⭕️ شهدای گوگولی و ناز‌؛ اهالی کوچه مصلحت 🔺سخنرانی #معلم_شهید #بهروز_مرادی ساعاتی قبل از شهادتش در سال 1367 در مسجد جوادالائمه اهواز، نشان می‌دهد مصلحت سنجی‌در دفاع از ارزشها و توصیه به سکوت مصلحتی در مقابل برخی مفاسد از همان اواخر جنگ شروع شده است. 🔺خوب گوش کنید؛«تا کی دیگه، 10 سال گذشت، هععی آقا ای آقا، حالا تا ببینیم مصلحت چیه، مصلحت نیست آقا، مصلحت نیست، مصلحت نیست. کدام مصلحت نیست! ما گرفتاری داریم، نه یکی، نه دوتا، با آمریکا بجنگیم، از این ور مواد مخدر رو ارزونش کردن.... ؛ بخدا قسم این آقای گلشن اومده خرمشهر مارو برداشته آورده اینجا، بیا یه چیزی بگو، بچه ها که حرف نمی زنند؛ نمیشه که ساکت باشیم ما، ما مسئولیت داریم. همه اش آر پی جی به طرف دشمن! خب این دشمنه دیگه، یه آر پی جی ام به شکم این می زنیم؛ مگر کاری داره؟ این 30 تا خاصیت داره، آخرین خاصیتش اینه، می بندن دور گردنمون، مارو راحت می کنند، خفه شو، حرف نزن... دشمن را اشتباه نگیریم، دشمن ما حزب بعث نیست، حزب بعث کیه، آمریکا کیه، دشمن ما خودمون هستیم، ما که همش تو سری خوریم، لااقل بذار حرفمون رو بزنیم. . 🔺شهادت، آن فضل بی افول ملکوتی است که تا همیشه بشارت را در رگ های زندگی جاری میکند و خوف و حزن و مصلحت اندیشی های ناشی از پروای غیر خدا و یأس ها و غم های حاصل از محاسبات عادی و مادی را از جامعه می زداید. 🔻سوال‌؛ ارتباط وجود شهدا با ماهیت نظام بیشتر است یا ماهیت شهدا با وجود نظام؟ نظام برای وفادار بودن به شهدا باید بیشتر مراقب وجودش باشد یا ماهیتش؟ کدام مسأله مهم تر است؛ شهدا برای چه گذشته ای جنگیدند یا شهدا برای چه آینده ای جنگیدند؟ . 🔺کسانی که پیام شهدا را به درستی دریابند، در زمره «لا یخشون احدا الا الله» و «لا یخافون لومته لائم» خواهند بود. آنها از محافظه کاری های قاعدان و مصلحت اندیشی های مُرجفان عبور می کنند و برای تحقق آرمان های انقلابی، با شور و امید حرکت می کنند. شهدا یک خط خونین بین اسلام آمریکایی و اسلام انقلابی ترسیم کردند. نمی توان از شاخص های اسلام انقلابی که در نگاه امام مهم ترین دستاورد دفاع مقدس است، دور شد و ادعای پاسداری و نشر فرهنگ و ارزش های دفاع مقدس را داشت. شهدا جان خود را هم برای وجود و هم برای ماهیت نظام فدا کردند. هر حرکتی درباره دفاع مقدس علاوه بر اینکه باید مخاطبان را برای دفاع از اصل نظام آماده کند، باید تقویت کننده ماهیت نظام هم باشد. . 🔺میدان مبارزه ما کجاست؟ میدان ما شده است کُنج عافیتی تزئین شده با یاد و عکس ها و خاطرات شهدا که روز به روز هم لطیف تر می شود. اینکه چطور عاشق می‌شدند، چطور خواستگاری می کردند، چطور دل خانم هایشان را بدست می آوردند، چطور به نوزادانشان نگاه می کردند، چطور شوخی می کردند، عجب شهدای نازنین بی آزاری، شهیدانی که حتی حسن رعیت ها و شهرام جزایری ها و عیسی شریفی ها و.. هم حاضر بوده و هستن که زکات اختلاس ها و غارتگری هایشان بدهند تا برایشان کنگره بزرگداشت برگزار شود. . 🔺بهروز مرادی که شهید شد، می دانست روزی خواهد رسید که فقط شهدای نازنین را یاد خواهند کرد،آنها که نه فرزندان پابرهنه جنوب شهری خمینی اند، نه بغض به قربانگاه آمده تازیانه خوردگان تاریخ تلخ و شرم آور محرومیت ها، نه شمشیر عدالت علی در برهوت ظلم و تحجر. شهدایی که به نشستن فرا می خوانند و گریستن و حال، نه به قیام و مبارزه و قیل و قال. شهدای نازنین؛ شهدایی که می شود عکسشان را چسباند به شیشه های اتوبوس و گاز داد تا فکه و شلمچه و.. . 🔻تا آنجا که یادم می آید، شهدا اینقدرها هم که حالا می گویند نازنین نبودند. همیشه هم لبخند روی لبشان نبود. آن قدر مست خدا نبودند که فقر و فساد و تبعیض از یادشان برود و آن چنان از خوف خدا غش نکرده بودند که هیچ خوفی بر دل هیچ کس نیندازند. تا آنجا که یادم هست... راستی چند هزار سال پیش بود؟ تجمل پرست ها از بسیجی ها می ترسیدند. مُفسد ها و مال مردم خورها و رانت خوارها از بسیجی ها می‌ترسیدند. شهدا آدم های ترسناکی بودند. باور کنید به‌خدا این قدر دوست داشتنی بودن هم خوب نیست. باور کنید بخدا امام حسین هم اینقدر دوست‌داشتنی نبود. اگر نمی ترسیدند از او که قطعه قطعه اش نمی کردند و و اسب بر پیکرش نمی‌دواندند و آب بر قبرش نمی بستند و خیمه هایش را نمی سوزاندند. #علی_ریاحی_پور @marghoomat