‏‏‏‏#تفسیر_سوره_حجر_آیه_۲_۳جز۱۴ #سوره_مبارکه_حجر @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

"تفسیر نور (محسن قرائتی) ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَ يَتَمَتَّعُوا وَ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ «3» آنان را (به حال خود) رها كن تا بخورند و بهره‌مند شوند و آرزوها سرگرمشان كند، پس به زودى (نتيجه اين بى‌تفاوتى‌ها را) خواهند فهميد. نکته ها مسئله رهاكردن كفّار به حال خود كه از جمله‌ى‌ «ذَرْهُمْ» استفاده مى‌شود، به خاطر سركشى خود آنان است، وگرنه خداوند ابتدا براى هدايت همه‌ى انسانها، پيامبر فرستاده و كسى را به حال خود رها نكرده است. چنانكه اين مطلب بارها در قرآن مطرح شده است. از جمله: «وَ نَذَرُهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ» «1»، آنان را رها مى‌كنيم تا در سركشى خود سردرگم شوند و در جاى ديگر مى‌فرمايد: «وَ يَمُدُّهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ» «2» آنان را در سركشى كردن مهلت مى‌دهيم. انسان به آرزو زنده است و اگر روزى آرزو از انسان گرفته شود از كار و تلاش دست برمى‌دارد. امّا آرزويى كه در اسلام مورد انتقاد قرار گرفته است، مربوط به موارد ذيل است: 1. آرزوى طولانى، 2. آرزوى بيش از عمل، 3. آرزوى بدون عمل، 4. آرزويى كه انسان را سرگرم كند، 5، آرزوى خير داشتن از كار و افراد بد. پيامبراكرم صلى الله عليه و آله فرمود: من از دو چيز بر شما مى‌ترسم؛ يكى پيروى از هوسها كه شما را از حقّ باز دارد و ديگرى آرزوهاى طولانى كه شما را از آخرت غافل نمايد. در دعاى كميل مى‌خوانيم: آرزوهاى طولانى، انسان را از رسيدن به خيرات محروم مى‌كند. «و حبسنى عن نفعى بعد آمالى» «1». انعام، 110. «2». بقره، 15. جلد 4 - صفحه 440 پیام ها 1- در تبليغ و ارشاد وقت خود را صرف نااهلان نكنيد. «ذَرْهُمْ» 2- انسان، گاهى چنان در كفر غوطه‌ور مى‌شود كه برهان و هشدار انبيا نيز او را بيدار نمى‌كند «ذَرْهُمْ» 3- آرزو اگر انسان را غافل كند، نابجاست. «وَ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ» (ولى اگر انسان را به كار و تلاش وادار كند خوب است زيرا در قرآن مى‌خوانيم: «وَ الْباقِياتُ الصَّالِحاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَواباً وَ خَيْرٌ أَمَلًا» «1») 4- مهلت الهى را نشانه لطف و رحمت او ندانيم. ذَرْهُمْ‌ ... فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ‌ (گاهى پزشك به اطرافيان بيمار مى‌گويد: مريض را رها كنيد و هر چه مى‌خواهد بخورد به او بدهيد، زيرا كار از كار گذشته است) «1». كهف، 46." ‏‏‏‏#تفسیر_سوره_حجر_آیه_۳جز۱۴ #سوره_مبارکه_حجر @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

"تفسیر نور (محسن قرائتی) وَ ما أَهْلَكْنا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا وَ لَها كِتابٌ مَعْلُومٌ «4» و ما اهل هيچ قريه‌اى را هلاك نكرديم مگر آنكه براى آن (كارنامه و) كتابى معلوم بود. پیام ها 1- كاميابى‌هاى دنياپرستان پايانى دارد. «ما أَهْلَكْنا مِنْ قَرْيَةٍ» 2- اگر بخواهيم مى‌توانيم كفّار را فوراً نابود كنيم، امّا برنامه و سنّت ما فرصت دادن و تأخير است. «لَها كِتابٌ مَعْلُومٌ» 3- به مهلت دادن‌هاى الهى مغرور نشويم. «لَها كِتابٌ مَعْلُومٌ» 4- جامعه و تاريخ نيز قانون و زمان‌بندى و اصولى دارند. «قرية الا و لها كتاب معلوم» فسير نور(10جلدى)، ج‌4، ص: 441" ‏‏‏‏#تفسیر_سوره_حجر_آیه_۴_جز۱۴ #سوره_مبارکه_حجر @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

‏‏‏‏#تفسیر_سوره_حجر_آیه_۴_۵جز۱۴ #سوره_مبارکه_حجر @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

"تفسیر نور (محسن قرائتی) ما تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَها وَ ما يَسْتَأْخِرُونَ «5» هيچ امّتى از اجل خود نه پيش مى‌افتد و نه پس مى‌ماند. نکته ها اجَل و حوادثى كه پيش مى‌آيد دو نوع است: حتمى و غيرحتمى. اجَل غيرحتمى با دعا و صدقه و كارهاى خير قابل تغيير است، امّا اجَل حتمى قابل تغيير نيست. پیام ها 1- نه تنها افراد بلكه امّت‌ها و تاريخ آنان زمان‌بندى واجَل دارند. «اجلا» 2- بقا و ثبات افراد وامّت‌ها به دست خداست وانسان در جلو وعقب انداختن برنامه‌هاى حتمى الهى، نقشى ندارد. ما تَسْبِقُ‌ ... وَ ما يَسْتَأْخِرُونَ‌" ‏‏‏‏#تفسیر_سوره_حجر_آیه_۴_۵جز۱۴ #سوره_مبارکه_حجر @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

"تفسیر نور (محسن قرائتی) وَ قالُوا يا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ «6» و كفّار گفتند: اى كسى‌كه (ادّعا دارى) ذكر (الهى) بر اونازل شده! به يقين تو ديوانه‌اى! لَوْ ما تَأْتِينا بِالْمَلائِكَةِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ «7» اگر از راست‌گويانى چرا فرشتگان را پيش ما نمى‌آورى؟ نکته ها «لَمَجْنُونٌ» به معناى بى‌عقل نيست، بلكه به معناى جن‌زده است. همان‌گونه كه كلمه «ديوانه» به معناى ديوزده است و در جاهليّت اعتقاد داشتند كه شاعر به خاطر ارتباطى كه با جنّ دارد مى‌تواند شعر بگويد. در اين دو آيه تحقير وتمسخر وتهمت وترديد، با انواع تأكيدها براى پيامبر صلى الله عليه و آله از زبان كفّار مطرح شده است. «يا أَيُّهَا الَّذِي» به جاى‌ «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ»* يك نوع تحقير است، «الذِّكْرُ» با توجّه‌به اينكه كفّار به وحى عقيده نداشتند، يك نوع تمسخر است و «لَمَجْنُونٌ» تهمت‌ جلد 4 - صفحه 442 است و جمله‌ «إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ» نشانه‌ى ترديد آنان در نبوّت است. به علاوه حرف‌ «إِنْ» و حرف لام در جمله‌ «إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ» و قالب جمله اسميه، نشانه‌ى انواع تاكيد در سخن و عقيده انحرافى آنهاست. پیام ها 1- توجّه به معنويات، نزد گروهى ديوانگى است. «إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ» 2- كفّار سرچشمه سخنان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله را كه وحى است قبول نداشتند. لذا به جاى‌ «أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ» مى‌گفتند: «نُزِّلَ عَلَيْهِ» 3- كفّار، نشانه‌ى صداقت پيامبر را نزول فرشته مى‌دانستند، ولى اين بهانه‌اى بيش نبود، زيرا در جاى ديگر قرآن مى‌خوانيم: اگر بر فرض ما فرشتگان را بر آنان نازل كنيم و مردگان زنده شوند و با آنان سخن بگويند و در برابر چشمشان همه چيز را حاضر كنيم، باز هم ايمان نمى‌آورند. «ما كانُوا لِيُؤْمِنُوا»*" ‏‏‏‏#تفسیر_سوره_حجر_آیه_۶_۷جز۱۴ #سوره_مبارکه_حجر @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

‏‏‏‏#تفسیر_سوره_حجر_آیه_۶_۷_۸جز۱۴ #سوره_مبارکه_حجر @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

"تفسیر نور (محسن قرائتی) ما نُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ وَ ما كانُوا إِذاً مُنْظَرِينَ «8» (غافل از آنكه) ما فرشتگان را جز بر اساس حقّ نمى‌فرستيم و در آن صورت ديگر كفّار مهلت داده نمى‌شوند. (و قهر فورى الهى آنان را خواهد گرفت) نکته ها از آيات قرآن استفاده مى‌شود كه هرگاه معجزه‌اى از انبيا صادر شود و مردم بى‌اعتنايى كنند، ممكن است قهر الهى نازل شود و ممكن است براى مدّتى به آنان مهلت داده شود، ليكن هرگاه نوع معجزه و درخواست آن از طرف مردم باشد؛ نظير بيرون آمدن شتر از دل كوه كه از حضرت صالح خواستند و يا نظير فروآمدن غذاى آسمانى كه از حضرت عيسى خواستند، در اين گونه موارد هرگاه مردم تخلف نمايند قهر خدا حتمى و فورى است و ديگر به آنان مهلت داده نمى‌شود. «وَ ما كانُوا إِذاً مُنْظَرِينَ» در آيه قبل كفّار با جمله‌ «لَوْ ما تَأْتِينا بِالْمَلائِكَةِ» از پيامبر عزيز تقاضاى فرود آمدن‌ جلد 4 - صفحه 443 فرشتگان بر خودشان را داشتند. اين آيه پاسخ مى‌دهد: كه نزول فرشتگان براست و حقّ آن است كه فرشته بر افراد لايق نازل شود و نزول فرشته بر افراد نااهل باطل است و ما جز حقّ انجام نمى‌دهيم. «ما نُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ» پیام ها 1- نزول فرشتگان بر اساس هوس اين و آن نيست، بلكه بر اساس حقّ است. «ما نُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ» 2- مهلت دادن خداوند نيز قانون دارد و در مواردى كه نوع معجزه با درخواست خود مردم باشد، ولى بازهم سركشى نمايند، مهلتى در كار نيست. «ما كانُوا إِذاً مُنْظَرِينَ" ‏‏‏‏#تفسیر_سوره_حجر_آیه_۸جز۱۴ #سوره_مبارکه_حجر @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

سلام علیکم با هدف ترویج و آموزش و گسترش فرهنگ قرآنی هر هفته یک صفحه از قرآن با صوت استاد پرهیزکار و متن همان صفحه در کانال قرار خواهد گرفت #صفحه_۱۹_جز۱_بقره_پرهیزکار #خانه_قرآنی_کریمه_منطقه_۱۸ ارتباط با ادمین @S_K_ahmadi54 https://eitaa.com/kareme18

سلام علیکم با هدف ترویج و آموزش و گسترش فرهنگ قرآنی هر هفته یک صفحه از قرآن با صوت استاد پرهیزکار و متن همان صفحه در کانال قرار خواهد گرفت #صفحه_۱۹_جز۱_بقره_پرهیزکار #خانه_قرآنی_کریمه_منطقه_۱۸ ارتباط با ادمین @S_K_ahmadi54 https://eitaa.com/kareme18

"تفسیر نور (محسن قرائتی) إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ «9» همانا ما خود قرآن را نازل كرديم و قطعاً ما خود آن را نگاه‌داريم‌ نکته ها در آيه 6 كفّار مى‌گفتند: معلوم نيست سرچشمه ذكر پيامبر چيست‌ «نُزِّلَ عَلَيْهِ» در اين آيه مى‌فرمايد: شك نكنيد قطعاً خود ما هستيم كه ذكر و قرآن را بر او نازل مى‌كنيم و همان گونه كه كفّار با تأكيد نسبت جنون مى‌دادند، خداوند با تأكيد بيشترى نزول قرآن و حفظ آن را به ذات مقدّس خود نسبت مى‌دهد. در اين آيه‌ى كوتاه، شش نوع تأكيد بكار رفته است؛ سه تأكيد براى نزول قرآن كه در كلمات‌ «إِنَّا، نَحْنُ‌، الذِّكْرَ» نهفته شده و سه تأكيد براى حفظ قرآن از هر نوع تغيير و تحوّل كه در كلمات‌ «إِنَّا، لَهُ‌، ل» است كه در اصطلاح ادبيات عرب براى اهل فن روشن است. به گواهى و وعده خدا در اين آيه، هيچ گونه تغيير وتحريفى در قرآن رخ نداده، چنانكه در آيات ديگر نيز اين مطلب آمده است، از جمله آيه 42 فصلت: «لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ» هيچگونه باطلى از هيچ طريقى به قرآن راه ندارد. و اگر رواياتى را ديديم كه‌ جلد 4 - صفحه 444 در آن به تحريف قرآن اشاره‌اى دارد؛ يا جعلى است كه بايد بر ديوار زد و يا مراد تحريف در معنا وعمل، تفسير به رأى و سليقه و كنارزدن قرآن شناسان اصلى يعنى اهل‌بيت پيامبر عليهم السلام مى‌باشد. علاوه بر وعده خداوند مبنى بر حفاظت از قرآن، مسلمانان از آغاز، قرآن را حفظ كرده ودر نوشتن وحفظ آن جدّى بودند، حتّى آموزش قرآن را مهريه زنان قرار مى‌دادند، در نمازها مى‌خواندند و كاتبان وحى افراد متعدّد بودند كه يكى از آنان حضرت على عليه السلام بود وامامان اهل‌بيت عليهم السلام مردم را به همين قرآن موجود دعوت مى‌كردند. به علاوه حديث ثقلين از شخص پيامبر كه فرمودند: من دو چيز گرانبها در ميان شما مى‌گذارم و مى‌روم؛ يكى قرآن و ديگرى اهلبيتم، كه اين دو هرگز از هم جدا نمى‌شوند و اگر شما به هر دو تمسك كنيد، هرگز گمراه نخواهيد شد. گواه ديگرى بر سلامت قرآن است و به راستى مگر مى‌توان گفت رسالت پيامبر ثابت ولى كتابش متغير است؟! مصطفى را وعده داد الطاف حق‌ گر بميرى تو نميرد اين نَسَق‌ من كتاب و معجزت را حافظم‌ بيش و كم كن را زقرآن رافضم‌ در زمينه تحريف نشدن قرآن صدها كتاب و مقاله و تحقيق از سوى بزرگان شيعه تأليف شده است و با كمال تأسّف عقيده به تحريف را به ناحقّ به شيعه نسبت داده‌اند. قرآن ذكر است، «نَزَّلْنَا الذِّكْرَ» و اعراض از ذكر و قرآن، انسان را به بدبختى مى‌كشاند. «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً» «1» قرآن ذكر است و تنها با ذكر خدا دل‌ها آرام مى‌گيرد. «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» «2» پیام ها 1- قرآن نه از بشر است و نه از فرشته. «إِنَّا نَحْنُ» 2- قرآن براى هميشه محفوظ است. «لَحافِظُونَ» (اسم فاعل رمز دوام است) 3- يكى از پيشگويى‌هاى قرآن واز امتيازات اسلام، مصونيت قرآن از تحريف‌ است. «إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ» «1». طه، 124. «2». رعد، 28. جلد 4 - صفحه 445 4- قرآن، ذكر است؛ ياد خدا، ياد نعمت‌ها، ياد تاريخ گذشتگان و ياد قيامت. «الذِّكْرَ» 5- تهمت‌ها وتحقيرهاى ناروا، بايد محكم و همانند خودشان پاسخ داده شود. «نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ» را بايد با آيه‌ «نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ» پاسخ داد." ‏‏‏‏#تفسیر_سوره_حجر_آیه_۹جز۱۴ #سوره_مبارکه_حجر @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

‏‏‏‏#تفسیر_سوره_حجر_آیه_۹جز۱۴ #سوره_مبارکه_حجر @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As