eitaa logo
رِسـانـه طَـریـقُ الْـحَـقْ🇵🇸
2.5هزار دنبال‌کننده
12.7هزار عکس
7.2هزار ویدیو
145 فایل
✨﷽✨ كانالي مملوّ از تكان دهنده‌ترين سخنان علمای اخلاق و عرفان (روشنگری) (کپی آزاد) تأسیس : ۲۷ / ۱ / ۱۳۹۷ ارتباط با ادمین کانال @Adel_khalatbari تبادل نداریم🌹
مشاهده در ایتا
دانلود
✳ وقتی انسان‌تریم که باورمان به قیامت بیشتر باشد 🔻 انسان وقتی انسان‌تر است که باورش به بیشتر است. یعنی میزان انسانیت انسان و به فعلیت رسیدن توانایی‌های انسان وقتی است که باورش به قیامت بیشتر باشد و این خیلی زیباست. اگر انسان از قیامت غافل است، انسانیت او زیر پا لگدمال می‌شود و تمام افعالی که انجام می‌دهد به جهت گرایش‌های بدنی اوست؛ نه به لحاظ انسانی. 🔸 کسی که از قیامت غافل است، حقیر است. اگر انسان می‌خواهد عظیم شود، هرچقدر باورش به و توجه‌اش به معاد و قیامت بیشتر باشد، ماهیت انسان تغییر می‌کند. یعنی کسی که باور کرد همه‌ی عمرش هشتاد، نود سال است، یک‌طور زندگی می‌کند؛ یک‌طور است و کسی که باور کرد دارد، ارزش‌ها و تصمیم‌گیری‌هایش خیلی متفاوت می‌شود. 👤 📺 ۹۹/۰۳/۲۴
✳ معادباوری اعمال را ضرب در ابدیت می‌کند 🔻 اگر انسان گره خورد به و ، اعمالش ضرب در ابدیت شده است. کسی که گره خورد به صد سال عمر دنیا، عملش حداکثر همین صد سال عمر دنیاست. ارزش او همین قدر است. توان یا ضریب بی‌نهایت، با توان یا ضریب صد، چقدر عمل را و هر لحظه‌ی زندگی را متفاوت می‌کند! لذا و یاد ، ایجاد اراده و انگیزه می‌کند و انسان را خستگی‌ناپذیر می‌کند. خوف از معاد، انسان را با توان نامتناهی از بدی دور می‌کند و موتور وجودی انسان را در دور شدن از نقایص روشن می‌کند. 👤 📺 99/03/24
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
الهى ! . چگونه گویم نشناختمت كه شناختمت . و چگونه گویم شناختمت كه نشناختمت... . خدایا تو را شکر می کنم که دریا را آفریدی ، کوهها را آفریدی و من می توانم به کمک روح خود در موج دریا بنشینم و تا افق بی نهایت به پیش برانم و بدین وسیله از قید زمان و مکان خارج شوم و فشار زندگی را ناچیز نمایم. خدایا تو را شکر می کنم که به من چشمی دادی که زیباییهای دنیا را ببینم و درک زیبایی را به من رحمت کردی تا آنجا که زیباییهایت را و پرستش زیبایی را جزیی از پرستش ذاتت بدانم. .
✳ توان آن را نداريد كه نور اين بی‌بی را ببينيد 🔻 اين ‌كه گفته می‌شود، در وقتی (سلام الله عليها) عبور می‌کند، ندا داده می‌شود و می‌گويند: «غُضّوا أبصاركم» [چشمان خود را ببندید] به اين معنی نیست كه چون شما نامحرميد چشم‌ها را بپوشانيد، يا ديده‌ها را بشكنيد كه او را نبينيد. آن روز، سخن از و نيست؛ چون ظرف نيست و لذا اين دستور هم دستور است و نه ؛ يعنی شما توان آن را نداريد كه نور اين بی‌بی را ببينيد. چشم‌ها را فرو بربنديد و ديده‌ها را بشكنيد [و] توان آن را نداريد كه نورانيّت او را ببينيد. 👤 📝
✳ غفلت، چرک جان 🔻 یکی از موانع سیر انسان به‌سوی خداست و از نظر فرهنگ دین، و است. امامان معصوم علیهم السلام در به خدا عرض می‌کردند: خدایا! ما از تو شاکریم که دل‌هایمان را از چرک غفلت پاک کردی: «فَشَكَرْتُكَ بِإِدْخَالِي فِي كَرَمِكَ وَ لِتَطْهِيرِ قَلْبِي مِنْ أَوْسَاخِ الْغَفْلَهِ عَنْكَ.» 🔸 بعضی خیال می‌کنند که تعبیر از فضیلت و رذیلت اخلاقی به و وَسَخ (چرک) کنایه و مجاز است اما این پنداری باطل است؛ زیرا انسان، ظاهر و باطنی دارد و باطن در ظهور می‌کند. در قیامت، برخی نورانی و روسفید و برخی دیگر، روسیاه و چرکین‌اند و غِسلین (چرکابه) که طعام تبهکاران است: «فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ* وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ* لَا يَأْكُلُهُٓ إِلَّا الْخَاطِئُونَ» (حاقه، ۳۵ تا ۳۷) از غفلت‌ها نشأت می‌گیرد. 👤 📚 برگرفته از کتاب «عمل عرفانی در پرتو علم وحیانی» 📖 ص ۱۰۷
35.07M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
کسی که اعتقادی به حساب و کتاب نداشت یکی از تاثیرگذارترین قسمتهای برنامه زندگی پس از زندگی هستش
✳ وقتی انسان‌تریم که باورمان به قیامت بیشتر باشد 🔻 انسان وقتی انسان‌تر است که باورش به بیشتر است. یعنی میزان انسانیت انسان و به فعلیت رسیدن توانایی‌های انسان وقتی است که باورش به قیامت بیشتر باشد و این خیلی زیباست. اگر انسان از قیامت غافل است، انسانیت او زیر پا لگدمال می‌شود و تمام افعالی که انجام می‌دهد به جهت گرایش‌های بدنی اوست؛ نه به لحاظ انسانی. 🔸 کسی که از قیامت غافل است، حقیر است. اگر انسان می‌خواهد عظیم شود، هرچقدر باورش به و توجه‌اش به معاد و قیامت بیشتر باشد، ماهیت انسان تغییر می‌کند. یعنی کسی که باور کرد همه‌ی عمرش هشتاد، نود سال است، یک‌طور زندگی می‌کند؛ یک‌طور است و کسی که باور کرد دارد، ارزش‌ها و تصمیم‌گیری‌هایش خیلی متفاوت می‌شود. 👤 📺 ۹۹/۰۳/۲۴
✳ قیامت این چیزها را نمی‌داند! 🔻 مرحوم اواخر عمر دیگر نمی‌توانستند با پای خود جایی بروند و چون وسیله‌های امروزی نبود، ناچار کسی ایشان را کول می‌گرفت و به این طرف و آن طرف می‌برد. این کار مشکلی برای کسی نداشت چون بدن ایشان در آن ایام لاغر و نحیف شده بود. 🔸 یک روز جایی می‌رفتند. در کوچه‌ی شترداران کسی که ایشان را کول کرده بود، ظاهرا خسته می‌شود و مرحوم شیخ مرتضی را کنار کوچه به زمین می‌گذارد. بدن ایشان به دیوار کاهگلی خانه‌ی مجاور برخورد می‌کند و کمی خاک و پر کاه روی زمین می‌ریزد. ایشان با نگرانی درب آن خانه را می‌کوبند. صاحبخانه در را که باز می‌کند شیخ مرتضی را می‌شناسد. شیخ مرتضی می‌گویند من به دیوار خانه‌ی شما تکیه داده‌ام و کمی از خاک و کاهگل دیوار به زمین ریخته. بفرمایید چقدر باید بدهم تا جبران شود. صاحبخانه که به شیخ مرتضی ارادت داشت، می‌گوید اختیار دارید. منزل من متعلق به شماست. آقا در جواب می‌گویند این چیز‌ها را نمی‌داند. یا باید رضایت بدهی و حلال کنی یا باید خسارت بگیری». 📚 کتاب 📖 ص ۴۸ 👤 #⃣
✳ یک روز می‌فهمیم زندگی دنیا اصلا زندگی نبوده! 🔻 «يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي» انسان می‌گوید: ای کاش برای زندگی‌ام چیزی پیش فرستاده بودم! انسان وقتی وارد صحرای و عالم می‌شود تازه می‌فهمد که زندگی‌اش آن است و این که در بوده اصلا نبوده بلکه جلسه‌ی بوده. درست مثل یک دانشجو که ساعتی در جلسه‌ی امتحان است و آن امتحان، سرنوشتش را در همه‌ی عمر و برای ده‌ها سال تعیین می‌کند. در این‌جا تعبیر قرآن تعبیر عجیبی است، کأنه می‌خواهد بگوید قبل از این‌جا اصلا زندگی نبود. «يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي» ای کاش برای زندگی‌ام چیزی پیش فرستاده بودم. 👤 📚 | ج۲۸ 📖 ص ۵۴۴ #⃣
✳ چه با خودت آوردی؟ 🔻 خداوند در می‌فرماید «من جاء بالحسنه فله عشر امثالها» نفرمود کسی که در دنیا کار خوب بکند یا کسی که در دنیا ایمان بیاورد است، در هیچ جای قرآن نداریم که فرموده باشد «من فعل الحسنه» بلکه فرمود: «من جاء بالحسنه» این یعنی انسان باید یک قدرتی داشته باشد که بتواند این اعمال حسنه را . یعنی اعمالش در دستش نقد باشد. این‌طور نباشد که در دستش کار خیر بگذارد بعد کند، کند و... که با این کارها افعال خیرش بریزد. این مصداق همان «من فعل الحسنه» است که مورد نظر قرآن نیست بلکه انسان باید آن‌طور باشد که بتواند همه‌ی افعال نیک و خوب خودش را به همراه خود ببرد. لذا در صحنه‌ی نمی‌گویند تو در دنیا چه کردی؟ بلکه می‌گویند چه با خودت آوردی؟ 👤 📝 ۹۳/۰۹/۰۳
✳ معادباوری اعمال را ضرب در ابدیت می‌کند 🔻 اگر انسان گره خورد به و ، اعمالش ضرب در ابدیت شده است. کسی که گره خورد به صد سال عمر دنیا، عملش حداکثر همین صد سال عمر دنیاست. ارزش او همین قدر است. توان یا ضریب بی‌نهایت، با توان یا ضریب صد، چقدر عمل را و هر لحظه‌ی زندگی را متفاوت می‌کند! لذا و یاد ، ایجاد اراده و انگیزه می‌کند و انسان را خستگی‌ناپذیر می‌کند. خوف از معاد، انسان را با توان نامتناهی از بدی دور می‌کند و موتور وجودی انسان را در دور شدن از نقایص روشن می‌کند. 👤 📺 | ۹۹/۰۳/۲۴ #⃣
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
لحظه گرفتن جان انسان توسط عزرائیل 👈👈 حتما ببینید👉👉 . لایک❤کامنت💬پست📧برای دوستان خود ارسال📬کنید ممنون .
✳️ روز حسرت و هشدار اغتنام فرصت! 🔻 یکی از اسم‌های «یوم الحسرة» است؛ حسرت بیکاری‌هایی که کشیدیم. «وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ»(مریم، ۳۹) آن‌ها را هشدار بده نسبت به ، آن وقتی که همه چیز تمام شده و دیگر هیچ کار نمی‌توانید بکنید. هر کاری باید می‌کردید، کردید. ‼️ آن روز انسان ، آدم بدکار ، به خدای متعال عرض می‌کند که یک دیگر به من بده، من را برگردان به دنیا؛ یعنی مجال به من بده. آن‌جا که جای عمل نیست! جای عمل، دنیاست! چون حالا دیدم، یقین کردم، پشیمانم، یک فرصت عمل دیگر به من بده، شاید یک کاری بکنم که تو را راضی کنم و جبران کنم این و را. آن وقت، آیه‌ی شریفه می‌فرماید: «أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُم» آیا ما به تو عمر ندادیم، آن قدری که بتوانی کار کنی؟ فرصت ندادیم به تو؟ فرصت‌ها را باید مغتنم شمرد. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۵۲ #⃣
✳️ تو با کسی محشوری که دوستش می‌داری! 🔻 یکی از حالات نفْس انسان، و است که باید آن را در مسیر حق به کار گیرد و نتیجه‌ی آن را در لحظه‌ی ، ، و درنهایت، و خالد، مشاهده کند. چه زیباست کلام موجز و پرمغز امیرمؤمنان علیه‌السلام خطاب به حارث همدانی که فرمودند: «یَا حَارِثُ قَصِیرَةً مِنْ طَوِیلَةٍ أَنْتَ مَعَ مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لَکَ مَا اکْتَسَبْتَ» ای حارث! آنچه گفتم بپذیر که اندکى است از بسیار (و نمونه‌‏اى است از خروار)، تو با کسى محشورى که دوستش می‌دارى، و براى تو است تمام اعمالى که خود کسب کرده‌‏اى. قرآن کریم نیز می‌فرماید: «يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ» (روزی که ما هر گروهی از مردم را با پیشوایشان می‌خوانیم) (اسراء، ۷۱). 🔸 و چه خوفناک و چه شورانگیز است این جمله‌ی بزرگان که می‌فرمودند: « در راه است!» خوفناک است در جایی که ابدیت انسان گره بخورد با خویشتنی تباه‌شده، و شیاطین و محبوبانی که وصفشان «بِئْسَ الْقَرِين»ُ است. شورانگیز است در جایی که ابدیت انسان گره بخورد با نفسی ارتقایافته در پرتو ، و معیّت با محبوبانی که اولیای طاهرین‌اند و وصفشان «وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا» است. 👤 📚 از کتاب | ج ۱ 📖 ص ۴۴ #⃣
هرطور در دنیا خود را بسازیم، همان‌گونه محشور می‌شویم 🔻 انسان با حیوان این تفاوت را دارد که حیوان، جهازات روحی و جهازات جسمی‌اش با هم ساخته می‌شود... زنبور عسل همان روزی که به دنیا می‌آید، هرچه که کمالات باطنی، روحی و حیاتی دارد، با همان ساختمان فیزیولوژی‌اش آمده است... انسان فقط از نظر ، قالب مشخص دارد؛ از نظر ، قالب مشخصی ندارد، قالبش همان است که در این می‌سازد. ممکن است آن‌چنان بسازد که از دنیا و مافیها بزرگتر باشد و ممکن است چنان و ساخته بشود که از یک مورچه هم کوچکتر باشد؛ ممکن است آن‌چنان ساخته بشود که هیچ هم به زیبایی او نرسد، ممکن است آن‌چنان ساخته بشود که «یحسن عندها القردة و الخنازیر» میمون‌ها و خوک‌ها پیش او زیبا هستند! انسان‌ها هر طور که این‌جا ساخته شوند، همان‌گونه محشور می‌شوند. 👤 📚 از کتاب 📚 صفحات ۸۸ و ۸۹ #⃣
✳️ هر کداممان یک رهبر هستیم! 🔻 به من نشان داده شد که هر یک از ما در زندگی، یک رهبر هستیم؛ چه به آن آگاه باشیم یا نباشیم. ما ناخودآگاه یا خودآگاه با گفتار و رفتار و افکار خود، اطرافیان و دیگران را به‌سوی خدا یا به دوری از مسیر خدا هدایت می‌کنیم. من هیچ تصوری نداشتم که خود، یک رهبر هستم و در مورد بسیاری از افراد دیگر در زندگی مسؤولم. 📚 برگرفته از کتاب | حق الناس در تجربه‌های نزدیک به مرگ 📖 ص ۸۰ #⃣
✳️ انسان با قلبش به قيامت می‌رود، نه با علمش! 🔻 انسان با قلبش به قيامت می‌رود، نه با علوم حصولی‌ای که آموخته است و نه با فنّ و حرفه‌ای که به‌دست آورده. ملاحظه کرده‌اید وقتی ترس شدیدی دارید، اطلاعاتتان را از ياد می‌برید، حتی بعضی‌ها در این حالت اسم خودشان را هم فراموش می‌كنند. اين مربوط به ترس‌های مربوط به اين دنيا است؛ چه رسد به قيامت كه فزع و هول آن بسیار جدّی است. در قيامت فقط «عقايد» انسان که در قلب او به صورت ملکه در آمده است، با او می‌ماند و درس‌ها و اطلاعات که مفاهیمی ذهنی هستند از ياد او می‌رود. از این جهت زنده بودن قلب و آباد بودنش اهميت بسياری دارد چون با همین قلبی که با عبادات شرعی، یاد خدا در آن نهادینه شده است وارد عالم قیامت می‌شود. 👤 📚 از کتاب «فرزندم اینچنین باید بود» ج۱ #⃣
✨✨چه بسيارند كه صبح را به شام و امروز به فردا نرساندند   🌾قال رسول الله عليه السلام يا اباذر، كم مستقبل يوما لا يستكمله و منتطر غدالا يبلغه  ✨ پيامبر اكرم عليه السلام فرمود: اى اباذر چه فراوانند كسانى كه صبح را به شام و امروز را به فردا كه بودند نرساندند. ✨ بنابراين آرزوها را طولانى و معاملات و خريد و فروشها را مدت دار نكنيد، و خانه ها را وسيع و بيرون از حد احتياج نسازيد، و سرمايه ها را به چندين برابر نياز، تهيه ننمائيد، كه اگر اينها با حديث شريف پيامبر عليه السلام سازگار نيست . 🔆آه از و فرياد از دهر پريشان احوال  در طى اين عنوان از اشعار منسوب به حضرت مولى الموحدين على بن ابى طالب عليه السلام مى خوانيم : وكم ساع ليثرى لم ينله و آخر ما سعى لحق الشت راه و ساع يجمع الاموال جمعا ليورثه اعاديه شقاء  🌱چه افراد فراوانى كه براى بدست آوردن مال فراوان دويدند و به چنگ نياوردند و ديگرى دوندگى نكرده به ثروت فراوان رسيد. چه بسيار تلاشگرانى كه ثروت جمع كردند و از روى شقاوتى كه دارند، براى دشمنان خود به ارث مى گذارد. (چون زن و فرزند) طبق فرموده قرآن ، ان من ازواجكم و اولادكم عدوالكم فاحذروهم . بعضى از زنان و فرزندان شما دشمنان شما هستند حتما از آنها پرهيز كنيد. 📚اخلاق از ديدگاه قرآن پيامبر و عترت، سيد حسين موسوى راد لاهيجى ⪻دنیای مرگ وآخرت⪼ • ┈••✾•🍃🔴🌿•✾••┈
✳️ باهوش‌ترین مؤمن! 🔻 از رسول خدا (ص) سؤال شد: زیرک‌ترین مؤمنان چه کسی است؟ «سُئِلَ رَسُولُ اللهِ ص أَيُّ الْمُؤْمِنِينَ أَكْیَسُ» حضرت فرمودند: کسی که بیشتر به یاد مرگ است و برای آن مهیاتر است. «أَكْثَرُهُمْ ذِكْراً لِلْمَوْتِ وَ أَشَدُّهُمُ اسْتِعْدَاداً لَهُ» هر چه یاد مرگ بیشتر باشد، شخص باهوشتر است. 🔸 تعبیر به «أَشَدُّهُمُ اسْتِعْدَاداً لَهُ» خیلی جالب است. شدت استعداد و آمادگی؛ یعنی اگر بگویند الآن، می‌گوید باشد، آماده‌ام، اما طلب مرگ نکرده است و «أَكْثَرُهُمْ ذِكْراً لِلْمَوْتِ»، یعنی در هر جایی و هر کاری که می‌خواهد بکند، یاد او هست که اگر امروز قرار است بمیرد، آیا این کار را ادامه می‌داد؟ یعنی دائماً یاد مرگ هست. یاد مرگ جزو ذکرش است، منتها ذکری که دائماً سرلوحهٔ همهٔ کارهایش باشد. هر روز صبح احساس می‌کند که این بیداری پس از مرگ است و شب، انتهای بودن اوست. زندگی و امور چنین شخصی يک طور دیگری شکل می‌گیرد تا يك كسی که گمان می‌کند حالا حالاها که هست! 👤 📚 از کتاب | ج ۱ 📖 ص ۱۵۵ #⃣