‍ بسم الله الرحمن الرحیم #مقتل_حضرت_امیرالمومنین_علیه_السلام #عباس_قمر_بنی_هاشم_علیه_السلام #سخنان_امیرالمومنین_علیه_السلام #وصیت_امیرالمومنین_علیه_السلام مقتل امیر المومنین ع ( 24 ) اميرالمؤمنين يوصي ابنه العباس أن يؤثر أخاه الحسين يوم عاشوراء سفارش امیرالمومنین به حضرت عباس ع در شب شهادت در 21 رمضان في کتاب عدة الشهور لما کانت ليلة احدي و عشرين من شهر رمضان، و أشرف علي عليه‏السلام علي الموت، أخذ العباس و ضمه الي صدره الشريف و قال در کتاب عدة الشهور است هنگامیکه شب 21 ماه رمضان شد و امیر المومنین ع در اخرین لحظات عمر شریف بود ، عباس را به سینه چسباند و فرمود: ولدي ستقر عيني بک في يوم القيامة. پسر عزیزم عباس در روز قیامت چشمم به خاطر تو روشن خواهد شد ( در قیامت چشمم را روشن خواهی کرد ) ولدي اذا کان يوم عاشوراء و دخلت المشرعة اياک أن تشرب الماء، و أخوک الحسين عطشان. پسر عزیزم هنگامیکه روز عاشوراء شد و وارد فرات شدی ، بر حذر باش از اینکه آب بنوشی ، در حالیکه برادرت حسین ع تشنه است المازندراني، معالي السبطين، 454 1 / موسوعةالامام الحسین ع / ج9- [ صفحه 213] سلام علیکم تقدیم به تمام عاشقان عباس ع البته این روضه دو سند دارد سندی که در متن مقتل است و دوم معالی السبطین است 1-کانال ضامن اشک : ویژه مقتل امام حسین (علیه السلام ) @zameneashk 2- گروه متضمن البکا فاطمه الزهرا :ویژه پرسش و پاسخ و ارسال مطالب مقتل در رابطه با مقتل امام حسین (علیه السلام ) برای ورود به گروه مقتل به آی دی زیر رجوع کنید @m_h_tabemanesh1

#عباس_قمر_بنی_هاشم_علیه_السلام #مقام_ابوالفضل_ع #مقام_ابوالفضل_ع_در_روایات بسم الله الرحمن الرحیم 59 – منزلت عباس ع در قیامت در نزد خدا ( 2 ) قال علي بن الحسين رحم الله العباس، يعني ابن علي ، فلقد آثر و أبلي وفدي أخاه بنفسه، حتي قطعت يداه فأبدله الله بهما جناحين يطير بهما مع الملائکة في الجنة، کما جعل لجعفر بن أبي‏طالب، و ان للعباس عند الله تبارک و تعالي منزلة يغبطه بها جميع الشهداء يوم القيامة. امام سجاد ع فرمود: «خدا رحمت کند عباس را که جانفشاني کرد و مردانگي کرد و جان خود را فداي برادر خود گردانيد تا آن که دستهايش را بريدند. پس حق تعالي به عوض دستهاي او، دو بال کرامت کرد که به آن بالها با ملائکه در بهشت پرواز مي‏کند. چنان چه جعفر بن أبي‏طالب را دو بال داده [است] ؛ بدرستي که عباس را نزد خداوند عالميان منزلتي هست که جميع شهدا در روز قيامت آرزوي منزلت او مي‏کنند. مجلسي، جلاء العيون، / 573 – 572 الصدوق، الخصال، 79 1 مساوي عنه ابن أمير الحاج، شرح شافية أبي‏فراس، 368 - 367؛ المامقاني، تنقيح المقال، 128 1 - 2؛ القمي، نفس المهموم، 333؛ المقرم، العباس، 124؛ بحر العلوم، مقتل الحسين عليه‏السلام (الهامش)، 313؛ الزنجاني، وسيلة الدارين، 297 60 – لقب سقا ، ابا القربة ( 3 ) يسمونه «السقاء»، و يکنونه أبا قربة؛ شهد مع الحسين کربلاء؛ فعطش الحسين، فأخذ قربة... او را سقا می کویند و کنیه اش ابا قربه پدر مشک است پس چون حسین ع تشنه بود مشگ را برداشت... المصعب الزبيري، نسب قريش، / 43 مساوي مثله ابن أبي الدنيا، مقتل الامام أميرالمؤمنين عليه‏السلام، / 120؛ المحمودي، العبرات [7] ، 80 / 2 السلام علیک یا ابا القربه سلام بر صاحب مشک 61 - روایت امام صادق ع در باره ایمان ابو الفضل ع ( 4 ) قال الصادق عليه‏السلام: کان عمنا العباس نافذ البصيرة، صلب الايمان، جاهد مع أبي‏عبدالله الحسين عليه‏السلام و أبلي بلاءا حسنا و مضي شهيدا امام صادق ع در باره ی عباس ع فرمود : عباس ع دردین بصیرت کامل داشت و در ایمانش بسیار سخت بود بهمراه حسین ع جهاد کرد و خویش را به بلایا مبتلا ساخت و شهید شد أبونصر، سر السلسلة، / 89 مساوي عنه: ابن‏عنبة، عمدة الطالب، / 294؛ الحائري، ذخيرة الدارين [5] ، 143 - 142 / 1؛ القمي، نفس المهموم، / 332؛ بحر العلوم، مقتل الحسين عليه‏السلام (الهامش)، / 313؛ الميانجي، العيون العبري [6] ، / 168؛ المظفر، بطل العلقمي [7] ، 425 / 2؛ الزنجاني، وسيلة الدارين، / 267؛ مثله المامقاني، تنقيح المقال، 128 /، 1 - 2؛ السماوي، ابصار العين، / 26؛ الأمين، أعيان الشيعة، 430 / 7؛ المازندراني، معالي السبطين، 442، 434 / 1 62 - القاب مشهور أبي‏ الفضل العباس ( 5 ) 1. فهي السقاء [أو سقا عطاشي کربلاء] و يسمي لذلک أباقربة. نامش سقا و یا صاحب مشگ است 2. و [قمر العشيرة] أو قمر بني‏هاشم، ماه قبیله ی بنی هاشم گویند 3. و [بطل العلقمي] أو بطل المسناة، پهلوان علقمه نام دارد 4. و «حامل اللواء» أو حامل لواء الحسين عليه‏السلام، و صاحب و حامل پرچم امام حسین ع است 5. و «کبش الکتيبة» رهبری گروه امام حسین ع را داشت 6. و «العميد» أو عميد عسکر الحسين عليه‏السلام، پایه و ستون لشگر امام حسین ع بود المظفر، بطل العلقمي، 12 - 11 2 63 – شجاعت عباس در کلام معصومین ع ( 6 ) في بحارالأنوار: کان العباس بن علي عليه‏السلام يکني أبالفضل، و أمه أم‏البنين الکلابية، و کان رجلا و سيما جميلا، و کان يرکب الفرس المطهم و رجلاه تخطان في الأرض، و کان يقال له «قمر بني‏هاشم». بحار مجلسی روایت می کند: کنیه عباس ع ابا الفضل ع بود ، و مادرش ام البنین س ، سیمای بسیار زیبایی داشت،بر اسب قوی هیکل سوار می شد و پاهایش از اسب به زمین کشیده می شد،و به او قمر بنی هاشم می گفتند. 64 - امان حسینی ع بهتر است ( 7 ) قالوا: لا حاجة لنا في أمانکم، أمان الله خير من أمان ابن‏سمية. در شب عاشورا چون امان نامه به عباس ع و برادرانش رسید فرمودند: «ما امان شما را نمي‏خواهيم و بدان نيازي نيست. امان خداوند از امان فرزند سميه (روسبي) بهتر است.» لهوف سید بن طاووس ره یا علی التماس دعا محمد حسین تابع منش 21/2/95 برابر با سوم شعبان المبارک #خادم_الحسین_علیه_السلام_تابع_منش ضامن اشک در ایتا https://eitaa.com/zameneashk1 ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 @m_h_tabemanesh2 لینک مقتل ضامن اشک ، پاسخ به شبهات و سوالات مقتل امام حسین ع @zameneashk لینک گروه مقتل متضمن البکاء در تلگرام https://t.me/joinchat/CQ5QIjy-YrD-rSAOIK0SWg لینک گروه مقتل متضمن البکاء در ایتا http://eitaa.com/joinchat/979107861C7825264ca2 @zameneashk

برای دسترسی به مطالب با موضوع علی اکبر(ع) این هشتک ها رابزنید👇👇 #علی_اکبر_ع #علی_اکبر_علیه_السلام @zameneashk1

#محرم_نامه 4 محرّم 1 ـ فتوای شریح قاضی به قتل امام حسین علیه السلام در این روز از سال 61 هـ ابن زیاد با استناد به فتوایی که از شریح قاضی گرفته بود، در مسجد کوفه خطبه خواند و مردم را به کشتن امام حسین علیه السلام تحریص کرد. (1) 📚 منبع : 1. الوقایع و الحوادث : ج 2، ص 124. @zameneashk1

#محرم_نامه 5 محرّم 1 _ ورود حُصَین بن نُمَیر به کربلا در این روز حُصَین بن نُمَیر به دستور عبیدالله بن زیاد با چهار هزار سواره وارد کربلا شدند. (1) 📚 منبع : 1. وسیلة الدارین فی انصار الحسین علیه السلام : ص 77. @zameneashk1

#محرم_نامه 6 محرّم 1 _ یاری طلبیدن حبیب بن مظاهر از بنی اسد در شب ششم یا هفتم جناب حبیب بن مظاهر اسدی با اذن امام حسین علیه السلام برای آوردن یاور و کمک، به قبیله ی بنی اسد رفت. اسدیّان پذیرفتند و حرکت کردند، ولی جاسوسان به عُمَر سعد خبر دادند و او عدّه ای را فرستاد تا مانع آنها شوند. لذا در گیری رخ داد که در این میان جمعی از بنی اسد شهید و زخمی و بقیّه ناگزیر به فرار شدند و حبیب به خدمت حضرت آمد و جریان را عرض کرد. (1) 📚 منابع : 1. بحار الأنوار : ج 45، ص 386. و ... . @zameneashk1

#محرم_نامه 6 محرّم 2 ـ بازار آهنگران کوفه از روز ششم محرّم بازار آهنگران کوفه محل رفت و آمد و خرید و فروش زیادی بوده است. هر کسی را می دیدی یا شمشیر یا نیزه و یا تیری می خرید و یا آنها را نزد آهنگران تیز می کرد و به سمّ آغشته می کرد؛ برای ریختن خون جگر گوشه ی رسول خدا و علی مرتضی و فاطمه زهرا علیهم السلام و تمام تیرها مسموم بود، و بعضی از آن تیرها یک شعبه و بعضی سه شعبه بودند. (2) 📚 منابع : 2. وسیلة الدارین فی انصار الحسین علیه السلام : ص 79. معالی السبطین : ج 1، ص 312. @zameneashk1

#محرم_نامه 6 محرّم 3 ـ تراکم لشکر یزید در کربلا در ای‌ن روز لشکر زیادی برای جنگ با حضرت ابا عبدالله علیه السلام جمع شدند. (3) 📚 منابع : 3. لهوف : ص 145. و ... . @zameneashk1

#محرم_نامه 7 محرّم 1 ـ ملاقات امام حسین علیه السلام با ابن سعد در شب هفتم امام حسین علیه السلام با عُمَر سعد ملاقات و گفتگو کردند. خولی بن یزید اصبحی چون عداوت شدیدی با امام علیه السلام داشت ماجرا را به ابن زیاد گزارش داد و آن ملعون نامه ای برای عُمَر سعد نوشت و او را از این ملاقات ها بر حذر داشت و دستور منع آب را صادر کرد. (1) 📚 منابع : 1. کلمات الإمام الحسین علیه السلام : ص 387. و ... . 7 محرّم 1 ـ ملاقات امام حسین علیه السلام با ابن سعد در شب هفتم امام حسین علیه السلام با عُمَر سعد ملاقات و گفتگو کردند. خولی بن یزید اصبحی چون عداوت شدیدی با امام علیه السلام داشت ماجرا را به ابن زیاد گزارش داد و آن ملعون نامه ای برای عُمَر سعد نوشت و او را از این ملاقات ها بر حذر داشت و دستور منع آب را صادر کرد. (1) 📚 منابع : 1. کلمات الإمام الحسین علیه السلام : ص 387. و ... . @zameneashk1

#محرم_نامه #عطش 7 محرّم 2 ـ منع آب از امام حسین علیه السلام در این روز آب را بر اهل بیت سیّد الشهداء علیه السلام بستند، چه اینکه نامه ی ابن زیاد بدین مضمون رسید که نگذارید حتّی یک قطره آب هم به آنها برسد. عمرو بن حجّاج زبیدی با چهار هزار تیر انداز مأمور منع آب فرات شدند، که به هیچ وجه آبی به خیمه گاه پسر پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم برده نشود. (2) 📚 منابع : 2. الوقایع و الحوادث : ج 2، ص 153. فیض العلام : ص 146. @zameneashk1

بسم الله الرحمن الرحیم #عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 1 #شعر_شیعتی روایت شعر شیعتی مقتل روز یازدهم،عبور اسراء از کنار گودال و مناسب برای شب عطش ابن طاووس رحمه‏الله روايت مي‏کند که: وقتي سکينه عليهاالسلام بدن مطهر پدرش را بي‏سر، در خاک و خون آغشته ديد، دوان دوان آمد و خود را بر روي آن بدن شريف انداخت و آن قدر گريست که غش کرد. اللهوف: 181، بحارالانوار: 59/45. سکينه عليهاالسلام مي‏گويد: در عالم غش، شنيدم که پدر بزرگوار فرمود: 1- شيعتي ما ان شربتم ماء عذب فاذکروني أو سمعتم بغريب أو شهيد فاندبوني‏ اي شيعيان من! هرگاه آب گوارا بنوشيد، مرا ياد کنيد، و هر گاه غريبي يا شهيدي را ببينيد بر غريبي و شهادت من ندبه و نوحه کنيد. 2- و أنا سبط الذي من غير جرم قتلوني و بجرد الخيل بعد القتل عمدا سحقوني‏ آخر من فرزند پيغمبر شمايم که مرا بي‏جرم و گناه کشتند و بعد از کشتن، بدن مرا پامال سم اسبان کردند. 3- ليتکم في يوم عاشوراء جميعا تنظروني کيف أستسقي لطفي فأبوا أن يرحموني‏ کاش شما در روز عاشورا حاضر بوديد و مي‏ديديد که چگونه استغاثه مي‏کنم و شربت آبي از براي طفلم مي‏طلبم و آنان به من ترحم نکرده و به من آب ندادند. 4- و سقوه سهم بغي عوض الماء المعين يا لرزء و مصاب هد أرکان الجحون‏ آنان در عوض آب، تير بر حلقوم طفل من زدند، اي داد از اين مصيبت! که ارکان هدايت را منهدم کرد. 5- ويلهم! قد جرحوا قلب رسول الثقلين فالعنوهم ما ستطعتم شيعتي في کل حين‏ واي بر اين گروه! که قلب رسول‏ خدا صلي الله عليه و آله و سلم را مجروح کردند، پس آنان را هر چه مي‏توانيد در همه‏ي اوقات لعين کنيد. چون به هوش آمد، بر سر و صورت خود مي‏زد و موي خود را مي‏کند. جماعتي از اعراب بي‏دين به دور او جمع شده و او را از آن بدن شريف کشيدند. مصباح کفعمي: 741 فصل خطبه‏ها، رجوع شود به: الدمعة الساکبه: 374/4 و 375، ذريعة النجاة: 299 و 300. شعر ضمیمه فارسی، همخوانی مداحان با شعر شیعتی من این چنین بی کس نبودم کا ندرین وادی رسیدم بی کسم کردید و چَشم از چشمه خون مالامالم من شهید کربلایم،سر بریده از قفایم وحش و طیر این بیابان ، جمله سیرابند و چون تو من که از آل رسولم ، تشنه آب زلالم من شهید کربلایم،سر بریده از قفایم اکبرم کُشتید و عون و جعفر و عباس و قاسم این منم کظلم چون تو،طائر بشکسته بالم من شهید کربلایم،سر بریده از قفایم تذکر : 1 بهترین سبک خواندن همان است که جامع مداح تهران می خوانند و از صدسال پیش رایج است 2 اصل شعر هفت بیت است که سه تای ان را می خوانند 3 بند اول و سوم و بعد دوم را می خوانند ولی در متون مقتل به ترتیب بالا است التماس دعا @m_h_tabemanesh لینک کانال مقتل ضامن اشک @zameneashk

#وقایع_یازدهم_محرم #عطش_امام_حسین_ع_و_اصحاب #عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 3 #شعر_شیعتی #مقتل_گودال شعر شیعتی به روایت لهوف سید و خصائص الحسینیه اشگهای خونین در سوگ امام حسین ع حضرت سکينه کنار بدن شريف امام حسين سيد بن طاووس رحمه الله گويد: پس از آن، سکينه عليهاالسلام جسد مطهر پدر بزرگوارش امام حسين عليه‏السلام را به آغوش گرفت، عده‏اي از عرب‏ها جمع شدند تا او را از جنازه‏ي بابا جدا کنند [1] . در نقل ديگري آمده است: سکينه عليهاالسلام کنار جسد شريف پدر بزرگوارش گريست و ناله‏هاي جان‏سوزي از دل کشيد و بي‏هوش افتاد. سکينه عليهاالسلام، دختر امام حسين عليه‏السلام مي‏گويد: روي جسد مطهر بابايم بي‏هوش افتاده بودم، در اين حال، از پدر بزرگوارم شنيدم که مي‏فرمود: 1- شيعتي ما ان شربتم ماء عذب فاذکروني أو سمعتم بغريب أو شهيد فاندبوني‏ 2- و أنا السبط الذي من غير جرم قتلوني و بجرد الخيل بعد القتل عمداً سحقوني‏ 3- ليتکم في يوم عاشوراء جميعا تنظروني کيف استسقي لطفلي فأبوا أن يرحموني‏ 4- و سقوه سهم بغي عوض الماء المعين يا لرزء و مصاب هد أرکان الحجون‏ 5- ويلهم! قد جرحوا قلب رسول الثقلين فالعنوهم ما استطعتم شيعتي في کل حين‏ 1- اي شيعيان من! اگر آب شيرين گوارا را نوشيديد مرا ياد کنيد؛ يا اگر شنيديد کسي غريب يا شهيد شده به من ندبه کنيد. 2- من همان سبط و فرزند رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم هستم که بي‏ جرم و گناه مرا کشتند؛ و عمدا بدن مرا بعد از کشتن زير سم اسبها پايمال کردند. 3- کاش همه شما در روز عاشورا بوديد و مي‏ديديد؛ چگونه براي کودک خودم آب خواستم ولي آنها ندادند و به من رحم نکردند. 4- آنها کودک مرا به جاي آب پاک و روان با تير ستم سيراب کردند؛ واي از اين مصيبتي که ارکان کوه حجون را شکست. 5- واي بر آنها! آنها قلب پيامبر انس و جن را مجروح کردند؛ پس اي شيعيان من! هر موقعي، تا مي‏توانيد آن دشمنان را لعنت کنيد. از ابن‏رياح نقل شده که او مي‏گويد: من در واقعه‏ ي کربلا حاضر بودم، چون آقا و مولايم امام حسين عليه‏السلام شهيد شد خانمي در حالي که لباسهايش را بر زمين مي‏کشيد آمد و بر زمين افتاد، آن گاه برخاست در حالي که صورتش باز بود و مانند آفتاب مي‏درخشيد و فرياد مي‏زد: وا حسيناه! وا اماماه! وا قتيلاه! وا اخاه! آنگاه به سوي جسد شريف امام عليه‏السلام که جسد بي‏ سري بود، آمد چون او را ديد به آغوش کشيد، و افتاد و فرياد زد و ناله نمود، آن قدر ناله‏ هاي جان‏سوز زد که حاضران را به گريه انداخت. پرسيدم: اين خانم کيست؟ گفتند: اين زينب، دختر اميرمؤمنان علي عليه‏السلام است. [1] بحارالانوار: 59:45. ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk

#وقایع_یازدهم_محرم #عطش_امام_حسین_ع_و_اصحاب #عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 4 #شعر_شیعتی #مقتل_گودال #سکینة_سلام_الله_علیها فخرجن حواسر مسلبات حافيات باکيات، يمشين سبايا في أسر الذلة، و قلن: بحق الله الا ما مررتم بنا علي مصرع الحسين عليه‏السلام. فلما نظر [1] النسوة الي القتلي صحن، و ضربن وجوههن. قال: فو الله لا أنسي زينب بنت علي عليه‏السلام [2] تندب الحسين عليه‏السلام، و تنادي بصوت حزين و قلب کئيب: يا محمداه! [3] صلي عليک ملائکة [4] السماء هذا حسين مرمل بالدماء، مقطع الأعضاء [5] و بناتک سبايا، الي الله المشتکي، و الي محمد المصطفي، و الي علي المرتضي، [6] و الي فاطمة الزهراء [7] و الي حمزة سيد الشهداء، يا محمداه! [8] هذا حسين بالعراء، تسفي [9] عليه الصبا، قتيل أولاد البغايا، [10] وا حزناه! وا کرباه![11] [12] اليوم مات جدي رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم، يا أصحاب محمداه! هؤلاء ذرية المصطفي، يساقون سوق [13] السبايا. [14] [15] و في رواية: [16] : يا محمداه! بناتک سبايا و ذريتک مقتلة، تسفي عليهم ريح الصبا، و هذا حسين محزوز [17] الرأس من القفا، مسلوب العمامة و الرداء، بأبي من أضحي [18] عسکره في يوم الاثنين نهبا، بأبي من فسطاطه مقطع العري، بأبي من لا غائب [19] فيرتجي، و لا جريح فيداوي، بأبي من نفسي له الفداء، بأبي المهموم حتي قضي، بأبي العطشان حتي مضي، بأبي من شيبته [20] تقطر [21] بالدماء [22] ، بأبي من جده [23] محمد المصطفي، بأبي من جده [24] رسول اله السماء، بأبي من هو سبط نبي الهدي، بأبي محمد المصطفي، بأبي خديجة الکبري، بأبي علي المرتضي عليه‏السلام، بأبي فاطمة الزهراء سيدة النساء، بأبي من ردت له [25] الشمس [حتي] صلي [26] . قال الراوي: فأبکت و الله کل عدو و صديق. ثم ان سکينة اعتنقت جسد أبيها [27] الحسين عليه‏السلام فاجتمعت [28] عدة من الأعراب حتي جروها عنه [29] . ابن‏طاووس، اللهوف، 134 - 132 مساوي عنه: المجلسي، البحار، 59 - 58 / 45؛ البحراني،، العوالم، 303 - 302 / 17، البهبهاني، الدمعة الساکبة، 374 - 373/ 4؛ الدربندي، أسرار الشهادة، / 460، القمي، نفس المهموم، / 377 - 376؛ المازندراني، معالي السبطين، 54 / 2؛ الزنجاني، وسيلة الدارين، / 334 - 333 زنان را سربرهنه و جامه به يغما رفته و پا برهنه و شيون کنان بيرون آوردند و آنان را اسير کردند و با خواري مي‏بردند گفتند: «شما را به خدا، ما را از قتلگاه حسين ببريد!». و چنين کردند. همين که چشم بانوان بر پيکرهاي کشته‏گان افتاد، صيحه زدند و صورت خراشيدند. راوي گفت: «به خدا، زينب دختر علي از يادم نمي رود که باصداي غمناک و دل پر درد بر حسين مي‏ناليد و صدا مي‏زد: اي محمدي که فرشتگان آسمان بر تو درود فرستاد! اين حسين است که به خون آغشته و اعضايش از هم جدا شده است. اين دختران تو است که اسيرند. شکايتم را به پيشگاه خداوند مي‏برم و به محمد مصطفي و علي مرتضي و فاطمه‏ي زهرا و حمزه‏ي سيد الشهدا شکايت همي کنم. اي محمد! صلي الله عليه و آله و سلم اين حسين است که به روي خاک افتاده است و باد صبا خاک بيابان را بر بدنش مي‏پاشد. به دست زنازادگان کشته شده است. آه چه غصه اي! و چه مصيبتي! امروز مرگ جدم رسول خدا را احساس مي‏کنم. اي ياران محمد! اينان خاندان مصطفي‏اند که اسيرشان نموده‏اند و مي‏برند». و در روايتي است که گفت: «اي محمد! دخترانت اسير شدند و فرزندانت کشته شدند. باد صبا خاک بر پيکرشان مي‏پاشد و اين حسين است که سرش از پشت گردن بريده شده و عمامه‏اش به تاراج رفته است. پدرم به فداي آن که خيمه‏گاهش در روز دوشنبه تاراج شد. پدرم به قربان آن که طنابهاي خيمه‏اش بريده شد و خيمه و خرگاهش فرو نشست. پدرم به فداي آن که نه به سفري رفت که اميد بازگشت در آن باشد و نه زخمي برداشت که مرهم پذير باشد. پدرم فداي آنکه اي کاش جان من قربان او مي‏شد. پدرم به فداي آن که با دل پر غصه از دنيا رفت. پدرم به فداي آن که با لب تشنه جان سپرد. پدرم به فداي آن که نواده‏ي پيغمبر هدايت بود. پدرم به قربان فرزند محمد مصطفي. پدرم به قربان فرزند خديجه کبري. پدرم به قربان فرزند علي مرتضي. پدرم به قربان فرزند فاطمه‏ي زهرا، بانوي همه‏ي زنان. پدرم به قربان فرزند کسي که آفتاب بر او بازگشت تا نماز کرد». راوي گفت: «به خدا قسم دشمن و دوست را به گريه درآورد. سپس سکينه نعش پدرش حسين را در آغوش کشيد. جمعي از عرب‏ها آمدند و او را از کنار نعش پدر کشيدند و جدا کردند». فهري، ترجمه لهوف، / 134 - 132. تذکر ک مهم مهم مهم عزیزان مقتل از روضه های بسیار مکشوف است و باید ده ها بار تمرین و خوانده شود و ذاکر مسلط بر شعر گردد و در جا و محلش که حقش ادا می شود بخواند شماره در متن عربی مربوط به پاورقی است که قیاس لغات با مقاتل دیگر است ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk

#وقایع_یازدهم_محرم #عطش_امام_حسین_ع_و_اصحاب #عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 5 #شعر_شیعتی #مقتل_گودال #سکینة_سلام_الله_علیها شعر شیعتی به روایت مقتل ذریعة النجاة / [ صفحه 300] سکينة اعتنقت جسد أبيها ثم قال السيد رحمه الله: ثم ان سکينة عليهاالسلام اعتنقت جسد أبيها الحسين عليه‏السلام، فاجتمع عدة من الأعراب حتي جروها عنه [1] . و في نقل آخر: انها بکت علي جسده الشريف، و شهقت شهقات حتي غشي عليها. قالت سکينة بنت الحسين عليهماالسلام: فسمعته في غشوتي يقول: شيعتي ما ان شربتم ماء عذب فاذکروني أو سمعتم بغريب أو شهيد فاندبوني‏ و أنا السبط الذي من غير جرم قتلوني و بجرد الخيل بعد القتل عمدا سحقوني‏ ليتکم في يوم عاشورا جميعا تنظروني کيف أستسقي لطفي فأبوا أن يرحموني‏ و سقوه سهم بغي عوض الماء المعين يا لرزء و مصاب هد أرکان الحجون‏ ويلهم! قد جرحوا قلب رسول الثقلين فالعنوهم ما استطعتم شيعتي في کل حين‏ قال: فانتهبت حزينة، و هي تلطم [خدها] و تنوح، فاجتمعت عدة من الرجال [حتي] جروها عنه [2] . و نقل عن ابن‏رياح أنه قال: شهدت وقعة کربلاء، فلما قتل سيدي و مولاي الحسين عليه‏السلام أتته امرأة و هي تعثر بأذيالها حتي سقطت علي الأرض، ثم قامت و هي مسفرة وجهها، و اذا هي کبزعة الشمس و تنادي: وا حسيناه! وا اماماه! وا قتيلاه! وا أخاه! ثم انها أتت الي جسده الشريف و هو جثة بلا رأس، فلما رأته اعتنقته و نامت بطوله، و شهقته شهقات متتابعات، حتي أبکت کل من کان حاضرا. فسألت عنها، فقالوا: هذه زينب بنت أميرالمؤمنين صلوات الله عليهما. [3] . [ صفحه 303] [1] اللهوف: 181، عنه البحار: 59 / 45. [2] الدمعة الساکبة: 4 / 374 و 375. [3] الدمعة الساکبة: 375 / 4. ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk

#عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 6 #عطش_امام_حسین_ع_و_اصحاب #اشک_بر_امام_حسین_علیه_السلام #احادیث_ائمه #اشک_ائمه_بر_امام_حسین_ع گريه‏ي امام صادق بر حسين شيخ طوسي از عبدالله بن سنان روايت مي‏کند: روز عاشورايي خدمت امام صادق عليه‏السلام رسيدم. او را اندوهگين و گريان ديدم. عرض کردم: اي پسر پيامبر! گريه‏تان براي چيست؟ خدا چشمتان را گريان نکند. فرمود: مگر غافلي؟ آيا نمي‏داني در مثل چنين روزي حسين عليه‏السلام شهيد شده است؟ گفتم: سرورم! درباره‏ي روزه‏ي اين روز نظرتان چيست؟ فرمود: از خوردن امساک کن بي‏آنکه براي سحري برخيزي و افطار کن بي‏آنکه شادماني کني و آن را روز روزه‏ي کامل قرار مده؛ افطارت ساعتي پس از نماز عصر با جرعه‏اي آب باشد، چرا که در آن وقت از روز، جنگ با آل رسول تمام شد و حمله به آنان پايان گرفت، درحالي که سي‏نفر از آنان در ميان دوستانشان کشته بر زمين افتاده بودند و شهادتشان بر رسول خدا صلي الله عليه و اله و سلم سخت بود و اگر آن روز زنده و در دنيا مي‏بود، مي‏بايست به او تسليت گفت. گويد: امام صادق عليه‏السلام گريست تا محاسنش از اشکهايش خيس شد و فرمود: خداي متعال چون نور را آفريد، خلقت آن را در تقدير خويش روز اول ماه رمضان قرار داد و ظلمت را در روز چهارشنبه، روز عاشورا در چنان روزي يعني دهم ماه محرم قرار داد و براي هر يک از اين دو، شاخه‏ها و راههايي قرار داد. [1] . کليني با سند خويش از داوود رقي نقل مي‏کند: در حضور امام صادق عليه‏السلام بودم. آب طلبيد. چون نوشيد ديدم که چشمانش پر از اشک شد. فرمود: اي داوود! لعنت خدا بر قاتل حسين عليه‏السلام! هيچ بنده‏اي نيست که آب بنوشد و حسين عليه‏السلام و اهل‏بيت او را ياد کند و بر قاتل او لعنت بفرستد، مگر آنکه خداوند صد هزار حسنه براي او مي‏نويسد و صد هزار گناه از او محو مي‏کند و صد هزار درجه بر او مي‏افزايد و گويا صد هزار برده را آزاد کرده است و خداوند روز قيامت او را با دل خنک محشور مي‏کند. [2] . [1] مصباح المجتهد، ص 782. [2] کافي، ج 6، ص 391. ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk

#عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 7 #عطش_امام_حسین_ع_و_اصحاب #وقایع_عصر_عاشوراء_ذوالجناح مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى،ج‏17 193 قوت قلب أبا عبد الله عليه السلام ..... ص : 191 أبا عبد اللَّه را گرفتند. هر كدام سخنى با اين اسب مى‏گويد. طفل عزيز أبا عبد اللَّه مى‏گويد: اى اسب! «هَلْ سُقِىَ ابى امْ قُتِلَ عَطْشاناً؟» من از تو يك سؤال مى‏كنم: پدرم كه مى‏رفت، با لب تشنه رفت (گريه استاد)؛ من مى‏خواهم بدانم كه آيا پدرم را با لب تشنه شهيد كردند يا در دم آخر به او يك جرعه آب دادند؟ (گريه استاد). اينجاست كه يك منظره ديگرى رخ مى‏دهد كه قلب مقدس امام زمان را آتش مى‏زند: «وَ اسْرَعَ فَرَسُكَ شارِداً مُحَمْحِماً باكِياً، فَلَمّا رَأَيْنَ النِّساءُ جَوادَكَ مَخْزِيّاً وَ ابْصَرْنَ سَرْجَكَ مَلْوِيّاً خَرَجْنَ مِنَ الْخُدورِ ناشِراتِ الشُّعورِ عَلَى الْخُدورِ لاطِماتٍ» روضه امام زمان است؛ مى‏گويد: جدّ بزرگوار! اهل بيت تو به امر تو از خانه بيرون نيامدند اما وقتى كه اسب بى‏صاحبت را ديدند موها را پريشان كردند، همه به طرف قتلگاه تو آمدند (گريه استاد). ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk

#عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 8 #عطش_امام_حسین_ع_و_اصحاب آب را به روي فرزندان پيغمبر مي بندند طبري از قول حميد بن مسلم ازدي آورده است نامه اي از جانب عبيدالله زياد به عمر رسيد که مضمون آن چنين بود اما بعد. بين آب، و حسين و يارانش حايل شو، و مگذار حتي يک قطره از آن به کامشان برسد؛ همان طور که با پرهيزگار پاک سرشت مظلوم، اميرالمؤمنين عثمان رفتار شده است! در اجراي اين دستور، عمر سعد مقرر داشت تا عمرو بن حجاج با پانصد سوار تحت فمران خود برکنار گذرگاه آب فرات موضع بگيرند و نگذارند يک قطره از آب به حسين و يارانش بسد! اين فرمان سه روز پيش از شهادت امام صادر و به اجرا گذاشته شد. در اين هنگام، عبدالله بن حصين ازدي، از قبيله بجيله، روي به امام کرد و بانگ برداشت اين آب را مي بيني که چون آسمان صاف و زلال است، به خدا سوگند يک قطره از آن را نخواهيد چشيد تا از تشنگي بميريد! امام در پاسخ او چنين دعا کرد بارخدايا! او را بر اثر تشنگي بميران و هرگز نيامرز! حميد بن مسلم مي گويد پس از ماجراي کربلا، عبدالله بيمار شد و من روزي به عيادتش رفتم. قسم به خدا که من خود مي ديدم که به سبب آن بيماري آن قدر آب مي نوشيد که از حال مي رفت و شکمش خيلي از آب پر مي شد. آن وقت آنچه را که نوشيده بود بالا مي آورد و بار ديگر آب مي خواست و مي نوشيد و چون خيک پر از آب مي شد و بالا مي آورد و هرگز تشنگيش کاسته نمي شد. و در همين حال بود تا به سبب تشنگي جان داد! ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk

#عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 9 #عطش_امام_حسین_ع_و_اصحاب #اشعار_عطش #سخنان_دیگران_درباره_امام_حسین_علیه_السلام #اهل_تسنن_و_عاشوراء غم‏نامه كربلا 193 اشعار جانسوز يكى از بزرگان تابعين ..... ص : 193 جاءوا برأسك يا ابن بنت محمّد مترمّلا بدمائه ترميلا و كأنّما بك يا ابن بنت محمّد قتلوا جهارا عامدين رسولا قتلوك عطشانا و لمّا يرقبوا في قتلك التّنزيل و التّأويلا و يكبّرون بان قتلت و انّما قتلوا بك التّكبير و التّهليلا «اى پسر دختر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم سر تو را رنگين به خونت آوردند. گويى اى پسر دختر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم با ريختن خون تو، به طور آشكار و عمد، پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم را كشتند. تو را با لب تشنه كشتند و در كشتن تو مراعات مفهوم ظاهر و باطن قرآن نكردند. هنگام كشتن تو تكبير (فتح) گفتند، در صورتى كه با كشتن تو، اللَّه اكبر و لا اله الّا اللَّه را كشتند.» ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk

#عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 13 مقتل علی اصغر به روایت سید بن طاووس ره قال: ولمّا رأى الحسين عليه السلام مصارع فتيانه وأحبّته، عزم على لقاء القوم بمهجته‏ونادى: هل من ذابّ يذبّ عن حرم رسول اللَّه صلى الله عليه و آله؟ هل من موحِّد يخاف اللَّه فينا؟ هل من مغيث يرجو اللَّه بإغاثتنا؟هل من معين يرجو ما عند اللَّه في إعانتنا؟فارتفعت أصوات النِّساء بالعويل‏، فتقدّم إلى [باب‏]الخيمة، وقال‏ لزينب: ناوليني ولدي‏ الصّغير حتّى أودِّعه، فأخذه وأومأ إليه ليقبِّله‏ فرماهُ حرملة بن الكاهل الأسديّ لعنه اللَّه تعالى بسهم، فوقع في نحره فذبحه. فقال لزينب: خذيه، ثمّ تلقّى الدّم بكفّيه،فلمّا امتلأتا، رمى بالدّم نحو السّماء، (7*) ثمّ قال: هوّن‏ عليَّ ما نزل بي أ نّه بعين اللَّه. قال الباقر عليه السلام: فلم يسقط من ذلك الدّم قطرة إلى الأرض 8. 11 ابن طاوس، اللّهوف،/ 116- 117/ عنه: البهبهاني، الدّمعة السّاكبة، 4/ 335؛ الدّربنديّ، أسرار الشّهادة،/ 402؛ القمّي، نفس المهموم،/ 349؛ القزويني، تظلّم‏الزّهراء،/ 203؛ الحائري، ذخيرة الدّارين، 1/ 140، 141، المازندراني، معالي‏السّبطين، 1/ 423- 424؛ النّقدي، زينب الكبرى،/ 105- 106؛ الميانجي، العيون‏العبرى،/ 171- 172؛ الزّنجاني، وسيلة الدّارين‏ ،/ 283، 284 وداع اول هل من ذاب يذب عن حرم رسول الله، هل من موحد يخاف الله فينا، هل من مغيث يرجو الله في اغاثتنا. پس از شهادت حضرت اباالفضل العباس «عليه‏السلام» حسين تنها ماند و هيچ کس جز او مردي در خيام نمانده بود، يک نگاهي به خيمه‏هاي بي‏صاحب انصار و يک نظري به خيام بني‏هاشم کرد، و توجهي به صفوف کشتگان نمود و سر به نيزه غريبي نهاد با صداي بلند که همه کس بشنود، فرمود: آيا کسي هست از حرم رسول خدا «صلي الله عليه و آله و سلم» حمايت کند؟ آيا خداترسي هست که ما را در اين بيابان پناه باشد؟ هيچکس از ترس جوابي نداد! نبض همه از حرکت ايستاد! لبیک زنان به استغاثه امام حسین ع با اشک و ندبه زنان حرم که اين سخن بشنيدند در اعماق قلب آنها اثر کرده، صداي واحسينا بلند کردند، سيدالشهداء «عليه‏السلام» آمد به طرف خيام آنها را امر به صبر و شکيبائي داد، عليل بيمار علي بن الحسين السجاد «عليه‏السلام» از عمه‏اش عصا و شمشير خواست تا پدر را ياري کند، ولي امام او را مورد تفقد قرار داد فرمود: تو حجت خدائي پس از من، بايد بردبار و شکيبا باشي، تا اين قافله را به مدينه برساني. لبک علی اصغر ع کودک شيرخوار هم از ميان گهواره استغاثه‏ي پدر را لبيک گفت، فرمود: بياوريد او را وداع کنم، زنان و فرزندان را امر به سکوت و صبر کرد، و يک جبه‏اي از خز داشت آن را خواست، عمامه‏ي مخصوص رسول خدا و دراعه‏ي اميرالمؤمنين و شمشير پدر را گرفت، آنگاه فرمود: ايتيني بثوب عتيق لا يرغب فيه احد، آن پيراهن کهنه مرا بياوريد که هيچ کس رغبت بدو نکند. پيراهن را گرفت و چند جاي آن را باز پاره کرد و اين پيراهني است که انبياء سلف را در مهام مخاطرات حفظ کرده بود، مانند آتش نمرود، آب نيس، صليب عيسي و غيره، و زير پيراهن پوشيد و آن جبه خز را روي آن به تن کرد، و خود را مجهز نموده براي رفتن به کوي محبوب آراست، عطر فراوان استعمال کرد و کودک شيرخوار را گرفت که وداع کند. عبدالله رضيع يا علي‏اصغر که مادرش رباب بود و در دامن حسين قرار گرفت، پدر با فرزند از فجايع دشمن نسبت به آل مصطفي سخن مي‏گفت، و لب و دهان کودک را مي‏بوسيد که حرمله تيري رها کرد به گلوي نازک‏تر از گل ششماهه فرونشست. فرماه حرملة بسهم ذي ثلاث شعب فذبحه من الأذن الي الأذن فتلقي الحسين «عليه‏السلام» الدم بکفه و رمي به نحو السماء فلم يسقط منه قطرة و قال: هون ما نزل بي انه بعين الله، أللهم لا يکن أهون عليک من فصيل صالح، الهي ان کنت حبست عنا النصر فاجعله لما هو خير منه و انتقم لنا من الظالمين. [1] [1] اللهوف ص 65؛ البحار ص 103 ج 10؛ الخصايص الحسينيه ص 129؛ المنتخب ص 98 ج 2؛ مقتل الحسين ص 176؛ مثيرالاحزان ابن‏نما ص 36؛ ابن‏شهرآشوب ص 222 ج 2؛ تذکره‏ي ابن‏جوزي ص 44؛ قمقام ص 385. ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk

#عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 14 #امام_مهدی_عج_و_عاشوراء سلام بر رضیع امام حسین ع در ناحیه مقدسه (زيارة الناحية): السلام علي عبدالله بن الحسين الطفل الرضيع، المرمي الصريع، المتشحط دما، المصعد دمه في السماء، المذبوح بالسهم في حجر أبيه، لعن الله راميه حرملة بن کاهل الأسدي و ذويه . ابن‏طاووس، الاقبال، / 574، مصباح الزائر، / 279 مساوي عنه: المجلسي، البحار، 66 / 45؛ البحراني، العوالم، 336 / 17؛ الدربندي، أسرار الشهادة / 303؛ المحمودي، العبرات، 148 / 2 @zameneashk

#عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 15 مقتل علی اصغر ع به روایت ارشاد شیخ مفید ره ثمّ جلس الحسين عليه السلام أمام الفسطاط، فأتى بابنه عبداللَّه بن الحسين عليه السلام وهو طفل، فأجلسه في حجره، فرماه رجل من بني أسد بسهم‏ فذبحه‏ ، فتلقّى الحسين عليه السلام‏ دمه‏ في كفّه‏ ، فلمّا امتلأ كفّه، صبّه في‏ الأرض‏. ثمّ قال: يا ربّ، إن يكن حبست عنّا النّصر من السّماء فاجعل ذلك لما هو خير منه، وانتقِم لنا من هؤلاء القوم‏ الظّالمين‏. ثمّ حمله‏ حتّى وضعه مع قتلى أهل بيته. المفيد، الإرشاد، 2/ 112/ عنه: البهبهاني، الدّمعة السّاكبة، 4/ 335؛ القمّي، نفس‏ المهموم،/ 349؛ مثله: الفتّال، روضة الواعظين،/ 161؛ الطّبرسي، إعلام الورى،/ 243 سپس آن حضرت بر در خيمه نشست و فرزندش عبداللَّه بن حسين كه كودكى بود، نزد او آمد. آن حضرت اورا در دامان خود نشانيد. مردى از بنى‏اسد تيرى به سوى او پرتاب كرد كه آن بچه را بكشت. حسين عليه السلام خون آن كودك را در دست خود گرفت و چون دستش پر شد، آن را بر زمين ريخت. سپس‏ گفت: «بار پروردگارا! اگر يارى را از سمت آسمان از ما جلوگيرى كردى، پس آن را قرار ده براى آنچه بهتر است و انتقام ما را از اين مردم ستمكار بگير.» سپس آن كودك را برداشت و آورد در كنار كشتگان از خاندان خويش نهاد. رسولى محلّاتى، ترجمه ارشاد، 2/ 112 ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk

#عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 16 ولادته وعمره عليه السلام‏ وله من العمر ستة أشهر. عمر شریف هنگام شهادت شش ماهه بود مقتل أبي مخنف (المشهور)،/ 83/ عنه: الدّربنديّ، أسرار الشّهادة،/ 402؛ القندوزي، ينابيع المودّة،/ 346؛ المازندراني، معالي السّبطين، 1/ 422، 42 @zameneashk

#عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 17 #پیش_منبری پیش منبری برای ورود به روضه علی اصغر ع رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم جعفربن ابى‏طالب و حمزةبن عبدالمطلب را كه عامه و خاصه روايت كرده‏اند كه طبقى از ميوه بهشت در نزد ايشان بوده و [از آن‏] مى‏خوردند، عرض كردند: يا رسول اللَّه! افضل اعمال صلوات بر تو و سقى آب و حب على‏بن ابيطالب است، و او اين بود كه حضرت امام حسين عليه السلام لشگر حر را با عداوت ايشان سيراب كردند، چنانچه در «بحار» و «عوالم» و «ارشاد» مفيد است كه آن حضرت وقت سحرى كه خواستند از منزل سَرَف حركت فرمايند، امر فرمود، جوانان و اصحاب را كه آب زياد بردارند. پس تا نصف روز به راه رفتند. در آن حال يكى از اصحاب آن حضرت تكبير گفت. آن حضرت فرمود: «اللَّه اكبر لِمَ كبرت؟ سبب تكبير تو اين وقت چه بود؟» عرض كرد: «نخلستان به نظر من آمد، كنايه از آن كه به منزل نزديك شديم.» بعضى از اصحاب عرض كردند: «اين‏جا نخل نبود.» آن حضرت فرمود: «پس چه چيز است؟» عرض كردند: «نرى واللَّه أسنّة الرّماح وآذان الخيل.» گوش اسبان و سرنيزه و نوك علم است‏ كه نشان از اجل اهل نظر خواهد داد قصه قتل برادر به برادر دارد خبر مرگ پسر را به پدر خواهد داد آن حضرت فرمود: «آيا اين‏جا پناهى مى‏باشد كه پشت به او دهيم؟ اگر به قتال انجامد، از وجه واحد باشد؟» گفتند: «بلى! اين‏جا ذو حسم است.»از طرف چپ راه آن حضرت به آن سمت ميل فرمودند و فرود آمدند و خيمه‏ها را زدند. در اين‏حال حر رياحى با هزار سوار رسيد و در مقابل حضرت در آن گرمى هوا فرود آمد، درحالى كه شمشيرها حمايل داشتند و در كمال تشنگى بودند. حضرت امر فرمود به فتيان و جوانان كه قوم را آب سير دهند و اسبان را نيز كمى آب بدهند. پس تشت‏ها را پر آب مى‏كردند و هر اسبى را سه جرعه و چهار جرعه و پنج جرعه آب مى‏دادند و بعد اسب ديگر را تا تمام اسبان ايشان را به اين طريق آب دادند. آب داد آن تشنه لب بر لشگر ابن زياد يعنى اى قوم يهودى فطرت سست اعتقاد گر دهيد آبى در اين صحرا به طفلان حسين‏ ما عوض از حوض كوثر اين چنين خواهيم داد على بن طعان محاربى در آخر اصحاب حر آمد. چون سيدالشهدا عليه السلام تشنگى او و تشنگى اسب اورا ديدند، فرمودند: «شتر آب را بخوابان.» پس فرمود: «آب بياشام.» آب مى‏ريخت كه آن حضرت فرمود: «سر مشك را برشكن.» ياد نداشت. آن بزرگوار خود برخاستند و سر مشك را براى او زدند تا آب آشاميد و اسب خود را آب داد. خوب تلافى كردند اهل كوفه آن معدن كرم و فتوّت اسبان ايشان را آب داد و آن قوم مشاهده كردند كه فرزند شيرخوارش از شدت تشنگى مشرف بر هلاكت است و رحم نكردند و عوض آب تير بر گلوى آن طفل معصوم زدند؛ آن وقتى كه به روايت منتخب آن طفل را در بغل و كنار خود داشت و از آن قوم از براى او طلب آب مى‏نمود، تيرى آمد بر نحر مقدس آن طفل وارد شد. فذبحه من الأذن إلى الأذن. پس آن حضرت خون آن طفل را مى‏گرفت و به جانب آسمان مى‏انداخت. يك قطره از آن به زمين نيامد ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk

#عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 18 #اهل_تسنن_و_عاشوراء مقتل علی اصغر ع به روایت مرحوم سپهر در ناسخ التورایخ شیر هم در سینه ی مادرش خشکیده است تذکر : متون زیر روضه های مشهوری است که بیشتر پیر غلامان استفاده می کردند توصیه می شود خصوصا ذاکرین جوان از این روضه استفاده کنند علي اصغر که هنوز شش ماه مدت افزون نداشت، تشنه و گرسنه مي‏ناليد؛ چه مادرش از شدت عطش شير در پستان نداشت. امام عليه‏السلام فرمود: «فرزند من علي را به من سپاريد تا با او وداع گويم.» و قماط (قماط (بکسر قاف): پارچه‏اي که شير خواره را در آن پيچند.) آن طفل را بگرفت و او را ببوسيد و گفت: ويل لهؤلاء القوم اذا کان جدک محمد خصمهم. يعني: «واي بر آن قوم، آن روز که جد تو محمد مصطفي با ايشان خصومت آغازد.» و آن طفل را بياورد و در برابر صف برافراشت. گويا همي‏گفت: «اي بار خداي! در گنجينه‏ي من جز اين گوهر بجاي نمانده، او را نيز همي‏خواهم در راه تو فدا کنم.» آن گاه با کوفيان خطاب کرد که: «اي شيعيان آل ابوسفيان! اگر مرا گناهکار دانسته‏ايد، بدين کودک گناهي نتوانيد بست. او را آب دهيد که از شدت عطش شير در پستان مادرش بخوشيده (خوشيدن (بر وزن پوشيدن): خشکيدن).» هيچ کس او را پاسخ نگفت: حرملة بن کاهل اسدي تيري به سوي او گشاد داد و آن تير بر حلقوم علي اصغر آمد و درگذشت و خون روان گشت. امام عليه‏السلام کف به زير آن خون مي‏داشت و چون سرشار مي‏شد، به سوي آسمان برمي‏افشاند. حضرت باقر عليه‏السلام مي‏فرمايد: «از آن خون قطره‏اي به سوي زمين بازنيامد.» حسين عليه‏السلام فرمود: هون علي ما نزل بي أنه بعين الله. يعني: «آسان است بر من چند که هدف سهام اين دواهي باشم، چه خداوند اين جمله را نگران است.» ثم قال: لا يکون أهون عليک من فصيل. اللهم! ان کنت حبست عنا النصر، فاجعل ذلک لما هو خير لنا. عرض کرد: «اي پروردگار! قتل طفل من، در نزد تو سهل‏تر از کشتن بچه‏ي ناقه‏ي صالح نيست. اگر امروز بازداشته‏اي از ما فتح و نصرت را، ما را پاداشي از آن بهتر عنايت فرما.» #اهل_تسنن_و_عاشوراء اين وقت، به روايت ابن‏جوزي که از علماي اهل سنت و جماعت است، هاتفي ندا در داد: دعه يا حسين! فان له مرضعة في الجنة. يعني: «اي حسين! دست از اين کودک بازدار که در بهشت از براي او مرضعي (مرضع: زن شيرده (چون از صفات مختصه‏ي زنان است، محتاج به تاء تأنيث نمي‏باشد: مانند حائض و حامل).) مقرر است که او را شير دهد.» پس حسين به روايت صاحب عوالم، بدن علي اصغر را با خون او براندود. در شرح شافيه مسطور است که: «از اسب فرود آمد و بر او نماز گذاشت و بابن غلاف تيغ، حفره‏اي در زمين کرد و او را مدفون ساخت.» سپهر، ناسخ التواريخ سيدالشهدا عليه‏السلام، 365 - 363 / 2 ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk

#عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 19 #روس_بنی_هشم_و_انصار_و_محبان_امام_حسین_ع مقتل علی اصغر ع در ابصار العین سماوی سندی که به صراحت می فرماید سر علی اصغر ع به نیزه نشد (فائدة) قُطعت في الطّفِّ رؤوس أحبّة الحسين عليه السلام وأنصاره جميعاً بعد قتلهم، وحُملت مع السّبايا إلّارأسين. رأس عبداللَّه بن الحسين عليه السلام الرّضيع، فإنّ الرّواية جاءت أنّ أباه الحسين عليه السلام حفر له بعد قتله بجفن سيفه ودفنه. بریده شد در روز طف سر دوستان امام حسین ع و انصارش و با اسراء حمل شد . غیر از دوسر که با اسراء حمل نشد. 1 سر عبد الله بن الحسین الرضیع (علی اصغر ع ) که در روایت است پدرش با غلاف شمشیر برایش حفره ای کند و او را دفن نمود 2 نفر دوم حربن ریاحی است که قومش او را بردند و.. تذکر : ابصار العین درباره ی شهدای کربلا نگارش یافته است و بسیار معتبر است عزیزان در 17 جلسه مباحثه علی اصغر در گروه مقتل متضمن البکاء مطالب کاملا مباحثه و باز شده است رجوع کنید السّماوي، إبصار العين،/ 127/ عنه: الزّنجاني، وسيلة الدّارين،/ 413 ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk

#عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 20 #زینب_سلام_الله_علیها_رسول_کربلاء زینب س و مقتل علی اصغر ع تواتر مقاتل در شهادت علی اصغر ترجمه در بالاست به لحاظ اسنادش اورده شد) قال: ولمّا رأى الحسين عليه السلام مصارع فتيانه وأحبّته، عزم على لقاء القوم بمهجته‏ ونادى: هل من ذابّ يذبّ عن حرم رسول اللَّه صلى الله عليه و آله؟ هل من موحِّد يخاف اللَّه فينا؟ هل من مغيث يرجو اللَّه بإغاثتنا؟ هل من معين يرجو ما عند اللَّه في إعانتنا؟ فارتفعت أصوات النِّساء بالعويل‏، فتقدّم إلى [باب‏] الخيمة، وقال‏ لزينب: ناوليني ولدي‏ الصّغير حتّى أودِّعه، فأخذه وأومأ إليه ليقبِّله‏ فرماهُ حرملة بن الكاهل الأسديّ لعنه اللَّه تعالى بسهم، فوقع في نحره فذبحه. فقال لزينب: خذيه، ثمّ تلقّى الدّم بكفّيه،فلمّا امتلأتا، رمى بالدّم نحو السّماء، (7*) ثمّ قال: هوّن‏ عليَّ ما نزل بي أ نّه بعين اللَّه. قال الباقر عليه السلام: فلم يسقط من ذلك الدّم قطرة إلى الأرض 8. 11 ابن طاوس، اللّهوف،/ 116- 117/ عنه: البهبهاني، الدّمعة السّاكبة، 4/ 335؛ الدّربنديّ، أسرار الشّهادة،/ 402؛ القمّي، نفس المهموم،/ 349؛ القزويني، تظلّم‏الزّهراء،/ 203؛ الحائري، ذخيرة الدّارين، 1/ 140، 141، المازندراني، معالي‏السّبطين، 1/ 423- 424؛ النّقدي، زينب الكبرى،/ 105- 106؛ الميانجي، العيون‏العبرى،/ 171- 172؛ الزّنجاني، وسيلة الدّارين‏ ،/ 283، 284 ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk

#عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 21 به علت سنگینی مقتل ترجمه نشد فقط عاشقان روی کلمه اضطرب دقت کنید و خودتان تحقیق کنید قُتل في حجر أبيه عليه السلام وهو صبيّ رضيع، أصابه سهم من رجل من بني أسد، فاضطرب ومات. أبو نصر، سرّ السّلسلة،/ 300 ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk

#عطش_علی_اصغر_ع_شب_هفتم_محرم 22 به علت سنگینی مقتل ترجمه نشد فقط عاشقان روی کلمه انشابة دقت کنید و خودتان تحقیق کنید وكان عبداللَّه بن الحسين يوم قُتل صغيراً، جاءته نشابة وهو في حجر أبيه، فذبحته. أبو الفرج، مقاتل الطّالبيّين،/ 59/ عنه: المجلسي، البحار، 45/ 47؛ البحراني، العوالم، 17/ 290؛ البهبهاني، الدّمعة السّاكبة، 4/ 336؛ الحائري، ذخيرة الدّارين، 1/ 140؛ الزّنجاني، وسيلة الدّارين،/ 281 ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات @zameneashk