#قبله_ی_من #قسمت50 یادم آمد که چقدر از یحیـی متنفر بودم. یکبار لاکم را ازپنجره درخیابان پرت کرد. صدای خرد شدن شیشه اش اشکم را دراورد. می گفت: دختر نباید الک قرمز بزنه بره بیرون. بزرگ شدی! با مشت به کمرش کوبیدم و فحشش دادم. تازه یاد گرفته بودم. کصافط را غلیظ می گفتم. لبم را میگزم و دردل میخندم. روی زمین یسنا نشسته و پایش رادراز کرده. هم سن و سال یحیـی است. یکدفعه میپرسم: -یادم رفته دقیق چندسالتونه باورت میشه؟ یسنا بیست و هشت، یحیـی بیست و شیش، من بیست و سه، یسنا بیست و یک -پشت هم! چقدرسخت بوده برای آذرجون. مامان میگه من قراربوده پسر شم. لک لکا خنگ بودن اشتباهی آوردنم. پشت بندش میخندد. من اما نمیخندم. زل میزنم به عکس سیاه و سفیدی که گوشه دیواراست. یحیی روی پله های پارک نشسته و میخندد. چقدر مشکی به او می آید. یلدا متوجه نگاهم می شود و می پراند: آلمانه! ازین عکس بدش میاد. ولی من خیلی دوسش دارم -چرا بدش میاد؟ نمی دونم! ولی عصبی میشه اینو می بینه. لبم راکج می کنم و به خنده اش چشم میدوزم. حس می کنم هنوز هم از او متنفرم! مثل بچگی. آدامسم را باد می کنم و میترکانم. زن عمو زیرچشمی شش دانگ حواسش به ریزحرکات من است. یلدا کیکی راکه پخته برش های مثلثی کوچک میزند و میگوید: امیدوارم دوس داشته باشی عزیزم! لبخند میزنم و تشکر می کنم. بوی دارچین و هل خانه را پرکرده. آذر سینی چای به دست سمت ما می آید و بلند میگوید: -یحیی؟! مادر بیا چای! آقاجواد؟! رفتید دست و روتون رو بشوریدا! چقد طول میدید! عمو درحالیکه دستی به ریش خیسش می کشد ازدستشویی بیرون می آید و بامتانت جواب میدهد: اومدم خانوم! چقد کم صبرشدی! اثرات پیریه ها! وپشت بند حرفش میخندد. آذر اخم می کند و بادلخوری میگوید: -دست شما درد نکنه! خوبه همین یه ماه پیش زهرا خانوم گفت جوون موندم! و بعد دستی به موهای رنگ کرده اش میکشد. گویی میخواهد از حرفش مطمئن شود! عمو میخندد و میگوید: -می دونم! شوخی کردم. شمام به دل نگیر خانوم! یحیی دراتاقش راباز می کند و سربه زیر به ما ملحق میشود. یک گرم کن سفید و تی شرت کرم تن کرده. روی مبل تک نفره می نشیند و ازسینی یک فنجان چای برمیدارد و میان دستانش نگه میدارد. سرش هنوز هم پایین است! معلوم شد که لنگه ی عمو است! بی توجه تکه ای ازکیکم را داخل دهانم میگذارم و بی هوا می پرسم: -این اطراف کلاس زبان هست؟! آذر چایش رامزه مزه می کند و میپرسد: برای چی می پرسی دختر؟ بابا بهم یه مقدار پول دادن که علاوه بردانشگاه من مشغول یه کلاس دیگه هم بشم! حیفه خودمم خیلی علاقه دارم یلدا- خیلیی خوبه! چه زبانی حالا؟! فرانسه! آذر- فکر کنم باشه! آلمانی هم خوبه ها! یحیی بخاطر اینکه اونجا بوده کامل یاد گرفته! پوزخند می زنم. چه سریع پز شازده را داد! یلدا یک دفعه میخندد و میگوید: البته هر وقت داداش حرف میزنه ها حس می کنم داره دری وری میگه! یه مدلیه زبونشون! آذر چشم غره میرود که این چه حرفی بود! عمو ریز میخندد! یحیی لبخند می زند و به یلدا میگوید: خوب دست میگیری ها! دردلم می گویم عجب صدایی! میتوانست آینده ی خوبی در خوانندگی داشته باشد! فنجانش را نیمه روی میز میگذارد و به سمت اتاقش می رود! -چرا نمیمونه پیش ما؟ یلدا- حتما مراعات تورو میکنه تاراحت باشی! -راحتم! عمو از جا بلند میشود و آرام زمزمه می کند: شاید اون راحت نیست! دردلم سریع می گویم: به جهنم! کسی نگفته راحت نباشه! خودش خودشو اذیت میکنه! ↩️ #ادامہ_دارد... #نویسنده:مهیاسادات_هاشمی #کپی بدون ذکر و نام نویسنده پیگرد الهی دارد. #کانال_زخمیان_عشق نشر معارف شهدا در ایتا @zakhmiyan_eshgh @zakhmiyan_eshgh