. 3⃣ «قالُوا رَبُّنا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ» آنها این مطلب را که ما فرستادگان به سوی شما هستیم را با چندین تاکید بیان کردند (إنّ + جمله اسمیه + تقدیم جار و مجرور بر متعلَق آن+ لام مزحلقه + استفاده از اسم فاعل (مرسلون) به جای فعل و ...) چرا؟ 🍃الف. تا نشان دهند مخالفت‌های این مخالفان انبیا و دروغگو شمردن آنان، به هیچ عنوان موجب نشد که آنان کمترین تردیدی در حقانیت خویش پیدا کنند. 💠 ثمره #اخلاقی کسی که واقعا در راه خدا قدم برمی‌دارد، مخالفت‌ها نه‌تنها او را از راهش بازنمی دارد، بلکه حتی در درونش هم خللی وارد نمی‌کند. 🗞 تاملی با خویش 🔸ما چه اندازه این طور هستیم⁉️ 🔸چه اندازه اگر مخالفت‌ها زیاد شود در اصل کار خود تردید می‌کنیم⁉️ 🍃ب. ... @yekaye

. 4⃣ «إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ» در حالت عادی باید می‌فرمود: «مرسلون الیکم»، این مقدم داشتن «الیکم» دلالت بر حصر، یا دست کم تاکید شدید – دارد؛ یعنی می‌خواهند بگویند ما واقعا و به طور خاص برای شما فرستاده شده‌ایم. وجه این حصر یا تاکید شدید چیست؟ 🍃الف. وقتی در ابلاغ پیام، مخاطب را به نحو دقیق و خاص معلوم کنیم، او را به تامل جدی و واکنش وادار ساخته‌ایم؛ وگرنه مطلب را به خود نمی‌گیرد. 🍃ب. به مخاطب اهمیت داده‌اند: این نیست که خدا شما را به حال خود رها کرده باشد؛ بلکه شما بقدری برای خدا اهمیت دارید که ما را خاص شما فرستاده است. 🍃ج. ... @yekaye

764) 🌷وَ ما عَلَيْنا إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبينُ 🌷 ▪️ ترجمه و وظیفه ما نیست به جز رسانیدن روشنگرانه؛ سوره یس (36) آیه17 1397/3/16 21 رمضان 1439 ◼️ شهادت مظلومانه ولی الله الاعظم، یگانه دهر، امیرمومنان، قبله آمال عدالتجویان، اسد الله الغالب، علی بن ابی‌طالب، علیه آلاف التحیة و الثناء ، بر همه شیعیان و محبان آن حضرت، بلکه بر همه مسلمانان و دلسوختگان و مستضعفان و پابرهنگان عالم تسلیت باد ◼️ @yekaye

@yekaye

🔹الْبَلاغُ ▪️قبلا بیان شد که ▫️ماده «بلغ» در اصل به معنای وصول [= رسیدن] به چیزی، و بلکه، به پایان مقصد و منتهای کاری رسیدن است. ▫️برخی معتقدند که این ماده در مورد مشرف شدن [نزدیک شدن] بر پایان کار هم به کار می رود؛ ▫️اما دیگران با این سخن مخالفت کرده، و معتقدند اساسا تفاوت اصلی این ماده با ماده «وصل» در این است که در «بلغ» باید به نهایی ترین حد شیء برسد. ▪️«ابلاغ» اقتضای شدیدتری برای «رسیدن» دارد؛ تا حدی که برخی گفته اند ابلاغ همان مرحله نهایی رسیدن شیء به انتهاست و تعبیر «ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ، توبه/۶) از همین باب است. ▪️کلمه «بَلَاغ» گاه به معنای «تبليغ» (رساندن چیزی و مطلبی به دیگران) به کار می رود ( هذا بَلاغٌ لِلنَّاسِ، إبراهيم/۵۲ ؛ فَإِنَّما عَلَيْكَ الْبَلاغُ وَ عَلَيْنَا الْحِسابُ، رعد/۴۰) ▪️و گاه آن را به معنای «کفایت» دانسته اند مانند «إِنَّ فِي هذا لَبَلاغاً لِقَوْمٍ عابِدِينَ، أنبياء/۱۰۶) 🔸اشاره شد که ماده «بلغ» به ماده «وصل» (وصول، رسیدن) و ماده «ادی» (اداء، ادا کردن) نزدیک است. ▫️تفاوتش با ماده وصل بیان شد؛ ▫️تفاوت ابلاغ با ادا کردن هم در این است که در «ادا» کردن تاکید بر این است که مطلب آن گونه که سزاوار است برسد، اما در «ابلاغ» رساندن چیزی است که در آن نوعی فهماندن هم در کار باشد، و «بلاغت» هم از همین ماده است و به معنای «رساندن معنا به نفس است در بهترین صورت ممکن». 🔖جلسه 413 http://yekaye.ir/al-anbiaa-21-106/ @yekaye

🔹«مُبين» قبلا بیان شد که ▪️«مبین» از ریشه «بین» است. کلمه «بین» (که در زبان فارسی هم رایج است) از کلماتی است که اصطلاحا از اضداد است؛ یعنی هم به معنای «فصل» (فاصله و جدایی) به کار می‌رود و هم به معنای «وصل» (اتصال و به هم رسیدن). ▪️«بیان» به معنی آشکار کردن است و به کلام از این جهت بیان می‌گویند که آشکارکننده مافی‌الضمیر است و با توجه به ریشه کلمه، برخی گفته‌اند بیان به معنای آشکار کردن بعد از ابهام و اجمال است و به کلام از این جهت بیان می‌گویند که در آن انسان باید با جدا کردن کلمات و سپس اتصال برقرار کردن بین آنها مراد مبهم خود را آشکار کند. ▪️ «بیِّنه» [= دلیل] هم از همین ریشه و به معنای چیزی است که دلالت کاملا آشکار داشته باشد. 🔖جلسه 114 http://yekaye.ir/ash-shuara-026-195/ @yekaye

☀️1) روایت شده است که شخصی از امام صادق ع استفتایی کرد؛ و فتوایی که ایشان داد برخلاف چیزی بود که او دوست داشت. امام صادق ع ناراحتی را در رخسار او دید: فرمود: ای فلانی! بر سخن حق صبر کن، که هیچکس نیست که بر سخن حق صبر کرده باشد مگر اینکه خداوند در عوضش آنچه را برای او بهتر است به او می‌دهد. 📚مجموعة ورام، ج1، ص: 17 ابْنُ أَبِي سَمَّاكٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ إِنَّهُ اسْتَفْتَاهُ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْجَبَلِ فَأَفْتَاهُ بِخِلَافِ مَا يُحِبُّ فَرَأَى أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْكَرَاهَةَ فِيهِ فَقَالَ: يَا هَذَا اصْبِرْ عَلَى الْحَقِّ فَإِنَّهُ لَمْ يَصْبِرْ أَحَدٌ قَطُّ عَلَى الْحَقِّ إِلَّا عَوَّضَهُ اللَّهُ مَا هُوَ خَيْرٌ لَه. @yekaye

☀️2) حدیثی از امام صادق ع روایت شده است که توضیح می‌دهند که جبرئیل سفارش‌نامه‌ای را مهر و موم شده از جانب خداوند به پیامبر اکرم ص داد؛ و ایشان آن را به حضرت علی ع و او نیز به امام بعدی خود می‌داد و هر امامی مُهر از قسمت مربوط به خود برمی‌گرفت و بقیه را همان طور مهر و موم شده به امام بعدی می‌داد؛ در فرازی از این روایت آمده است: پس هنگامی که علی بن الحسین [امام سجاد] ع از دنیا رفت آن را به محمد بن علی [امام باقر] ع داد و ایشان نیز مهر پنجم را برگرفت و در آن یافت که: «کتاب خداوند متعال را تفسیر کن و پدرت را تصدیق فرما و پسرت را میراث‌دار خود قرار بده و با امت مدارا کن و به حق خداوند عز و جل قیام فرما و حق را بگو خواه در خوف باشی یا در امنیت؛ و از کسی جز خداوند مترس»؛ و او چنین کرد ... 📚الكافي، ج1، ص280؛ الغيبة للنعماني، ص 53 مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى وَ الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ [الحسن] بْنِ عَلِيٍّ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ عَنْ مُعَاذِ بْنِ كَثِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّ الْوَصِيَّةَ نَزَلَتْ مِنَ السَّمَاءِ عَلَى مُحَمَّدٍ كِتَاباً لَمْ يُنْزَلْ عَلَى مُحَمَّدٍ ص كِتَابٌ مَخْتُومٌ إِلَّا الْوَصِيَّةُ ... فَلَمَّا تُوُفِّيَ [عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع] وَ مَضَى دَفَعَهَا إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ ع فَفَتَحَ الْخَاتَمَ الْخَامِسَ فَوَجَدَ فِيهَا أَنْ فَسِّرْ كِتَابَ اللَّهِ تَعَالَى وَ صَدِّقْ أَبَاكَ وَ وَرِّثِ ابْنَكَ وَ اصْطَنِعِ الْأُمَّةَ وَ قُمْ بِحَقِّ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قُلِ الْحَقَ فِي الْخَوْفِ وَ الْأَمْنِ وَ لَا تَخْشَ إِلَّا اللَّهَ فَفَعَلَ ... @yekaye

☀️3) عبدالحمید بن ابی‌دیلم می‌گوید: امام صادق ع فرمود: عبدالحمید! همانا خداوند را رسولانی است که آشکارکننده‌اند [رسالت خود را آشکارا بیان می‌کنند] و رسولانی است که مخفی‌کننده‌اند [رسالت خود را مخفیانه و بدون اعلام عمومی انجام می‌دهند] پس هرگاه از خداوند به حق آن رسولان آشکار چیزی را درخواست کردی، به حق آن رسولان مخفی هم درخواستت را ابراز کن ... 📚كمال الدين و تمام النعمة، ج1، ص21 حَدَّثَنَا أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ الْبَرْقِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ جَرِيرٍ عَنْ عَبْدِ الْحَمِيدِ بْنِ أَبِي الدَّيْلَمِ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ع يَا عَبْدَ الْحَمِيدِ إِنَّ لِلَّهِ رُسُلًا مُسْتَعْلِنِينَ وَ رُسُلًا مُسْتَخْفِينَ فَإِذَا سَأَلْتَهُ بِحَقِّ الْمُسْتَعْلِنِينَ فَسَلْهُ بِحَقِّ الْمُسْتَخْفِينَ ... @yekaye