eitaa logo
تاملات
780 دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
374 ویدیو
80 فایل
تاملاتی پیرامون آنچه در اکنون میگذرد... 🌐وبلاگ: http://noghte-sarkhat.blog.ir/ 👤ادمین: @rasoul1414
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰قاسم سلیمانی قهرمان یا ژنرال؟ 🔸ظاهرا کاخ سفید پیغام داده است که لطفا متناسب با کاری که ما انجام دادیم انتقام بگیرید، ظاهرا گفته است اگر این تناسب رعایت شود، جنگ نخواهد شد. از نظر ایشان، این یعنی، اگر ما از شما یک ژنرال کشتیم، شما هم نهایتا از ما یک ژنرال بکشید. 🔹چنین درخواستی در چه ساختار فکری فرهنگی قابل مطرح شدن است؟ معامله‌ی ژنرال با ژنرال!؟ 🔸این معامله تنها در دنیایی تخت امکان می‌یابد، در دنیایی خالی از معنی، بی‌قهرمان و #بی‌جهت. دنیایی که در آن هرچیزی را با #عدد بتوان اندازه گرفت و برای آن قیمتی گذاشت. در دنیای #سیاست‌زدایی شده‌ و تختِ #سرمایه‌داری. 🔹قاسم سلیمانی هم #قیمت کدام ژنرال شماست؟ قاسم سلیمانی تنها ژنرالِ ما نیست، او #قهرمان ماست؛ قهرمان شما کیست؟ مرد عنکبوتی؟ کاپیتان امریکا؟ بتمن یا سوپرمن؟ #قاسم_سلیمانی را با کدامیک تعویض کنیم؟ 🔸کدام معامله ؟ خودتان بگویید آیا تمام دنیای خالی از معنای شما با یک لبخند قهرمان ما قابل معامله است؟ آیا تمام دنیای بی‌جهت شما با یک قنوتِ #سردار_دل‌ها قابل معامله است؟ 🔹اگر معنای #قبله را می‌فهمیدید، آنوقت اینگونه پیشنهاد #معامله نمی‌دادید. 🔸وقتی سلیمانی چنین دلبرانه می‌خندد یعنی دنیای ما هنوز با دنیای شما فرق دارد، یعنی هنوز امید هست که ما از شما نشویم. 🔹ما از دل این لبخند #آینده را #خواهیم_ساخت، آینده‌ای که شما آن را نمی‌فهمید اما ناچار به پذیرشش خواهید شد. ⚜ @lotfi74
تاملات
📍 یادداشت | «مقاومت؛ نرم افزاری برای فردا» "چرا مقاومت پایان ندارد؟ نگاهی به سخنان اخیر رهبری" ▪️
🔸یکی از برجسته‌ترین نکاتی که در سخنان اخیر رهبری درباره به چشم می‌خورد، تفاوت نگاه عمیق و راهبردی ایشان با تحلیل‌های رایج داخلی است. بسیاری از تحلیلگران داخلی، در مواجهه با شکست‌های سخت‌افزاری در سوریه، تلاش کردند مسئولیت آن را به گردن دیگران بیندازند؛ یا این‌که شکست‌ها را به ضعف‌های حکومت محدود کنند. این نگاه، در ظاهر ساده و مقبول به نظر می‌رسد، اما در حقیقت، یک فرافکنی است که مانع از تحلیل درست و دریافت درس‌های واقعی می‌شود. 🔹رهبری در این سخنان، نوعی بلوغ سیاسی و راهبردی را به تصویر کشیدند که در آن شکست‌های سخت‌افزاری، پایان ماجرا نیستند. بلکه این شکست‌ها فرصتی هستند برای تحلیل عمیق‌تر شرایط و طراحی راهبردهایی که می‌تواند نرم‌افزار مقاومت را قوی‌تر کند. پذیرش به معنای شدن نیست، بلکه گامی است به سوی فهمی روشن‌تر و دقیق‌تر از مقاومت. ✔️این نگاه، نه تنها فاصله‌ای جدی با رویکرد فرافکنانه دارد، بلکه نشان‌دهنده‌ی آن است که مقاومت، تنها در نبرد نظامی تعریف نمی‌شود. آنچه سوریه به ما آموخت این بود که مقاومت اگرچه ممکن است در میدان سخت‌افزاری ضربه بخورد، اما در میدان نرم‌افزاری، جایی که ذهن‌ها و باورها ساخته می‌شوند، همچنان پابرجا و استوار باقی می‌ماند. 🔸مقاومت در نگاه ایشان، یک معنای زنده و پویا است که از شکست‌ها درس می‌گیرد و به مسیر خود ادامه می‌دهد. اگر مقاومت را نرم‌افزاری بدانیم که داده‌های جدید را می‌پذیرد و با هر تجربه‌ای به‌روزرسانی می‌شود، می‌توانیم آینده‌ای متفاوت را برای تصور کنیم. 🔹سخنان اخیر رهبری درباره سوریه، نه تنها چراغی برای تحلیل گذشته، که نقشه‌ای برای است. نقشه‌ای که به ما می‌گوید، شکست‌های سخت‌افزاری نه پایان مسیر، که آغازی برای بازسازی نرم‌افزاری است که پایداری، یادگیری و را در محور خود دارد. روایت دقیق و مسئولانه‌ی از ماجرای سوریه، به ما می‌آموزد که فرافکنی و انکار، نه تنها به ضرر مقاومت است، بلکه آن را از مسیر تکاملی خود منحرف می‌کند..☑️ ⚜️ @Taammolat74
تاملات
📍 یادداشت | «رفع فیلتر یا رفع مسئولیت؟!» ابتذال حکمرانی در عصر دیجیتال ▪️صدای پای #رفع_فیلتر می‌آید
🔹 ، نهادی که نامش بوی استراتژی‌های کلان و رویکردهای بلندمدت می‌دهد، سال‌هاست درگیر تصمیم‌هایی می‌شود که نه «عالی» است و نه در شأن «شورا». آیا رفع یا اعمال فیلتر، باید سقف دغدغه‌های این شورا باشد؟ مگر نه اینکه وظیفه چنین نهادی طراحی آینده ، تعریف آزادی‌های دیجیتال، و تدوین چشم‌اندازهای ملی در است؟ 🔸 چرا این شورا به جای آنکه معمار آینده باشد، خود را در سطح تصمیم‌های روزمره و ساده‌ای چون باز کردن یا بستن یک تنزل داده است؟ شاید مسئله اصلی، نه خود رفع ، که چیزی بزرگ‌تر و ریشه‌ای‌تر است: سطح دغدغه‌های در کشور. این ابتذال تصمیم‌گیری است که ما را نه به خنده، که به گریه می‌اندازد. چگونه است که در روزگاری که جهان به دنبال تسلط بر الگوریتم‌ها، ، و مرزهای جدید دیجیتال است، ما همچنان بر سر باز یا بسته بودن یک دروازه ساده بحث می‌کنیم؟ 🔹 این اوج ابتذال است؛ اینکه نهادی که باید چراغ راه باشد، شمع‌های کم‌فروغ دیروز را جا‌به‌جا کند. اینکه تصمیم‌گیری‌های ما، به جای آنکه الهام‌بخش باشد، یادآور روزمرگی و است. اما شاید گریه ما، تنها از سر این ابتذال نیست. شاید از سر افسوسی است که در دل داریم. افسوس از فرصتی که از دست می‌رود، از آینده‌ای که می‌توانست باشکوه‌تر و روشن‌تر باشد. 🔸 ما نیز، که روزگاری نماد آگاهی‌بخشی و نقد سازنده بودند، امروز به جای طرح پرسش‌های بنیادین، گاه به این ابهام و ابتذال دامن می‌زنند. آن‌ها به جای ایستادگی در برابر تصمیم‌های سطحی، خود نیز درگیر بازتولید همان دغدغه‌های پیش‌پاافتاده شده‌اند. فضای فکری‌ای که باید محلی برای روشنگری و ایجاد عمق باشد، گاه به تریبونی برای ابهام‌آفرینی و تکثیر روایت‌های سطحی بدل شده است؛ رویکردی که نه تنها نقشی در رفع این چرخه معیوب ندارد، بلکه آن را تقویت می‌کند. 💢 پس بیایید به جای اینکه برای رفع فیلتر خوشحال شویم، برای تغییر نگاه‌ها و اولویت‌ها دعا کنیم. شاید روزی، خبرهایی در سطح دغدغه‌های بزرگ بشنویم؛ خبرهایی که واقعاً ارزش شادی کردن داشته باشند. ⚜️ @Taammolat74
4_6023605162063434838.mp3
زمان: حجم: 28.41M
🔉 سخنرانی 🔶 موضوع | « باوری و » 🎙 سخنرانی انگاره‌های نادرست درباره امید اجتماعی 00:21 مکتب مقاومت در مقابل ماشین ناامیدی 3:02 اطمینان به آینده 5:00 ایمان و دعا برای ساخت آینده 7:35 تقابل ماشین و مکتب 9:45 ⚜️ @Taammolat74
📍 یادداشت | تقدیر دیدارها آن سوی اتفاق، چیزی شبیه حکمت ایستاده است! ▪️امروز، در گفت‌وگویی ساده اما صمیمانه با یکی از همراهان تازه‌وارد، جرقه‌ای در دلم زده شد؛ جرقه‌ی آن اندیشه‌ی آشنای قدیمی: اینکه هیچ دیداری بی‌سبب نیست. 🔹 شاید آن‌که امروز کنار ما می‌نشیند و چای را شریک می‌شود، فردا نقشی پررنگ در ی زندگی‌مان ایفا کند. گاهی کسی بی‌هیچ پیش‌زمینه‌ای وارد زندگی‌ات می‌شود، اما حضوری آرام و موثر پیدا می‌کند؛ همان‌گونه که برگِ سبز بی‌هیاهویی بر شاخه می‌روید و سایه‌اش را آرام بر جانِ درخت می‌اندازد. 🔸 بعضی آدم‌ها، آمدن‌شان شبیه نسیمی‌ست که تنها پس از عبورش معنای بودنش را درمی‌یابی؛ سال‌ها شاید باید بگذرد تا یک سلام، روشن شود. این تلاقی‌ها، حتی اگر در ظاهر تصادفی باشند، در حکمت‌هایی نهفته دارند. گاه آمدن کسی مرهمی‌ست برای زخم‌های ناپیدا، گاه کلیدی‌ست برای قفل‌های ناگشوده‌ی مسیر، و گاه صرفاً آینه‌ای‌ست تا خویش را بهتر ببینی. 🔹به زندگی که می‌نگرم، بسیاری از این رفاقت‌ها و آشنایی‌ها، نخ‌هایی از تاروپود من بوده‌اند. تصادف؟ شاید. اما من، به " تدبیرشده" باور دارم. به این‌که گاهی دست‌هایی در کار است، فراتر از اراده‌ی ما، که دو مسیر را در یک نقطه‌ی ناب و ناپیدا به هم می‌رساند. 🔸 با این حال، هرچند زمانه صحنه‌گردانِ این آشنایی‌هاست، اما نقش اصلی با ماست. ما انتخاب می‌کنیم که کدام را پررنگ کنیم، کدام رابطه را معنا ببخشیم. این انتخاب‌های کوچک و روزمره، همان‌ها هستند که را شکل می‌دهند. تقدیر شاید ما را به هم برساند، اما این «» ماست که می‌گوید چه کسی تا کجا در داستان‌مان بماند. 💢 و شاید فلسفه‌ی زندگی همین باشد: آشنایی‌هایی که از دل تقدیر می‌آیند، اما در آیینه‌ی رفتار و اراده‌ی ما معنا پیدا می‌کنند. بازیِ ، اگرچه صحنه را مهیا می‌کند، اما این ما هستیم که را می‌نویسیم. ⚜️ @Taammolat74
تاملات
📍 یادداشت | امکان گسست از وضعیت بی‌افقی کنش انقلابی در مواجهه با ساختارهای ناامیدساز سلسله یادداشت‌
آیا ما آماده‌ایم این امکان را به مثابه یک وجودی بفهمیم؟ یا باز هم، همچون دیگر بیانیه‌ها، در دام مواجهه‌ای تشریفاتی، بروکراتیک و خنثی خواهیم افتاد؟ 🔸ما با وضعیت پیچیده‌ای روبه‌رو هستیم؛ حوالت امروز حوزه، به نحوی تراژیک با ساختارهای ناامیدساز درآمیخته است. از در و دیوار حوزه، نه ، که رکود و تکرار می‌بارد. ساختارهایی که آدم‌ها را در وضعیت ایستا، محافظه‌کار و بی‌افق نگاه می‌دارند و هر گونه امکان تحول را مسدود می‌سازند. این ساختارها، همانند مکانیسم‌های فکری و نهادی، به تولید مداوم «ناامیدی ساختاری» مشغول‌اند. 🔹در چنین شرایطی، ما نیازمند آن چیزی هستیم که از آن به عنوان «کنش گسست‌ساز» یاد می‌کند؛ کنشی که بتواند از دل موجود، گسستی اصیل و رهایی‌بخش خلق کند. یک دگرگونی در شیوه ، زیست، تعلیم و حتی رؤیاپردازی در حوزه. بیانیه رهبری از همین منظر، همچون دعوتی به تولد دوباره حوزه است. اما این دعوت، خود به خود محقق نخواهد شد. برای اینکه این امکان، به فعلیت برسد، باید زمینه‌های یک کنش وجودی گسترده فراهم گردد. این وظیفه، بر دوش نیروهای انقلابی و حوزه‌ای است که در پی بسط و بومی‌سازی این پیام‌اند. 🔸نباید بیانیه در لایه‌های مدیریتی دفن شود. باید آن را به گفت‌وگوی عمومی بدل کرد. باید با زبان مردمی، هنرمندانه و اندیشمندانه، مضمون آن را به عرصه عمومی حوزه کشاند. ما به روایتی نیاز داریم که قدرت برانگیختن، تحریک فکری و آفرینش تخیل اجتماعی داشته باشد. همچنین بخشی از نخبگان حوزه یا به انزوا رفته‌اند یا در حسرت تحول، دل‌زده شده‌اند. باید ادبیاتی نو پدید آوریم که قدرت ، بازگشت و بازاندیشی را در آنان زنده کند. ادبیاتی که هم ریشه در دارد و هم امکان پرواز به را در خود حمل می‌کند. 💢بیانیه رهبری ما را در برابر یک بنیادین قرار می‌دهد: یا حوزه را به مثابه یک نهاد زنده بازاندیشی کنیم، یا به تعبیر رهبری، این نهاد به حاشیه رانده می‌شود، اگر نه بمیرد. این سخن، هشدار نیست؛ اعلام پایان یک دوره و آغاز امکان یک دوره نوین است. پس آنچه امروز نیاز داریم، صرفاً تحلیل متن بیانیه نیست، بلکه یک حرکت است: حرکتی که بتواند از دل فروبستگی‌ها، امکان‌های تازه بودن را کشف کند و گسستی در وضعیت بی‌افقی ایجاد نماید. ⚜️ @Taammolat74