#عروج_عاشقانه 🥀«۲۹ آذر ماه» 🌹زندگی زیباست؛ شهادت زیباتر🌹 💔وصیتنامه: خداوند رستگاری را برای کسانی می داند که نفس خود را پاک کرده باشند و راه حق را به درستی پیموده و خانواده و جامعه را بر محور اخلاق پایه ریزی کنند . همواره بایدگوش هایتان شنوا و چشمانی بصیر و بینا به امر ولی فقیه داشته باشید که اگر این چنین شد هیچ وقت گمراه نخواهید شد. ♦️هدیه به روح شهید بزرگوار عبدالمهدی کاظمی «صلوات» #شهید_مدافع_حرم 🥀 @yaade_shohadaa

#خاکریز_خاطرات ✨آنها پیش از آنکه شهید شوند، شهید بودند؛ ♦️ازم اجازه گرفت تا بره حرم امام رضا علیه السلام؛ نذاشتم بره و گفتم:«تو تنها پسرمی. می‌ترسم بری و توی راه اتفاقی برات بیفته...!» توی جبهه مجروح شد و برای درمان بردنش مشهد؛ همان جا کنار ضریح امام رضا علیه السلام شهید شد. پیکرش رو اطراف ضریح طواف دادند، بعد برگشت شیراز... 📚 خاطره‌ ای از زندگی شهید فرید شهابی‌نژاد به نقل از مادر شهید #امام_زمان #حجاب 🥀 @yaade_shohadaa

#به_وقت_حاج_قاسم ❤️ 💚 حُبّ المَهدی (عج) ،حُبّ الله عزّوجل 💔 در حال بازگشت از حرم حضرت معصومه (س) بودم، رفتم پیش پارچه فروش و بهشون گفتم پارچه سفید خدمتتون هست، گفتند خیر، گفتم در حد نیم متر چی؟گفت خب. گرفتم از ایشان و با دست خودم نوشتم "حب المهدی (عج) حب الله" 🎙شهید حاج قاسم سلیمانی #امام_زمان #طوفان_الاقصی 🥀 @yaade_shohadaa

❤️‍🔥 کلاس درس فوق‌العاده 🥀 وقتی مجروح شد، فکر کردیم دیگر به جبهه بر‌نمی‌گردد. بهش گفتیم: «تو دیگر زخمی شده‌ای و وظیفه‌ی خودت را ادا کرده‌ای؛ این‌جا بمان. این‌جا هم کار هست. باید در پشتِ جبهه و در سنگر تحصیل مبارزه کنی.» فقط می‌خندید و گاهی می‌گفت: «توی جبهه، آدم می‌تواند به جایی برسد که با زمین صحبت کند، با باد صحبت کند و از آن‌ها جواب بشنود، آن‌ وقت شما می‌خواهید من به جبهه نروم؟!» 🍁خاطره اى به ياد شهید معزز حسینعلی عالی #امام_زمان #طوفان_الاقصی 🥀 @yaade_shohadaa

⛔️توجه لطفا⛔️ بازنشر رمان ضدصهیونیستی و مهيج #نه با موضوع بیوتروریسیم و طرح نقشه‌های صهیونیستی و روایت نسل‌کشی و ظلم و دستکاری‌های ژنتیکی و جنایات هورمونی آشکار رژیم صهیونیستی علیه مسلمانان به ویژه مردم مظلوم کشور افغانستان. 🔻شبهای زمستان ۱۴۰۲🔺 #لطفا_نشر_حداکثری ✍ کانال #حدادپور_جهرمی @Mohamadrezahadadpour

༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅ #حدیث بیستوپنجم: 🌷حدیث حضرت فاطمه(س) درباره شرایط شیعه بودن: إنْ کُنْتَ تَعْمَلُ بِما اءمَرْناکَ وَ تَنْتَهی عَمّا زَجَرْناکَ عَنْهُ، قَانْتَ مِنْ شیعَتِنا، وَ إلاّ فَلا. (تفسیر الامام العسکری(ع):ص320، ح191) 🍃اگر آنچه را که ما اهل بیت دستور داده ایم عمل کنی و از آنچه نهی کرده ایم خودداری نمائی، تو از شیعیان ما هستی وگرنه، خیر. 🥀 @yaade_shohadaa

🍂بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَت؟! 🥀غنچه‌ی نشکفته شهید "علی همتیان" 💔"شهید علی همتیان" در سال ۱۳۴۶ در شهرستان مهدیشهر، در استان سمنان به‌دنیا آمد. پدرش معصوم، کارگر کارخانه بود و مادرش شهربانو نام ‌داشت. او در روزهای اوج انقلاب دانش‌آموز پایه پنجم ابتدایی بود. روز ۱۳ بهمن ۱۳۵۷ او و محمود بلوری همراه با کاروان شادی که به منظور استقبال از امام خمینی(ره) شکل گرفته بود، به سمت سمنان حرکت می‌کردند. آنها مورد حمله نیروهای حکومت پهلوی قرار گرفتند و در این درگیری به شهادت رسیدند. علی همتیان و محمود بلوری جزو اولین شهدای دانش‌آموز در مهدیشهر بودند. پیکر این شهید در گلزار شهدای امامزاده قاسم(ع) در زادگاهش به خاک ‌سپرده ‌شد. ♦️تلاوت سوره ی «کوثر» هدیه به غنچه‌ی نشکفته شهید "علی همتیان" #شهدای_کودک #دهمین‌چله‌توسل‌به‌شهدا #روز هجدهم 🥀 @yaade_shohadaa

#عروج_عاشقانه 🥀«۳۰ آذر ماه» 🌹زندگی زیباست؛ شهادت زیباتر🌹 💔 وصیتنامه : این دنیا با تمام زیبایی ها و انسان های خوب، مثل گذر است، نه ماندن و تمامی ما دیر یا زود باید برویم، اما چه بهتر که زیبا برویم. در هیاهوی زندگی متوجه شدم که چه دویدن هایی که فقط پاهایم را از من گرفت، در حالی که گویی ایستاده بودم. چه غصه هایی که فقط باعث سپیدی مویم شد اما دریافتم که کسی هست که اگر بخواهد می شود، وگرنه نمی شود. کاش نمی دویدم، نه غصه می خوردم، فقط او را می خواندم. ♦️هدیه به روح شهید بزرگوار امیر لطفی «صلوات» #شهید_مدافع_حرم 🥀 @yaade_shohadaa

#به_وقت_داستان ✨یلدا در جبهه ♦️سال ۶١ بود، که ما تو جبهه‌هاى جنوب در منطقه چنانه براى عملیات خودمون را آماده می کردیم. من که تو قسمت تسلیحات بودم با فرمانده گردان شهید ساربان‌نژاد و فرمانده هاى دسته ها شهید صراف‌نژاد و شهید رضا عزتى و سردار بیگلوئى قرار گذاشتیم در چادر تبلیغات که دوستان ما آقایان ملالو و ذوقى مسؤل آنجا بودند به مناسبت شب یلدا جمع بشیم. بعد از اینکه نماز مغرب و عشاء را خواندیم و طبق معمول همه شب زیارت عاشورا خوانده شد، به چادر هایمان رفتیم و منتظر شدیم على بى غم که مسؤل تدارکات بود شام را از قرارگاه بیاورد. اونشب شام نون و خرما بود، خوب یادم نیست بجز اینها سبزى یا پنیر بود یا نبود. هر کس شام خود را گرفته بود و به چادرها میبرد. من با یکى از دوستان به نام عباس صفادل کنار چادرمون پیاز کاشته بودیم و خیلى خوب سبز شده بود، من مقدارى از آن پیازچه ها را چیدم و در روغن سرخ کردم و چند تا تخم مرغ که از قبل در چادر نگهدارى کرده بودیم را نیز اضافه کردم و سپس خرماها را نیز به آن افزودم و غذاى بسیار لذیذى شد که به اتفاق خوردیم. اون شب همه بعد از خوردن شام با فرمانده گردان و بقیه به چادر فرماندهى و سپس تبلیغات رفتیم تا شب یلدا کنار هم باشیم. خیلى عجیب بود که حتى یک لحظه هم از اینکه از خانواده دور هستیم ناراحت نبودیم. وقتى در چادر جمع شدیم هر کدام از بچه ها از عملیات هایى که در آن شرکت کرده بودند تعریف میکردند از شکار تانکها با آر پى جى هفت تا زدن هواپیماهاى دشمن توسط دوشکا … بسته هاى کوچکى که از طرف کمک هاى مردمى که آجیل فرستاده بودند را باز کردیم و از کمپوت ها به عنوان میوه شب یلدا براى یکدیگر تعرف میکردیم . آن شب یکى از طلبه ها هم به نام محمود قربانى مهمان ما بود که از قضاء بچه محله ما نیز بود. از شب قبل قرار شده بود بچه ها را براى آشنایى منطقه در شب براى مقدمات عملیات آماده کنیم، من که در طول روز با فرمانده گردان، شهید ساربان نژاد و مسؤل دسته ها شهیدان رضا عزتى و عادل صراف نژاد و شهید محمد مظهرى که مسؤل تعاون بود و چند نفر دیگر براى شناسائى منطقه رفته بودیم و کاملأ از نقطه صفر و نقطه قرمز عبور کردیم و تا نقطه رهائى منطقه را رصد کرده بودیم و با برنامه ریزى قبلى و آمادگى لازم منتظر شدیم همه بخوابند، بدون اینکه خودمان بخوابیم ،حال آنکه بسیار فعالیت کرده بودیم ولى خستگى را نمیفهمیدیم، بچه ها را بیدار کردیم و به ستون یک در حالى که بیسم چى در جلو و عقب و من که آن شب به عنوان بلد چى گردان بودم در کنار فرمانده گردان براى شناسائى منطقه به حرکت افتادیم و تا صبح پیاده روى کردیم در میان افراد که متاسفانه نامشان را فراموش کردم پیرمرد هفتادو پنج ساله و نوجوان چهارده ساله به چشم میخوردند که همگى از روحیه اى برخوردار بودند که انسان در کنار آنها اصلأ احساس خستگى نمیکرد. وقتى از مناطق شناسائى بازگشتیم دقیقأ صبح شده بود که نماز صبح را به جماعت خواندیم و به چادرها رفتیم و همه خوابیدیم که میتوانم بگویم که آن شب یکى از بهترین شب یلدا هایم بود که از خواندن شاهنامه خبرى نبود و هیچ کس براى کسى فال حافظ باز نکرد، در آن شب از انار و هندونه خبرى نبود، در آجیلى که مردم فهیم ما برایمان فرستاده بودند از تخمه نیز خبرى نبود ولى نامه هایى که لابه‌لاى آجیل ها بود ما را سخت سرگرم کرده بود. و روحیه مان را مضاعف میکرد . ما چیزى نداشتیم که وصیت کنیم ، بخاطر همین وصیت نامه ها شبیه به هم بودند ، من دقیقأ یادم هست که من وشهید عادل صراف نژاد که متولد عراق بود و در خانه نیز عربى صحبت میکردند وصیت نامه هاى خود را به هم نشان دادیم و او نیمى از وصیت نامه مرا به وصیت نامه خود اضافه کرد و من نیز نیمى از وصیت نامه او را به وصیت نامه خود اضافه کردم. حقیقتا یادش بخیر، لحظات مثل باد میگذشت و ما نیز احساس میکردم هر لحظه سبکبالتر میشویم. دارایى همه معلوم بود، هیچ کس قفل و بست نداشت، هیچ کس از دیگرى چیزى پنهان نداشت. چیزى نداشتند که غصه آن را بخورند ، یک پلاکى از گردنشون آویزون بود یا قرآنى تو جیب داشتند یا وصیت نامه اى . هیچ گاه احساس تنهایى نمى کردند. همه میخندیدند، نمیدونم به چى؟ فقط میدونم همه عاشق بودند. نمیدونم عاشق چى بودند، فقط میدونم خودشونو متعلق به این دنیا نمیدونستند. اونا اینو فهمیده بودند که شاید تا لحظاتى دیگر زنده نمانند. آنها نفس میکشیدند تا بمانند، ولى نه در قفس ……. براى آنها دیگر یلدا و نوروز معنا نداشت . آنها افسانه رستم و اسفندیار را به فتح المبین و والفجرها تبدیل کردند. آرى چنین بود قصه شب یلدائى ما، یادش بخیر. #امام_زمان #یلدای_مهدوی 🥀 @yaade_shohadaa