حالا که مادران غزه همان ساعت تولد به‌جای اذان و اقامه در گوش نوزادان‌شان «تلقین» می‌خوانند و مرگ با توپ‌های جنگی هم‌بازی کودکان فلسطین شده است، می‌خواهم نام من را هم در سیاهه‌ی سربازان مقاومت بنویسید. بنویسید من هم سربازی قسم‌خورده‌ام که به یاری خدا پشت به دشمن نخواهد کرد. وصیت می‌کنم از زیر قرآن که رد شدم کسی پشت سرم آب نریزد دعای‌تان می‌کنم و شما هم بسیار دعا کنید که این سرباز کوچک راه رفته‌ را بازنگردد. -ما از کشته شدن نمی‌ترسیم ولی از انحراف و ارتجاع چرا- حالا من هم یک سربازم. قرآن را باز می‌کنم و به نیت جهاد استخاره می‌کنم: «ن... وَ الْقَلَمِ وَ مَا يَسْطُرُونَ...». من سرباز مسلحی هستم که باید خشابم را از کلماتی که هیچ‌گاه تمام نمی‌شوند پر کنم. شعر «لَجْمَن» من است -لبه‌ی جلویی منطقه‌ی نبرد من- و من مصرع به مصرع سنگر می‌سازم و کودکان فلسطینی را به پناه‌گاه غزل می‌برم. مثنوی‌ام را حماسی‌تر از شاهنامه می‌سرایم و بیت به بیت خانه‌های غزه را -تا جایی که دست‌شان به عرش برسد- بالا می‌برم. و ای کاش از این به بعد در حیاط خانه‌های فلسطین به جای «زیتون» «نخل» بکارند! جمله‌ها را از اعماق وجودم -از سیلوی انبار موشک‌های جنگی- بیرون می‌کشم و خرج پرتابش را به اندازه‌ای که به «تل‌آویو» برسد تتظیم می‌کنم. می‌دانم برد جملات و کلمات کم نیست و قدرت انهدامش آن‌قدری هست که «صهیونیست‌» را دو پاره می‌کند. «صهیون...نیست...». نیست و نابود باشد هر کسی که خواب کودکان را آشفته می‌خواهد. «حماس» با «حماسه» جناس ناقص‌اند؛ و به امید حق محور مقاومت این تجانس را کامل خواهد کرد. شنیده‌ام که «نصرالله» من الله وعده‌ی «فتح قریب» داده است... و مگر وعده‌ی الهی تخلف می‌پذیرد؟! ما «یهود» را با «نمرود» قافیه نکرده‌ایم این‌ها خودشان از ازل قافیه بوده‌اند و عجیب نیست که هنوز نفهمیده‌اند آتش «ابراهیم» را نمی‌سوزاند. کاش یکی به صهیونیست‌ها بگوید که بمب‌های فسفری شما از آتش نمرود شعله‌ور‌تر نیست. و خدای ما هنوز هم همان اله ابراهیم و اسماعیل است. گوساله‌های سامری فرق اعجاز و سحر را نمی‌دانند ولی شک نکنید وقتش که برسد دقیقاً رأس همان ساعت و ثانیه خدای کودکان بی‌گناه فلسطین -این موسی‌های کوچک خفته در تابوت- در نیل خون شهیدان غرق‌تان خواهد کرد که «اِنَّ مَعیَ رَبّی...» #مصعب_یحیایی عضو شوید: (کمی کافر.../ شعر و گاه‌نوشت‌های مصعب یحیایی) ⚫️@yahyaei_m

تا فتح بلندی‌ها تنها قدمی مونده یک ذره تحمل کن تا قله کمی مونده #مصعب_یحیایی 🔴@yahyaei_m

بیش از یک سال است که این شعر را با دغدغه‌ی امیدآفرینی و نگاه به جلو نوشته‌ام و شکر خدا که آخرالامر به همت دوستان به سرود تبدیل شد. مانده بودم اسمش را چه بگذارم که با نگاه به فرمایشات امروز رهبری به «خستگی ممنوع» رسیدم. کم و کاستی‌اش را ببخشید و دعا کنید به جان دوستانم علی صفری، هادی صفرپور، اکبر ابراهیمی و گروه سرود منهاج بوشهر که زحمت این سرود را به دوش کشیدند. ممنون می‌شوم اگر صلاح دیدید منتشر کنید. 🔴 عنوان سرود: خستگی ممنوع شعر: مصعب یحیایی ملودی و تنظیم: اکبر ابراهیمی پیگیری و اجرا: گروه سرود منهاج کانون نخبگان آفتابگردان با تشکر از صدا و سیمای مرکز بوشهر و بنیاد حفظ آثار دفاع مقدس استان بوشهر عضو شوید: (کمی کافر.../ شعر و گاه‌نوشت‌های مصعب یحیایی) 🟢@yahyaei_m

#زهی... نه که بوی توطئه بیاید؛ رسماً خون می‌چکد از بعضی وعظ و خطابه‌ها... 🔴@yahyaei_m

زهی... بنی بشری داریم توی همین مملکت که سودای رهبری اهل سنت را در سر می‌پروراند و بل‌که خواب ولایت بر جهان اسلام می‌بیند، آن وقت پای فلسطین که وسط می‌آید به خاطر یک مشت دلار، صم و بکم و عمی می‌شود که هیچ؛ غش و ضعف هم می‌کند توی بغل نوه و نتیجه‌های یهودا... مانده‌ام حماس به اسرائیل حمله کرده یا مسجد مکیِ عبدالحمید محاصره شده که این‌طور این طرف را به هذیان‌گویی انداخته است! این چه سرّی‌ست که اگر اسرائیل چک می‌خورد این بابا دردش می‌گیرد؛ فتّاح رونمایی می‌شود، تب و لرز به جان حضرت مولوی می‌افتد؛ جاسوس دستگیر می‌کنند باز داد این‌ جماعت بلند است...؟! فریاد ساده‌زیستی‌ را هم وقتی سر می‌دهند که یک قلم فقط سر یگان تویوتاهای اسکورتش داخل مسجد مکی‌ست، تهش حوالی پاکستان! ماذا فازا یا شیخ؟! نه که بوی توطئه بیاید؛ رسماً خون می‌چکد از بعضی وعظ و خطابه‌ها. ببخشیدها؛ لکن مگر صهیونیست‌ها به پشتوانه کدام تحلیل و منطق پیش چشم جهانیان این‌گونه جنایت می‌کنند بجز اسرائیلیاتی از جنس خطبه‌های عبدالحمید؟! قرار نیست طرف رسماً توی جبهه صهیونیست‌ها بایستد که؛ همین که یکی به نعل می‌زند و یکی به میخ و پیشنهاد صلح بین طرفین می‌دهد یعنی رسمیت دادن به موجود خبیثی مثل اسرائیل. ما که جز فحش -و گاهاً ساندیس- چیزی عایدمان نشده؛ لکن حقا که «جمهوری اسلامی» بهشت اپوزیسیون است. اپوزیسیون هم که چه عرض کنم... مشتی عتیقه که صدی به نود، صدی به نود، با مادرشان هم دعوای‌شان بشود قصه را سیاسی می‌کنند و می‌اندازند گردن حکومت. مگر همین پسرکِ نیم گرمی -شروین- با ترلان خانم دعوای‌شان نشد و گازش گرفت، بعد هم «برای... زن، زندگی، آزادی» را خواند؟! یکی نیست بگوید بچه قشنگ بهتر نیست به جای نگرانی برای «سگ‌های بی‌گناه ممنوعه» واکسن هاری بزنی؟! ای بلاکش جمهوری اسلامی! یارو با آقازاده‌اش کمپلت سیما و سینما را قرق کرده بعد تا تقی به توقی می‌خورد می‌گوید «متاسفانه در مملکتی زندگی می‌کنیم که آتیلا پسیانی در آن می‌میرد!». کأنه اگر پسیانی در آمریکا بود به جای مرگ، عروج می‌کرد به عالم بالا و وقت ظهور دوباره با مسیح(ع) به زمین رجعت می‌کرد! عیسی مسیح(ع) بغل‌گیرش باشد؛ ولی الله‌وکیلی مجبور نیستید وقتی یک ارزن نمی‌فهمید برای پر کردن عریضه چرت و پرت تفت بدهید که. این مملکت برای هر کسی اخ و پیف باشد برای جماعت هنرپیشه و فوتبالیست حرف ندارد. بیژن خونت را بپا نیفتد برار! جمهوری اسلامی تنها یک تقصیر دارد و آن هم میدان دادن به کوتوله‌هایی‌ست که تا روی گلیم حکومت نشستند پای‌شان به قاعده‌ی پای بابالنگ‌دراز از گلیم جمهوری اسلامی بیرون می‌زند. و الا که کجای دنیا را دیده‌اید طرف این‌طور اراجیف سر هم کند و باز راه به راه پروژه بگیرد و فیلم بازی کند؟! کی دهان این جماعت بسته می‌شود خدا می‌داند. لکن کاش صاحبی پیدا بشود و جلوی این جور خباثت‌ها را بگیرد. زنجیری‌های زنجیره‌ای رسماً دارند مملکت را هل می‌دهند سمت آشوب و ولگردهای مجازی که تا دیروز نگران احمد مسعود بودند حالا یک‌باره دشمن افغان‌ها شده‌اند. آن‌هم با اعتماد به گزارش زردنامه‌ای به اسم «اعتماد» که از قول همسر مهرجویی -آن هم یک سال پیش- گفته است ما را تهدید به قتل کرده‌اند و لهجه داشته‌اند! یعنی خود مرحوم حتی نگفته لهجه‌ی افغان‌ ولی این‌ها اصرار دارند که تقصیرها را گردن افغان‌ها بیندازند و چهارتا جوان جاهل را خام کنند بل‌که بتوانند ماهی‌گیری کنند! صهیونیست‌ها و البته سرمایه‌های داخلی‌شان بدشان نمی‌آید توی این وضعیت ما را با هم‌سایه‌های شرقی گلاویز کنند. این‌طور باشد هم ما مستهلک می‌شویم و هم صهیونیست‌ها نفس تازه می‌کنند. خطبه‌های عبدالحمید، جریان افغان‌هراسی در کشور، شلوغ‌کاری سلبریتی‌ها و احیاناً قتل‌های هدفمند همه در مسیر ایجاد آشوب و بلواست. مواظب حربه‌ی «تفرقه بیانداز و حکومت کن» باشیم... #مصعب_یحیایی عضو شوید: (کمی کافر.../ شعر و گاه‌نوشت‌های مصعب یحیایی) 🔴@yahyaei_m

مگر زمین قرار است از باریکه‌ی غزه هم بر اهلش تنگ‌تر شود که ما هر چه «وَ ضاقَتِ الْأَرْض» می‌خوانیم تحویل‌مان نمی‌گیری خدایا...؟! #مصعب_یحیایی #غزه ⚫️@yahyaei_m

خرده به الکنی زبان ما نگیر بارالها؛ نقل امثال من، همان حکایت شبان قصه‌ی موسی‌ست. حق هم همین است. همه که قرار نیست یک جور باشند. وقتی از بین خلایق دو تاشان عارفی می‌شوند به قاعده‌ی حسن‌زاده و جوادی آملی، این طرف هم چهارتا آدم خرد و خمیر مثل من باید باشد دیگر... خودت شاهدی من و ما زبان‌مان قاصر است و الّا نهایت مقصود و غایت آمال همه‌مان یکی‌ست. ماها هر چقدر هم که گریزپا و یاغی باشیم، باز وقت فرار خواه ناخواه به آغوش خودت پناه می‌آوریم الها. جایی مگر هست اصلاً که از حیطه‌ی قدرت لایزال تو بیرون باشد و از حد علم لایتناهی‌ات خارج شود؟! حالا این وسط بلدترها وقت ندبه و استغاثه دعای فرج می‌خوانند و می‌گویند «وَ مُنِعَتِ السَّماء...» ولی ما آخر صفی‌ها که زبان‌مان به این الفاظ نمی‌چرخد می‌گوییم «آسمان روی سرمان یک بدست شده». و فرقش هم فقط توی همین لفظ است گمان می‌کنم. راستی معبودا؛ رویم سیاه لکن معنای این که گفته‌اند «وَ انْقَطَعَ الرَّجاء...» را نمی‌فهمم. خب دور سرت بگردم اگر این نومیدی و انقطاع، از رحمت تو باشد که ذنب لایغفر است و بریده باد زبانی که به نومیدی از معبودش باز شود. و اگر منظور دل‌بریدن و ناچشم‌داشتی از مخلوقات است که چه جای شکوه و گلایه؟! امید بنی‌بشر اگر به جز تو می‌خواهد باشد که همان بریده و منقطع باشد بهتر است! جز درگاه تو به کجا پناه بیاوریم و شکایت به که ببریم یا مستعان که در شدة و رخاء تنها پناه‌گاه امن ما تویی... راز دل ما پیش از این هم بر تو پوشیده نبوده که حالا از هویدا شدنش بترسیم؛ و پرده‌ای مابین خالق و مخلوق نیست که از برافتادنش گله کنیم یا رب. ما بندگان مسکین و مستکین‌ات فقط یک دلخوری داریم و آن هم طول غیبت صاحب و مولای‌مان است که از حد توان‌ ابناء بشر بیرون زده‌ است و امید داریم که اگر قرار بر فرج است -که هست- همان فرج عاجل قریبی که «کَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَب» است را به اهل عالم بنمایانی و بشر را از این گم‌گشتگی و سرگشتگی بیرون بیاوری یا ارحم الراحمین.... اصلاً می‌پرسم مگر زمین قرار است از باریکه‌ی غزه هم بر اهلش تنگ‌تر شود که ما هر چه «وَ ضاقَتِ الْأَرْض» می‌خوانیم تحویل‌مان نمی‌گیری خدایا...؟! اگر قرار به وراثت مستضعفین در زمین است که ما به بی‌چارگی و ضعف خودمان در برابر رب مشارق و مغارب معترفیم. بیش از این دیگر استضعاف نیست؛ رسما مرگ است. و ترس آن را داریم که علی‌الارض از شدت ظلم و جور، بنی‌بشری در غزه زنده نماند تا بخواهد وارث ارض موعود فلسطین بشود‌. مگر کودکی در محاصره‌ی بنی‌اسرائیل زنده مانده که موسایی از میان‌شان مبعوث شود خدایا؟ هنوز وقتش نرسیده که موعود ما را برسانی...؟! #مصعب_یحیایی عضو شوید: (کمی کافر.../ شعر و گاه‌نوشت‌های مصعب یحیایی) 🔴@yahyaei_m

مساله صرفاً «فهم استراتژیک» نیست؛ چه آن‌که همه‌ی ما متفق‌القولیم که اسرائیل باید نابود شود و این امر هم جز با نبرد بزرگ و نهایی جبهه‌ی مقاومت میسر نیست. لکن مساله آن است که حضرات «صبر استراتژیک» را در کنار این فهم برنمی‌تابند... 🔴@yahyaei_m

یکی از تاکتیک‌های جنگی در میدان نبرد، پیش‌روی زیر آتش توپخانه‌ی خودی‌هاست. یعنی توپخانه با گرایی که از خطوط دشمن دارد موقتاً نقاطی را زیر آتش خمپاره می‌گیرد تا به این واسطه هم حریف مجبور به سنگرگیری شود و هم نیروها در زیر انحنای «چتر آتش»ی که توپخانه‌ی خودی درست کرده امکان پیشروی داشته باشند. حالا فرض کنید چه فاجعه‌ای می‌شود اگر این توپخانه، اشتباهی گرای خودی‌ها را ثبت کند و بجای چتر آتشین حفاظتی، نُقل و نبات‌ها را دقیقاً روی سر نیروهای خودی فرود بیاورد. یا این‌که بی‌اعتنا به رسیدن نیروها به خط دشمن، حمله توپخانه متوقف نشود! نتیجه‌‌ی این حمله‌ی توپخانه‌ای چیزی جز تلفات برای جبهه خودی نیست. این‌ها حکایت برخی از دوستان -به اصطلاح- عدالت‌خواه است. جماعتی که نمی‌دانند آتش توپخانه‌‌شان باید از بالای سر خودی‌های رد شود و به مواضع دشمن بخورد. یا فی‌المثل حالا که نیروها رسیده‌اند به خط دشمن، حملات توپخانه این‌ها باید متوقف شود تا باعث خسارت به خودی نشود. شعار «موشک توی انبار؛ کودک زیر آوار» یا جملاتی از این دست، از همین جنس نابلدی‌هاست. یعنی طرف گمان می‌کند که دارد خدمت به اهالی فلسطین می‌کند؛ لکن متوجه نیست که خسارت این حمله به خودی‌ها وارد می‌شود، نه به دشمن و این چتر آتش به جای ایجاد امکان برای پیش‌روی رزمنده‌ها، عملاً آن‌ها را زمین‌گیر کرده است. خاطرم هست که اوایل همه‌گیری کرونا حضرات پیله کرده‌ بودند به سردار باقری که حالا که دولت تدبیر و امید در مدیریت کشور و ایجاد محدودیت‌های کرونایی ضعیف است شما باید ورود کنید و حکومت نظامی برپا شود! جناب دولت بنفش تصمیمات غلط می‌گرفت؛ بعد دوستان بجای این‌که دولت را نقد کنند یا با حمایت از نیروهای مسلح در امدادرسانی و ... باعث تقویت بسیج و ن.م شوند، عملاً چوب می‌گذاشتند لای چرخ‌شان و سوژه می‌دادند دست اجانب که ببینید در ایران دولت کاره‌ای نیست و این سپاه یا نیروهای مسلح‌اند که تصمیم می‌گیرند! حالا هم در مساله فلسطین همین اتفاق دارد توسط این طیف تکرار می‌شود. جوری هم طعنه به انبار موشک‌های جمهوری اسلامی می‌زنند کأنه حماس یا حزب‌الله یا محور مقاومت تا الان از طرف آمریکا حمایت شده که توانسته تاب بیاورد و صهیونیست‌ها را تادیب کند! مساله صرفاً «فهم استراتژیک» نیست؛ چه آن‌که همه‌ی ما متفق‌القولیم که اسرائیل باید نابود شود و این امر هم جز با نبرد بزرگ و نهایی جبهه‌ی مقاومت میسر نیست. لکن مساله آن است که حضرات «صبر استراتژیک» را در کنار این فهم برنمی‌تابند. بخاطر همین کم‌صبری و بی‌طاقتی هم عموماً دست به افعال و اقوالی می‌زنند که نهایتاً به نفع جبهه حق تمام نمی‌شود و یا مسیر دستیابی به اهداف را طویل و بعید می‌کند. #مصعب_یحیایی عضو شوید: (کمی کافر.../ شعر و گاه‌نوشت‌های مصعب یحیایی) 🔴@yahyaei_m

اگر دلباخته‌ی مهدی آل محمد(عج) هستید و چشم به راه آمدن آخرین منجی، برای گشایش در امر مردم فلسطین و نابودی دشمنان بشریت علی‌الخصوص غده‌ی سرطانی اسرائیل بسیار دعا کنید که این همان کلید فرج است. 🔸متن کامل را در پست بعد بخوانید... 🔴@yahyaei_m