eitaa logo
طوبای عفاف
624 دنبال‌کننده
5.8هزار عکس
4هزار ویدیو
480 فایل
قرآن، زندگی، اندیشه ارتباط با مدیر @mfathi135
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✅ براى بندگان صالح خود چيزهايى فراهم آورده ام كه نه چشمى ديده و نه گوشی شنیده... سرای آخرت تجلی اعمال انسان است و اگر کسی از نگاه حرام، عمل حرام برای خدا دوری کند، مزه ایمان را می چشد و این یعنی به قرار و آرامش و طمأنینه رسیدن، مانند تجلی رعایت در زندگی دنیا که ثمره اش خوشی عارفانه، عاقلانه و عاشقانه در آخرت است و در دنیا هم عزت، آبرو، برکت در زندگی و نسل و آرامش و لذت؛ به طوری که هم خدا راضی است و هم عبد و به دور از هواهای شیطانی نفسانی و گناه؛ در صورتی که بی حیایی در دنیا هزار آسیب جدی و بیماری و شقاوت در پی دارد. نعمت های خدای متعال در این دنیا أشعه ای از نورها و والایی های آخرت است که با گناه نباید به نقمت و عذاب تبدیل کرد. در آخرت صحبت از والایی نور ملکوتی عقل است که جز خدای متعال چیزی نمی بینند و صعود شکر همه نعمت ها از رضایت های الهی است. از منفی بافی های دنیایی که ثمره خیال و وهم غیر طاهر است در بهشت از این منفی بافی های تخیلی و موهوم نیست، بلکه زندگی حقیقی است: «وَ ما هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا إِلَّا لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ» سوره عنکبوت، 64 اين زندگى دنيا چيزى جز سرگرمى و بازيچه نيست و اگر بدانند، زندگى حقيقى، همان سراى آخرت است. و برای مؤمنان و صالحان بزرگ شده در به عنوان تجلی کارهایی که کردند و از گناهانی که دوری جستند، چیزهایی است که نه گوشی شنیده و نه چشمی دیده: «فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ» سوره سجده،۱۷ هيچ كس نمى‌داند چه پاداش مهمّى كه مايه‌ى روشنى چشم‌هاست براى آنان نهفته است، اين پاداش كارهايى است كه انجام مى‌دادند. حضرت رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله فرمودند: قالَ اللّه ُتعالى: أعْدَدْتُ لِعِباديَ الصّالِحينَ ما لا عَينٌ رَأتْ و لا اُذُنٌ سَمِعتْ و لا خَطَرَ على قَلبِ بَشرٍ» كنز العمّال: 43069 بحار الأنوار : 8/191/168 خداوند متعال فرموده است: براى بندگان صالح خود چيزهايى فراهم آورده ام كه نه چشمى ديده و نه گوشى شنيده و نه به ذهن بشرى خطور كرده است. نسأل الله منازل الشهداء و الصالحین و المقربین (۱۰۱) هزار و یک نکته پیرامون @toubaefaf
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
يك مؤمن چهار چيز بايد داشته باشد: امام صادق علیه السلام فرمودند: ➊ خانه وسيع ➋ سواري خوب ➌ لباس زيبا ➍ چراغ پر نور شخصي پرسيد ما كه نداريم چه كنيم؟ حضرت فرمودند: اين حديث باطن هم دارد: ① منظور از خانه وسيع، صبر است كه بيان گر روح بزرگ است. ② مركب خوب، عقل است. ③ لباس زيبا، حيا است. ④ چراغ پر نور، علم است كه ثمره آن بندگي است. 📚 اصول كافي، ج ۶، ص۵۲۶ (۱۰۲)هزار و یک نکته پیرامون @toubaefaf
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✅ چهار رکن شخصیت عليه السلام فرمودند: «چهار چيز است كه اگر در هر كس باشد مؤمن است اگرچه از فرق سر تا پاها غرق در گناه باشد: راستگويى، ، حُسن خُلق و شُكر أرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ كَانَ مُؤمِناً وَ إنْ كَانَ مِنْ قَرْنِهِ إلى قَدَمِهِ ذُنُوباً: الصِّدْقُ وَ الْحَيَاءُ وَ حُسْنُ الخُلْقِ وَ الشُّكْرُ» تحف القول، بخش سخنان امام صادق علیه‌السلام شرح حديث: اين حديث يك معناى ابتدايى دارد كه غير قابل تصوّر است؛ ولى معنايى عند التامّل دارد كه لطيف و دقيق است. معناى ابتدايى آن اين است كه هر گناهى كه شخص مرتكب شود؛ ولى اين چهار صفت را داشته باشد، مؤمن است كه اين معنا، مفهوم و معقول نيست؛ ولى معناى دقيق روايت اين است كه كسى كه آلوده همه گناهان است، اگر اين چهار صفت را پيدا كند، از گناهان ديگر پاك مى‌شود و اين چهار صفت، بسيارى از آن گناهان را از انسان دور مى‌كند. 1. صداقت اين صفت موجب مى‌شود بسيارى از گناهان مانند كم فروشى، احتكار، تقلّب، دزدى،... از بين برود؛ چرا كه اگر اين گناهان را مرتكب شود، مجبور است براى پوشاندن آن دروغ بگويد. نمونه آن داستان جوانى است كه خدمت پيامبر اكرم(صلى الله عليه و آله و سلم) آمد و عرض كرد: آلوده [به] جميع گناهان هستم، چه كنم؟ حضرت به او فرمود: فقط دروغ نگو. اين امر باعث شد سراغ هيچ گناهى نرود؛ چون اگر هر گناهى را مرتكب مى‌شد و خدمت صلى الله عليه و آله و سلم مى‌رسيد، مجبور بود براى پوشاندن آن دروغ بگويد. 2. حيا به معناى «كفّ النفس عن القبيح» است؛ يعنى در مقابل زشتى‌ها رو برگرداند و وقتى كه از قبايح حيا كند، بسيارى از گناهان را ترك مى‌كند. 3. حُسن خُلق حُسن خُلق عامل شستشوى از گناه است؛ چون انسان بسيارى از گناهان را در حال عصبانيّت انجام مى‌دهد و كسى كه حُسن خُلق دارد، عصبانى نمى‌شود و به همين جهت گناه نمى‌كند. 4. شُكر معناى شكر اين است كه هر عضوى را در جاى خودش و در راهى كه خدا آن را آفريده استفاده كند و اگر شكر اين نعمت‌ها را به جاى آورد ديگر گناه نمى‌كند. مشكات هدايت‏، حضرت آیة الله مكارم شيرازى، چاپ اول‏، ‏ص 59 (۱۰۳)هزار و یک نکته پیرامون @toubaefaf
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
عوامل 15 بلا روزی از صلی الله علیهما و آلهما پرسیدند: مکافات کسی که در مورد سُستی می کند چیست؟ صلی الله علیه وآله فرمودند: خداوند او را به پانزده بلا گرفتار کند که شش بلای آن در دنیا و سه بلای آن هنگام مرگ و سه بلای آن در عالم قبر و سه بلای آن در قیامت است. امّا شش بلای دنیوی عبارتند از: 1-کوتاهیِ عمر. 2- سلبِ برکت از رزق و روزی. 3- برطرف شدنِ چهره صالحان از قیافه او. 4- بی پاداش شدنِ اعمالِ او. 5- عدم استجابت دعای او. 6- عدم بهره مندی از دعای صالحان. امّا آن سه بلایی که هنگـام مـرگ به آن مبتلا می شـود عبارتند از: 1- مرگ ذلیلانه. 2- مرگ درحال گرسنگی. 3- مرگ درحال تشنگی؛ به طوری که اگر از همه نهرهای دنیا بنوشد تشنگیِ او برطرف نشود. امّا آن سه بلایی که در عالَم قبر به سراغِ او آید عبارت اند از: 1- خدا فرشـته ای برای عذابِ او مأمـور می کند. 2- قبـرش را بـر او تنگ کند. 3- قبرش تاریک خواهد شد. امّا آن سه بلایی که در قیامت به سراغ او آید عبارتند از: 1- خداوند فرشته ای را مأمور کند که او را در برابر چشم مردم، به صورت، بر زمین می کشاند. 2- حسابِ او سخت می شود. 3- خداوند به او نظرِ لطف نمی کند و نجاتش نمی دهد؛ بلکه عذاب دردناکی بر او مسلط گرداند. فلاح السّائل، سیّد بن طاووس، ص22 @toubaefaf
یادش بخیر چاووش خوان های زائران کربلا می گفتند: «ز تربت شهدا بوی سیب می آید». نیز معروف است کسانی که سحر و صبح زود به زیارت حرم علیه السلام بروند، بوی سیب بهشتی استشمام می کنند. این سخن ریشه حدیثی دارد. در بحارالانوار آمده است: روزی امام حسن و امام حسین علیهما السلام به حضور حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله رسیدند، در حالی که جبرئیل هم نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله بود. این دو عزیز، جبرئیل را به «دحیه کلبی» تشبیه کرده و دور او می چرخیدند. جبرئیل هم چیزی در دست داشت و اشاره می کرد. دیدند که در دست جبرئیل یک سیب، یک گلابی و یک انار است. آنها را به حسنین علیهما السلام داد. آن دو خوشحال شدند و باشتاب نزد پیامبرصلی الله علیه و آله دویدند. رسول خدا صلی الله علیه و آله آنها را گرفت و بوییدند و فرمود: ببرید نزد پدر و مادرتان. آن دو نیزچنان کردند. میوه ها را نخوردند تا آنکه حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله هم نزد آنان رفتند و همگی از آن میوه ها تناول کردند؛ ولی هرچه می خوردند میوه ها باز باقی بود تا آنکه حضرت پیامبرصلی الله علیه و آله از دنیا رفتند‍. نقل می کنند که در ایام حیات مادرمان حضرت فاطمه سلام الله علیها تغییری در میوه ها پیش نیامد تا آنکه حضرت فاطمه سلام الله علیها از دنیا رفتند، انار ناپدید شد و سیب و گلابی مانده بود؛ با شهادت حضرت أمیرالمؤمنین علیه السلام گلابی هم ناپدید شد و سیب به همان حالت باقی ماند. امام حسن علیه السلام مسموم و شهید شدند و سیب همچنان باقی بود تا روزی که در آب را به روی مابستند. هرگاه تشنه می شدم آن را می بوییدم، سوز عطش من تسکین می یافت چون تشنگی ام شدت یافت بر آن دندان زدم و دیگر یقین به مرگ پیداکرده بودم. امام سجاد علیه السلام می فرمایند: این سخن را پدرم یک ساعت قبل از شهادتش فرمودند، چون شهید شدند بوی سیب در قتلگاه به مشام می رسید دنبال آن گشتیم و اثری از سیب نبود ولی بوی آن پس از علیه السلام باقی بود. قبر امام حسین علیه السلام را زیارت کردم و دیدم از قبر او به مشام می رسد، پس هریک از شیعیان ما که زیارت می کنند اگر بخواهند آن را بشنوند هنگام سحر درپی زیارت بروند که اگر مخلص باشند بوی آن سیب را استشمام می کنند. بحارالانوار، ج43، ص289 @toubaefaf