کرامت امیدوار| ۳ ◾چرا اسمت همش الله داره!؟ عین اله نصرالهی مجروح بود. آسایشگاه ۱۰ با هم بودیم. یک روز نگهبان قیس از عین اله پرسید «شینو اسمک؟» یعنی اسمت چیه؟ آنجا باید سه اسمه می‌گفتی، یعنی اسم خودت اسم پدرت و اسم پدریزرگت نصراللهی هم سه اسمه گفت: عین الله (خودش)، خیرالله (پدرش) شکرالله (پدربزرگش)، نصراللهی (فامیلیش) آن نامرد هم شروع کرد با کابل زدن به کمرش و گفت عین الله, خیرالله، شکرالله! کل هم الله !! یعنی همش الله الله الله! معلومه داری منو دست میندازی! یا حزب‌اللهی بازی در میاری! بنده خدا را کتک مفصلی زد که چرا همه اینها الله داره! آزاده تکریت ۱۱ https://eitaa.com/taakrit11pw65 #کرامت_امیدوار

خاطرات و حرف‌های شنیدنی آزاده سرافراز هادی غنی به مناسبت ۲۶ مرداد سالروز ورود آزادگان به کشور - قسمت اول آزاده تکریت ۱۱ https://eitaa.com/taakrit11pw65 #صوت #هادی_غنی

خاطرات و حرف‌های شنیدنی آزاده سرافراز هادی غنی به مناسبت ۲۶ مرداد سالروز ورود آزادگان به کشور . قسمت دوم آزاده تکریت ۱۱ https://eitaa.com/taakrit11pw65 #صوت #هادی_غنی

26مرداد سالروز بازگشت پیروزمندانه آزادگان گرامی باد 🔶 برشی از کتاب: کتاب «هفت خوان » 🔹 کتاب هفت‌خوان خاطرات جانباز و آزاده علی‌اکبر فندرسکی آزاده اهل استان گلستان است که توسط انتشارات پیام آزادگان منتشر شده است. https://eitaa.com/taakrit11pw65 #کلیپ

برنامه تلویزیونی چند روایت معتبر، این قسمت آزادگان ساعت 22 از شبکه دو تکرار روز بعد ساعت 5 صبح و 17.30 اگر خواستید این برنامه را دوباره ببنید از برنامه تلوبیون ببنید.

عابدین پوررمضان| ۴ يَا ذَا الْحَمْدِ وَ الثَّنَاءِ،. يَا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَاءِ (اي صاحب عفو و رضا) یادی از رفیقی که جفا کرد اما دستش از دنیا کوتاه است! عرض ارادت و احترام و تبریک و تهنیت به مناسبت سالروز ورود آزادگان. دوستان امروز در آستانه سالروز ورود آزادگان مدت نیم ساعت! کنار قبری به تنهایی نشستم و فقط بر احوال گذشته‌اش گریه کردم. این شخص در اردوگاه یازده به همه جفا کرده بعضی‌ها خصوصی و بعضی‌ها عمومی! به نظر شما دوستان باید در حقش کنار قبرش دعا می‌کردم یا نفرین؟ لطفا فقط خدا را در نظر بگیرید به این حقیر راهنمایی کنید. متشکرم. ارادتمند و برادر کوچکتان، آزاده و جانباز ،عابدین پور رمضان 💐💐💐💐 البته بعد از این پست همه آزادگان که این پست را مشاهده کردند هم خودشان آن مرحوم را عفو کردند و هم از آقای پوررمضان خواستند که ایشان را عفو کنند تا دیگر در آن دنیا ذلت نکشند. آزاده تکریت ۱۱ https://eitaa.com/taakrit11pw65 #تصویر

دیدار یک آزاده از جانبازان دلاور مشهد در آستانه سالروز ورود آزادگان، آزاده سرافراز دفاع مقدس، آقای عباسعلی مومن (نجار) به دیدن جانبازان دلاور مشهد رفت و از خدمات و جانفشانی آنان برای حفظ دین و کشور قدردانی کرد. آفرین به این آزاده عزیز. https://eitaa.com/taakrit11pw65 #کلیپ

🔻 روزشمار | ۲۶ مردادماه ۱۴۰۲ 💫 رهبر معظم نقلاب: لحظه لحظه‌ دوران اسارت شما، صدقه است. آن لحظه‌های پررنجی که شما گذراندید، یک سرمایه شد. https://eitaa.com/taakrit11pw65 #کلیپ

مقصد ازادگان در اولین سفر بعد از آزادی مدت کوتاهی بعد از آزادی و بازگشت به وطن اولین سفرزیارتی دوستانه و دورهمی ما جمعی آزاده، حرم مطهر حضرت امام رضا علیه السلام بود. چقدر صفا داشت زیارت امام رضا (غریب طوس) علیه السلام بعد از چهار سال اسارت! از سمت چپ برادر آزاده، فرامرز چهره قانی بنده حقیر سید هادی غنی، برادر جانباز محمدرضابرزگر( یزد) برادران آزاده هفت ساله امیری ،سیدوجیه الله، سیدعبداللهی و... سال ۱۳۶۹ https://eitaa.com/taakrit11pw65 #تصویر #هادی_غنی

۸ شهریور ۱۳۶۹ - اولین روزهای بازگشت از اسارت - استان گیلان - سپاه شهرستان فومن لحظه ورود به سپاه فومن. از راست. آزاده آقا مهدی قربانی. آزاده آقا محمد تقی علیزاده. جانباز بسیجی آقا مجید بزرگی. باقر تقدس نژاد. https://eitaa.com/taakrit11pw65 #تصویر

در سالروز ورود آزادگان یاد آن مجسمه ایمان و تقوا و‌ صبر و خدمتگزاری گرامی باد دست نگاشته شهید چمران درباره ابوترابی بزرگ وقتی شهید دکتر مصطفی چمران در دی ماه ۱۳۵۹ پنداشت کرد حجت الاسلام والمسلمین سیدعلی اکبر ابوترابی به شهادت رسیده و گمان اسارت نمی‌رفت، دست نوشته‌ای تکان دهنده در رثای ابوترابی و توصیفش نوشت. چمران در این یادداشت چنین نوشت: «بسم الله الرحمن الرحیم ولا تحسین الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون. من شهادت می‌دهم سید علی اکبر ابوترابی با همه وجود خود، در راه خدا و اعتلای اسلام و پیروزی انقلاب و شکست جبهه کفر تا آخرین رمق حیات خود جنگید تا در آغوش شهادت فرو رفت. من شهادت می‌دهم که سخت ترین مأموریت ها را عاشقانه می‌پذیرفت و هرچه وظیفه او خطرناک تر می شد، خوشحال تر و راضی تر به نظر می رسید. من شهادت می‌دهم که عالی ترین نمونه پاکی و تقوا و عشق و محبت و شجاعت و فداکاری بود و روح بلند و ایمان کوه آسا و اراده فولادین او آن چنان از وجودش تشعشع می‌کرد که همه محیط را روشن می‌نمود و رزمندگان تحت فرمانش، جذب و محو وجودش شده بودند و پروانه وار به دور شمع وجودش می گشتند و می سوختند. من شهادت می‌دهم که اولین کسی بود که با همراهی گروه چریکی خود، وارد دب حردان معروف شد و ضربات سختی به دشمن زد که بالاخره او را وادار به عقب نشینی کرد. من شهادت می‌دهم که راز و نیاز شبانه اش با خدا و نماز صبحگاهش و دعا و استغفار و سخنان آتشین قبل از عزیمت به نبرد آن قدر سوزانگیز و عمیق و خالصانه بود که همه ما را منقلب می نمود و در روح دوستانش آتشفشان به پا می‌کرد. من شهادت می‌دهم، هم رزمانش شهادت می دهند، آسمان بلند و ستارگانش شهادت می دهند که سید علی اکبر ابوترابی در منطقه اهواز، با همه وجودش شب و روز در را ه خد ا علیه طاغوت، کفر و جهل مبارزه نمود و در یک مأموریت خیلی خطرناک، بدون ذره ای ترس و وحشت، به قلب دشمن نفوذ کرد و حماسه ناگفتنی از خود به یادگار گذاشت و با کفن خونین در اوج افتخار و شهادت به لقای پروردگار خود نائل آمد. خدایا تو که زود نیکان را به سوی خود می‌بری و ما را از نعمت وجودشان محروم می‌کنی، تو می دانی که او چگونه مردی بود و با دوستان هم رزمش چگونه رفتار می‌کرد و رزمندگان تحت فرماندهی اش تا چه اندازه او را دوست می داشتند و بعد از شهادت او می خواستند دیوانه وار به جبهه دشمن حمله کنند، بکشند تا کشته شوند و هرچه زودتر کنار مرشد و فرمانده خود ابوترابی آرام بگیرند. خدایا تو می‌دانی که وجود او چقدر برای همشهریانش مغتنم بود و پدر یتیمان بود. انیس بی کسان بود. همدرد رنج دیدگان بود. نگهبان خانواده های فقیر و بی کس بود. یک پارچه عشق و ایمان، یک دنیا اخلاص و محبت، یک آسمان صفا و صمیمیت، یک دریا عشق و عرفان، همچون کوهی از مقاومت و صلابت. آتشفشانی از شور و عشق و فداکاری بود. شهید ابوترابی، عارف شیدایی بود که راز و نیازهای عاشقانه اش با خدای بزرگ در نیمه های شب، دل عشاق عالم را آب می کرد. آن قدر آرام و مطمئن بود که گویی از عمق اقیانوس برآمده است. آن چنان ساکت، همچون آسمان که در شب های پاک پرستاره، در دل شب زنده داران غوغا به پا می کند؛ اما درعین حال رزمنده ای بود که در صحنه نبرد طوفا ن به پا می کرد. فریاد خشمش زهره را آب می نمود و از شیر جسورتر و اراده‌اش پولاد را خجل می‌کرد. از هیچ مأموریتی روی برنمی گرداند و در مقابل هیچ دشمنی عاجز نمی شد. ایمانش چون کوه بر لوح سرنوشت استوار شده بود و همه وجود خود را وقف سبیل الله کرده بود. به ملاقات خدا بی تابی می کرد. پرنده بلند پروازی بود که می خواست هرچه زودتر خود را از اسارت خاک آزاد کند و هرچه سریع تر به امواج پرواز نماید. هرچه عمیق‌تر در فضای لاینتاهی عشق و وحدت، محو و فانی گردد. درود به آزادمردانی که در برابر دهر تعظیم نمی‌کنند. در برابر قدرت زانو نمی زنند. از مرگ وحشتی ندارند و فقط از خدا هراس دارند و فقط به خدا پناه می‌برند. چه زیباست آزاد زیستن و چون گل شکفتن و همچون نسیمی به سادگی جان به جاندار تسلیم کردن! چه زیباست زنجیرهای اسارت را با اسلحه شهادت پاره کردن و اسماعیل وار در قربانگاه عشق خدا جان باختن و با قدرت روح بر عرش اعلاء پرواز کردن! چه زیباست زندگی آزاد از دلهره ها و ترس ها و اسارت قید و بندها و زبونی در مقابل طاغوت ها و ابرقدرتها، آن جا که انسان در مقابل هیچ قدرتی تعظیم نکند و فقط خدای لایزال را بپرستد. تا وقتی که زنده است آزاد و سربلند زندگی کند و هنگامی که مرگ فرا می‌رسد، با کمال افتخار و شرف به لقاء پروردگار نائل آید.

خدایا شهید ابوترابی، این هدیه گران قدر و عزیز را از ملت ما و انقلاب ما بپذیر و به خاطر خون چنین شهید پاک و وارسته ای پرچم مقدس اسلام را برافراشته تر کن! ریشه ظلم و جور و فساد را برانداز، [نابودی]طاغوتیان و ابرقدرت ها را نزدیک کن تا اجتماع ایده آل بشریت و ظهور امام عصر بر اساس عدل و عشق و آزادی هرچه زودتر تحقق یابد. خدایا طوفانی سخت، حیات و هستی ما را در معرض خطر قرار داده و کشتی سرنوشت ما در غرقابه بحران ها، دچار گرداب های هولناک شده و غرور و خودخواهی، پرده ای از جهل بر عقل ها و دل های ما کشیده است، تا حقایق عینی حیات و سنت های لایتغیر خدایی را درک نکنیم و خود در جهل مرکب، در یک دور تسلسلی فرو برویم. خدایا از تو می‌خواهم که به پاس خون چنین شهیدانی ما را به راه راست هدایت کنی. کشتی شکسته سرنوشت ما را از این طوفان ها نجات دهی. نور ایمان و عشق و عرفان در دل های ما بتابی . دوستی و صمیمیت را جایگزین خراب کاری و نفاق کنی. به جای اختلاف و تفرقه، اتحاد و وحدت کلمه را تحت رهبری امام امت جایگزین نمایی. من این هجرت عجولانه، ولی ملکوتی شهید ابوترابی را به خانواده بزرگوارش به خصوص پدر عالی قدر و مهربانش، سیدعباس ابوترابی که این همه مدیون کمک های بی شائبه او هستم و به همرزمان شهید که در معرکه شهادت، شاهد محبت و فداکاری و عظمت روحش بودند و به همه همشهریان که احساس یتیمی و به ملت شهید پرور ایران، بالاخره به رهبر عالی قدر، امام امت که قلب بزرگ و مهربانش از غم و درد آکنده است، تبریک و تسلیت می‌گویم. مصطفی چمران، هشتم دی ماه ۵۹» https://eitaa.com/taakrit11pw65