی در ایران دارد. هر یک خودکاری که وارد کشور می‌شود، نه تنها به شکلی غیر ضرور منابع ارزی (نفتی!) ما را هدر می‌دهد، بلکه از ظرفیت این بازار برای تولید داخلی نیز می‌کاهد. کاهش ظرفیت بازار برای تولیدکننده داخلی به معنی پایین آمدن ظرفیت تولید است و نتیجه آن، چیزی جز رکود و ورشکستگی و بیکاری کارکنان و تعطیلی بنگاه‌های اقتصادی داخلی نیست. اما در عوض، هرچه این ظرفیت عظیم بازار داخلی برای تولید داخلی صیانت شود، همانقدر امکان تولید و اشتغال و رونق و رفاه برای مردم کشورمان فراهم خواهد شد. همین جا باید اشاره کنم که وقتی از صیانت از بازار داخلی برای تولید داخلی سخن می‌گوییم، هدفمان نباید بیشینه سازی سود تولیدکننده باشد. تولیدکننده باید در ازای این امتیاز بازار، به تحقیق و توسعه ملزم شود. خودکار کیان امروز باکیفیت است، اما اگر برای تحقیق و توسعه برنامه نداشته باشد و هزینه نکند، در آینده بلاتردید از رقبای خود عقب خواهد ماند و به سرنوشت ارج دچار خواهد شد. این تحقیق و توسعه البته بدون حمایت دولتی و به کارگیری امکانات علمی و مالی کشور ممکن نیست. دولت علاوه بر مسئولیت صیانت از بازار، در زمینه کمک به تحقیق و توسعه نیز در قبال بخش خصوصی حتما مسئولیت دارد. خصوصی سازی، رها سازی نیست. تجربه چین درباره تولید خودکار بسیار قابل تامل است. چین، بزرگترین صادرکننده خودکار دنیاست. اما تا دو سال پیش، غلطک نوک خودکار(pen ball) را از ژاپن وارد می‌کرد. با اینکه این کالای وارداتی صرفا واسطه بود و با یک ارزش افزوده بالا، صادر می‌شد، اما چینی ها به این رضایت ندادند. نُه میلیون دلار طی چند سال هزینه کردند و چند شرکت عظیم دولتی بسیج شدند تا اینکه نهایتا توانستند این غلطک نوک خودکار را تولید کنند. این مسئله به قدری برایشان مهم بود که حدود دو سال پیش برای این موفقیت، جشن ملی گرفتند! #حمایت_از_تولید_داخلی @jebraily

📚 کتابِ #دولت_و_بازار؛ فصلِ اول، بخش هفتم [پایانی] 🔰 آنچه در سلسله یادداشت های گذشته به سمع و نظر رسید، پیرامون اندیشه ی قائلانِ به #تجارت_آزاد و #بازار_آزاد بود. اکنون در این یادداشتِ پایانی از فصلِ اول، اجمالا به #حمایت_گرایی که به نحوی مقابلِ "تجارت آزاد" می باشد، مطالبی تقدیم می گردد. اگر نظریاتِ مدرنِ "تجارت آزاد" به دنبالِ #توصیفِ تجارت هستند، نظریاتِ مدرنِ حمایت گرایی جنبه ی #تجویزی دارند و رویکردِ #حمایت_از_تولید_داخلی را نه بر مبنای مفروضات و ساده سازی روابط، بلکه بر مبنای الگوگیری از تجاربِ عملیِ کشورهای پیشرفته، تجویز و توصیه می کنند. 🔰 #مرکانتیلیست‌ها؛ طیفی از اقتصاددانانِ قرن ۱۵ تا ۱۸ میلادی بودند که اساسِ ثروت و قدرت را در ذخایرِ #پول، #طلا و #نقره می دانستند. ایشان، نخستین مجریانِ #حمایت_گرایی بودند. بحث در بابِ مبانیِ فکری این مکتب هم بسیار است که از آن می گذریم. بنا شد در کنارِ بیانِ اندیشه ی بزرگانِ #مکتب_کلاسیک به بیانِ مخالفانِ ایشان همچون #فریدریک_لیست و مکتبِ تاریخیِ آلمان هم بپردازیم. 🔰 اجمالا انتقاداتِ #فریدریک_لیست به #مکتب_کلاسیک را در موارد ذیل می توان خلاصه نمود: 1️⃣ انتقاد به وجودِ قوانینِ اقتصادیِ جهان شمول مبتنی بر فردگرایی؛ مثالِ نقضِ "لیست" در این زمینه عدمِ جهان شمول بودنِ منافعِ ناشی از آزادیِ تجاریِ مورد نظر "اسمیت" و دیگر کلاسیک هاست. 2️⃣ انتقاد دوم لیست، مربوط به نگرشِ مادی گرایانه ی "مکتب کلاسیک" بود. از نظر وی، قدرتِ مولّدِ یک ملت، شاملِ فرهنگ، مذهب و عناصرِ مهم دیگری است که رابطه ی این عناصر با یکدیگر، تنها یک رابطه ی مادی و فنی نیست. 3️⃣ همچنین او معتقد بود؛ زندگی، بسیار فراتر از #ارزش_مبادله و #ارزش_مصرف است؛ که این شعارِ اصلیِ کلاسیک ها بود. 4️⃣ لیست، هدفِ "علم اقتصاد" را حرکت برای حل و فصلِ مسائل و مشکلاتِ ملی می دانست و دیدگاهِ خصوصی نگرِ کلاسیک ها را در این رابطه رد می کرد. 5️⃣ و نهایتا او برای #حضور_دولت_در_اقتصاد، اهمیتِ زیادی قائل بود و موقعیتِ هر کشور در امورِ اقتصادی را به اعمالِ سیاست های اقتصادیِ دولت مرتبط می ساخت. 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇 🆔️ @taammolatenazari