🔸 « #روش_شناسی #جریان_شناسی» به دغدغه‌ی تقویت ادبیات بومی علوم انسانی و پاسخی به چالش «روش» در تولید علم می‌پردازد.
🔸این کتاب برای نخستین‌بار، جریان‌شناسی را به‌مثابه «نظریه-روش» صورت‌بندی کرده است، که می‌تواند در عرض روش‌های مرسوم #علوم_انسانی همچون تحلیل گفتمان مطرح شود. مهم آنکه این پژوهش پیش‌رو، روش جریان‌شناسی را به‌عنوان فرآیندی میان‌رشته‌ای معماری کرده است و بر مبانی #حکمت_اسلامی پی‌ریزی شده است.
🔸«جریان‌شناسی» اصطلاحی نوپدید و پربسامد در فضای فکری-فرهنگی و علمی ایران معاصر است که با ادبیات جذاب خود، توجه مخاطبان و اندیشوران بسیاری را جلب کرده است؛ اما بیشتر از آن به‌عنوان الگویی رسانه‌ای و ژورنالیستی برای تنظیم محتوا در سخنرانی‌ها، مقالات و یادداشت‌ها استفاده می‌شود.
🔸 جریان‌شناسی به‌مثابه نظریه-روش، می‌تواند در هر پژوهش فکری، اندیشه‌ای و فرهنگیِ تأثیرگذار در بستر تاریخ استفاده شود؛ ازاین‌رو جریان‌شناسی به‌عنوان الگویی بومی در رشته‌هایی همچون فلسفه، کلام، معارف اسلامی، تاریخ، جامعه‌شناسی، علوم سیاسی، مدیریت و سیاست‌گذاری قابل بهره‌برداری خواهد بود.
🔸استاد حجت‌الاسلام دکتر عبدالحسین خسروپناه، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و معاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی، در مقدمه‌ی این کتاب آورده است: «بدون روش‌شناسی جریان‌شناسی، نمی‌توان امیدی به دستیابی به مطالعات منضبط و ساختارمند در این حوزه داشت؛ چراکه در اصل «روش» است که مسئولیت پاسداری از هویت علمی پژوهش‌ها و پایداری توجیه آن‌ها در فضای علم و جامعه علمی را برعهده دارد. کتاب «روش‌شناسی جریان‌شناسی» اولین اثر منسجم برای هموارسازی مسیر دستیابی به این هدف است... این کتاب تحقیق #جامع و #نوآورانه‌ای است که توسط برادر فاضل آقای علی ابراهیم‌پور تدوین شده است؛ بنده آن را کامل مطالعه کردم و اصلاحات آن انجام شده است. بی‌شک برای خوانندگان مفید خواهد بود.»
🔸استاد دکتر محمدصادق کوشکی، عضو هیئت علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران، نیز در مقدمه خویش آورده است: «برای برون‌رفت از این تنگناها و فاصله‌گرفتن از شائبه‌های غیر عالمانه رایج در جریان‌شناسی موجود در ایران امروز، چاره‌ای جز پرداختن علمی و روشمند به این مقوله وجود ندارد و یکی از ارکان پرداخت روشمند به جریان‌شناسی دستیابی به روش شناخت جریان‌ها است... اثر پیش رو یکی از نخستین گام‌ها در عرصه «روش جریان‌شناسی» است که نویسنده محترم طی تلاش‌های خود در جهت شناخت جریانات فرهنگی و سیاسی کشور آن رسیده و #مدتی_طولانی را برای تولید و پردازش آن صرف کرده و به همین دلیل این اثر هم از امتیاز #تازگی و #نوپدیدی برخوردار است و هم نیازمند بررسی و نقد عالمانه و البته تکمیل این روند جز با تداوم نگارش در این موضوع ممکن نخواهد بود.»
🔸علی ابراهیم پور طلبه درس خارج حوزه علمیه قم و فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد مدیریت راهبردی فرهنگ دانشگاه باقرالعلوم(علیه‌السلام) است و در این کتاب محصول پژوهش پنج‌ساله خود را پس نقد و نظر برخی از استادان حوزوی و دانشگاهی، به جامعه علمی ارائه کرده است.
🔸قابل ذکر است، چاپ نخست کتاب «روش‌شناسی جریان‌شناسی به‌مثابه نظریه-روشی میان‌رشته‌ای» در 456صفحه رقعی با تیراژ 500نسخه و با قیمت 95هزارتومان به همت انتشارات #کتاب_طه راهی بازار نشر شده است.
🔸گفتنی است، پایگاه اختصاصی کتاب به آدرس "@Currents_studies" بستری برای اطلاع‌رسانی اخبار، نشست‌ها، رویدادها، درس‌گفتارها و بازخوردهای خوانندگان در شبکه‌های اجتماعی راه‌اندازی شده است.
🔸علاقه‌مندان می‌توانند برای تهیه کتاب علاوه بر کتاب‌فروشی‌ها به پایگاه اینترنتی نشر کتاب‌طه یا پاتوق‌کتاب‌فردا مراجعه کنند و یا با شماره ۰۲۵۳۷۸۴۲۰۳۹ تماس بگیرند.//پایان//
https://www.tasnimnews.com/fa/news/1400/02/08/2493189
https://www.farsnews.ir/news/14000211000722/
http://www.ibna.ir/fa/book/305537/
🌐 @aliebrahimpour_ir
🌐 @currents_studies
🆔 @daftarnokhbegan
🔖 #دریافت_مقاله باز خوانی تعریف عکس مستوی در قضایای مطلقه با تاکید بر اشکالات محقق طوسی بر ابن سینا
🖊 حجج الاسلام امین صیدی، سیداحمد فقیه و دکتر جمال سروش دام عزهم
🌐 http://logicalstudy.ihcs.ac.ir/article_6320_233bdacd4983ce93ac58097f9a8c4db9.pdf
✔️ #چکیده
#فارابی اولین منطق‌دان مسلمانی است که در آثارش به تعریف #عکس_مستوی پرداخته است. #ابن_سینا با وام‌داری از او و با افزودن قیدِ «بقاء کذب»، عکس مستوی را چنین تعریف کرده: «جابه‌جایی موضوع و محمول به همراه بقاء کیف، صدق و کذب». منطقییون پس از ابن سینا و در رأسشان #محقق_طوسی بر این تعریف چندین اشکال گرفته‌اند و سعی در ارائه تعریفی دقیق و سازوار با نظام منطقی داشته‌اند. در این پژوهش ضمن سنجش و ارزیابی این نقض و ابرام‌ها، به بررسی سیر تاریخی تعریف عکس مستوی توسط منطق‌دانانِ مسلمان پرداخته شده‌است. به همین منظور تطورات تعریفِ عکس مستوی مورد مطالعه قرار گرفته و با ذکر اشکالاتِ تعاریفِ منطق دانانی چون «فارابی»، #اخوان_الصفا، #فخر_رازی، #ابن_سهلان_ساوی و... به این نتیجه رهنمون شده‌ایم که تعریفِ #خونجی و هم عصرانش (محقق طوسی، #ارموی و...) تعریفی مناسب و بی اشکال و به اصطلاح #جامع افراد و #مانع اغیار است.
#منطق_پژوهی
@tafaqqoh