✨🔸✨🔸✨🔸✨🔸✨ ✨ ⭕️اسراف و تبذير در قرآن (بخش پانزدهم) 💠ب) زيانهای اجتماعی اسراف (۱) 🔷البته از نظر اسلام، #هركس_مالك #حاصل كار و #دسترنج_خود - با رعايت‏ حدود شرعی - ميباشد، ولی انسان نميتواند به بهانه اينكه مالك مالی است، هرطور كه بخواهد آن را صرف و خرج كند؛ بلكه #دوشرط‌اساسی دارد: ۱) #بهره‌گیری #برای‌خود؛ ۲) #بهره‌دادن به #ديگران، و تعطيل اينها دو صورت ميتواند داشته باشد: ۱) #ثروت_اندوزی و تكاثر كه نه خود از آن بهره‏مند شود و نه ديگران؛ ۲) صرف مال در راه هوا و هوس و #اسرافكاری، كه هر دو ممنوع و دارای پيامدهايی به شرح زير ميباشند: 1⃣ #حق‌_ناشناسی؛ وجدان هر انسانی اين مطلب را پذيراست، كه در برابر هر احسانی بايد تشكر كرد، و اخلاق اجتماعی نيز حكم ميكند كه در مقابل هر نيكی، بايد #حق_شناس و سپاسگزار باشيم، از احسان و نيكی پدر و مادر، استاد و معلم تا خالق مهربان. «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لأزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ؛ [ابراهیم، ۷] اگر #شكر_نعمت را بجا آوريد، #فزونی دهيم، و اگر كفران نعمت كنيد، مجازاتم شديد است». 2⃣ #تزلزل‌وسستی؛ انسانهای معتدل در فراز و نشيب های زندگی هرگز نمی‌لغزند، ولی #افراد_اسرافكار كه #ولخرجی و مصرف‏زدگی، تمام ابعاد زندگيشان را فراگرفته، چون #روحيه_مقاومت ندارند، شكست‏خورده و متزلزل خواهند بود. 3⃣ #كاهش_توليد؛ جامعه مصرفی رفته‏رفته #قدرت_توليد را از دست ميدهد، و برای تامين مايحتاج خود به بيگانه روی می‌آورد. اين مطلبی است كه در دوران حكومت طاغوت برای همه ثابت‏ شده و نياز به توضيح ندارد. #ادامه‌دارد... نویسنده: محمدرضاعطايی - مجله مشكاه، ش ۵۵ منبع: وبسایت‌مرکزمطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات #اسراف @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«کفران نعمت» چه پيامدهای سوئی به دنبال دارد؟ 🔹#ناسپاسى در برابر #نعمتهای_الهی، آثار سوء گسترده اى از نظر معنوى و مادى در زندگى انسان ها دارد، از يك سو سبب #زوال_نعمتها مى شود، زيرا مى دانيم خداوند حكيم است، نه بى حساب و كتاب چيزى به كسى مى بخشد و نه بى جهت چيزى را از كسى مى گيرد. در واقع انسان های ناسپاس با زبان حال مى گويند: ما لايق اين نعمت نيستيم و حكمت خداوند ايجاب مى كند كه اين نعمت را از آنها بگيرد، و آنها كه شكر نعمت را بجا مى آورند در واقع مى گويند: ما لايق و شايسته ايم، نعمت را بر ما افزون كن. اميرالمؤمنين امام على (ع) در حديثى می فرمايند: «مَنْ شَكَرَ النِّعَمَ بِجَنانِهِ اِسْتَحَقَّ الْمَزيدَ قَبْلَ اَنْ يَظْهَرَ عَلى لِسانِهِ؛ [۱]؛ كسى كه قلباً #شكر_نعمت كند، پيش از آن كه به زبان شكر گويد، لياقت خود را براى افزون شدن نعمت ثابت كرده است». 🔹حتى در حديثى از امام صادق (ع) نقل شده که به مجرد اين كه انسان #نعمتى را بشناسد و #حمد_خدا را بگويد، بلافاصله فرمان افزايش از سوى خداوند درباره او صادر مى شود. آن حضرت مى فرمايند: «ما اَنْعَمَ اللهُ عَلى عَبْد مِنْ نِعْمَة فَعَرَفَها بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اللّهَ ظاهِراً بِلِسانِهِ فَتَمَّ كَلامُهُ حَتّى يُؤْمَرَ لَهُ بِالْمَزيد؛ [۲]». به يقين تأثير #ناسپاسى در سلب نعمتها نيز چنين است. ممكن است بر اساس لطف خداوند، مجازات سلب نعمت تأخير بيفتد، ولى به هر حال اگر انسان بيدار نشود و جبران نكند، اين مجازات حتمى است، چرا كه لازمه حكمت خداوندى است. از سوى ديگر #ناسپاسى سبب مى شود كه انسان از معرفة الله دور بماند و اين بزرگترين خسران و زيان است، بزرگان علم كلام در نخستين گام از بحث انگيزه های معرفة الله، به مسأله #شكر_نعمت می پردازند، و از آن به عنوان نخستين انگيزه شناخت پروردگار نام مى برند، 🔹زيرا تشكّر و #سپاسگزارى از بخشنده نعمت يك امر وجدانى است. انسان هنگامى كه خود را غرق نعمت مى بيند و مى داند اين همه نعمت در درون و برون وجود خويش از سوی پروردگار عالم است، به فكر تشكر از بخشنده نعمت مى افتد، و همين امر راه خداشناسى را براى او هموار مى سازد. اما #انسان_ناسپاس، بی اعتنا به نعمت و بخشنده نعمت، از معرفة الله نيز محروم مى شود. از سوى ديگر ناسپاسى در برابر نعمت هاى خالق، سبب ناسپاسى انسان در برابر مخلوق مى شود؛ به طوری که نه تنها ارزشى براى محبت ها و خدمات بى شائبه ديگران قائل نمی شود، بلكه خود را طلبكار آنان می داند، و اين صفت، سبب تنفّر و بيزارى مردم از چنين افرادی مى شود، و به اين ترتيب #انسان_ناسپاس گرفتار انزواى اجتماعى و نداشتن يار و ياور، در برابر مشكلات زندگى خواهند شد. پی نوشت‌ها؛ [۱] غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، دارالكتاب الإسلامی، قم،‏ ۱۴۱۰ق، چ دوم‏، ص ۶۶۱، قصار ۱۴۴۷؛ مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل‏، نورى، مؤسسة آل البيت(ع)، قم،‏ ‏۱۴۰۸ق، چ اول، ج ‏۱۲، ص ۳۷۱ [۲] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، تهران، ‏۱۴۰۷ق، چ چهارم، ج ‏۲، ص ۹۵، باب الشكر، ح ۹ 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، قم‏، ۱۳۷۷ش،‏ چ اول‏، ج ۳، ص ۷۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #شکر #شکرگزاری #ناسپاسی #کفران_نعمت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️مفهوم «کفران نعمت» چیست؟ 🔹 #كفر در اصل به معنى پوشانيدن چيزى است؛ و از آنجا كه #شخص_ناسپاس، در پوشانيدن ارزش #نعمت تلاش مى كند، به این عمل #كفران مى گويند. بديهى است #كفران_نعمت، گاه در #قلب و گاه با #زبان و گاه در #عمل است. #انسانهای_ناسپاس #نعمت ها را در #قلبِ خود بى مقدار يا كم اهميت مى شمرند، 🔹و با #زبان در بی ارزش بودن آن نعمت سخن مى گويند، و در #عمل نیز به جاى حسن استفاده، از آن سوء استفاده مى كنند. به همين دليل بزرگان علم اخلاق فرموده اند: «اَلشُّكْرُ صَرْفُ الْعَبْدِ جَمِيْعَ ما اَنْعَمَهُ اللّهُ تَعالَى فى ما خُلِقَ لاَجْلِهِ»؛ (#شكر_نعمت آن است كه بندگان خدا، نعمت هايى را كه #خداوند به آنها بخشيده است، در همان راهى مصرف كنند كه براى آن آفريده شده). 🔹بنابراين #كفران و #ناسپاسى آن است كه #نعمت‌ها را نابجا مصرف كنند، #چشمى را كه خدا براى ديدن آثار عظمت او در عالم هستى و تشخيص راه از چاه و مشاهده آيات الهى آفريده در طريق #حرام به كار گيرد، همچنين #گوش، #زبان، #دست و #پا يا مال و #ثروت را. 🔹گويى اين سخن بر گرفته از حديث #امام_صادق (عليه السلام) است که می فرماید: «شُكْرُالنِّعْمَةِ اِجْتِنابُ الْمحارِمِ»؛ [۱] (#شكر_نعمت آن است كه از #گناهان پرهيز شود). و به اين ترتيب معنى سپاس و ناسپاسى هر دو روشن مى شود. پی نوشت: [۱] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، تهران، ‏، چ۴، ج۲، ص۹۵، باب الشكر، ح ۱۰؛ و... 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، قم‏، ۱۳۷۷ش،‏ چ اول‏، ج ۳، ص ۷۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #کفران_نعمت #ناسپاسی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد