eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
👆👆 🔷اما علل ديگري نيز در طول اراده ی خدا در زنده ماندن ياد و خاطره ی آن حضرت مؤثر بوده است كه از مهمترين آنها مي‌توان به توصيه‌هاي عليهم السّلام درباره‌ی ثواب عزاداري و گريه بر (ع) اشاره كرد كه حتي پيش از شهادت آن حضرت نيز اين توصيه‌ها وجود داشته است و هر كدام از به سهم خود مردم را به زنده نگهداشتن ياد (ع) و خاطره ی و ثواب گريستن بر آن حضرت توصيه مي‌كرده‌اند.[۲] عامل ديگر را نيز مي‌توان عليهم السّلام درباره ی عزاداري (ع) به شمار آورد كه اين اقدام در عصر (ع) و (ع) به خاطر شرايط زماني آن دو بزرگوار، نمود بيشتري داشته است، زيرا كه شرايط زماني ساير سخت بود و آنان به خاطر ، مانند اين دو امام قادر به توسعه شعائر شيعي نبودند، از اين رو (ع) براي بيان اهميت مي‌فرمود: «وقتي كه ماه فرا مي‌رسيد، پدرم شاد ديده نمي‌شد؛ پيوسته غمگين بود، تا اينكه ده روز مي‌گذشت و روز دهم محرم مي‌رسيد، اين روز، روزِ مصيبت و غم و اندوه او بود و مي‌فرمود: ‌اين روز، روزي است كه (ع) در آن شهيد شد.»[۳] ابن شهر آشوب نيز نقل كرده كه (ع) مي‌فرمود: ماهي است كه در جنگ را در آن ماه مي‌دانستند، ولي در ، در اين ماه ما را شمردند، ما را شكستند، در اين ماه و ما را اسير كرده و آتش در خيمه‌هايمان زدند و هر چه در آنها بود، به غارت بردند و حرمت رسول خدا را در مورد ما رعايت نكردند، روزي كه (ع) به رسيد، چشم‌هاي ما مجروح شد و اشك‌هاي ما سرازير گشت.»[۴] @tabyinchannel 👇👇
👆👆 🔷همچنين نقل شده است كه (ع) در تمام محزون و غمگين بود، و مجلس و ترتيب مي‌داد و اگر شاعر يا مرثيه‌سرايي حضور داشت، مي‌فرمود اشعاري در مرثيه (ع) بسرايد و در غير اين صورت خودش مصائب جدش را ذكر مي‌كرد و مي‌گرياند؛ چنانچه ابوالفرج اصفهاني يكي از مجالس مرثيه سرايي (ع) را نقل كرده كه دعبل خزاعي در آن به مرثيه‌سرايي پرداخته است. داستان مجلس را دعبل چنين نقل مي‌كند: خدمت سرورم (ع) رسيدم، ديدم آن حضرت همراه اصحابش محزون و اندوهگين نشسته‌اند، وقتي كه مشاهده كرد من به سوي او مي‌آيم، فرمود: «مرحبا به دعبل، مرحبا به كسي كه با دست و زبانش ما را ياري مي‌كند؛ آنگاه مرا يك طرف خود نشاند و فرمود: اي دعبل! مي‌خواهم شعري بگويي؛ زيرا اين روزها، ايام حزن و اندوه ماه اهل بيت است و ايام سرور دشمنان ما خصوصاً بني‌اميه است. اي دعبل! هر كس بر مصيبت ما بگريد و بگرياند، (حتی يك نفر را) اجرش با خداست. اي دعبل! هر كس چشمش بر مصيبت ما اشك بريزد و بگريد همراه ما و در زمره ی ما محشور مي‌شود. اي دعبل! هر كس بر مصيبت جدم (ع) بگريد، ‌البته خدا گناهان او را مي‌آمرزد. آنگاه دستور داد ميان ما و اهل حرم پرده‌اي زدند و فرمود كه در پس پرده بنشينند و در مصيبت جدّ خود بگريند. در اين هنگام به من فرمود: اي دعبل! بر مرثيه بخوان. مادامي كه تو زنده‌اي ياور و مدح كننده ی ما هستي، پس هر چه توانستي از ياري ما كوتاهي نكن. @tabyinchannel 👇👇