eitaa logo
طوبای عفاف
644 دنبال‌کننده
6.7هزار عکس
4.6هزار ویدیو
503 فایل
قرآن، زندگی، اندیشه ارتباط با مدیر @mfathi135
مشاهده در ایتا
دانلود
مولا امیرالمومنین علی علیه السلام: اِتَّقُوا مَعاصِىَ اللّهِ فِى الْخَلَواتِ، فَاِنَّ الشّاهِدَ هُوَ الْحاکِمُ از نافرمانى خدا در خلوت‌ها پروا کنید، که بیننده همان حاکم است.
My Recording120208_002.m4a
زمان: حجم: 8.15M
🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین فتحی 💠 راز موفقیت حضرت امام (ره) اشاره ای به خطبه ۱۵۰ 🗓 پنج شنبه ۱۴۰۱/۱۱/۲۰ بعد از نماز عصر 🕌@emameaskarimasjed ✍ ذکر موجب دور راندن شیاطین و دفع بلاهاست. امشب ویژه تر از همیشه فریاد بلند را به همه عالم برسانیم. @toubaefaf
✅نکته اساسی تربیت غالب بن صعصعه پیر مرد با شخصیّتی بود. روزی با فرزندش، همام (فرزدق) خدمت امام علیه السلام رسید که این سؤال و جواب مطرح شد؛ امام علیه‌السلام پرسید: این کودک تو است؟ گفت: آری، به او ادبیّات عرب و روش شعر سرودن آموختم چنانکه دارد شاعر لایقی می شود. امام علیه‌السلام فرمود: اگر به او می آموختی بهتر بود. فرزدق می گوید این رهنمود امام همواره در گوش من بود تا آنکه کل را حفظ کردم. ، ذیل حکمت ۴۴۶ ✍ امام علیه السلام در نامه ۳۱ هم شروع تربیت از را مطرح فرموده است: «وَ أَنْ أَبْتَدِئَكَ بِتَعْلِيمِ عَزَّوَجَلَّ وَ تَأْوِيلِهِ وَ شَرَائِعِ الْإِسْلَامِ وَ أَحْكَامِهِ وَ حَلَالِهِ وَ حَرَامِهِ» @toubaefaf
جدیدترین کتاب شرح از عالم ربانی، جامع معقول و منقول حضرت آیةالله احمد بهشتی دامت برکاته @toubaefaf
بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ «طس، تِلْكَ آيٰاتُ اَلْقُرْآنِ وَ كِتٰابٍ مُبِينٍ» طس، این آیات [باعظمت] قرآن و کتابی روشنگر است، «هُدىً وَ بُشْرىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ» ﴿سوره نمل، آیات 1 و2﴾ [که سراسر] هدایت کننده [انسان ها] و برای مؤمنان مژده دهنده است. 29 سوره قرآن با حروف مقطعه شروع می شود. این یک راز و رمزی است بین خدا ورسول. (نک: تفسیر المیزان ذیل آیه اول سوره شوری و نمونه، ج1، ص62) یک نکته: تقریبا پس از همه حروف مقطعه، سخن از قرآن و تنزیل با عظمت آن است. نزول قرآن به نحو تجلی است یعنی وصل به بالا نه تجافی و منقطع. «تنزل اشيا از مكان يا مكانت بالا بر دو گونه است: يكي به نحو تجلّي و ديگري به گونه تجافي. تنزل اشياي مادّي و جسماني، مانند باران و ساير نزولات جوّي از فضاي بالا، نه از مخزن غيب، به صورت تجافي است؛ بدين معنا كه با فرود آمدنِ آن، جايگاه پيشين آن تهي(اَجْوَف) ميشود و آن شيء، ديگر در بالا نيست. همان گونه كه وقتي در بالا، يعني، در فضاي فوق بود در پايين حضور نداشت. امّا تنزل قرآن، به نحو تجلّي است بدين معنا كه با فرود آمدن، هرگز موطن اصلي خود را در عالم بالا رها و آن را تهي نميكند، بلكه حقيقت آن همواره در موطن خود موجود است، ليكن جلوه و رقيقه آن نيز در مراحل نازلتر تحقّق مييابد، همانند تنزّل دانش و انديشه عقلاني انساني فرزانه كه از صحيفه جان او به صورت آهنگ گفتار يا نقوش نوشتار در فضاي خارج يا روي صفحه نگارش جلوه ميكند.» (تسنيم، جلد 2، صفحه 192) قرآن شناسی خویش را با قرآن، نهج البلاغه و صحیفه سجادیه تقویت کنیم. زیرا زیادشدن ایمان و معرفت، باعث انس و سپس عمل صالح می گردد. : آیات پس از حروف مقطعه؛ مانند سوره های بقره، شوری، دخان و... : خطبه های 110، 157، 158، 182، 183، 198 و.. : دعای 42 و ... @toubaefaf
و ثمره های آن یکی از ثمره های است و گویای تجسّم عملی این صفت اساسی و زیباست. در موضوع تواضع به این نکته مهم از امام علیه السلام توجه فرمایید: «تاج و فروتنى را بر سر نهيد و تكبر و خود پسندى را زير پا بگذاريد و حلقه‌هاى زنجير خود بزرگ بينى را از گردن باز كنيد و تواضع و فروتنى را سنگر ميان خود و شيطان و لشكريانش قرار دهيد؛ زيرا شيطان از هر گروهى لشكريان و يارانى سواره و پياده دارد و شما همانند قابيل نباشيد كه بر برادرش تكبّر كرد، خدا او را برترى نداد؛ خويشتن را بزرگ مى‌پنداشت و حسادت او را به دشمنى واداشت.» ، خطبه‌۱۹۲ (۷۰) هزار و یک نکته پیرامون حیاوعفاف و ثمره های آن @toubaefaf
اشاره ای به سرای فریب، دنیا خطبه ۸۲ مَا أَصِفُ مِنْ دَار أَوَّلُهَا عَنَاءٌ، وَآخِرُهَا فَنَاءٌ! فِی حَلاَلِهَا حِسَابٌ، وَ فِی حَرَامِهَا عِقَابٌ. مَنِ اسْتَغْنَى فِیهَا فُتِنَ، وَ مَنِ افْتَقَرَ فِیهَا حَزِنَ، وَ مَنْ سَاعَاهَا فَاتَتْهُ، وَ مَنْ قَعَدَ عَنْهَا وَاتَتْهُ، وَ مَنْ أَبْصَرَ بِهَا بَصَّرَتْهُ، وَ مَنْ أَبْصَرَ إِلَیْهَا أَعْمَتْهُ. [قال الشريف أقول و إذا تأمل المتأمل قوله (علیه السلام) «و من أبصر بها بصرته» وجد تحته من المعنى العجيب و الغرض البعيد ما لا تبلغ غايته و لا يدرك غوره لا سيما إذا قرن إليه قوله «و من أبصر إليها أعمته» فإنه يجد الفرق بين أبصر بها و أبصر إليها واضحا نيّرا و عجيبا باهرا].   فرهنگ لغت اعَنَاء: سختى، رنج.  سَاعَاهَا: براى آن سعى كرد.  وَاتَتْهُ: موافق و مطيع او شد. عَناء: زحمت و مشقت  سَاعا: با آن به تلاش و مسابقه بپردازد و بخواهد از آن جلو گيرد  فاتَته: از او سبقت مى‏ گيرد و از دستش مى‏ رود  قَعَد: نشست، بازنشست  وَاتَتهُ: باو رام مى‏شود، اطاعت مي كند  بَصَّرَته: او را بصير و بينا مي كند  أعمَته: او را كور مي كند  چه بگويم در باره سرايى، كه آغازش رنج است و پايانش زوال و فنا حلالش را حساب است و حرامش را عقاب. هر كه در آن بى نياز شود در فتنه و بلا افتد و هر كه نيازمند بود غمگين شود. هر كه براى به چنگ آوردنش تلاش كند، بدان دست نيابد و آنكه از تلاش باز ايستد، دنيا خود به او روى نهد. هر كه به چشم عبرت در آن نگرد، ديده بصيرتش روشن گردد و هر كه به ديده تمنا در آن بيند، ديدگانش را كور گرداند.  من (سید رضی) مى گويم: اگر كسى در سخن آن حضرت (ع) كه مى گويد: «من أبصر بها بصّرته»، تأمل كند دريابد، كه در آن چه معنى شگفت انگيز و مقصود والايى است كه كس به نهايت آن نتواند رسيد و عمق آن در نتواند يافت. بويژه، اگر اين جمله را با جمله «و من ابصر اليها اعمته» در كنار هم نهد، فرق ميان «أبصر بها» و «ابصر اليها» را به روشنى دريابد و بداند كه در فصاحت و بلاغت تا چه پايه فرا رفته است.   @toubaefaf
پرهيز از اندوه برای روزی، حکمت 379 وَ قَالَ عليه‌السلام: «يَا اِبْنَ آدَمَ اَلرِّزْقُ رِزْقَانِ رِزْقٌ تَطْلُبُهُ وَ رِزْقٌ يَطْلُبُكَ فَإِنْ لَمْ تَأْتِهِ أَتَاكَ و درود خدا بر او، فرمود: اى فرزند آدم! روزى دو گونه است، روزيى كه تو آن را جويى، و روزيى كه تو را مى‌جويد، كه اگر به سراغش نروى به سوى تو آيد فَلاَ تَحْمِلْ هَمَّ سَنَتِكَ عَلَى هَمِّ يَوْمِكَ كَفَاكَ كُلُّ يَوْمٍ عَلَى مَا فِيهِ فَإِنْ تَكُنِ اَلسَّنَةُ مِنْ عُمُرِكَ فَإِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى سَيُؤْتِيكَ فِي كُلِّ غَدٍ جَدِيدٍ مَا قَسَمَ لَكَ وَ إِنْ لَمْ تَكُنِ اَلسَّنَةُ مِنْ عُمُرِكَ فَمَا تَصْنَعُ بِالْهَمِّ فِيمَا لَيْسَ لَكَ پس اندوه سال خود را بر اندوه امروزت منه، كه بر طرف كردن اندوه هر روز از عمر تو را كافى است. اگر سال آينده در شمار عمر تو باشد همانا خداى بزرگ در هر روز سهم تو را خواهد داد، و اگر از شمار عمرت نباشد تو را با اندوه آنچه كار است وَ لَنْ يَسْبِقَكَ إِلَى رِزْقِكَ طَالِبٌ وَ لَنْ يَغْلِبَكَ عَلَيْهِ غَالِبٌ وَ لَنْ يُبْطِئَ عَنْكَ مَا قَدْ قُدِّرَ لَكَ كه هرگز جوينده‌اى در گرفتن سهم روزى تو بر تو پيشى نگيرد، و چيره شونده‌اى بر تو چيره نگردد، و آنچه براى تو مقدّر گشته بى‌كم و كاست به تو خواهد رسيد». حکمت 379 قال الرضي و قد مضى هذا الكلام فيما تقدم من هذا الباب إلا أنه هاهنا أوضح و أشرح فلذلك كررناه على القاعدة المقررة في أول الكتاب مى‌گويم: (اين سخن امام عليه السّلام در حكمت 267 آمده، امّا چون در اينجا همان مفاهيم آشكارتر و روشن‌تر بيان گرديد آن را بر أساس روشى كه در آغاز كتاب تذكّر داديم آورديم. @toubaefaf
✅نکته اساسی تربیت غالب بن صعصعه پیر مرد با شخصیّتی بود. روزی با فرزندش، همام (فرزدق) خدمت امام علیه السلام رسید که این سؤال و جواب مطرح شد؛ امام علیه‌السلام پرسید: این کودک تو است؟ گفت: آری، به او ادبیّات عرب و روش شعر سرودن آموختم چنانکه دارد شاعر لایقی می شود. امام علیه‌السلام فرمود: اگر به او می آموختی بهتر بود. فرزدق می گوید این رهنمود امام همواره در گوش من بود تا آنکه کل را حفظ کردم. ، ذیل حکمت ۴۴۶ ✍ امام علیه السلام در نامه ۳۱ هم شروع تربیت از را مطرح فرموده است: «وَ أَنْ أَبْتَدِئَكَ بِتَعْلِيمِ عَزَّوَجَلَّ وَ تَأْوِيلِهِ وَ شَرَائِعِ الْإِسْلَامِ وَ أَحْكَامِهِ وَ حَلَالِهِ وَ حَرَامِهِ» اوقات فراغت فرزندان مان را دریابیم. @toubaefaf
ره آورد شوم دين گريزى: (اخلاقى، اعتقادى): حضرت علیه السلام فرمود: «مردم براى اصلاح دنيا چيزى از را ترك نمى گويند، جز آن كه خدا آنان را به چيزى زيانبارتر دچار خواهد ساخت قَالَ علیه السلام: لَا يَتْرُكُ النَّاسُ شَيْئاً مِنْ أَمْرِ دِينِهِمْ لِاسْتِصْلَاحِ دُنْيَاهُمْ، إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ مِنْهُ» ، حکمت۱۰۶ ✍قابل توجه کسانی که برای دنیای ناچیز، از دین و احکام و آداب آن حاضرند بگذرند. (۲۰۹)هزار و یک نکته پیرامون @toubaefaf
و این خطبه حضرت علیه السلام در مربوط به همین روزهاست. اشاره: پس از رحلت حضرت صلی الله علیه وآله و پس از هجوم اول دشمنان به خانه وحی(دشمنان سه مرتبه به خانه سلام الله علیها هجوم آوردند) عهد کردند که تا را جمع آوری نکند از خانه بیرون نرود و شش روز مشغول جمع آوری قرآن بودند که خلیفه اول و دوم با فتنه هایی، ابتدا فدک را غصب کردند و سپس خمس را بر اهلبیت علیهم السلام تحریم و با هجمه دوم و سوم موجبات شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها و غصب خلافت حضرت سیدالأوصیاء علیه السلام را فراهم کردند و این خطبه پنجم مربوط به همین روزهاست👇 «اى مردم! امواج فتنه‌ها را با كشتيهاى نجات بشكافيد و از راه اختلاف و پراكندگى و دشمنى كنار آييد و تاجهاى تفاخر و برترى جويى را از سر بنهيد! آن كس كه با داشتن بال و پر (يار و ياور) قيام كند يا در صورت نداشتن نيروى كافى، راه مسالمت پيش گيرد و راحت شود رستگار شده است. اين (زمامدارى بر مردم) آبى متعفّن و لقمه‌اى گلوگير است (و اگر فرمان الهى نباشد تن به آن در نمى‌دهم)! (اين را نيز بدانيد) كسى كه ميوه را پيش از رسيدن بچيند همانند كسى است كه بذر را در زمين نامناسب، همچون كوير و شوره زار بپاشد (كه سرمايه و نيروى خود را تلف كرده و نتيجه‌اى عايد وى نمى‌شود!) خطبه۵ نک: شرح ابن ميثم، ج۱، ص۲۷۶ و كامل ابن اثير، ج۲، ص۳۲۶ @toubaefaf