eitaa logo
تریبون مستضعفین
952 دنبال‌کننده
1هزار عکس
1.6هزار ویدیو
52 فایل
کانال رسمی پایگاه اطلاع رسانی تریبون مستضعفین Www.teribon.ir تریبونی برای آنان که رسانه‌ای ندارند
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕مصباح، نجاتمان داد 🔹یکی دو سال اول دبیرستانم بود. دو سه سال آخر دولت اصلاحات بود. جمله‌ای از مرحوم آیت الله مصباح یزدی -فکر کنم در سخنرانی‌های معروفش پیش از نمازجمعه تهران- نقل شده بود با این مضمون که الان در جمهوری اسلامی بانک‌ها رباخواری می‌کنند و... 🔹در یک جمعی گفتم حالا این ادبیات هم خیلی خوب نیست! یکنفر در آن جمع بلند شد و مرا شست و پهن کرد روی دیوار، که تو چه میفهمی و به چه جراتی درباره آیت الله مصباح اینطور حرف میزنی و... 🔹همان فرد که مرید علامه مصباح بود و بعدتر عقدش را هم علامه خواند و علی ما نقل، سر عقد از شوق گریه هم می‌کرده، بعدتر مشایی‌چی شد و مخالف علامه شد و... . اما من اتفاقا سر آن اتفاقا ویرم گرفت که بروم آیت الله مصباح را بشناسم. دوم خردادی‌ها بدجور تخریبش می‌کردند. دبیرستانی بودم اما خوره کتاب و مجله. 🔹از آنجا پایم به کتابهای علامه باز شد. بعدتر که رفتم دانشگاه و فعالیتهای جدی‌تری داشتیم و شبهات جدی‌تری و بحثهای جدی‌تر، بیشتر چنگ میزدم به دامان اندیشه‌های ایشان. 🔹اینها را گفتم که بگویم اگر رگ غیرتمان برای مرحوم آیت‌الله مصباح باد ‌می‌کند مثل پایداری‌هایی که این روزها ساکت شده‌اند تا سر سفره غنیمتی دولت آینده به اندازه یک لقمه هم عقب نیفتند، از سر سیاسی‌کاری نیست! 🔹ما بچه بودیم و اگرچه اینستا و تلگرام و... نبود، اما بالاخره شبهه و وسوسه از هر سوراخی بود راه خودش را پیدا می‌کرد و می‌آمد داخل روح و جانمان. روزهای سختی بود، روزهای دولت دوم خرداد. تا دلتان بخواهد روزنامه داشتند، مجله داشتند، می‌نوشتند، تیتر می‌کردند، روی جلد می‌بردند و آتش می‌انداختن به خرمن اعتقادات ما. و ما را کتابها و سخنرانی‌های نجات داد. 🔹نمی‌ترسید، کم نمی‌آورد، کپ نمی‌کرد، محافظه‌کار نبود، از ترس فحشهای زنجیره‌ای‌های زنجیری در روزنامه‌های فردایشان، تیغ سخنرانی‌های پیش از نماز جمعه تهرانش را کند نمی‌کرد. می‌دید چطور دارند میزنند به ریشه اسلام و انقلاب و چطور ماها داریم دست می‌کشیم به لبه‌های دره تا شاید تکه سنگی، ریشه بیرون زده‌ای، ساقه خمیده‌ای پیدا کنیم و چنگ بزنیم و سقوط نکنیم. 🔹حالا زورمان می‌آید بعد از دوم خردادی‌های علیه ما علیه، یکی به اسم پسر شهید و... بر قبر مطهر او هم اسب براند. اصلا نامردی‌ست اگر آبرویی که او از خود خرج کرد برای نسل ما را فراموش کنیم و بگذاریم هی از اینطرف و آنطرف به او جسارت کنند؛ نمک‌نشناسی‌ست. تازه حرمت عالم و فقیه در اسلام و لزوم دفاع از او هم جای خود. بی‌خیال این هتاکی هم نمی‌شویم. همین. @teribon_ir
7.17M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📽🚨نیاز قطعی فردای کشور 🔹سوال یک نفر از سعید جلیلی در خیابان: انرژی هسته ای به چه دردی میخورد؟! @teribon_ir
🔴 او در خشت خام چه می‌دید که ما کور بودیم؟! 🔹مقام معظم رهبری ۱۵ سال قبل(سال۸۶) در یک سخنرانی بر این نکته تأکید کردند که اگر دولت ایران به بدگویی برخی "عوامل داخلی" درباره بی‌خاصیتی صنعت هسته‌ای توجه کند و برق هسته‌ای تولید نکند، مجبور به «گدایی برق» خواهد شد. 🔸امام جامعه، سال 86 در جمع دانشجویان استان یزد فرموده بودند: «در داخل کشور خودمان جنجال راه انداختند که آقا انرژی هسته‌ای هزینه بدون سود است؛ چرا دارید این کار را می‌کنید؟ حالا تبلیغات جهانی که این مسئله را کاملاً دنبال می‌کرد و هنوز هم می‌کند؛ اما در داخل کشور خودمان از اولی که این مسئله‌ هسته‌ای مطرح شد(سال۱۳۸۱)، از پنج شش سال قبل از این تا حالا مرتباً این مطلب را گفته‌اند و تکرار کرده‌اند. حتّی عده‌ای نامه نوشتند و گفتند آقا ما فیزیکدانیم. اینکه می‌گویند ما توانسته‌ایم دستگاه‌های سانتریفیوژ را راه بیندازیم، اصلاً واقعیت ندارد! به قدری قرص این را گفتند که ما مجبور شدیم افرادی را بفرستیم و بگوئیم بروند بازرسی کنند، درست ببینند؛ نکند که همینی که اینها می‌گویند، باشد. این، مال پنج شش سال قبل است. رفتند، آمدند گفتند نه آقا! کار، بسیار خوب، صحیح، علمی و محکم دارد انجام می‌گیرد. اول گفتند نمی‌شود، نمی‌توانیم؛ بعد که دیدند توانستیم، گفتند آقا این هزینه‌ای است که سود ندارد، فایده‌ای ندارد. بنده در سخنرانی عمومی عید نوروز سال گذشته مفصل درباره این صحبت کردم و نمی‌خواهم تکرار کنم. چطور فایده‌ای ندارد؟ ما برای بیست سال دیگر حداقل بایستی بیست هزار مگاوات برق از انرژی هسته‌ای به دست بیاوریم. برآوردی که برای مصرف انرژی در کشور و تولید برقِ مورد نیاز کرده‌اند، حداقل بیست هزار مگاوات باید از طریق انرژی هسته‌ای باشد؛ والّا ما باید برق را از دیگران گدایی کنیم؛ یا اگر نتوانستیم گدایی کنیم، یا ننگمان آمد، یا به ما ندادند، از خیر چیزهایی که با نیروی برق می‌چرخد، باید بگذریم؛ از کارخانه، از تولید، از بسیاری از ابزارهای پیشرفت. خب، ما کِی شروع کنیم تا بتوانیم بیست هزار مگاوات را بیست سال دیگر به دست بیاوریم؟ الان اگر دیر هم نشده باشد، قطعاً زود نیست. ممکن است دیر هم شده باشد. ببینید چه مغالطه‌ عجیبی است که "آقا احتیاج نداریم"! یا می‌گویند: شما نیروگاه هسته‌ای که نمی‌توانید بسازید؛ این اورانیوم‌های غنی‌شده‌ سه چهار درصد را برای چه می‌خواهید؟ باز بحث "نمی‌توانید" است. چرا نمی‌توانیم؟ ملتی که بدون کمک و بدون استاد توانست یک چنین مراکز عظیم غنی‌سازی را به وجود بیاورد، چرا نتواند نیروگاه بسازد؟» 🔹بعد از ۱۵ سال، حالا من که آن موقع یک دانشجوی صفر کیلومتر بودم ادعای فعال رسانه‌ای بودن می‌کنم که چیزی بنویسم درباره ! 🔸سال ۹۲، با رای ملت، آنچه که نمی‌بایست، رخ داد... روند هسته‌ای کشور بطور مطلق تعطیل شد! آقایان هسته‌ای که هیچ، حتی توسعه نیروگاه‌های سیکل ترکیبی را متوقف کردند! 🔹طبق اعلام مسئولان هسته‌ای کشور، در حوالی سال‌های 91 و 92، بخشی از برق هسته‌ای ایران وارد مدار شد و تعدادی از چراغ خانه‌ها در ایران با برق هسته‌ای روشن هم شدند. اما این فرایند به دلایلی که یک روز باید مشخص شود،‌ با سرعت لازم ادامه نیافت تا به خاموشی‌های امروز رسیدیم!! ✍️ @teribon_ir
3.22M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
‌📽بازخوانی یک سخنرانی از سعید جلیلی درباره لزوم استفاده از فرصت انرژی های تجدیدپذیر برای تولید برق سعید جلیلی، آذر 95 در جمع دانشجویان: 🔹امروز در دنیا خورشید و انرژی خورشیدی یکی از مهمترین منابع انرژی و تولید ثروت است و طبق برآوردها، تابش خورشید از منطقه حرمک زاهدان تا شمال چابهار به لحاظ ظرفیت تولید انرژی خورشیدی در دنیا کم نظیر است که می تواند ما را تبدیل به قطب انرژی این منطقه کند. 🔹طبق تحقیقات، بادهای سیستان و بلوچستان، بهترین بادهای دنیا برای تولید انرژی است. این بادها می تواند مهمترین منبع تولید برق باشد. 🔹حیف است برویم با برجام «خورشید تابان» از دنیا طلب کنیم آنوقت نسبت به «خورشید تابان مردم سیستان و بلوچستان» بی تفاوت باشیم. @teribon_ir
⭕️در رثای سکوت در برابر اهانت به شهید تهمت‌ها اگر از نسل ما و علاقه‌مندان به انقلاب (با همه اختلاف سلایق موجود) این پرسش مطرح شود که چه کسی را شایسته ملقب‌شدن به «عمار انقلاب» می‌دانید بلاشک از اولین پاسخ‌های آنها «علامه محمدتقی مصباح‌یزدی» خواهد بود. متاسفانه این روزها در سایه اهمال و بی‌اعتنایی شخصیت‌های موثر و نهادهای قضایی، فردی مسبوق‌به‌سابقه در هتاکی به شخصیت‌های انقلابی و حتی نیروهای بدنه انقلابی، قلم خود را به‌سمت این مرد بی‌بدیل چرخانده و اهانت‌های بی‌شرمانه و بی‌سابقه‌ای که نمونه آن درطول تاریخ حتی ازسوی افراد معاند و ضددین هم مشاهده نشده، روا داشته است. یادمان نمی‌رود در دوره دوم خرداد و در اوج بدمستی حامیان دولت وقت، به‌دلیل انتشار یک کاریکاتور علیه این عالم، حوزه‌های علمیه بسته و مراجع تقلید و بزرگان حوزه و اصناف و بازار همه برآشفتند و تحصنی تاریخی در مسجد اعظم در محکومیت این هتک‌حرمت برگزار شد که با پیام رهبری معظم انقلاب پایان پذیرفت. اما اکنون نه یک کاریکاتور که به‌راحتی ده‌ها توهین و فحش رکیک و ناموسی و اهانت به مزار آیت‌الله مصباح منتشر می‌شود و کک کسی نمی‌گزد! نه عالمی عمامه بر زمین می‌زند و نه حوزه‌ای تعطیل می‌شود و نه رگ گردن مدعی‌العمومی که اگر چند جوانی در گوشه‌ای خطایی کنند، بلافاصله صدر تا ذیل آن مجموعه را تعطیل و همه را به محکمه دادگاه می‌کشاند، باد می‌کند! بحث تنها بر سر توهین به مصباح عزیز نیست که آن‌هم در جای خود باید برخورد و پیگیری شود بلکه درد از آنجاست که فردی به توهم پشتیبانی توسط برخی افراد و نهادها، سال‌هاست همه حرمت‌ها را شکسته و بسیاری را با فحاشی‌ها و اهانت‌های خود رنجانده و بعضا تشویق هم شده است. بحث بر سر این است که اگر فرداروزی فردی از جناح یا جریان مقابل اهانتی یا توهینی به‌مراتب پایین‌تر از هتاکی‌ها و فحاشی‌های این نازپرورده‌ فلانی‌ها به زبان یا قلم بیاورد، حوزه‌های علمیه و بزرگان حوزه و مدعی‌العموم با چه رویی می‌توانند برخورد با او را مطالبه کنند؟ آیا زمان آن نرسیده که عده معدودی از سپرداران متوهم مستظهر به حکومت بدانند اگر خطایی کنند بیش از آنان که انتسابی به جایی و فردی ندارند، مجازات خواهند شد؟ مخلص کلام آنکه اگر امروز در برابر این هتک‌حرمت بی‌سابقه سکوت شود، جامعه انقلابی و بدنه حامی نظام خواهد فهمید که سیاسی‌کاری و قبیله‌گرایی آنچنان در بخش‌های مختلف نفوذ و رسوخ کرده که اگر کسی به احدی از آنان بگوید «بالای چشم مبارک‌تان ابرو است» با مشت آهنین مواجه می‌شود اما اگر به مردی که رهبری عظیم‌الشأن انقلاب بر طهارت نفس و صراط‌مستقیم او شهادت داده و خود را سوگوار این برادر و رفیق قدیمی و عزیز دانسته، بدترین اهانت‌ها و هتک‌حرمت‌ها صورت بگیرد، صدایی از جایی برنخاسته و کک کسی نخواهد گزید. ✍🏻 @teribon_ir
بسم الله البدیع 1/شنبه با یکی از دوستان قدیمی پیام رد و بدل می‌کردیم.در اثنای بحث به مسائل تربیتی بچه‌ها رسید.گفت:"چند روزی است تلویزیون،سریال دودکش 2 رو داره پخش می‌کنه.بخشهائی از قسمت اولشو دیدم،مناسب بچه ها و حرمت خانواده نبود.مجبور شدم یه جوری سر بچه‌ها رو گرم کنم و نذارم ببینند." برام جالب بود ،فصل اول و حتی بخش دومش که با نام پادری پخش شد،سریالی خوش دست و در چارچوب بود ولی حالا همان نویسنده، کارگردانی رو هم (بجای محمدحسین لطیفی در دو سریال قبلی) بعهده می‌گیره و بعد... 2/اگر نگیم از اول انقلاب،حداقل 27ساله که تلویزیون رو خودی‌ها یا همان‌ها که پای راست‌شان را در زمین انقلاب می‌دانیم اداره کرده‌اند،پس چه شده است که بعد از نزدیک به سه دهه،تلویزیون حتی از سالهای اولیه این سه دهه هم برای خانواده‌ها امن نیست و باید حتما در خانه ممیزی کنند و بعد بچه ها رو پای تلویزیون بنشانند. 3/تلویزیون بیشتر از اینکه در همه این سالها با یک ایده تحولی حرکت کند در دام روزمرگی‌ها افتاده بطوری که سالهاست درگیر پرکردن آنتن به هر طریقی است.حداقل و فقط سالی هزار قسمت سریال باید توسط سیمافیلم برای شبکه ها آماده یا مجوز آماده‌سازی اش صادر شود فلذا همچنان لنگ نان شب است. 4/ورودی نیروی انسانی تلویزیون با گزینش سفت و سخت ،سعی می‌شود از باصطلاح خودیها جذب شود.لذا نیروی انسانی وارد شده در رسانه نیز مهر تائید نظام را خورده است.اما در کدام بخش؟ بجز معاونت سیاسی ، در سایر بخشها غالبا دور از آنتن و با فاصله معنادار از گروههای برنامه ساز و یا حداکثر مشارکت در ساخت برنامه های جیم و دال و... 5/شهریور سه سال پیش یکی از بزرگان نظام در دیدار با مدیران رسانه می‌فرمودند(نقل به مضمون و با سانسور اسامی): پخش صحبتهای فلان اندیشمند برجسته اسلامی یا بهمان مفسر قرآن برای استفاده در آنتن تلویزیون خوب است ولی بدانیم اگر این صحبتها ترجمه به متن های اقتباسی و نمایشی نشود، بیننده عام تلویزیون رغبت کمتری به دیدن آن می کند و تقریبا اینگونه صحبتها بسیار کم مورد توجه مخاطب توده قرار می‌گیرد....در این رده چقدر تربیت شده است؟اصلا این تربیت،کجای دستورکارهای رسانه است؟ 6/رسانه در همه این سالها اداره شده است،شاید به نسبت بودجه و درگیریهای دیگرش هم بد اداره نشده باشد ولی این مسیری که می رویم شاید برای برخی نان داشته باشد(که دارد... مثل اینکه خوب هم دارد) اما برای انقلاب ،آبی بهمراه ندارد . در حقیقت،درست است که اداره کلان رسانه و حتی جذب نیرو در قسمتهای سیاستگذاری و بدنه کارشناسی ستادی با فرمولهای غربالگری انقلابی سامان یافته است،اما همچنان آنتن از طریق درپشتی بدون غربال و حساسیت لازم در حال تامین است. و چون همیشه لنگ آنتن هستیم لذا با غمض عین و فروکاستن شدید و غلیظ انتظارات، از آن گذشته و می گذریم. 7/رسانه ملی،در همه این سالها بدون کوچکترین نشانه از داشتن فقط اداره شده است.یعنی نیروهای اصلی و صفی که با استاندادهای حرفه‌ای رسانه هم منطبق باشند ،کمتر در مجامع رسمی رسانه (مثل دانشگاه صدا و سیما) یا مجامع ضمنی تربیت نیرو(مثل گروههای برنامه‌ساز) رشد پیدا کرده اند.نیروهای خوب انقلابی نیز یا از نظر عده ،تعداد قلیلی هستند یا در فضای حرفه‌ای رسانه و اتمسفر حاکم،شبیه بقیه شده اند. 8/بعد از بیست و هفت سال(اگر نگوئیم چهل سال)، همچنان مشغول کارهای ضربتی و تند و سریع و "در برهه حساس کنونی" هستیم و هنوز به ایده تحولی و اجرای آن نرسیده ایم.حتی ایده‌های فاخری مثل دستخوش بازی‌های مدیریتی و کش و واکش‌ها و سهم خواهی‌ها شده است و ذیل فکرهای سطحی دست و پا می‌زند تا شاید جوانمرگ نشود. 9/ می‌تواند گرفتار همین آفت سهمگین باشد مخصوصا اگر و فقط اگر بخواهد با روزمرگی و تامین نیازهای روز حرکت کند.حقیقت ماجرا این است که وضعیت اجرائی کشور بعد از دستپخت 8 ساله آقای روحانی و دوستان، شبیه آنتن تلویزیون است که نیازهائی ضربتی و اقداماتی فوری را می‌طلبد اما اگر دولت در دام همین نیازها و اقدامات که بسیار دشوار و صعب هم هستند بیفتد و نتواند _لااقل_ ایده تحول ریل حکمرانی و نیروهای مورد نیازش را کلید بزند و در دام روز مرگی ها بیفتد،فرصت پیش آمده به ثمن بخس بر باد فنا خواهد رفت. 10/لازم است نیازهای فوری در کنار اصلاح و و اقدام برای ،جدی گرفته شود.اینکه فقط مشکلات آنی برطرف شود، اقدامی عارضه یابانه است که به هیچ وجه ریشه و علتها را ترمیم نمی‌کند.لذا اگر نگاهی بلندتر به مساله‌ها نداشته باشیم، بدانیم مساله‌های فردای‌مان همین راهکارهای امروزمان است... @teribon_ir
تریبون مستضعفین
بسم الله البدیع #ایده_تحولم_آرزوست 1/شنبه با یکی از دوستان قدیمی پیام رد و بدل می‌کردیم.در اثنای ب
11/دولت مردمی،هم یک اسم شریف است و مهمتر از اون یک رسم انقلابی.برای مردمی شدن نیاز به یک برنامه مشارکت مردم یا همان مردمی سازی داریم که سالهاست توسط رهبر فرزانه انقلاب فریادش زده می شود.لذا سامانه های معرفی مدیران یا اخذ ایده‌ها می‌تواند نمای ورودی یک دولت مردمی باشد اما درون بنای آن،نیازمند معماری ظریف برای و مشارکت مردم در امور هستیم.مراقبت از اینکه در نمای بیرونی مردمی‌سازی نمانیم و گرفتار یا سطحی کاری نشویم ،یک اولویت اساسی است.تجربه و سوءمدیریتهای حاصل از آن در جلوی چشمان سیاستگذاران و کارگزاران است که یک فرصت کم نظیر،چگونه با بی درایتی به محاق رفت... ✍️ @teribon_ir