. 5️⃣ «یُریدُ اللَّهُ لِـ ... یهْدِیَكُمْ سُنَنَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِكُمْ ... وَ اللَّهُ عَلیمٌ حَكیمٌ» از سنّت‏هاى خوب گذشتگان بايد تبعيّت كرد. (تفسير نور، ج‏2، ص272) در واقع، دانستن و آگاهی از سنت‌های پیشینیان امری است که خداوند آن را برای ما می‌پسندد و به اقتضای علم و حکمتش است که ما را به آگاهی از آنها می‌خواند. @yekaye

. 6️⃣ «یُریدُ اللَّهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمْ وَ یهْدِیَكُمْ سُنَنَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ یَتُوبَ عَلَیكُمْ» دانستن امور و آگاهی از سنت‌ها و رویه‌های گذشتگان، زمینه #توبه انسان و قرار گرفتن وی در مسیر اصلی زندگی را مهیا می‌کند. @yekaye

. 7️⃣ «یُریدُ اللَّهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمْ وَ یهْدِیَكُمْ سُنَنَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِكُمْ» با توجه به اینکه در سه آیه قبل موارد مجاز و غیرمجاز در ازدواج را برشمرد؛ چه‌بسا از آمدن این دو تعبیر که «خداوند می‌خواهد برای شما بیان کند» و «شما را به رویه‌های کسانی که پیش از شما بودند هدایت نماید» این است که این حرمت‌ها سنتی است که عینا در امتهای گذشته هم بوده است. (مفاتیح الغیب (فخر رازی)، ج10، ص54) به تعبیر دیگر، احكام و مقرّرات اسلام درباره‏ى ازدواج، همانند احكام ساير اديان آسمانى گذشته است. (تفسير نور، ج‏2، ص272) @yekaye

🏴 شهادت پیامبر اکرم ص، امام حسن مجتبی ع، و امام رضا ع بر عموم مسلمانان و شیعیان جهان تسلیت باد.🏴

954) 📖 وَ اللَّهُ یریدُ أَنْ یتُوبَ عَلَیكُمْ وَ یریدُ الَّذینَ یتَّبِعُونَ الشَّهَواتِ أَنْ تَمیلُوا مَیلاً عَظیماً 📖 💢ترجمه خداوند می‌خواهد که بر شما توبه دهد [= به شما عطف توجه کرده، توبه شما را بپذیرد] و کسانی که از پی شهوات می‌روند می‌خواهند که [شما] دستخوش انحرافی عظیم گردید! سوره نساء (4) آیه 27 1398/8/7 30 صفر 1441 @yekaye

@yekaye

🔹یَتُوبَ در آیه 16 همین سوره توضیح داده شد که ▪️ماده «توب» در اصل به معنای رجوع و بازگشت می‌باشد و وقتی در مورد خدا به کار می‌رود، با تعبیر «علی» می‌آید (تاب الله علی عبده) که به معنای این است که خداوند از موضع بالا و البته با فضل و رحمت و مغفرتش به جانب بنده‌اش برمی‌گردد. ▫️تعبیر «تاب الله علیه» را غالبا به معنای «خدا توبه‌اش را پذیرفت» دانسته‌اند و برخی به معنای «اعطای توفیق توبه از جانب خداوند» دانسته‌اند و حق این است که در هر دو معنا به کار می‌رود : 🔸در قرآن کریم هم مواردی به وضوح در معنای اول (فَمَنْ تابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ وَ أَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ؛ مائده/۳۹) 🔸و مواردی به وضوح در معنای دوم (تابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا؛ توبه/۱۱۸) 🔸و در مواردی دوبار در یک آیه و ظاهرا هربار به یکی از این دو معنا به کار رفته است: «لَقَدْ تابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَ الْمُهاجِرينَ وَ الْأَنْصارِ الَّذينَ اتَّبَعُوهُ في‏ ساعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ ما كادَ يَزيغُ قُلُوبُ فَريقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تابَ عَلَيْهِ» (توبه/۱۱۷). 🔖جلسه ۹۴۳ http://yekaye.ir/an-nesa-4-16/ @yekaye

🔹الشَّهَواتِ قبلا بیان شد که ▪️ماده «شهو» و کلمه «شهوة» به معنای اشتیاق نفس به چیزی، و رغبت شدید از جانب نفس است به امری که آن را ملایم با خود می‌داند. ▫️به تعبیر دیگر، برکنده شدن نفس است به سوی چیزی که دلش می‌خواهد و اینکه نفس چیزی را به خاطر لذتی که در آن هست بخواهد. ▪️«شهوة» در اصل مصدر ثلاثی مجرد است که جمع آن «شهوات» می‌شود؛ والبته گاه در مورد چیزی که متعلق شهوت و میل قرار گرفته و یا در مورد قوه‌ای که انسان را به سوی شهوات می‌راند نیز به کار می‌رود، چنانکه در آیه «زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ»‏ (آل عمران/۱۴) هر دو معنا محتمل است. ▪️این ماده وقتی به باب افتعال می‌رود (اشتهاء) دلالت می کند بر مطاوعه (= پذیرش) و اختیار و برگزیدن امری که مورد رغبت قرار گرفته؛ و چه‌بسا بتوان گفت که هرجا که رغبت شدید و تمایل اکیدی در کار باشد تعبیر «اشتها» به کار می رود: «وَ لَكُمْ فِيها ما تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ‏» (فصلت/۳۱) «هُمْ في‏ مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خالِدُونَ» (انبیاء/۱۰۲) 🔖جلسه 852 http://yekaye.ir/al-aaraf-7-81/ @yekaye

🔹أنْ تَمیلُوا مَیلاً ▪️ماده «میل» در اصل بر انحراف از چیزی به سمت و جانبی از همان چیز دلالت دارد (معجم المقاييس اللغة، ج‏5، ص290) ▫️برخی «میل» را انحراف و عدول از وسط به یکی از طرفین دانسته‌اند (مفردات ألفاظ القرآن، ص783) ▫️اما برخی بر این باورند که وقتی این ماده بدون حرف اضافه می‌آید به معنای مطلق منحرف شدن و تغییر مسیر دادن است خواه به سوی باطل باشد یا به سوی حق؛ و در امر طبیعی باشد یا غیرطبیعی؛ اما وقتی با حرف «عن» بیاید به معنای عدول کردن از چیزی است و وقتی با حرف «فی» بیاید به معنای رغبت کردن به چیزی می‌باشد. (التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج‏11، ص228) ▪️برخی کلمه «مال» را هم از همین ماده و وجه تسمیه «مال» و ثروت نیز همین دانسته‌اند که دائما میل به این سو و آن سو پیدا می‌کند و از دست می‌رود (مفردات ألفاظ القرآن، ص784) البته غالبا کلمه «مال» را از ماده «مول» قلمداد کرده‌اند که ان شاء الله در جای دیگری از آن بحث خواهد شد. 🔹این کلمه با کلماتی مانند «جنح» ، «رغب» ، «زیغ» ، «مید» نیز نزدیک است. در تفاوت اینها: 🔸قبلا بیان شد که ماده «جنح» را در اصل به معنای میل و انحراف دانسته‌اند و برخی گفته‌اند به میل و رغبت به کاری یا به چیزی یا به سمت و سویی گفته می‌شود و تفاوت سه واژه «میل» و «جنح» و «رغبت» این است که «میل» عنوانی مطلق است ولی «جنح» میلی است که همراه با عمل باشد و «رغبت» که میلی است که همراه با علاقه و گرایش درونی باشد. 🔖جلسه ۷۰۱ http://yekaye.ir/al-fater-35-1/ 🔸و نیز بیان شد که درباره ماده «رغب» برخی گفته‌اند اصل این ماده به معنای «خواستن» و میل داشتن است و در واقع سه کلمه «میل» و «رغبت» و «شوق» هر سه بر یک معنا دلالت می‌کنند و تفاوت آنها تنها به شدت و ضعف است که «رغبت» شدیدتر از میل، و «شوق» شدیدتر از رغبت است؛ و گسترش داشتن از لازمه‌های موقعیتی است که میل فراوانی وجود دارد که ظرفیت فراوانی برای آن مطلوب در کار است. 🔖جلسه 498 http://yekaye.ir/al-qalam-68-32/ 🔸درباره «زیغ» هم گفته‌اند که زیغ صرفا به انحراف از حق گفته می‌شود؛ یعنی دلالت دارد بر «میل» و انحرافی که ناخوشایند و نامطلوب باشد؛ در حالی که کلمه «میل» هم در امور خوشایند و هم در امور ناخوشایند به کار می‌رود. (الفروق في اللغة، ص207) 🔸درباره تفاوت «میل» و «مید» هم باید گفت که «میل» صرف انحراف به یک سمت است، اما «مید» انحرافی است که به چپ و راست برود چنانکه می‌فرماید «وَ جَعَلْنا فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِهِمْ» (انبیاء/31) و در واقع یک حالت اضطراب است که شیء را دائما به چپ و راست می‌کشاند. (الفروق في اللغة، ص209) 🔸همچنین بين «مَيْل» و «مِيل‏» هم تفاوت است؛ اولی مصدر است و در آنچه دیده می‌شود و نمی‌شود به کار می‌رود مانند «مَیل تو به فلانی» ویا «مال الحائط مَيلاً» [ویا قرآن کریم می‌فرماید: «وَ يُريدُ الَّذينَ يَتَّبِعُونَ الشَّهَواتِ أَنْ تَميلُوا مَيْلاً عَظيماً» (نساء/27) «وَدَّ الَّذينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً واحِدَةً» (نساء/102) «وَ لَنْ تَسْتَطيعُوا أَنْ تَعْدِلُوا بَيْنَ النِّساءِ وَ لَوْ حَرَصْتُمْ فَلا تَميلُوا كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوها كَالْمُعَلَّقَةِ» ‏(نساء/129)]. اما دومی اسم است و در خصوص آنچه دیده می‌شود به کار می‌رود چنانکه گفته می‌شود «في العود مِيلٌ» ویا در مورد کسی که در سمتی از پیکرش افتادگی‌ای باشد گفته می‌شود «في فلانٍ مِيلٌ» (الفروق في اللغة، ص208) 📿از ماده «میل» در قرآن کریم تنها همین پنج کلمه فوق در سه آیه مذکور، و تنها در سوره نساء به کار رفته است. 📖اختلاف قرائت 🔹أنْ تَمیلُوا / أَنْ یَمیلُوا ▪️در اغلب قرائات این کلمه به صورت أ«َنْ تَمیلُوا» یعنی به حالت خطاب (شما منحرف شوید) قرائت شده است؛ ▪️اما در یکی از قرائات غیرمشهور (عیسی بن عمر)‌به صورت فعل غایب «أَنْ یَمیلُوا» قرائت شده که مقصود خود همان کسانی است که پیرو شهواتند. 📚معجم القراءات، ج2، ص54 🔹میْلاً / مَیَلاً ▪️در اغلب قرائات به صورت «مَیْلاً» قرائت شده؛ ▪️ اما در یکی از قرائات اربعه عشر (حسن) به صورت «مَیَلاً» قرائت شده است و البته این را نیز مصدر دانسته‌اند. 📚معجم القراءات، ج2، ص55 @yekaye

☀️1) الف. از رسول الله روایت شده است: همانا بهشت محفوف و پوشیده در سختی‌هاست؛ و جهنم محفوف و پوشیده در شهوات. 📚روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، ج‏2، ص421 ☀️قالَ رَسُولُ اللَّهِ ص حُفَّتِ الْجَنَّةُ بِالْمَكَارِهِ وَ حُفَّتِ النَّارُ بِالشَّهَوَاتِ. ☀️ب. خطبه‌ای از امیرالمومنین ع روایت شده که ظاهرا از اولین خطبه‌های ایشان است بعد از بیعت مردم با ایشان بعد از قتل عثمان. ایشان فرمودند: از بيان خدا سود بريد و از موعظتهاى او پند گيريد، و اندرز وى را بپذيريد. همانا خدا آشكارا براى شما جاى عذر نگذاشت، و بر شما حجّت گرفت، و آن را كه خوش مى‏دارد يا ناخوش مى‏شمارد برايتان بيان داشت كه پى آن رويد، و از اين دور شويد. پس همانا رسول الله ص می‌فرمود: «همانا بهشت محفوف و پوشیده در سختی‌هاست؛ و جهنم محفوف و پوشیده در شهوات.» بدانيد كه چيزى از طاعت خدا نيست جز كه با كراهت انجام گيرد، و چيزى از معصيت خدا نيست جز كه با ميل و شهوت. پس خدا بيامرزد كسى را كه شهوت را مغلوب كند، و هواى نفس را سركوب، كه نفس را به دشوارى توان از شهوت كندن، كه پيوسته خواهان نافرمانى است و هوس راندن، و بندگان خدا! بدانيد كه مرد با ايمان شب را به روز و روز را به شب نمى‏رساند جز كه نفس خود را نزد خويش متّهم مى‏داند، پيوسته با آن عتاب دارد، و گناهكارش مى‏شمارد. پس در دنيا چون كسانى باشيد كه پيش از شما به سر بردند، و چون آنان كه پيش روى‏تان مردند. چون مسافر، خيمه خويش را از جا در آوردند، ويرانش كردند، و راه را در سپردند 📚نهج‌البلاغه، خطبه 176 (اقتباس از ترجمه شهیدی، ص182) ☀️انْتَفِعُوا بِبَيَانِ اللَّهِ وَ اتَّعِظُوا بِمَوَاعِظِ اللَّهِ وَ اقْبَلُوا نَصِيحَةَ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ أَعْذَرَ إِلَيْكُمْ بِالْجَلِيَّةِ وَ [أَخَذَ] اتَّخَذَ عَلَيْكُمُ الْحُجَّةَ وَ بَيَّنَ لَكُمْ مَحَابَّهُ مِنَ الْأَعْمَالِ وَ مَكَارِهَهُ مِنْهَا لِتَتَّبِعُوا هَذِهِ وَ تَجْتَنِبُوا هَذِهِ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص كَانَ يَقُولُ «إِنَّ الْجَنَّةَ حُفَّتْ بِالْمَكَارِهِ وَ إِنَّ النَّارَ حُفَّتْ بِالشَّهَوَاتِ» وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ مَا مِنْ طَاعَةِ اللَّهِ شَيْ‏ءٌ إِلَّا يَأْتِي فِي كُرْهٍ وَ مَا مِنْ مَعْصِيَةِ اللَّهِ شَيْ‏ءٌ إِلَّا يَأْتِي فِي شَهْوَةٍ فَرَحِمَ اللَّهُ امْرَأً نَزَعَ عَنْ شَهْوَتِهِ وَ قَمَعَ هَوَى نَفْسِهِ فَإِنَّ هَذِهِ النَّفْسَ أَبْعَدُ شَيْ‏ءٍ مَنْزِعاً وَ إِنَّهَا لَا تَزَالُ تَنْزِعُ إِلَى مَعْصِيَةٍ فِي هَوًى وَ اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّ الْمُؤْمِنَ [لَا يُمْسِي وَ لَا يُصْبِحُ‏] لَا يُصْبِحُ وَ لَا يُمْسِي إِلَّا وَ نَفْسُهُ ظَنُونٌ عِنْدَهُ فَلَا يَزَالُ زَارِياً عَلَيْهَا وَ مُسْتَزِيداً لَهَا فَكُونُوا كَالسَّابِقِينَ قَبْلَكُمْ وَ الْمَاضِينَ أَمَامَكُمْ قَوَّضُوا مِنَ الدُّنْيَا تَقْوِيضَ الرَّاحِلِ وَ طَوَوْهَا طَيَّ الْمَنَازِلِ. @yekaye