eitaa logo
نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام
458 دنبال‌کننده
136 عکس
101 ویدیو
2 فایل
کانال دوم ما ✳️اَحاديث ناب۱۴معصوم✳️ @Ahaadith_Ahlebait قال الامام صادق علیه السلام: کسی که احادیث ما را در دل شیعیان ما جای می دهد از هزار عابد برترست. 📚اصول کافی جلد۱صفحه۳۳ #کپی با ذکر #صلوات 💫 @ya_amiralmomenin110 💫 خادم کانال @Amirovisi
مشاهده در ایتا
دانلود
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 روز و 🌸🍃 به طور یقین روز ولادت حضرت معصومه علیها السلام اول ذی قعده سال ۱۷۳ ه. ق است چون بعضی از محققین و کاوشگران بدون هیچ ابهام و تردیدی روز ولادت را همین روز بیان کرده اند و اگر زمانی تاریخی دیگر اعلام شده مورد قبول نیست. هارون الرشید آن بزرگوار را در سال ۱۷۹ هجری قمری در مدینه دستگیر کرده و به طرف عراق آورد و از آن وقت تا آخر عمر در زندان به سر می‌برد. شهر مدینه چشم به راه توّلد کودکی از خاندان پاک پیامبرصلی الله علیه و آله بود. خانه امام کاظم علیه السلام حال و هوای دیگری داشت، نجمه همسر آن بزرگوار به امید توّلد فرزند، روز را به شب و شب را به روز می‌رساند. شور و شادی در خانه امام علیه السلام موج می‌زد. سرانجام انتظارها به سرآمد و در اول ذی قعده سال ۱۷۳ هجری قمری خداوند دختری به امام هفتم بخشید و نوزادی نورانی در خانه با صفای امام علیه السلام چشم به جهان گشود. پس از امام علیه السلام، شاید کسی به اندازه نجمه همسر حضرت خوشحال نبوده؛ زیرا پس از گذشت ۲۵ سال این دوّمین فرزندی بود که دست لطف پروردگار به نجمه عنایت می‌فرمود. [۲] امام کاظم علیه السلام به خاطر عشق و علاقه خاصی که به حضرت فاطمه زهراعلیها السلام داشت نام دختر تازه به دنیا آمده خود را فاطمه نهاد. پاک سرشتی و پرهیزکاری او به اندازه ای بود که پس از مدتی معصومه خوانده شد، چون مانند پدر گرامی اش از گناه و بدی دوری می‌جست. قریب به چهل سال است در کنار بارگاه ملکوتی و نورانی خاتون دو سرا، شفیع روز جزا، تداعی جلوه گری جلال و عظمت حضرت زهراعلیها السلام، وارث مصائب قهرمان کربلا، خواهر والا مقام سلطان سریر ارتضاء، پناهگاه مطمئن اله والاء، کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه علیها السلام هستم و از عنایات بی بی بزرگوار بهره مندم. شکر این نعمت بزرگ مرا سوق می‌دهد که قلم را به دست گرفته صفحاتی را به عنوان عرض ادب به محضر این ولی نعمت، معصومه دو سرا اختصاص داده و قبلاً عذرخواهی و پوزش بطلبم. و شرح 🌺🍃 در بعضی از مدارک از سال ۱۸۳ به عنوان سال ولادت حضرت فاطمه علیها السلام یاد شده که صحیح آن، چنان که در کتاب مستدرک سفینه آمده، ۱۷۳ است؛ زیرا با توجّه به این که امام کاظم علیه السلام در ۲۵ رجب سال ۱۸۳ه. ق در زندان هارون در بغداد به شهادت رسید، و کمترین مدت زندانش، چهار سال بود، در این مدت از خانواده اش که در مدینه ساکن بودند، دور بود بنابراین ممکن نیست ولادت حضرت معصومه علیها السلام در سال ۱۸۳ رخ داده باشد و ظاهراً در این شماره اشتباه شده و به جای ۱۷۳، ۱۸۳ نوشته شده است. از این رو محقق کاوشگر مرحوم عمادزاده اصفهانی بدون ابهام می‌نویسد: حضرت معصومه علیها السلام در مدینه در ماه ذی قعده سال ۱۷۳ متولد شده و در ربیع الثانی سال ۲۰۱ در قم دیده از جهان فرو بست. [۱] و سرور 🌸🍃 آغاز ماه ذی قعده برای حضرت رضاعلیه السلام و دودمان نبوت، پیام آور شادی مخصوص و پایان یک انتظار عمیق و استثنایی است؛ چون حضرت نجمه علیها السلام فرزندی جز حضرت رضاعلیه السلام نداشت و مدت‌ها پس از حضرت رضاعلیه السلام صاحب فرزندی نشد؛ حضرت رضاعلیه السلام در سال ۱۴۸ ه. ق متولد گردید، ولی حضرت معصومه علیها السلام در سال ۱۷۳، یعنی با فاصله (۲۵ سال». با توجّه به این که امام صادق علیه السلام به ولادت چنین بانویی بشارت داده بود، بنابراین پس از آن که حضرت معصومه علیها السلام دیده به جهان گشود، آن روز برای حضرت رضاعلیه السلام و حضرت نجمه علیها السلام روز شادی و سرور وصف ناپذیر و روزی مهّم از ایّام اللَّه بود؛ چرا که دختری از آسمان ولایت و امامت، طلوع کرده بود، که قلب‌ها را جلا و صفا می‌داد و چشم‌ها را روشن و کانون مقدّس اهل بیت علیهم السلام را گرم می‌نمود. [۲] 🌺🍃 از آنچه که مورد بحث قرار گرفت نتیجه می‌گیریم که سن حضرت معصومه علیها السلام هنگام وفات در حدود ۲۸ سال بوده است. پس این که در زبان برخی از مردم، آن حضرت به عنوان ۱۸ یا ۲۲ ساله معروف شده، مدرک و سندی ندارد. ---------- 📚منابع: [۲]: ۶۲. زندگانی حضرت موسی بن جعفر علیه السلام، عمادزاده، ج ۲، ص ۳۷۵. [۱]: ۶۳. زندگانی حضرت موسی بن جعفر، عمادزاده، ج ۲، ص ۳۷۵ [۲]: ۶۴. حضرت معصومه فاطمه دوم، محمدی اشتهاردی ص ۱۱۳. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷   ▪️✨▪️ سند روايت ▪️◾️◾️ در اعتبار شخص مولف (يعني ابن ابي شيبه) همين بس كه ذهبي، دانشمند رجالي اهل سنت (متوفاي ۷۴۸) درباره ي او مي گويد: «عبدالله بن محمد بن ابي شيبه، حافظ بزرگ و حجت است. احمد بن حنبل و بخاري و ابوالقاسم بغوي از او نقل روايت كرده و گروهي او را توثيق كرده اند... ابن شيبه از كساني است كه از پل عبور كرده و در منتهاي وثاقت است». [۱۸]. و درباره ي راويان، گزارشي نيز يادآور مي‌شويم كه ابن ابي شيبه حديث را با سند ياد شده در زير نقل مي‌كند: حدثنا محمد بن بشر، حدثنا عبدالله عمر، حدثنا زيد بن اسلم، عن ابيه اسلم. اينك بررسي وثاقت اين گروه: الف) محمد بن بشر: ابن حجر عسقلاني مي‌گويد: «ابن معين او را توثيق نموده، ابوداوود او را حافظترين محدثان كوفه شمرده و ابن حبان او را جز ثقات نام برده است. نسائي و ابن قانع به توثيق او پرداخته اند و همچنين... ». [۱۹]. ب) عبيد الله بن عمر بن حفص بن عاصم بن عمر بن الخطاب يكي از فقهاي هفتگانه مدينه است كه در سال ۱۴۷ در گذشته است. ابن حجر عسقلاني مي‌گويد: «نسائي او را ثقه و ضابط معرفي كرده و ابن معين و ابن زرعه و حاتم نيز او را از ثقات شمرده اند. ابن ميمونه وي را از سادات مدينه و اشراف قريش مي‌شرمد و برترين فرد از نظر علم و عبادت و حفظ و اتقان حديث بود». [۲۰]. ج) زيد بن اسلم عدوي، فقيه مدينه است كه گروهي مانند احمد و ابوزرعه و نسائي به وثاقت او تصريح كرده و يعقوب بن شيبه او را اهل فقه و دانش و مفسر قرآن وثقه دانسته و در سال ۱۳۶ در گذشته است. [۲۱]. د) اسلم عدوي: وي بخشي از زمان پيامبر را درك كرده و از ابوبكر و عمر و عثمان و ابن عمر و معاذ بن جبل و ابي عبيده و حفصه نقل روايت مي‌كند. عجلي و ابوزرعه او را از ثقات شمرده اند. اسلم در سال ۸۰ و در سن ۱۱۴ سالگي در گذشته است. [۲۲]. ما در معرفي اين افراد به فشرده گويي پرداختيم و به منظور اختصار، از نقل كلمات ديگر رجاليان و محدثان كه حاكي از تعريف و توصيف آنهاست، خود داری کردیم. 📚منابع: [۱۸] ميزان الاعتدال ۲/ ۴۹۰، شماره ۴۵۴۹. [۱۹] تهذيب التهذيب ۹/ ۷۴، شماره ۹۰. [۲۰] تهذيب التهذيب ۷/ ۴۰، شماره ۷۱. [۲۱] تهذيب التهذيب ۳/ ۳۹۶، شماره ۷۲۸. [۲۲] تهذيب التهذيب ۱/ ۲۶۶، شماره ۵۰۱. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷   ▪️✨▪️ سند ▪️◾️◾️ درباره ي اعتبار بلاذري از ديدگاه اهل سنت همين بس كه ذهبي در كتاب تذكره الحافظ وي را با القاب: حافظ، اخباري و علامه مي‌ستايد [۲۴] و در كتاب سير اعلام النبلاء او را چنين توصيف مي‌كند: علامه، اذيب، نويسنده. [۲۵]. ابن كثير در كتاب «البدايه و النهايه» از ابن عساكر نقل مي‌كند كه: «بلا ذري، نويسنده و داراي كتابهاي خوبي است» [۲۶] بنابراين نبايد درباره ي بلا ذري شك و ترديد كرد. اكنون به بررسي راويان گزارش ياد شده مي‌پردازيم: الف) علي بن محمد معروف به ابوالحسن مدائني (متوفاي ۲۳۴): يحيي بن حسين درباره ي او مي‌گويد: ثقه، ثقه، ثقه. [۲۷]. ب) مسلمه بن محارب: بخاري در تاريخ كبير از مسلمه نام برده و از او روايت مي‌كند [۲۸] و سكوت بخاري، از نظر دانشمندان نشانه وثاقت اوست. [۲۹]. ج) سلمان بن طرخان تيمي (منسوب به قبيله ي تيم از طريق ولاء): وي از شخصيت‌هايي مانند انس بن مالك، طاووس و غيره نقل كرده و سعيد درباره ي او مي‌گويد: من راستگوتر از سلمان تيمي نديدم. ابن معين و نسائي، سليمان را ثقه دانسته اند. عجلي او را تابعي ثقه و از نيكان اهل بصره مي‌شمرده و ابن سعد مي‌گويد: او ثقه و كثير الحديث است. ابن حبان نيز او را از ثقات شمرده و مي‌گويد: از عابدان اهل بصره و از صالحان است. او ثقه و در نقل حديث كاملا ضابط مي‌باشد. [۳۰]. د) ابن عون: عبدالله بن عون بصري (متوفاي ۱۵۱) از رجال صحاح ششگانه است كه از ثمامه بن عبدالله بن انس و گروهي ديگر نقل روايت مي‌كند. ابن سعد در طبقات مي‌نويسد: او فردي ثقه و گرايش هاي عثماني داشته، متقي و پرهيزگار بوده است. نسائي در كُني او را ثقه و مامون مي‌داند. ابن حبان او را از ثقات شمرده، ابن ابي شيبه او را ثقه و كتاب او را صحيح دانسته است و همچنين.... [۳۱]. تا اينجا بررسي سند به پايان رسيد. اين دو سند صحيح تاريخي، به وضوح حاكي از آن است كه بعد از درگذشت پيامبر گروهي كه در راس آنان شيخين قرار داشته اند تصميم به هتك حرمت خانه ي زهرا عليهاالسلام گرفته اند، اما اين كه افراد مزبور، به نيت خود جامه ي عمل نيز پوشانيده اند يا نه؟ اين مطلب را بايد از بررسي مدارك بخش آينده به دست آورد. 📚 منابع: [۲۴] تذكره الحفاظ ۳- ۹۲، شماره ۸۶۰. [۲۵] سير اعلام النبلاء ۱۳/ ۱۶۲، شماره ۹۶. [۲۶] البدايه والنهايه ۱۱/ ۶۵، حوادث سال ۲۷۹. [۲۷] ميزان الاعتدال ۳/ ۱۵۳، شماره ۵۹۲۱. [۲۸] تاريخ بخاري ۷/ ۳۸۷، شماره ۱۶۸۵. [۲۹] در اين مورد به كتاب تعجيل المنفعه، ص ۲۱۹- ۲۲۳، ۲۲۵ و ۲۵۴ مراجعه شود. [۳۰] تهذيب التهذيب ۴/ ۲۰۳، شماره ۳۴۱. [۳۱] تهذيب التهذيب ۵/ ۳۴۶- ۳۴۹، شماره ۶۰۰. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷   ▪️✨▪️ سند تاريخ ▪️◾️◾️ طبري، رويداد فوق را با سند ياد شده در زير چنين نقل مي‌كند: حدثنا ابن حميد، قال: حدثنا جرير عن مغيره، عن زياد بن كليب. به لحاظ معيارهاي مقبول علم رجال اهل سنت، در امانت و صداقت و وثاقت طبري سخني نيست. ذهبي درباره ي او مي‌گويد: «الامام الجليل، المفسر، صاحب التصانيف الباهره، ثقه صادق». [۳۷]. «پيشواي بزرگ، مفسر قرآن، ابوجعفر نويسنده كتابهاي درخشان، ثقه و مورد اعتماد و راستگو». اكنون ببينيم وضع راويان اين رويداد چگونه است. الف) ابن حميد يعني محمد بن حميد بن حيان ابوعبدالله رازي (متوفاي ۲۴۸) يحيي بن معين مي‌گويد: «او وارد بغداد شد، من و احمد بن حنبل از او اخذ حديث نموديم و در او جز نيكي نديديم». عبدالله بن احمد (فرزند احمد بن حنبل) از قول پدرش مي‌گويد: «تا ابن حميد زنده بود شهر ري مركز دانش بود» [۳۸] و نيز عبدالله مي‌گويد: احمد بن حنبل او را مي‌ستود. و اگر برخي به تضعيف او پرداخته مسلما از نظر قواعد حديثي، قول معدل مقدم بر جارح است. ب) جرير بن عبدالحميد بن قرط الضبي، ابوعبدالله الرازي، القاضي (متوفاي سال ۱۸۸ ه). از راويان صحاح است. نسائي و احمد بن عبدالله عجلي او را توثيق كرده اند. [۳۹]. ج) مغيره بن مقسم ضبي، كوفه فقيه (متوفاي ۱۳۶ ه). ابوبكر بن عياش مي‌گويد: «من فقيه تر از مغيره سراغ ندارم». عجلي مي‌گويد: «مغيره فقيه ثقه بود و گرايش عثماني داشت. نسائي نيز او را توثيق كرده است». [۴۰]. د) زياد بن كليب تميمي معروف به ابومعشر كوفي (متوفاي ۱۱۹ ه). وي از رجال صحيح مسلم و ابوداوود و ترمذي و نسائي است. عجلي و نسائي و ابن حبان همگي او را توثيق كرده اند. [۴۱]. با راويان رويدادي كه طبري در تاريخ خود نقل كرده آشنا شديم. طبعا رويدادي را كه شخصيت‌هايي مانند ابن ابي شيبه، بلا ذري و طبري با اسانيد صحيح آن را نقل كرده اند، از اعتبار خاصي در تاريخ برخوردار است. اينك به ديگر متون مهم تاريخي كه فاجعه ي فوق را گزارش كرده اند توجه كنيد: ابن عبد و العقد ▪️◾️◾️ شهاب الدين احمد معروف به «ابن عبد ربه اندلسي» مولف كتاب «العقد الفريد» (متوفاي ۴۶۳ ه) در كتاب مزبور بحثي مشروح درباره ي تاريخ سقيفه انجام داده و با اشاره به كساني كه از بيعت ابي بكر تخلف جسته اند چنين مي‌نويسد: «فأمّا علي و العباس و الزبير فقعدوا في بيت فاطمة حتي بعث إليهم أبوبكر عمر بن الخطاب ليُخرجهم من بيت فاطمة و قال له: إن أبوا فقاتلهم، فأقبل بقبس من نار علي أن يُضرم عليهم الدار، فلقيته فاطمة فقالت: يا ابن الخطاب أجئت لتحرق دارنا؟! قال: نعم، أو تدخلوا فيما دخلت فيه الأُمّة». [۴۲]. «علي و عباس و زبير در خانه ي فاطمه نشسته بودند تا اين كه ابوبكر، عمر بن خطاب را فرستاد تا آنان را از خانه فاطمه بيرون كند و به او گفت: اگر بيرون نيامدند با آنان نبرد كن. عمر بن خطاب با مقداري آتش به سوي خانه ي فاطمه رهسپار شد تا خانه را به آتش بكشد. در اين هنگام فاطمه با او روبه رو شد و گفت: اي فرزند خطاب! آمده اي خانه ي ما را بسوزاني؟! او در پاسخ گفت: بلي، مگر اين كه شما نيز آن كنيد كه امت كردند (با ابوبكر بيعت كنيد) ». 📚 منابع: [۳۷] ميزان الاعتدال ۳/ ۴۹۸، شماره ۷۳۰۶. [۳۸] تهذيب التهذيب ۹/ ۱۲۸- ۱۳۱، شماره ۱۸۰. [۳۹] تهذيب التهذيب ۲/ ۷۵- ۷۶، شماره ۱۱۶. [۴۰] تهذيب التهذيب ۱۰/ ۲۷۰، شماره ۴۸۲. [۴۱] ميزان الاعتدال ۲/ ۹۲، شماره ۲۹۵۹؛ تهذيب التهذيب ۳/ ۳۸۲، شماره ۶۹۸. [۴۲] عقد الفريد ۴/ ۲۶۰، چاپ مكتبه هلال. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫