↫ بسمـ الله الرحمنـ الرحیمـــ ↬
الٰهُمَّ صَلِّ علیٰ مُحمَّدٍ و آل مُحمَّدٍ و عَجِّل فرَجَهُم.
#النحو_الوافی.🔹المسألة ۵۰ افعال المقاربَةِ و افعال الشروعِ و افعال الرجاءِ. 🔹
💥.ابتدا "افعال مقاربه" که سه فعل هستند،بررسی میشون(کادَ،کَربَ و أوشکَ)این افعال ناقصه و ناسخه هستند،عملشان رفع به اسم و نصب به خبر است،و مادامی که ناقصه هستند هیچ احتیاجی به "فاعل" یا "مفعول به" ندارند.
#معنای این افعال،نزدیکی حصول خبر برای اسم است مثلِ"کادَ زیدٌ یَکْتُبُ َ،نزدیک است که زید بنویسد"
💥خبر افعال مقاربه،باید شرايط زیر را داشته باشد،
💥۱.فعل مضارع که مرفوعش(فاعل یا نائب فاعل)،ضمیر غائبی هست.
💥۲.این مضارع مسبوق به "أَنْ"مصدریه باشد البته همراه فعلِ"اوشکَ"و غیر مسبوق به "أَنْ"مصدریه همرا دو فعل"کادَ و کربَ"
#خیلی نادر است،خبر این افعال به صورت جمله "غیر مضارع"باشد.
#عمل افعال مقاربه،فقط در خصوص فعل ماضی نیست بلکه در مشتقات این افعال نیز این عمل وجود دارد،مثل مضارع برای کادَ(یکاد)و مضارع و اسم فاعل برای أوشکَ(یوشِک،موشکٌ).
💥استعمال"کادَ و کربَ"اکثراً به صورت ناسخ هست،اما "اوشک"جایز است که گاهی به صورت"تامه"استعمال شود به شرطی که فاعل آن"أَنْ مصدریه ای باشد که بعد او فعلی می آید،و مرفوعِ فعل ضمیرِ مستتر است،مثلِ"أوشَکَ أنْ یَنْصُرَ زیداً"
#درصورتی که أَوْشکَ "تامه"استعمال شود،شکل واحدی دارد و ضمیری به او متصل نمیشود،مثلِ"القویانِ أَوْشکَ أنْ یَتْبَعا" یا القویات أَوْشکَ أنْ یَتْبَعْنَ" اما اگر ناقصه استعمال شود،به او ضمیر متناسب با مبتدا متصل میشد،و گفته میشد مثلا،"القویات أَوْشکْنَ أنْ یَتْبَعْنَ"
💥اگر بعد از أَوشَکَ،مضارعِ منصوبی بیاید که اسمِ ظاهری را رفع داده است،"تامَه" و یا "ناقصه" بودنش جایز است،مثلِ"أوشَک أَنْ یفوزَ القویُّ"
#خلاصه صفحه ۵۰۰ تا ۵۰۳
@talcheslkotob
↫ بسمـ الله الرحمنـ الرحیمـــ ↬
الٰهُمَّ صَلِّ علیٰ مُحمَّدٍ و آل مُحمَّدٍ و عَجِّل فرَجَهُم.
💥شرایط اینکه"قول" به معنای"ظن" باشد.
✔️۱.ماده قول فعل مضارع باشد.
✔️۲.این فعل مضارع برای مخاطب باشد.
✔️۳.این فعل مضارعِ مخاطب مسبوق به استفهام باشد.
✔️۴.بین استفهام و این فعل فاصلی دیگر نباشد،جز "ظرف" و "جار و مجرور" یا "معمولش" یا "معمولِ معمولش".
#خیلی از نحوی ها این شرط بالا را نپذیرفته اند.(یعنی بین او و استفهام میتواند هر فاصلی بیاید).
۵.به "لام"جر متعدی نشود،و اگر چنین شود،وجوبا به معنای"نطق"است.
#مثال"أ تقولُ لِلوالدِ فضلُک مشکورٌ"
💥چند مثال برای "ماده قول"که تمام شرایط را داراست.
#مثال اول"أ تقولُ المنافقَ اخطرَ من عدوٍ"
#مثال دوم"أ-فی اعماق البحرِ-تقولُ الغواصةَ مقیمةً"
#مثال سوم"أ-فوقَ السحابِ-تقولُ الطائرَ مرتفعاً"
#اگر شرطی از شرایط سابق مختل شد"قول"به معنای"ظن"نیست،و احکام ظن را ندارد،در این صورت به معنای"نطق و تلفظ" است که یک مفعول را نصب میدهد.
#اگر تمام شرایط ایجاد شد،جایز است به معنای"قول"باشد همانطوری که جایز است به معنای "نطق و تلفظ"باشد و در صورتی که به معنای "نطق و تلفظ" باشد"مبتدا و خبر " بعدش محلا منصوب"سد مسد" مفعول قول میشوند.
#قبیله"سُلَیم" اعتقاد دارند هر گاه"قول" به معنای"ظن" باشد،مثل"ظن"عمل میکند و هیچ شرطِ دیگری را ذکر نکرده اند.
#نحو وافی جلد دوم خلاصه صفحه ۴۵ تا ۴۷
https://eitaa.com/joinchat/2729246727C8ff5234cd0