🔖 #دریافت_مقاله تعلیم و تربیت مبتنی بر فطرت (تربیت فطرت گرا) با تاکید بر دیدگاه آیة الله شاه آبادی: مدل سازی فطرت با هرم سه وجهی
🌐 https://jphilosophy.um.ac.ir/article/view/21486/7850
✔️ #چکیده
«فطرت» به عنوان یکی از بنیادی‌ترین مباحث #انسان_شناسی_اسلامی و #نظام_تربیتی_اسلامی، همواره مورد توجه اندیشمندان، فیلسوفان و مربیان مسلمان قرار داشته است. با این همه، با توجه به تفاوت منظر و موضعی که هر اندیشمند اتخاذ نموده، تفاسیر متنوع و تا حدی متفاوت از #فطرت ارائه شده است؛ لذا تعریف، قلم‌رو و انواعی که برای فطرت در نظر گرفته می‌شود، تأثیر مستقیمی در الگوی ارائه شده در مورد ساختار #روانی انسان از منظر اسلام خواهد داشت. آیة الله شاه آبادی [رحمه الله] از جمله برجسته‌ترین اندیشمندان معاصری است که بحث فطرت را مورد کنکاش قرار داده و بر اساس آن تلاش نموده است تا برای بسیاری از مباحث عمده اسلام، بنیانی نوین برپا نماید و از همین رو «فیلسوف فطرت» لقب گرفته است. این مقاله با پذیرفتن این مفروضه که «فطرت» به عنوان تقریر دینی از سرشت مشترک #انسان، می‌تواند در تعریف، قلم‌رو، اهداف و ارکان و مبانی، اصول و روش‌های #تعلیم و #تربیت اسلامی نقش عمده‌ای ایفا نماید، بر آن است تا با بهره‌گیری از آرا و تقریر این #فیلسوف، #مجتهد و #عارف معاصر، تصویری از الگوی ساختار روانی انسان بر اساس فطرت ارائه نماید.
آیة الله شاه آبادی [رضوان الله علیه] علاوه بر ویژگی‌هایی هم‌چون #غیر_اکتسابی بودن و #همگانی بودن فطرت در میان همه انسان‌ها، به ویژگی‌هایی چون #بالقوه بودن، #معصومیت از خطا و #ثابت بودن فطرت اشاره می‌نماید. وی با ذکر جلوه‌های مختلف فطرت (از جمله فطرت های #عالمه، #کاشفه، #حریت و #حب_راحت)، «فطرت عاشقه» را هسته اصلی #ساختار_روانی انسان معرفی می‌نماید. بر این اساس می‌توان فطریات انسان را در قالب هرمی سه وجهی (با ابعاد #علم، #عشق و #قدرت) توصیف نمود که که قاعده آن با مرکزیت «خود»، از عشق بهره برده است. همه فطریات (وجوه هرم و یال‌های آن) ریشه در فطرت عاشقه دارند و «عشق» #کلیدواژه انسان خواهد بود.
#رحلت_مرحوم_آیةالله_شاه‌آبادی
@tafaqqoh
🔖 #دریافت_مقاله توحید شهودی از منظر امام خمینی رحمه الله
🌐 http://matin.ri-khomeini.ac.ir/article_61404_0fe745534db0a5400a52c8b4cbd0b3c0.pdf
✔️ چکیده
مهم‌ترین رکنِ وصول به #وحدت از منظر عرفا #شهود عرفانی است. به تعبیر ایشان فاصله میان انسان و پدیده‌ها در #آگاهی_شهودی از میان می‌رود و حقایق به شکل حضوری بر عارف هویدا می‌گردد. در حالی‌که نزد فلاسفه نیل به وحدت از ره‌گذرِ وجود محقق می‌گردد و نزد عارف این مهم از طریق شهود حاصل می‌شود. تبیین اصل شهود وحدانی نشان‌گر جایگاه #توحید در دایره #صعود و #نزول است. در #قوس_نزول، وجود و کثرات به #ظهور می‌رسند. خالق به خلق تبدیل می‌شود و مراتب شکل می‌گیرند. در این مرتبه سالک ظهورات را به نظاره می‌نشیند و #کثرت را موجود می‌یابد. مشاهده او در این مرتبه بصری است. حال آن‌که در #قوس_صعود سالک بصر را رها کرده و با بصیرت حقایق را شهود می‌کند. توحید در قوس صعود رقم می‌خورد. جایی که در آن کثرات رنگ می‌بازند و سالک پلکان #تنزیه را با قدم سلب می‌پیماید. شاید به تعبیری بتوان گفت نهایت توحید همان نهایت تنزیه و سلب است. به تعبیر امام نیز سالک در اوج تنزیه به عالی‌ترین مرتبه توحید که همانا «تسبیح» است واصل می‌گردد. و این نشان از آن دارد که «وجود» در قوس نزول متحقق می‌گردد؛ حال آن‌که در قوس صعود تحقّق از آنِ «شهود» است. وجود، متضمن ایجاب، تشبیه و کثرت است اما شهود، متضمن سلب، تنزیه و وحدت است. #فیلسوف به اثبات وجودِ نزولی و #عارف به اثبات شهودِ صعودی می‌پردازند.
@tafaqqoh