eitaa logo
تبیین
2.6هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
441 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
💠مقدمه  🔷 رنگ و بوی فرهنگِ کشورهای غربی را گرفته و تماماً باعث از زندگی ما شده است. تمام تلاش خودمان را خرج میکنیم تا یک و با شکوهی برای خودمان بسازیم و غافل می‌شویم که روزی ما باید باشد. چون زرق و برق دنیا، چشمان ما را پُر می‌کنند و می‌گویند باید بهترین های ظاهری را داشته باشی تا دیگران نگویند که از قافله تجمل گرایان عقب مانده اند. 🔷در هر کشور که وارد شود، آنها را به سمت زیور آلات و سوق می‌دهد، چون نمی‌خواهد انسانها به کمال برسند. اما در مقابل این به ما آموزش می‌دهد که داشتن سرمایه بسیار نیکوست، اما ملاک خوب و بد بودن سرمایه است. برای تمام ابعاد زندگی بشر و ای را معین کرده است، به نحوی که هیچ قضیه و مسأله ای نیست، مگر این که تبارک و تعالی را در آن ملاحظه کرده و از طریق انبیا و اولیا اعلام نموده است. هر کسی که خود را در این مسیر قرار دهد و را پیاده سازد، هم خواهد داشت و هم را خواهد چشید.  👇👇👇👇👇
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دیدگاه اسلام در مورد تجمّل و زینت چیست؟ 🔹در مورد استفاده از انواع ، مانند تمام موارد، را انتخاب کرده است، نه مانند بعضى که مى پندارند استفاده از زینت ها و هر چند به صورت معتدل بوده باشد، مخالف زهد و پارسایی است؛ و نه مانند که غرق در زینت و مى شوند و تن به هر گونه براى رسیدن به این عمل نامقدس مى دهند. اگر ساختمان روح و جسم انسان را در نظر بگیریم مى بینیم در این زمینه درست هماهنگ ویژگى هاى روح انسان و ساختمان جسم او است. 🔹توضیح این که: به گواهى روانشناسان، یکى از چهار بعد روح انسانى است، که به ضمیمه حسّ نیکى، و حسّ دانایی، و حسّ مذهبى، ابعاد اصلى روان آدمى را تشکیل مى دهند؛ و معتقدند تمام زیبایی هاى ادبى، شعرى، صنایع ظریفه، و هنر به معنى واقعى، همه مولود این حسّ است. با وجود این چگونه ممکن است یک قانون صحیح، این را در روح انسان خفه کند، و عواقب سوء عدم اشباع صحیح آن را نادیده بگیرد؟! لذا در استفاده کردن از هاى طبیعت، لباس هاى زیبا و متناسب، به کار بردن انواع عطرها، و امثال آن، نه تنها مجاز، که به آن و سفارش نیز شده است، و در این زمینه از پیشوایان مذهبى در کتب معتبر نقل شده است. 🔹به عنوان نمونه در تاریخ زندگى (عليه السلام) مى خوانیم، هنگامى که به نماز برمى خاست هاى خود را مى پوشید؛ سؤال کردند چرا بهترین لباس خود را مى پوشید؟ فرمود: «إِنَّ اللّهَ جَمِیلٌ یُحِبُّ الْجَمالَ، فَأَتَجَمَّلُ لِرَبِّی وَ هُوَ یَقُولُ خُذُوا زِینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِد؛ خداوند زیبا است و را دوست دارد، به همین جهت من لباس زیبا براى راز و نیاز با پروردگارم را مى پوشم و هم او دستور داده است که خود را به هنگام رفتن به مسجد برگیرید». 🔹در حدیث دیگرى مى خوانیم، یکى از زاهدان ریائى به نام «عبّاد بن کثیر» با (عليه السلام) روبرو شد، در حالى که حضرت لباس نسبتاً زیبایی بر تن داشت، به امام گفت: تو از خاندان نبوتى، و پدرت على (عليه السلام) لباس بسیار ساده مى پوشید، چرا چنین لباس جالبى بر تن تو است؟ آیا بهتر نبود لباسى کم اهمیت تر از این مى پوشیدى؟ امام فرمود: واى بر تو اى عبّاد! «مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ؛ چه کسى هایی را که براى آفریده و روزى هاى پاکیزه را حرام کرده است؟...». 🔹و روایات متعدد دیگر. این تعبیر که خداوند زیبا است و زیبایی را دوست دارد و یا تعبیر به این که خداوند زیبایی ها را آفریده، همگى اشاره به این حقیقت است که اگر استفاده از هر گونه ممنوع بود، خداوند هرگز اینها را نمى آفرید، در جهان هستى خود دلیل بر این است که خالق زیبایی ها آن را دوست دارد. ولى مهم اینجاست که در این گونه موضوعات، مردم غالباً راه را مى پویند و با بهانه هاى مختلف رو به مى آورند. 🔹به هر حال، روش و در این مورد، روش و معتدلى است که نه جمود دارد و تمایلات زیباپسندى روح انسان را در هم مى کوبد و نه بر اعمال و تجمل پرستان و شکم‌خواران صحّه مى گذارد؛ مخصوصاً در جوامعى که و بینوا وجود داشته باشد، حتى از زینت هاى معتدل نیز نهى مى کند. لذا مى بینیم در بعضى از روایات هنگامى که از بعضى امامان سؤال مى کردند، چرا لباس فاخر پوشیده اید؟ در حالى که جدّ شما على (عليه السلام) چنین لباسى در تن نمى کرد؟ در پاسخ مى فرمودند: مردم آن زمان در شدت و فشار بودند و مى بایست چنین شود، اما مردم زمان ما زندگى مرفه ترى دارند، در چنین شرایطى استفاده از این (در حدود معقول) مانعى ندارد. 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شیرازی، دارالکتب الإسلامیه، چاپ سی و دوم، ج ۶، ص ۱۸۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️در تعاليم اسلامی چه سفارش هایی درباره «بی تکلف بودن» و «آسان گرفتن بر مردم در امور زندگی و برخوردهای اجتماعی» بیان شده است؟ (بخش اول) 🔹 (ع) در بخشی از در بيان اوصاف ايشان مى فرمايد: «[مى بينى پرهيزكار را كه] امورش آسان و به اصطلاح است». از سادگی امور و آنها است. آنها با مسائل، ساده و برخورد مى كنند، نه با سختى و شدت و تكلّف؛ و اين، ناشى از و آنهاست. انسان گاهى را مى بيند كه وقتى مى خواهند از خانه خارج شوند يا به ميهمانى روند يا مسافرتى كنند، بسيار امور خود را ترتيب مى دهند و به كار خود مى رسند؛ ولى بعضيها براى يك ميهمانى رفتن آنقدر خود را در چهارچوب آداب و محصور مى كنند و چنان خود را به و مى اندازند كه مسافرت رفتن آنها نيز با و زحمت همراه است، 🔹بايد حتماً چند چمدان از اين طرف لباس ببرند و چند چمدان سوغاتى از آن طرف بخرند و بياورند، به زيارت حج و طواف خانه كعبه مى روند، ولى و تكلّفات آنها را ببين چه قدر است؛ برعكس و ساده كه با يك كيف كوچك به سفرى چند ماهه مى رود و باز مى گردد و خود را مقيد به اين قيود و نمى كند. انسان در معامله با مردم مى گيرد، در قرض دادن و كارهاى خير ديگر سختگيرى نمى كند، در گرفتن و خود شدت به خرج نمى دهد، در مسئله بسيار راحت برخورد مى كند، و از به دور است، نه خود را به زحمت مى اندازد و نه را به دردسر. 🔹و همين و خوش حسابى با مردم موجب مى شود كه بر او نازل شده و خداوند نيز با او همان گونه محاسبه كند. براى اينكه بودن و در مقابل آن روشن شود، حديثى را از تفسير برهان كه در ذيل «آيه ۲۱ سوره رعد» وارد شده نقل مى كنيم. خداوند در در مورد كسانى كه دعوت حق را اجابت نكردند مى فرمايد: «أُوْلَئِكَ لَهُمْ سُوءُ الْحِسَابِ وَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمِهَادُ؛ [رعد، ۱۸] براى آنها، و جايگاهشان است كه بسيار بد جايگاهى است»؛ و در دنباله همين سوره درباره كسانى كه را عمل كرده و خاشع شدند میفرمايد:  «يَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ؛ [رعد، ۲۱] از سختى و بدى حساب مى ترسند». 🔹حمّاد بن عثمان گفت: «مردى بر امام صادق (عليه السلام) وارد شد و درباره يكى از اصحاب امام شكايت كرد؛ در همان موقع آن مردى كه از اصحاب بود، سر رسيد، حضرت به او فرمودند: چرا فلانى از تو شكايت می كند! گفت: چون مى خواهم تمام حقّم را از او بگيرم [تا دينار آخر را مى خواهم در سر وقت بگيرم] حضرت با حالت غضب نشستند و فرمودند: تو گمان مى كنى وقتى تا آخرين حقّت را گرفتى بدى نكرده اى و كار سوئى انجام نداده اى! آيا نديده اى قول خداوند را كه از قول افراد نيك حكايت مى كند: «يَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ» (از و دشوار بیم دارند)؛ آيا فكر مى كنى از خدا مى ترسند كه ظلم بر آنها روا دارد، نه به خدا قسم نمى ترسند؛ مگر از اين كه خداوند تا آخرين چيزِ آنها را محاسبه كند؛ اين گونه را خداوند عز و جل بدحسابى [سوء الحساب] ناميده است». [۱] ... پی نوشت: [۱] البرهان فى تفسير القرآن، بحرانى، سيد هاشم، تحقيق: قسم الدراسات الاسلامية موسسة البعثة، بنياد بعثت، چ اول، ج ‏۳، ص ۲۴۶، سوره رعد، آيات ۲۰ الى ۲۱؛ تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الإسلامية، چ اول، ج ‏۱۰، ص ۱۷۹، (تفسير: آنها كه دعوت حق را اجابت كردند). منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️دلیل عقب ماندگی ما 🔹«سید بحرالعلوم» (ره) با آن همه برکات، از لحاظ سن کمتر از «شیخ انصاری» (ره) عمر کرده است! و «شهید اول» (ره) چقدر کتاب های نافع و قوی و متین دارد. «توفیق در تحصیل» چیز دیگر است، توفیق به کثرت اشتغال نیست. خیلی خطرناک است که ندانیم «قُدما» چه راهی را می‌رفتند! 🔹دلیل ما آن است که مصرف می کنیم، و «مال شبهه‌ناک»، ایجاد تردید و شبهه میکند، و به قدر ضرورت و نان خالی اکتفا نمی کنیم. اینهاست که در و و توفیق در تحصیل و آثار و برکات آن اثر دارد؛ لذا بعضی از علما خودشان در خانه نان تهیه می‌کردند، تا از جهت طهارت و حلیت آن مطمئن باشند. تصرف در که صاحب آن راضی نیست و مصرف کردن آن، در و ما اثر می‌گذارد... 🔹علمای ما، در مصرف قناعت می‌ کردند، و به دیگران رسیدگی می‌ کردند! اما ما راهی را رفتیم و می‌رویم که نه به خودمان پرداختیم، و نه به دیگران رسیدگی کردیم، بلکه در اثر نکردن و غور در و زندگی همیشه مقروض هستیم. قرض در حقیقت مغلول کردن (در غل و زنجیر کردن) نقدی است. خدا می‌داند که انسان چقدر باید تلاش کند و از کجا بیاورد، تا قرضش را ادا نماید. 📕در محضر بهجت، ج۲، ص۸۲ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel