🔸تضاد و تعارض پارادایم صدرایی با سایر پارادایم‌های رایج در دنیا 🔹حجت الاسلام #سوزنچی: نسبت به این مقاله، من پنج نکته اصلی یادداشت کرده‌ام که در اینجا بیان می‌کنم؛ نکته اول این است که شما خودتان هم اذعان داشته‌اید که از اصطلاحات غربی استفاده می‌کنید و بنده با این استفاده و استعاره از ادبیات غرب اساساً مشکل دارم. 🔹کلمه پارادایم در مقاله شما اساساً یک کلمه غلط است و این کلمه در ایران بد جا افتاده است. کلمه پارادایم در کتاب آقای نورمن بلیکی استفاده شده و در آنجا عنوان کتاب را پارادایم‌های تحقیق در علوم انسانی زده‌اند که این عنوان اشتباه است. مفهوم پارادایم در ادبیات کوهن یک مفهوم به شدّت نسبی است و از مؤلفه‌های آن قیاس ناپذیری است. 🔹اگر قرار است از کلمه غربی در مقاله استفاده کنید، با توجه به محتوایی که من در مقاله شما دیدیم، کلمه برنامه پژوهشی لاکاتوش بهتر است. در ایران باب شده است و از کلمه پارادایم استفاده می‌کنند در حالی‌که این کلمه مربوط به شکل‌گیری یک جریان علمی است که علم از فضای پیش‌علم به فضای علم عادّی منتقل شود و در فضای علم عادّی نظریاتی مستقرّ شود و دستگاه‌های پژوهشی در این فضا شکل بگیرد. 🔹دکتر #واسطی: بنده همه مفاهیم نظیر معرفت، پارادایم و ... را به طور ریز تعریف کرده‌ام و یکی از مفاهیم همان پارادایم‌ها هستند که بنده به تفصیل همه آن‌ها را تعریف کرده‌ام. مورد دوم در تکمیل همین جهت مقایسه عناصر با همدیگر است و برای اینکه روشن شود نسبت به فضای وقتی جلسه، نقطه مرکزی و هسته مرکزی را توضیح دادم و شاید بهتر بود که طرح‌نامه را به طور مفصّل مطرح کنیم که بعضی از اشکالات وارد نشود. 🔹بحث اصلی و ما نتیجه ما در این مقاله مبتنی بر این است که ما در فضای علم دینی مبتنی بر حکمت متعالیه چه نظامی قائلیم؟ قرار نیست اینجا بنده بر اساس پارادایم پوزیتیویسمی مشی کنم و قرار نیست اقتضائات پارادایم تفسیری را رعایت کند و قرار نیست در گزاره‌های پارادایم انتقادی را جاری کنم. من این پاردایم‌ها را رقیب می‌دانم و قرار است بر اساس حکمت متعالیه پارادایم خودمان را ارائه دهیم که در ذیل آن هستی و بسیاری دیگر از مفاهیم در سطح بین الملل روشن می‌شود. 🆔 @vasael_ir

🔻گزارشی از نشست «تبیین نظریه اعتباریات #علامه_طباطبایی و تداوم آن در علوم انسانی اسلامی» حجت‎الاسلام والمسلمین #آقا_نظری: 🔹علامه می گوید که اعتباریات بعد الاجتماع، بی شمار هستند؛ ثانیا این اعتباریات در حال گسترش مستمر هستند؛ همچنین این اعتباریات در عالم اعتبار، از واقعیت‎ها به حساب می‎آیند؛ نکته دیگر آنکه این اعتباریاتی که در عالم اعتبار، به وجود آمده‎اند، آثار واقعی هم دارند. 🔹به عنوان مثال، زوجیت از اعتباریات بعد از اجتماع است؛ یعنی ما مرد را زوج و زن را زوجه اعتبار می کنیم و این اعتبار را برای زوجیت اعلام و ابزار می‎کنیم؛ این زوجیت که اعتباری است، آثار واقعی به دنبال خود دارد و البته آثار اعتباری دیگری نیز با خود دارد. حجت‎الاسلام #سوزنچی: 🔹یکی از اشتباهات در تاریخ فهم علامه آن است که همگان علامه را با این مقاله شناختند و تصور می‎‌کردند که کار بزرگ ایشان در این مقاله اعتباریات بود. 🔹اگر رساله‎های دیگر علامه را جدی بگیریم می‎بینیم که مساله چیز دیگری است؛ اساسا بحث اعتباریات، یک مبحث انسان‎شناسی بود و علامه از این بحث یک بهره معرفت‌شناسی گرفت. #طالب_زاده: 🔹اعتباریات نحوی از فهم جهان است که ما به واسطه امر مانوس یا امر پیشینی، به فهم امر نامانوس می‎رسیم و امر مانوس در واقع ذات انسان و حقایق درونی او است؛ این امر نیز مقدمه فهم جهان است. 🔹علامه می‎گویند که ما علت و جوهر و کثرت و حدت را از خود می‎گیریم ولی این مساله یک امر روانشناختی نیست زیرا اگر روانشناختی بود، یک امر جزیی بود و نمی‎توانستیم به کلیت برسیم. 🌐 yon.ir/hke2T 🆔 @vasael_ir