#پادکست_موشن | #قیام_مختار آیا #مختار برای #قیام از #امام_سجاد علیه السلام اذن داشت؟ 🎙 دکتر محمد حسین #رجبی_دوانی ⚠️پی نوشت: در رابطه با قیام مختار گزارشات ضد و نقیضی وجود دارد،لذا ممکن است محققین نظرات متفاوتی در این باره داشته باشند. https://eitaa.com/zandahlm1357

🔰 پاسخ به یک #شبهه مهم که همیشه در آستانه ماه #محرم پخش می شود ✳️ این عکس از عکسهایی هست که به خوبی مسیر حرکت امام حسین (ع) را از مدینه به کربلا مشخص می کند 👈 شبهه ای که همیشه مطرح می شود این است که چرا امام حسین (ع) ، مستقیم به کوفه نرفت و کوفه را دور زد و به کربلا رفت ! در حقیقت با این شبهه می خواهند بگویند قضیه کربلا دروغ بوده و امام اصلا به آنجا نرفته و.. ⬇️ اما پاسخ به این شبهه ⬇️

پاسخ به #شبهه بالا ✳️ دو عامل می­تواند در چنین رخدادهایی مؤثر باشد: 1️⃣ در زمان‌های قدیم راه‌های ارتباطی – به دلیل نبود امکانات، صعب العبور بودن، وجود شن‌زار و... - مانند امروز لزوماً مستقیم نبود. و معمولاً پیک‌های خبررسان، راه میان‌بر را برای ارسال هرچه سریع‌تر خبر انتخاب می‌کردند، اما کاروان‌ها -بویژه اگر خانواده همراه آنان بود- از مسیرهای عمومی حرکت می‌کردند که هم دست‌رسی به آب و استراحتگاه داشته و هم از دست‌برد راه زنان در امان باشند. با توجه به عامل جغرافیایی و تاریخی به نظر می­رسد چنین عاملی در رسیدن کاروان امام حسین(ع) به کربلا تأثیرگذار نبوده است. 2️⃣ ممکن است به اجبار راهی غیر از راه اصلی برگزیده شود که به نظر می­رسد عامل اصلی تغییر حرکت امام حسین(ع) و رسیدن آنان به کربلا همین اجبار بوده است؛ زیرا لشکر عبید الله بن زیاد به فرماندهی حر بن یزید ریاحی دائماً مسیر حرکت امام حسین(ع) را تغییر می‌داد. به عنوان نمونه به دو مورد اشاره می‌کنیم. 👈 الف. امام حسین(ع) رهسپار شد تا به منزل «شراف» رسید؛ چون سحرگاه شد همچنان به جوانان دستور داد آب بسیار بردارند، سپس به راه افتاد و تا نیمه روز راه رفت، ... امام حسین(ع) فرمود: ما در این‌جا پناه‌گاهى نداریم که بدان پناه بریم و آن‌را در پشت سر قرار داده و از یک رو با این لشکر روبرو شویم؟ ما (اصحاب) به او گفتیم: چرا این منزل ذو حسم است که در سمت چپ شما است، اگر بدان جا پیشى گیرید آن‌جا چنان است که شما می‌خواهید، پس آن حضرت سمت چپ راه را گرفته ما نیز با او بدان سو رفتیم، چیزى نگذشت که گردن‌هاى اسبان پیدا شد و چون نیک نگریستیم‏ از راه به یک سو شدیم، و چون که دیدند ما راه را کج کردیم، آنان نیز راه خود را به سوى ما کج کردند... . ( کتاب الارشاد مفید ، ج 2 ص 77) 👈 ب) امام راهی شدند دستور حرکت فرمود و همین که خواستند راه بیفتند و برگردند، سپاه حر مانع حرکت ایشان شدند. امام حسین(ع) به حر فرمودند: چه مى‌‏خواهید؟ گفت: مى‌‏خواهم ترا پیش امیر عبید الله بن زیاد ببرم. امام(ع) فرمود: در این صورت به خدا سوگند از تو پیروى نخواهم کرد و این سخن سه بار میان ایشان رد و بدل شد، و چون سخن به درازا کشیده شد، حر گفت: من مأمور جنگ کردن با شما نیستم، بلکه مأمورم از شما جدا نشوم تا شما را به کوفه ببرم. اکنون که از پذیرفتن این موضوع خوددارى مى‌‏کنی راهى را انتخاب کن که نه به کوفه برسد نه به مدینه و این مورد اتفاق من و شما قرار گیرد تا براى امیر عبید الله نامه بنویسم. شاید خداوند کارى پیش آورد که براى من در آن عافیت باشد و گرفتار جنگ با شما نشوم. این راه را بگیر و به سمت چپ راه عذیب و قادسیه برو. امام حسین(ع) حرکت کرد. حر هم با یاران خود از کنار ایشان حرکت مى‌‏کرد. ( کتاب روضة الواعظین ج 1 ص 179 )

#فهمیدن_محرم ⁉️ تعداد كساني كه با امام حسين(ع)تا كربلا آمدند #چند_نفر بودند؟ چند نفر از سپاه حضرت جدا شدند؟ #اسناد_تاریخی برخى مانند طبرى تعداد یاران امام را نزديك به یکصد نفر دانسته ‏اند كه در ميان آنها پنج نفر از فرزندان امام على(ع)، شانزده نفر از بنى‏هاشم و تعدادى ديگر از قبايل مختلف ديده میشود 📚 تاريخ طبرى، ج 5، ص 393. بن نما از بزرگان شيعه در قرن ششم و هفتم، اصحاب امام(ع) را صد پياده و 45 سواره مى ‏داند. 📚مثيرالاحزان، ص 27 و 28. همين تعداد از سوى سبط ابن‏ جوزى نيز مورد تأييد قرار گرفته است. ✅تذكرة الخواص، ص 143. ✅روايتى از امام باقر(ع) نيز - كه در جوامع روايى شيعه نقل شده - اين قول را تأييد مي ‏كند. 📚بحارالانوار، ج 45، ص 4. ✅عجيب‏تر از همه قول مسعودى است كه تا هنگام نزول امام(ع) در كربلا، تعداد ياران آن حضرت(ع) را پانصد سواره و صد پياده ذكر مى كند. 📚مروج الذهب، ج 3، ص 70. ✅اما قول مشهور - كه هم اكنون نيز داراى شهرت است - آن است كه تعداد ياران امام(ع) در كربلا 72 نفر بودند كه به 32 سواره و چهل پياده تقسيم مي شدند. 📚انساب الاشراف، ج 3، ص 187 ✅درباره جدا شدن از سپاه امام به این مطلب توجه کنید که روز عاشورا یک نفر به نام مرقع بن ثمامه از سپاه امام جدا شد و به سپاه دشمن پیوست 📚طبری ج 4 ص 347 #شبهات_محرم #تشیع_انگلیسی #روضه_های_ساختگی #تحریفات_عاشورا پاسخ به شبهات ، شایعات .......: https://eitaa.com/zandahlm1357

🔺کربلا یعنی حق با اکثریت نیست! ☑️ کانال را به دوستان معرفی کنید 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه #حکایت... https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه.....👇👇👇👇

(42) چگونه به وضع يكديگر رسيدگي مي كنيد؟ امام موسي بن جعفر عليه السلام فرمود: - اي عاصم! چگونه به يكديگر رسيدگي و به هم كمك مي كنيد؟ عرض كرد: - به بهترين وجهي كه ممكن است مردم به حال يكديگر برسند. فرمود: - اگر يكي از شما تنگدست شود و بيايد خانه برادر مؤمنش و او در منزل نباشد، آيا مي تواند بدون اعتراض كسي دستور دهد كيسه پول ايشان را بياورند و سر كيسه را باز كند و هر چه لازم داشت بردارد؟ عرض كرد: - نه! اين طور نيست. فرمود: - پس آن طور كه من دوست دارم شما هنگام فقر و تنگدستي به هم رسيدگي و كمك نمي كنيد.(53) .......: داستانهای بحار الانوار https://eitaa.com/zandahlm1357

(43) انفاق نان بدون نمك معلي بن خيس مي گويد: در يكي از شب هاي باراني، امام صادق عليه السلام از تاريكي شب استفاده كردند و تنها از منزل بيرون آمده، به طرف (ظله بني ساعده)(54) حركت كردند. من هم با كمي فاصله آهسته به دنبال امام روان شدم. ناگاه! متوجه شدم چيزي از دوش امام به زمين افتاد. در آن لحظه، آهسته صداي امام را شنيدم كه فرمود: (خدايا! آنچه را كه بر زمين افتاد به من بازگردان.) جلو رفتم و سلام كردم. امام از صدايم، مرا شناخت و فرمود: - معلي تو هستي؟ - بلي معلي هستم. فدايت شوم! من پس از آنكه پاسخ امام عليه السلام را دادم، دقت كردم تا ببينم چه چيز بود كه به زمين افتاد. ديدم مقداري نان بر روي زمين ريخته است. امام عليه السلام فرمود: - معلي نانها را از روي زمين جمع كن و به من بده! من آنها را جمع كردم و به امام دادم. كيسه بزرگي پر از نان بود طوري كه يك نفر به سختي مي توانست آن را به دوش بكشد. معلي مي گويد: عرض كردم: اجازه بده اين كيسه را به دوش بگيرم. فرمود: نه! خودم به اين كار از تو سزاوارترم، ولي همراه من بيا. امام كيسه نان را به دوش كشيد و راه افتاديم، تا به ظله بني ساعده رسيديم. گروهي از فقرا و بيچارگان كه منزل و مسكن نداشتند در آنجا خوابيده بودند حتي يك نفر هم بيدار نبود. حضرت در بالين هر كدام از آنها يك يا دو قرص نان گذاشت به طوريكه حتي يك نفر هم باقي نماند. سپس برگشتيم، عرض كردم: فدايت شوم! اينان كه تو در اين شب برايشان نان آوردي، آيا شيعه هستند و امامت شما را قبول دارند؟ امام عليه السلام فرمود: - نه! ايشان معتقد به امامت من نيستند؛ اگر از شيعيان ما بودند بيشتر از اين رسيدگي مي كردم!(55) (44) امام صادق عليه السلام و ترك مجلس شراب هارون پسر جهم نقل مي كند: هنگامي كه حضرت صادق عليه السلام در (حيره) منصور دوانيقي را ملاقات نمود، من در خدمت ايشان بودم. يكي از سران سپاه منصور پسر خود را ختنه كرده بود. عده زيادي از اعيان و اشراف را براي وليمه دعوت كرد. امام صادق عليه السلام نيز از جمله دعوت شدگان بودند. سفره آماده شد و مهمانان بر سر سفره نشستند و مشغول غذا شدند. در اين ميان، يكي از مهمانان آب خواست. به جاي آب، جامي از شراب به دستش دادند. جام كه به دست او داده شد، فورا امام صادق عليه السلام نيمه كاره از سر سفره حركت كرد و از مجلس بيرون رفت. هر چه خواستند امام را دوباره برگردانند، برنگشت. فرمود: از رحمت الهي بدور و ملعون است آن كس كه بر كنار سفره اي بنشيند كه در آن شراب باشد.(56) .......: داستانهای بحار الانوار https://eitaa.com/zandahlm1357