🔰هنرمند ملی، هنر ملی ✍️سیدحسین شهرستانی ۱- استاد #محمدرضا_شجریان، بر چکاد آواز ایرانی جای داشت. هنرآفرینی او در عصر ابتذال هنر و سیطره رسانه، مغتنم بود و هست. ۲- #شجریان به‌عنوان پدیده‌ی درخشان موسیقی ایرانی، دقیقا مولود شرایط پساانقلابی جامعه ایران است. به جهات متعدد، این انقلاب بود که به این پدیده فرصت پدیداری و درخشیدنی چنین بی‌همتا داد. او در جوار اساتیدی چون #محمدرضا_لطفیِ بزرگ، توانست در لحظات خطیری که مردمی‌ترین انقلاب تاریخ آفریده بود، به میدان آمده و خود را جاودانه سازد. ۳- گرچه فراز و فرودهای سیاست‌زدگی های دو دهه اخیر، این پدیده را تحت‌تاثیر قرار داد، لیکن جان‌مایه‌های خویشکاری این پدیده برای هنر ایرانی، فراتر از هواداریها و مخالفتهای زودگذر و هیجانی، باقی خواهد ماند. ۴- به لحاظ دست‌آوردهای هنری، شجریان و شیوه و طرز هنرمندی او باید به‌جد مورد تدقیق و تحقیق و حتی نقادی واقع شود. اساتید و محققان و دانشجویان هنر و علوم انسانی به‌دور از ستایش و نفرین باید چنین پدیده‌هایی را موضوع فکر و تحقیق قرار دهند تا فراتر از مواجهه #نوستالژیک و #رمانتیک، بتوانیم دست‌آوردهای او را در متن هنر و فرهنگی ملی خویش، ثبت و ذخیره سازیم. ۵- من چون بسیاری از هم‌نسلی‌هایم از دیرباز با آثار او انس و آشنایی داشتم، اما حقیقتا ربنای استاد، آنِ دیگری داشت و از جای دیگری بود. ترکیبی از سنت تلاوت مصری و آواز ایرانی در آفرینشی تازه و بدیع بود که پسند خاص و قبول عام را هر دو در پی داشت. ۶- از مواجهه نوستالژیک فانتزی طبقه شبه‌مدرن ایرانی مبتذل‌تر، تداوم مصرف قبیله‌گرایانه‌ی استاد پس از مرگ اوست. اگر واقعا مدعی هستیم که او هنرمندی "ملی" بود، پس او را بیش از این خرج رقابتهای یومیه و جناحی خویش نسازیم. ۷- از بحرانهای توسعه‌نیافتگی ما همین است که هنوز مقام و معنای "#هنر_ملی" را به‌درستی درنیافته‌ایم. مسئولیت این بحران، هم به‌گردن نهاد سیاست است و هم بر دوش نهاد هنر. 💢نتیجه این بحران تنزل شان هنر ملی و هنرمند ملی از جایگاه رفیع خویش و مصرف بی‌مبالات او در جریانهای زودگذر و نزاعهای فروملّی است. در موارد بسیار من‌جمله درخصوص مرحوم شجریان، حتی خود هنرمند هم گاه در فروکاست شان "هنرمند ملی" شرکت دارد، چرا که ایده‌ی اساسی "هنر ملی" همچنان دچار بحران است. بحرانی که نتیجه اعوجاج در نسبت میان هنر و سیاست در ایران است. روان استاد شاد باد ⚜️ @taammolat74

🔰 شجریان و منطق سیاست روزمره ✍️ پرویز امینی 🔘 بخش 1 از 2 🔸 بسیاری از واکنش‌ها به درگذشت مرحوم شجریان نشان داد که «منطق سیاست روزمره» تقریبا همه ابعاد زندگی جمعی را فرا گرفته است و از فرهنگ و هنر و اقتصاد تا حوادثی مثل سیل و زلزله و پلاسکو و فوتبال و مرگ هنرمند، خوراک این منطق است. 🔹 در کنار کسانی که بعد از درگذشت مرحوم شجریان، علاقه هنری خود را به وی ابراز کرده‌اند یا مقام فرهنگی او را پاس داشته‌اند و یا به لحاظ عاطفی و روحی نسبتی بین خود و شجریان و آوازها و تصنیف‌هایش داشته‌اند، فراوان افراد و اشخاص وجود دارند که چه در له و چه در مقام نقد، با همین منطق سیاست روزمره وارد این ماجرا شده‌اند که نه انسی با آثار هنری و موسیقیایی او داشته‌اند و نه حتی این جنبه‌ها ارزشی برایشان داشته است. اما دم غنیمت شمرده‌اند تا بتوانند از پیکر بی‌جان او خوراکی برای سفره قدرت خود فراهم سازند. 🔸 برای برخی چه پوزسیون و چه اپوزسیون، #شجریان به ماقبل و مابعد سال ۸۸ تقسیم می‌شود و برای برخی دیگر حتی به ماقبل ۵۷ و مابعد ۵۷ تقسیم می‌شود. همچنانی که افتخاری، به ماقبل و مابعد روبوسی با احمدی‌نژاد تقسیم می‌شود. برای برخی از اینها، #محمدرضا_لطفی نوازنده تار ناشناخته و حتی بی‌اهمیت است در حالیکه از نظر مقام هنری و در کار خود، دارای موقعیتی بی‌بدیل است. 🔹 اما چون از نظر کالای سیاسی شدن کاربردی ندارد، هنرش نیز بی‌اهمیت می‌شود. برای برخی شهاب حسینی به عنوان بازیگر بر اساس مخالفتش با تحریم جشنواره فجر نیز به ماقبل و مابعد ۹۸ تقسیم می‌شود. قبل از ۹۸ بازیگری محجوب و با دیسیپلین و بی‌حاشیه و بعد از ۹۸ به یک بازیگر بی‌ادب تبدیل می‌شود‌ برای برخی تتلو به تتلوی خوب و بد تقسیم می‌شود. 🔸در مقطعی که تصور می‌شد به عنوان یک آس تبلیغاتی می‌تواند فضای انتخابات را دگرگون کند، قابل غبطه خوردن نیز بود اما بعدها و با خارج شدن از مدار استفاده سیاسی، به تف و لعنت خدا هم نمی‌ارزد. برای برخی با منطق سیاست روزمره هم می‌توان خانه سینما را تعطیل کرد و هم فیلم جدایی نادر از سیمین را از طرف جمهوری اسلامی نماینده اسکار کرد. به این فهرست امثال جلال آل‌احمد، شریعتی، شاملو، ابتهاح، اخوان ثالث، هدایت، نادر ابراهیمی، محمود دولت‌آبادی، علی حاتمی، حاتمی‌کیا، کیمیایی، مهرجویی، تقوایی، بیضایی، فرهادی و... را می‌توان اضافه کرد و البته این قصه پرغصه سر دراز دارد. باید بجای مصادیق، منطق این سیاست روزمره را شناخت و آن را مردود ساخت. ⚜️ @taammolat74

🔰 شجریان و منطق سیاست روزمره ✍️ پرویز امینی 🔘 بخش 2 از 2 🔸 منطق سیاست روزمره از پیش موضع مشخصی درباره مسائل و رخدادها دارد. نه حقیقت و نه اخلاق و نه فضلیت و نه انصاف و نه عدالت و نه جوانمردی و نه مردم و...، دخلی به نحوه مواجهه با پدیده‌ها و رخدادها ندارد اگرچه همواره با این عناوین و در زیر پرچم آنها منطق سیاست روزمره خود را پبش می‌برند‌. 🔹 برای منطق سیاست روزمره، همه‌چیز و همه‌کس در حکم ابزارند و تا آنجا ارج و اهمیت دارند که به رونق موقعیت قدرت آنها بیانجامد و آن را پیش ببرد و زمانی از چشم می‌افتند که بی‌بهره شده باشند. نه دفاع و نه نقد و نه مخالفت با موضوعات و نه نوع رخدادها؛ چه شیرین یا تلخ، چه فرهنگی یا اقتصادی یا هنری با ورزشی یا نظامی یا تاریخی نیز ذاتا اهمیت ندارد بلکه آنچه مهم است این است که این مسائل و رخدادها چگونه مقاصد قدرت ما را تأمین و تضمین می‌کنند. 🔸 اصحاب منطق سیاست روزمره در خلال هر رخدادی، باید بتواند خانه رقیب و رقبا در سیاست را ویران کند و از قِبَل آن، به خانه خود در سیاست استحکام ببخشند. پایه‌های مشروعیت رقیب را زایل و و از این نمد، کلاهی برای مشروعیت خود ببافند. نفرت از رقبا و مخالفان را در بین مردم بگستراند و از این طریق پایگاه خود در بین مردم را گسترش دهند. سر حریف را به دیوار نقد و مخالفت بکوبند و از این مسیر برای سربلندی خود عِدّه و عُدّه جمع کنند. 🔹 بنابراین منطق سیاست روزمره با جباریت نمی‌تواند خود را به حوزه خاص خود محدود کند و اجازه دهد عرصه‌ها و حوزه‌های دیگر با منطق درونی خویش کار کنند. همه عرصه‌ها و همه مسائل را حوزه نفوذ خود می‌داند و ورود و خروج به آنها را حق خود می‌داند. 💢 «سیاست‌زدگی» و «سیاست‌گریزی» دو عارضه ظاهرا متناقض حاکمیت منطق سیاست روزمره بر همه عرصه‌هاست. سیاست‌زدگی یکی از عوارض همه‌جایی شدن امر سیاسی است. درواقع بیرون سیاست نه چیزی شکل می‌گیرد و نه می‌تواند شکل بگیرد. چه پوزسیون باشی و چه اپوزسیون، باید به بند نافِ سیاست روزمره گره خورده باشی و از آن تغذیه کنی. سیاست‌گریزی عارضه دوم است که به بی‌اهمیتی امر سیاسی و نیز ارجمندی فاصله‌گذاری افراد با امر سیاسی منجر شده است که کارکرد سیاست در حوزه نفوذ مشروعش را نیز انکار می‌کند. درواقع منطق سیاست روزمره توأمان هم سیاست و هم غیر از سیاست را می‌فرساید. #شجریان ⚜️ @taammolat74

📮علیرضا #افتخاری هم هنرمند بزرگیه، اما همین جماعتی که امروز برای شجریان غرق اندوهند، برای یک اظهار ارادت او به احمدی‌نژاد، جوری فرستادنش تو حاشیه که بعدش هر چی هم اظهار پشیمانی کرد، بی‌فایده بود.... #هنر، تخصص و قهرمانی ورزشی زمانی ارزشمنده که در خدمت تفکر سیاسی اون‌ها باشه و لا غیر! ✍️ دارکوبیسم ⚜️ @taammolat74

👥 #گفتگو 🔰 نظر شما درباره مرحوم شجریان چیست؟! در این روزگار مصرف -که همه چیز و همه‌کس را می‌توان به مصرف اغراض و اهواء رساند- چرا شجریان مهم و مورد احترام است؟ آیا جز به جهت تلاش و هنرمندی وی در آواز؟ آیا «موضع‌گیری سیاسی» یا «طبع‌آزمایی در ساختن ساز»، «شکسته‌نویسی و خطاطی» یا «روابط شخصی و اجتماعی» است که موجب اهمیت ایشان شده است؟ به عبارت دیگر آنچه شجریان را «شجریان» می‌کند، آیا غیر از آواز اوست؟ البته که خیر. اگر شجریان از این جهت اهمیتی نداشت، جهت‌گیری او در سیاست هم وجهی نداشت چنان که هزاران نفر از بنی‌بشر مواضع سیاسی دارند اما چون در زمینه‌ای برجستگی ندارند، مواضع دیگرشان -من‌جمله مواضع سیاسی- هم چندان اهمیتی برای سایرین ندارد و حتی قابلیت «مصرف‌شدن» نیز نمی‌یابد. اما پس از اعلام فوت شجریان، خلایق مایلند که حتی آواز خواندن ایشان را یک کار مبارزاتی و سیاسی فرض کنند و از او مردی سیاسی یا اهل مبارزه‌چی‌گری بسازند. ⏪ در اینجا سعی می‌کنم نظرات مختلف درباره ایشان را جمع کنم و ارائه بدهم؛ اما نظر شما درباره این استاد موسیقی چیست؟! منتظر پاسخ‌های خوبتان هستم🌷 ⚜️ @taammolat74

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |ظرفیت‌های اربعین با تاکید بر شور عقلانی 🎙 حجت الاسلام احمد رهدار اربعین جهانی دیگر موسسه آفاق حکمت ⏰ سال 1398 ⚜️ @taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |#ظرفیت‌های_اربعین با تاکید بر شور عقلانی 🎙 حجت الاسلام #احمد_رهدار #اربعین_جهانی_دیگر 🔹 احساس عاشورایی فزاینده است و استمرار دارد. حرارت عشق امام حسین(ع) در قلب رهروانش هیچگاه سرد نمی شود. شیعه هنوز تاریخ کربلا را ننوشته و به عقیده بنده نمی تواند هم بنویسد ، هنوز گریه های ما برای کربلا تمام نشده است، شیعه هرچه راجع به کربلا نوشته روضه است، تاریخش هم از جنس گریه است. 🔗 برای شنیدن سخنرانی قبل، اینجا کلیک کنید. ⚜️ @taammolat74

🔰 شهر اسلامی تبلوری از کارکردگرایی اسلامی ✍️ محمدجواد استادی 🔸تصور فیزیکی از شهر به معنی مجموعه‌­ای از ساختمان­ها، معماری­‌ها و امکانات سطحی‌­ترین نگاه به شهر است، در حالی که شهر را باید محلی برای انباشت و پروش تجارب مختلف زیستی انسان دانست. مجموع دیدگاه‌­های مختلفی که درباره شهر وجود دارد از تام ترنر، استفن مارشال، کلود فیشر و دورکیم گرفته تا مانوئل کاستلز همگی جنبه مهم ارتباطات اجتماعی و تراکم پویایی و تحرک را نقطه مشترک تعریف شهر می‌­دانند. 🔹بر اساس آن­چه در مطالعات نظری پیرامون شهر وجود دارد می­توان سازمان اجتماعی پیچیده،‌ ریخت­شناسی ویژه،‌ وجود­ نهادهای متنوع فرهنگی، ‌اقتصاد، ‌سیاسی و اجتماعی و ریخت­‌شناسی متمایز فرهنگی و شخصیتی را که با حضور مجموعه‌­ای از انسان­ها بروز می‌­یابد مؤلفه‌­های مشترک مفهوم شهر دانست. 🔸از منظر کارکردگرایی اسلامی چنان­چه این بخش­های مختلف از رویکرد دینی برخوردار نباشند در نهایت با شهری که اسلامی باشد مواجه نخواهیم بود. بر همین اساس فارابی معتقد است که شهر و خانه زیستی باید سایه ملکوت باشد. شهر به عنوان مهم­ترین بستر نمود فعالیت­های فردی و اجتماعی انسان نمی­‌تواند بی­ارتباط با رویکردها و کارکردهای دینی باشد. 💢سرمایه اجتماعی،‌ هویت،‌ عدالت و ارتباط به عنوان چهار مؤلفه اصلی شهر باید نسبت مشخص خویش را با مبانی اسلامی روشن نمایند. در مسیر تحقق شهر اسلامی نخستین گام لزوم تغییر نگرش نسبت به شهر از رویکردی فیزیکی و ماشینی به رویکردی انسان محور است. انسانی که در مدار اندیشه اسلامی تعریف می­شود و نه مبتنی بر اصول اومانیستی. ⚜️ @taammolat74

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |نسبت بین حج و اربعین در فرایند امت سازی 🎙 حجت الاسلام سید محمدمهدی میرباقری اربعین جهانی دیگر موسسه آفاق حکمت ⏰ سال 1398 ⚜️ @taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |نسبت بین حج و اربعین در فرایند #امت_سازی 🎙 حجت الاسلام سید محمدمهدی #میرباقری #اربعین_جهانی_دیگر 🔹ریشه جامعه‌ای که در آن امام‌محور است حب به خداوند متعال است که منجر به محبت انسان‌ها به یکدیگر می‌شود، اگر انسان به آخرت ایمان داشته باشد مقابل ظلم ساکت نخواهد ماند و به کمک مظلوم خواهد پرداخت... 🔗 برای شنیدن سخنرانی قبل، اینجا کلیک کنید. ⚜️ @taammolat74

🔉 گفتگو #اختصاصی 🔶 موضوع | ردپای عقل و عشق در عاشورا 🎙استاد غلامحسین ابراهیمی دینانی جلسه دوم | شناخت واقعی از دیدگاه عرفاء برنامه معرفت ⚜️ @taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع | ردپای #عقل_و_عشق در #عاشورا 🎙استاد غلامحسین #ابراهیمی_دینانی جلسه دوم | شناخت واقعی از دیدگاه عرفاء 🔹راه کمال همان شناختن خود است. خودشناسی مهمترین چیزی است که راه کمال را به روی انسان می‌گشاید و انسان اگر خودش را نشناسد، هیچ راهی برای تکامل او نیست... 🔗 برای شنیدن جلسه قبل، اینجا کلیک کنید. ⚜️ @taammolat74

🔰تیفوسی‌های سیاسی علیه افتخاری ✍️ صبح نو 🔸بالاخره هنر، سیاسی است یا نه؟ هنر از هنرمند جداست یا نه؟ این جملات فقط شعار است که در زمان لزوم استفاده می‌کنیم یا به آن معتقدیم؟ چرا حرف و عمل برخی #مدعیان_روشنفکری در کشورمان در این مواقع متضاد است؟ 🔹 فردی در برخورد با رییس‌جمهور وقت او را در آغوش گرفته و به احترام گذارده است. ممکن است آن كسی كه در آغوش گرفته فردی خوب یا بد باشد؛ اما آیا باید یک انسان -آن‌هم از نوع هنرمند و محبوبش- به‌خاطر آن اقدام با هجمه سنگین مواجه شود؟ بهای مصافحه با یک مسوول ارشد و رسمی، توهین و تهدید آن فرد و خانواده‌اش است؟ 🔸پس با این حساب، هواداران جریان سیاسی مقابل باید خیل هنرمندانی که در سال88 در سوی مقابل بودند را تا همین امروز مورد توهین و تهدید قرار می‌دادند! حالا بگوییم تحت‌تاثیر جو سنگین حوادث88 تعدادی در فضای مجازی خواننده مذکور را مورد نکوهش قرار دادند؛ پای خانواده‌اش را چرا وسط کشیدند؟ 💢در تفکر این عده، اجتماع، جامعه و سمت درست تاریخ جایی ‌است که آن‌ها ایستاده‌اند. مردم، جامعه و هرچیزی که درست است، آن‌ها هستند. در نگاه آن‌ها یا باید سمت‌شان باشید یا آنقدر توهین، تهدید و فشار سراغت می‌آید که کارت به خودکشی، مهاجرت یا چیزهایی شبیه به آن می‌کشد. برخی از هواداران دوآتشه تیم‌های فوتبال که تعصب جلوی چشمان‌شان را گرفته، می‌شناسید؛ آن‌ها را «تیفوسی» می‌نامند. حالا انگار در بین روشنفکران ایرانی هم در سال‌های اخیر تعداد قابل‌توجهی تیفوسی تولید شده‌اند! ⚜️ @taammolat74

🔰شجریان و دامگاه سیاست ✍️ محمدرضا کائینی 🔸این چند خط را، لَختی نگاه داشتم تا شعله خودنمایی های مجازی، قدری فرو نشیند و صدا به صدا برسد! به واقع سطور پی آمده، نوعی دریغ است بر واپسین دهه از حیات مرحوم #شجریان، که می توانست بهتر و کم افت و خیز تر، طی شود. در باب هنرش، بهتر است زعمای طایفه آواز بگویند، اما از جنبه تاریخی، می توانم ادعا کنم که وی از دوره ای به بعد، در طریق خودنمایی، تقریبا بی رقیب می تاخت و پیش از انقلاب و با وجود چهره هایی چون: #بنان و #قوامی و #ادیب_خوانساری و #خواجه_امیری و #گلپایگانی و...الخ، هرگز جلوه سالیان بعد را نیافت. 🔹به قول مرحوم محمدرضا لطفی: "شجریان از سال ۵۷ و بعد از انقلاب تا امروز، بالاترین حجم تولید و بیشترین و موفق‌ترین کنسرت‌ها را داشته است، اگر شجریان قبل از انقلاب یک دهم موسیقی تولید کرده بود، بعد از انقلاب صد در صد تولید داشته است..." و من بر آن می افزایم که در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد، سالن بزرگ وزارت کشور، بارها به آوردگاه هنر وی مبدل شد. 🔸خرداد هشتاد و هشت اما، نشان داد که اگر هنرمند بخواهد با احساسات ذاتی، به زمین سست و مرداب گون سیاست قدم بگذارد، پایش به چاله هایی بس عمیق خواهد رفت! چرا؟ چون مثلا پهن کنندگان همان بساط، چندی بعد اذعان کردند: ادعای تقلب دروغ بوده و یا فیلم سخنرانی منتخب مردم در آن دوره نیز، آشکار ساخت که خطاب "خس و خاشاک" به تخریب گران بوده و نه کلیت معترضان (این را در شرایطی می نویسم که هیچ‌ ارادتی به احمدی نژاد ندارم!) 🔹سالیان فراوانی نپایید که استاد با مشاهده دامگه سیاست، در سکوت و بیماری فرو خفت! او دانست که وجهه اش، تنها وجه المصالحه باج گیری از حاکمیت شده و‌ نامش و نه خودش، برای جماعت موسوم به اصلاح طلب، کفایت می کرده است! هم از این روی بود که در مصاحبه با "ایران" در خرداد نود و پنج، از بسا مواضع پیش گفته خویش، در رسانه های غیر وطنی عقب نشست! 🔸اگر آنجا گفته بود: تجربه سی ساله جمهوری اسلامی ناموفق بوده است، اینجا گفت: انتقاد به یک مسئول، به معنای مخالفت با حکومت نیست و نباید قلمداد شود! یا اگر قبلا اسلام و روحانیت را با موسیقی آشتی ناپذیر دانسته بود، اینجا اذان و قرائت قرآن و روضه و آواهای مذهبی را نیز، نوعی موسیقی و جزیی از تبلیغات دینی دانست و...الخ. 💢واپسین تقلای جماعتی که در داخل و خارج، تنها به نام شجریان "طمع" داشتند و نه به هنرش "میل"، برای بلوا سازی در اطراف جنازه او صورت گرفت که شیوع کرونا و ایضا تدبیر خانواده وی و همکاری نظام، آن را بی فرجام نهاد. خدایش رحمت کند. #شجریان ⚜️ @taammolat74

🔰شجریان: به‌صحنه‌آوردن میراث ✍️ حسام سلامت 🔸بیایید باری دیگر از خود بپرسیم اهمیت شجریان‌بودن در چیست؟ به نظرم می‌رسد چنین پرسشی در گرو پرسش دیگری است: شجریان چه کرد؟ اینگونه هم می‌توان پرسید: با شجریان دقیقاً چه اتفاقی افتاد؟ به چشم من چنین می‌آید که به میانجی شجریان بخش چشمگیری از میراث ما به صحنه آمده و در صدای او طنین انداخته است. 🔹اهمیتی ندارد ارزیابی هر یک از ما در قبال این میراث چه باشد. آنچه در اینجا مهم است خودِ این میراث است، میراث در کلیت‌اش، که مستقل از فاصله‌ی همدلانه یا انتقادی ما نسبت به آن «هست»، آنجاست، در انتظار خوانده‌شدن. حق داریم از خود بپرسیم میراث چیست؟ شاید بیجا نباشد اگر بگوییم میراث در حُکم تمامیتِ ناهمگنی از خاطرات «ملی» و فرادادهای تاریخی است که چه بخواهیم چه نه همچون قسمی «حافظه‌ی جمعی» با ما می‌ماند. 💢میراث، به این اعتبار، «باقیمانده»ی گذشته است، آنچه به رغم گذشتگی‌اش از سپری‌شدنِ فراموشکارانه تن می‌زند و پشتِ سر گذاشته نمی‌شود، دست‌کم نه به تمامی، و پیوسته، در اشکال مبدعانه و صورت‌های خلاقانه، بازمی‌گردد و افق فهم تاریخی ما از خودمان را برمی‌سازد. 🔸با صدای شجریان بُرش‌هایی گزیده از این میراث تاریخی بر صحنه‌ احضار می‌شوند تا در اکنون ما به جریان بیافتند، تا به یاد آورده شوند، یادآوری‌ای که هرچند آنقدرها معاصرسازانه یا واسازانه نیست و از این حیث، همواره بار «سنت» را با خود حمل می‌کند اما اینقدر هست که مخاطبان آن صدا را وامی‌دارد که دست‌کم با بخشی از گذشته‌ی خود تجدید دیدار کنند و با آن چشم در چشم شوند. 🔹با شجریان این خودِ «#فرهنگ» است که سهم چشمگیری از نیروی اندوخته‌ی تاریخی‌اش را عرضه می‌کند تا بلکه خود را از فراموشی نجات دهد. لحظه‌هایی از این میراث فرهنگی، از این باقیمانده‌ی گذشته، که به صحنه آورده می‌شود تا در برابر دیدگان کنجکاو و مشتاق ما معاصران ژست بگیرد احتمالاً ماندگارترین لحظات حیات تاریخی چندپاره‌ی ماست: از سعدی و عطار تا مولانا و حافظ، از نیما و اخوان تا سایه و شفیعی، و بسیارانی دیگر. 🔸و صدالبته چه لحظه‌هایی از این میراث که بیرون مانده‌اند. ماندگاری صدای شجریان، اگر اساساً چنین چیزی در کار باشد، از ماندگاری این میراث است. با اینهمه، کسی نمی‌داند آینده‌ی میراث چه خواهد بود، در خود فرو می‌رود و سیاه می‌شود یا چهره می‌گشاید و نو به نو خوانده می‌شود، به ویژه به دست کودکان. #شجریان ⚜️ @taammolat74

🔰ما و استاد محمدرضا شجریان ✍️ میکاییل دیانی 🔘بخش 1 از 2 1️⃣محمدرضا شجریان قطعا استاد بلامنازع صدا در ایران است که در قرن حاضر همتا نداشت و بعید است بعد از آن هم کسی مثل او ظهور کند. در حلقه چاووش البته همه در حوزه خود استاد بودند و اجتماع این جمع فرصت بیشتری برای ظهور و بروز شجریان بود. آنها که با موسیقی سنتی ایرانی آشنا هستند می دانند که ترکیب محمدرضا لطفی و هوشنگ ابتهاج و پرویز مشکاتیان و حسین علیزاده و بعدها اضافه شدن کیهان کلهر چه موسیقی ای خلق می کند. «از برادر غرق خونه» تا «سپیده» تا «مرغ سحر» تا «از خون جوانان وطن» تا «سر عشق» تا «دلشدگان» تا «سرو چمان» و «یاد ایام» و «گنبد مینا» و.... 2️⃣ شجریان اگرچه استاد بلامنازع آواز ایران بود اما آنچنان که شایسته او بود محبوب نبود؛ همچنان که در تمام دوران‌های اخیر موسیقی سنتی محبوب نبوده است! چه در زمانی که ستار و شمایی زاده و دیگران برای نسل دهه پنجاهی محبوب بود؛ چه آن موقع که شادمهر روی بورس آمد و چه حالا که بندهای دوزاری طرفدار دارند؛ همیشه موسیقی پاپ بیشتر مورد علاقه مردم بوده است تا موسیقی سنتی! موسیقی سنتی اگر در دهه شصت جان گرفت هم به دلیل آن بود که به عنوان موسیقی قابل و قبول و رسمی به آن بها داده شد. 3️⃣ما از موسیقی چه چیزی بیشتر از این می خواستیم که در جهت حفظ آثار بزرگ فرهنگی ما چون اشعار حافظ و مولانا و سعدی و فردوسی برآید؟ استاد شجریان در تمام این سالها کاری غیراز این کرد؟ او زبان مفاهمه و همزبانی انسان عصر جدید با ادبیات فخیم دوران قدیم شد، همین یک مسئله نباید برای آنکه ارزش هنر را می فهمد غنیمتی باشد به جهت تقدیر و نکوداشت؟ ✔️ [ادامه دارد...] ⚜️ @taammolat74

🔰ما و استاد محمدرضا شجریان ✍️ میکاییل دیانی 🔘بخش 2 از 2 4️⃣ اتفاقا بر خلاف مدعیان امروز به دلایل مختلف از جمله اینکه محتوای شجریان به جامعه مذهبی نزدیک تر بود و جامعه مذهبی هم با عموم موسیقی های رایج مشکل داشت؛ شجریان جزو علاقه مندی های اصلی اش بوده و اگر هشتادوهشتی هم پیش آمد؛ بیش از همه همین گروه ناراحت شدند، چون آنها علاقه مندان اصلی شجریان و هنرش بودند و البته مدعیان طرفداری از هشتادوهشت تا امروز شجریان خیلی او و موسیقی اش را نمیشناسند مثل همین جمعی که جلوی بیمارستان جمع شده بودند و همه فرهیختگی شجریان را با سروصدا جلوی بیمارستان با صدها بیمار زخمه زدند و شعار سیاسی می دادند اما وقتی آن خبرنگار ازشان پرسید چند کار استاد را نام ببرید؛ هیچ کدام نمی دانستند؛ اشاره شان نهایتا به همان مرغ سحری بود که پشت شان به صورت دسته جمعی اجرا می شد! 5️⃣ عده ای از شجریان سواستفاده کردند؛ او که سیاسی نبود را وسط یک ماجرای سیاسی شدید کشاندند و قربانی کردند؛ چهره ملی او را خدشه دار کردند و از سرمایه اجتماعی اش گرته برداری کردند و او بعدها خودش گفت که آن ورودش اشتباه بوده و حتی انتساباتی که به او شده بود که شجریان ضد اسلام و یا ضدجمهوری اسلامی است را رد کرد و حرفش را صریح تر زد که با افراطی گری مخالف است؛ افراطی گری که به اسم اسلام با موسیقی مخالف است؛ با فلسفه مخالف است؛ حتی با شعر و ادبیات مخالف است! شجریان از خاطره هایش در مورد فحش هایی که از منافقین و توده ای ها بخاطر جمهوری اسلامی خورد گفت اما در آن لحظه دیگر نه حامیان سابقش و نه سواستفاده کنندگان بعد از هشتادوهشتش ذره ای به آن خاطره ها توجهی نکردند! 6️⃣شجریان آنقدر مهم و موثر بوده است که نمی شود دوستش نداشت؛ نمی شود به او بی احترامی کرد و نمی شود در فراقش غمگین نبود! حتی اگر بعضی ها نفهمند و همچنان نفهمیده نظر دهند؛ همچنان با عینک سیاسی به او بنگرند و یا حتی همچنان بخواهند از او یک کلاه نمدی سیاسی‌کاری برای خود ببافند! 7️⃣یکی نوشته بود «بی شک بهترین اثر استاد محمدرضا شجریان، همایون است!» رفتار پخته و سنجیده و مردم دار همایون شجریان نشان داد، در هنر شاگرد خوبی برای پدرش بوده و در سیاست ورزی و تصمیم گیری حتی جلوتر از پدرش ایستاده است! #شجریان ⚜️ @taammolat74

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع | تحلیل اربعین در چارچوب مفهومی اجتماعی 🎙 دکتر حسین کچوئیان اربعین جهانی دیگر موسسه آفاق حکمت ⏰ سال 1398 ⚜️ @taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |تحلیل #اربعین در چارچوب مفهومی اجتماعی 🎙 دکتر #حسین _کچوئیان #اربعین_جهانی_دیگر 🔹بر این اساس، تصور بنده این است که اربعین یک صحنه و یک زمان و مکان غیر این‏دنیایی و امکانی برای تجربه آن معنای متعالی است، یعنی یک نیروی غیرسکولارزدایی‏کننده‏ای پیدا کرده‌ایم. می‏دانید که در عصر موجود که دائماً جهان دنیایی می‏شود و قلمروهای دینی از بین می‏رود و خورده می‏شود و رنگ و بوی قدسی از بین می‏رود، وجود این منابع قدسی‏کننده برای مواجهه با موجی که در آن هستیم خیلی اساسی است. 🔹با آن چیزی که در اربعین می‏بینیم، تصور بنده این است که راهپیمایی اربعین در کربلا یکی از همین زمان‏ها و مکان‏های قدسی‏کننده و فتح باب‏های خدایی است تا انسان‏ها این تجربه متعالی را مجدداً داشته باشند. اربعین جایی است که یک نیروی قدسی‌شونده و قدسی‏‌کننده و غیرسکولار در آن ظاهر می‏شود و در هر سال به تناوب ظهور پیدا می‏کند. 🔹 این را می‏فهمیم که تجربه‏ای که اتفاق می‏افتد از جنس تجربه‏‌‌هایی است که گویی پای خدا را در تاریخ باز می‏کند، یعنی بعد از مدت‏هایی که خداوند از این عالم رخت بربسته و امکان ظهور خدا در این عالم به امکنه و ازمنه خاصی محدود شده، ما با موج مجددی از این ظهور و بروز مواجه هستیم و آنچه در اعمال و افعال انسان‏ها می‏بینیم، نشانه‌‏ای از چنین بروز و ظهوری است. 🔗 برای شنیدن سخنرانی قبل، اینجا کلیک کنید. ⚜️ @taammolat74

🔰تکنولوژی وسیله نیست! ✍️ رضا داوری اردکانی 🔸تکنولوژی را معمولاً شبکه ای از ابزارها و ماشین‌ها و ابزار فنی می‌دانند که آدمیان به مدد علم و مهندسی آنها را به عنوان وسیله ای برای آسان کردن کارها و رسیدن به مقصودهای خود می‌سازند. گاهی نیز تکنولوژی به شیوه‌های فنی ساختن و پرداختن ابزارها و وسایل اطلاق می شود. این وصف از آن جهت که ما وسایل تکنیک را به کار می بریم درست است اما عیبش اینست که ما را به این توهم دچار می کند که این وسایل و روش‌ها را با اختیار یا بر اثر پیشرفت قهری ساخته و ابداع کرده‌ایم و با آنها هر چه بخواهیم می‌کنیم و هر وقت بخواهیم از آنها رو می گردانیم یا از میان آنها صرفاً مفیدها را برمی‌‌گزیده و مضرها را وا می‌گذاریم. 🔹تا نیمه دوم قرن بیستم درک این قضیه که علم جدید، تکنولوژیک است و تکنولوژی صرفاً وسیله‌ای نیست که ما آن را مصرف کنیم، بسیار دشوار بود؛ اما در زمان کنونی با پدید آمدن وسایل ارتباطی و تکنولوژی ‌های اطلاعاتی آدمیان در وضعی قرار گرفته‌اند که گاهی برنامه زندگی و فکر و عمل هرروزی‌شان را نیز فضای مجازی معین می کند. آنها به این عالم عادت کرده اند. 🔸در چنین شرایطی طبیعی است که وقتی در خود نظر می کنند قدرت فضای مجازی را در آیینه وجود خود ببینند و خود را همه توان و منشأ این قدرت بیابند. مع ذلک در سی چهل سال اخیر نه فقط همبستگی و یگانگی میان علم و تکنولوژی کم و بیش نمایان شده است،بلکه بر وسیله انگاشتن تکنولوژی هم کمتر اصرار می شود و چگونه می‌توان فضای مجازی را – که تا پیش از آن خبر نداشته ایم و هرگز تقاضای وجودش نکرده بودیم – وسیله انگاشت؟ ⚜️ @taammolat74

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |کنگره اربعین و الگوی اسلامی پیشرفت 🎙 حجت الاسلام علیرضا پیروزمند اربعین جهانی دیگر موسسه آفاق حکمت ⏰ سال 1398 ⚜️ @taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |کنگره #اربعین و #الگوی_اسلامی_پیشرفت 🎙 حجت الاسلام #علیرضا_پیروزمند #اربعین_جهانی_دیگر 🔹 از زاویه فرهنگی، اربعین نماد جمع گرایی در مقابل فرد گرایی است. علاوه بر این در اربعین دیگر خواهی در مقابل خود خواهی اتفاق می افتد؛ یعنی اینکه همه دوست دارند برای دیگری کاری بکنند و هرکسی دلش می خواهد به بقیه خیر برسانند. ضمناً در کنگره عظیم اربعین تفاهم وجود دارد به این معنا که در آنجا کسی با کسی دعوا ندارد چون تفاهم حداکثری است و همه همدیگر را قبول دارند. به عبارت دیگر تفاهم بر محور ارزش های حسینی است. 🔗 برای شنیدن سخنرانی قبل، اینجا کلیک کنید. ⚜️ @taammolat74

🔉 گفتگو #اختصاصی 🔶 موضوع | ردپای عقل و عشق در عاشورا 🎙استاد غلامحسین ابراهیمی دینانی جلسه سوم | تجلی ذات در صفات؛ فیض اقدس و فیض مقدس برنامه معرفت ⚜️ @taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع | ردپای #عقل_و_عشق در #عاشورا 🎙استاد غلامحسین #ابراهیمی_دینانی جلسه سوم 🔹#فیض_اقدس یعنی ظهور و تجلی ذات در صفات. این یک نوع ظهور در مقام اسماء و صفات است، که به آن فیض اقدس می‌گویند. از طرفی هم هر یک از اسماء، اقتضائی دارند و فعال هستند و بنابراین تجلی هر اسم نیز اثر خود را در جهان دارد. در اینجا تجلی به آفرینش و خلق هم هست که منشأ ظهور #فیض_مقدس است. 🔗 برای شنیدن جلسه قبل، اینجا کلیک کنید. ⚜️ @taammolat74

🔰 دیدم #رضا_پهلوی هم تسلیت گفته است!!! پس می نویسم! ✍️ علیرضا زادبر 🔸درگذشت استاد آواز موسیقی اصیل، یکی از مُبلغان و پاسداران #ادبیات_فارسی را تسلیت می گویم. به حرمت خدمات ایشان به فرهنگِ ایران #سلام و #صلواتی را بدرقه راهش کنیم.بهره برداری جناحی، حزبی، سیاسی و تبلیغاتی از جایگاه یک #هنرمند و کشاندن او به این گروه یا #مخالف آن دیگری نشان دادن، جفا به هنر و هنرمند است بخصوص اگر این کار مبتنی بر تاریخ سازی متوهمانه باشد! 🔹اما برای من که اندکی تاریخ سیاسی خوانده ام و رشته تخصصی ام تحقیق در تاریخ سیاسی معاصر ایران است جای ناراحتی و تعجب دارد که #سلطنت_طلبان_مجازی از خلا اطلاعات یا شاید همین دعواهای سیاسی سواستفاده می کنند تا #مرحوم_شجریان را مصادره به مطلوب کنند و آنچه بوده است مخفی می دارند تا با کتمان واقعیت به تحریف تاریخ بپردازند. 🔸سوال من این است: چگونه است که #سلطنت_طلبان ایشان را به سمت خود می کشانند اما از مخالفت صریح و استعفای اعتراضی شجریان در شهریور پنجاه و هفت نسبت به کشتار هفدهم شهریور میدان ژاله چیزی به زبان نمی آورند؟! همان روز تاریخی که مردم تهران را به گلوله بستند و دولت شریف امامی برسرکار بود؟ 🔹پیشتر مفصلا به آن روز مهم تاریخی پرداخته ام اما شاید یادآوری آن خارج از لطف نباشد. شجریان، #ابتهاج و لطفی در سال ۵۷ از همکاری با رادیو پهلوی استعفا دادند. این سه شخصیت معروف پس از کشتار وسیع میدان "ژاله" در ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ در اعتراض به رگبار بستن مردم توسط ارتش شاهنشاهی استعفا دادند‌. روایت مفصل این واقعه را سایه (هوشنگ ابتهاج) نقل کرده است. آقایان تاریخ ساز مجازی، به این #هنرمند نگاه ملی داشته باشد و او را بهانه اغراض سیاسی خودتان قرار ندهید. ⚜️ @taammolat74