📌بحث دهه ی دوم: رویکردها در تحلیل حادثه ی کربلا 🔹در چهار شب اول رویکردهای موجود به حادثه ی عاشورا را بحث کردیم. از جمله رویکرد سیاسی، رویکرد کلیسایی و رویکردعارفانه و.... و اتفاقا نمونه های امتداد این نگاه ها در عصر حاضر را هم بازنمایی کردیم. خصوصا حضور و وسعت نگاه کلیسایی به حادثه ی عاشورا در بین هیئتی ها و عموم مردم. خیلی حرف های ناگفتنی را اینجا گفتیم و سریع رد شدیم. از دیشب وارد تحلیل حادثه شدیم بر مبنای خودمان و آن تفسیر حرکت امام ع، در امتداد حرکت انبیاست. از این جهت رجوع گسترده ای داشتیم به آیات مربوط به انبیا در قرآن کریم. یکی از بهترین مستندات برای بیان حرکت تاریخی انبیا، پیام کلی انان، تقابل آنان با جریان باطل، دشواری های این تقابل و.... سوره ی مبارکه ی هود است. ساختار سوره بنحوی است که گویا یکجا نازل شده و تمام بخش های سوره غرض واحدی دارد. داستان چند تن از انبیا را بیان می کند، پیامشان، واکنش جریان مقابل و ختم ماجرا که عمدتا نزول عذاب است و در آیات پایانی جمع بندی و نتیجه گیری و آن خطاب سنگین نسبت به رسول خدا (فاستقم کما امرت....) ▪️عمده ی حرفمان در این بحث این است که دیدن حادثه ی عاشورا در بستر آیات قرآن کریم و بعنوان یکی از حلقه های زنجیر جریان حق، ابعاد جدیدی از حادثه را برای ما آشکار می کند و ما را از درافتادن در تفسیرهای ذوقی و استحسانی مصون نگه می دارد. ▪️داریم پیش می رویم فعلا و شکر خدا مردم هم ارتباط گرفته اند. این بحث (اصل وجود جریان حق و باطل، محوریت انبیا در جریان حق و دیدن سیر تکامل تاریخی بر اساس حرکت انبیا و نه پادشاهان و قدرتمندان) را در مناسبت ها و عناوین مختلف تکرار می کنیم. اینها مبانی مباحث اجتماعی دیگریست که در مسجد برای مردم می گوییم و اگر این مبانی جا نیفتد، بحث های بعدی مان هم .... . ▪️ما با دوستانمان در مسجد به این نتیجه رسیده ایم که خودآگاهی تاریخی یکی از لوازم قطعی تربیت سیاسی و اجتماعی است. از این جهت نسبت به مرور تاریخ و سنت های آن در مسجد خصوصا در چارچوب نگاه تاریخی قرآن و حکمت اسلامی اهتمام ویژه داریم. اللهم وفقنا لما تحب و ترضی. #فلسفه_تاریخ #تربیت_اجتماعی @taamollat

📌 تربیت اخلاقی، تربیت اجتماعی 🔹آنچه تا بحال از جامعه گردی ها و اداره ی مسجد حاصل کرده ام آنست که بسیاری از چالش های کوچک و بزرگ ما در عرصه ی اجتماع، در تربیت ناشدگی اخلاقی ریشه دارد. منظورم از اخلاق در اینجا چیزی فراتر از صداقت و مهربانی و کمک و ....است، منظور از تربیت اخلاقی اعتدال و استوای اخلاقی است که خود ریشه ی سایر مکارم اخلاقی خرد است. نکته ی مهم در اینجا آنست که انسانها اگر تا سنین نوجوانی در مسیر این تربیت اخلاقی قرار نگیرند، راست کردن شخصیت آنان بعد از آن غیر ممکن یا بسیار دشوار است. علت دشواری یا امتناع تربیت اخلاقی پس از این دوران آنست که به هر میزان که اعتدال اخلاقی در وجود افراد دیرتر باور شود، به همان میزان شهوات و غضب ها رشد کرده و به قول علمای اخلاق «مملکت وجود» انسان را به تصرف در می آورند و هر چه شهوتذو غضب ریشه دار تر، برکندن آن دشوارتر زمینه ساز و مجری این مهم نیز در ابتدا خانواده است و سپس مدرسه و حلقه های دوستان و سپس محیط عمومی جامعه ▪️اکنون در محیط مسجد و مدرسه و اجتماع با جمع قابل توجهی از افراد مواجهیم که این تعادل اخلاقی و شخصیتی در آنان استوار نگشته و در نتیجه سایر تعالیم اخلاقی نیز در آنان اثر چندانی ندارد. وقتی حالات اینها را ریشه یابی می کنیم به والدین یا مربیانی می‌رسیم که خود از تربیت اخلاقی محروم بوده اند و این سلسله همین طور ادامه پیدا کرده است. اگر جایی جلوی این زنجیره گرفته نشود و عدم اعتدال اخلاقی اصلاح نشود، جامعه خودش خودش را خواهد بلعید. ▪️بر اهل دقت پوشیده نیست که در دهه ی اخیر، به دلایل متعدد اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، نه تنها آداب اجتماعی و فرهنگی در جامعه ی ما، بلکه نظام اخلاقی ما نیز سخت دستخوش تغییر شده. گمان نگارنده بر آن است که با تغییرات روبنایی در حوزه ی رفتار اجتماعی، اکنون نظام اخلاقی ما دچار دگرگونی اساسی شده و با این رخداد نمی توان از جامعه در حوزه ی رفتار اجتماعی انتظار بالایی داشت. ▪️زمان هنوز از دست نرفته و اگر مربیان و معلمان آگاه دست بجنبانند می توانند عقلانیت و اعتدال اخلاقی را به جامعه بازگردانند. #تربیت_اجتماعی #اصلاح_اجتماعی #عقلانیت @taamollat