بسمه تعالی زیبای بی عاطفه! نمی خواهم از ساز وکار دنیای #فانی، شکایت کنم! نمی خواهم با حرف هایم پای #یأس و ناامیدی به خانه ی دلت باز شود! فقط دلم می‌خواهد چند خطی دنیایمان را نقد کنم و شاید بهتر است بگویم #خدایمان نه دنیایمان!! چراکه دنیای بسیار از فرزندان آدم همان خدایشان است!! شاید زبان هایشان یکتا پرست باشد اما زبان بدنشان همچنان #میل بت پرستی دارد!! چه دشوار است حرف هایم برای کسی که خدایش را دنیایش قرار داده است! چه #خدای بی رحمی دارد! در گوشه ای از این دنیا کودکی،با بوسه های پدر غرق در آسایش، سر بر بالین گرم و نرم می گذارد و خواب هزار #فرشته می بیند! آن سوی این دیار، کودکی را می شناسم که سر بر زانوی زخمی مادرش می گذارد و با یاد آخرین #بوسه ی پدر، با چشمان بارنی به خواب فرومی رود! و کابوس دیو های #تفنگ داری را می بیند که همه هستی اش را نشانه گرفته اند! جذاب بی رحم، زیبای بی عاطفه! از صفحه‌ی #سیاه دل بر صفحه‌ی سفید کاغذ عجب تعبیری فوران کرد! عجب رفتار #متناقضی دارد این دنیای ما! با زیبایی های فریبایش تو را می فریبد! قلبت را به اسارت برده و تو را در کوره #وابستگی هایت می سوزاند! #آغوش گرم محبوب ات را می ستاند و اصلا برایش مهم نیست که در سرمای #تنهایی غوطه ور ات سازد! چه قدر بی رحم است! #اقیانوس های بی کران و جنگل های حاصلخیز جامه ای سبز آبی بر اندام آن پوشانده اند اما کودکی در همین دنیا از فرط قحطی و محرومیت استخوان هایش به پوست می رسد! دنیایی که آدم هایش گشتن #سگ را قبیح می دانند اما کودک کشی ها را نادیده می انگارند! دنیایی که سکه ها و سکه داران، #میزان و محترم هستند! دنیایی که در جواب خانه ی پر مهر پدری،خانه ی #سالمندان می سازد! دنیایی که همه از او نالان و پيوسته به سویش شتابان اند! دنیایی که #علی (ع) برای #طلاق دادنش لحظه شماری می کرد! دنیایی که هرچه روزیت کند به نیکو ترین شکل، یک روز تمام و کمال آنان را می ستاند! دنیایی که فقط به نام خدا، برای خدا و در برابر چشمان خدا می‌توان با او مدارا کرد! دردی که فقط دوایش، مرگ و معاد است! @zarakhsh